انواع قرص مسکن : ۲۰ قرص مسکن قوی برای درمان انواع دردها

قویترین قرص های مسکن

قرص های مسکن از داروهای بسیار پر کاربرد در پزشکی هستند که برای کاهش درد و کنترل آن استفاده می‌شوند. مسکن‌ها با ساز و کارهای مختلف بر اعصاب مرکزی یا محیطی تأثیر می‌گذارند.

استامینوفن یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین مسکن‌ها است؛ که علاوه بر ویژگی ضد درد دارای خاصییت ضدتب نیز هست.

دستهٔ مهم دیگر مسکن‌ها اپیوییدها هستند که سردسته آن مورفین و سایر مشتقات تریاک است. برا اساس نوع و شدت درد استفاده از مسکن ویژه توصیه می‌شود.

درد نشانه های مهمی دارد و کیفیت زندگی انسان را دریگر می کند و باعث اختلال در عملکرد او می شود که معمولا با شروع علامت ها و حس درد افراد مسکن مصرف می کنند اما باید بدانیم برای هر درد چه مسکنی باید مصرف نمود که برای آن مفید باشد.

انواع قرص های مسکن

1. استامینوفن کدئین

استامینوفن کدئین یک مسکن مخدر است که برای تسکین دردهای خفیف تا نسبتاً شدید استفاده می‌شود. این دارو از استامینوفن و کدئین تشکیل می‌شود.

استامینوفن یک مسکن تب‌بر است که در کاهش درد و تب مؤثر است و کدئین یک مسکن مخدر که برای کاهش دردهای متوسط تا شدید بر روی سیستم اعصاب مرکزی (مغز و طناب نخاعی) اثر کرده درد را کاهش می‌دهد.

مصرف طولانی مدت و دوزهای بالای استامینوفن می‌تواند اثرات داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین و هپارین را افزایش دهد و منجر به خونریزی شود.

موارد مصرف و عوارض قرص استامینوفن کدئین

عوارض جانبی استامینوفن کدئین

داروهای ضد غش و باربیتورات‌ها ممکن است باعث افزایش اثرات سمی استامینوفن بر کبد شوند.

مصرف این دارو همراه سایر NSAIDها نظیر ایبوبروفن، می تواند قدرت این دارو را تشدید نماید و بیمار را مستعد عوارض جانبی این دارو نماید.

1. تهوع و استفراغ
2. یبوست
3. احساس سبکی سر
4. سرگیجه و خواب آلودگی
5. درد خفیف معده

2. مسکن غیر استروئیدی آسپیرین

آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است . آسپرین یک مسکن از گروه مسکن های غیر استروئیدی که برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان درد و دردهای هنگام عادت ماهانه است.

فواید بی شمار و عوارض قرص آسپیرین (آ. اس .آ)

آسپیرین علاوه بر تب بر بودن التهاب روماتیسمی را نیز کاهش می دهد.آسپیرین خشکی ، تورم و درد مفاصل را در آرتریت می کاهد، ولی بیماری را درمان نمی کند بلکه فقط تسکین دهنده است. از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون و کاهش خطر حمله قلبی و مغزی استفاده می شود.

نکته قابل ذکر در رابطه با آسپیرین این است که اگر چه آسپرین تب بر است اما نباید به هیچ عنوان به کودکی که تب دارد آسپیرین داد چرا که باعث یک حالتی به نام «سندروم ری » در کودکان می شود که در برخی موارد موجب مرگ کودک می گردد.

3. مسکنی قوی به نام ژلوفن

ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.

داروی ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.

مهم ترین عملکرد داروی ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.

معرفی ژلوفن،مورد استفاده،عوارض،موارد منع مصرف

عوارض قرص مسکن ژلوفن

داروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد. داروی ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند.

اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود.

4. ایبوپروفن یکی از قرص های مسکن

ایبوپروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود.

بروفن در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم در بیشتر کشورها بدون نسخه فروخته می‌شود. مدت تأثیر آن با توجه به مقدار از ۴ تا ۸ ساعت متغیر است.

مقدار مصرف با توجه به شدت علائم بیماری و وزن بدن تعیین می‌شود؛ معمولاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم (کودکان ۵-۱۰ م. گ\ک. گ) در ۴ تا ۶ ساعت و تا حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز. با تجویز پزشک حد نهایی مصرف روزانه ممکن است تا ۳۲۰۰ م. گ افزایش یابد.

معرفی کامل قرص مسکن ایبوپروفن و عوارض آن

عوارض جانبی قرص مسکن ایبوپروفن

مصرف دراز مدت بروفن مانند سایر ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی خطر حمله قلبی را بالا می‌برد. پژوهش‌‌ها نشان می‌دهد ایبوپروفن ممکن است موجب ناباروری در مردان شود.

بروفن در ایران به شکل قرص‌های 200 و 400 میلی‌گرمی موجود است. در برخی کشورها مانند اسپانیا قرص‌های 600mg و در مکزیک 800mg آن نیز فروخته می‌شود.

در آلمان نیز کپسول‌های 600mg و 800mg با نسخه فروخته می‌شود، در حالی‌که قرص‌های 400mg نیاز به نسخه ندارد. در ایالات متحده نیز از ۱۹۸۴ تاکنون بدون نسخه در دسترس است

5. متوکاربامول از داروهای مسکن

متوکاربامول مسکن درد عضلانی ، داروی کمکی در اختلالات دردناک حاد عضلانی اسکلتی، کمردرد و کزاز.

قرص متوکاربامول، به دو اندازه ۵۰۰ میلی گرم و ۱۰۰۰ میلی گرم وجود دارد. این دارو به عنوان درمان کمکی همراه با دیگر اقدامات مانند استراحت و فیزیوتراپی، برای تخفیف اسپاسم عضلانی همراه با بیماری‌های حاد و دردناک عضلانی- استخوانی و نیز به عنوان شل‌کننده عضلات مصرف می‌شود.

متوکاربامول به‌طور عمده بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به‌طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثرنمی‌کند. اثر شل‌کنندگی عضلاتی این دارو ممکن است ناشی از تضعیف CNSباشد.

آشنایی کامل با موارد و دوز مصرف متوکاربامول

تداخل دارویی متوکاربامول

مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS از جمله الکل، مخدرها، داروهای ضد افسردگی ، ضد افسردگی‌های سه حلقه ای و داروهای ضد سایکوز، ممکن است باعث بروز اثرات اضافی مضعف CNS شود. در صورت مصرف همزمان، باید از مصرف بیش از حد آن‌ها خودداری نمود.

مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که داروهای ضد کولین استراز مصرف می‌کنند، می‌تواند باعث بروز ضعف شدید گردد. در ضمن عملکرد این دارو با الکل دچار اختلال می‌شود.

عوارض جانبی مسکن متوکاربامول

برخی از عوارض جانبی این دارو که در حین مصرف باید مد نظر قرار گیرند :

•     آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضربان قلب(برادیکاردی) و وابستگی روانی به دارو و اسهال .
•     مصرف همزمان قرص متوکاربامول با داروهای مضعفCNS باعث تشدید اثرات دارو می‌شود.
•     اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، منگی، سردرد، سرگیجه حقیقی، عدم تعادل خفیف عضلانی، سنکوپ، حملات تشنجی.
•     قلبی- عروقی: افت فشارخون، برادیکاردی.
•     چشم، بینی: تاری دید، نیستاگموس، دوبینی، التهاب ملتحمه همراه با احتقان بینی.
•     دستگاه گوارش: تهوع، انسداد فلجی روده، احساس طعم فلزی در دهان، بی‌اشتهایی.
•     بعد از تزریق عضلانی یا وریدی: آنافیلاکسی، ترومبوفلبیت، پوسته پوسته شدن و درد در محل تزریق، همولیز، افزایش هموگلوبین و گلبول‌های قرمز در ادرار، حملات تشنجی.

6. درمان درد با پانادول

قرص پانادول (Panadol) از داروهای ضد درد و ضد التهاب است که به منظور بهبود آسم، رفع درد بدن و کاهش تب در کودکان و بزرگسالان، استفاده می‌شود. این دارو همچنین در پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی نیز کاربرد دارد، زیرا به عنوان یک عامل رقیق‌کننده خون، عمل می‌کند.

قرص پانادول(درمان تب و درد) و تداخل دارویی این دارو

موارد مصرف قرص پانادول

1. تسکین سردرد و سرماخوردگی: سردردهایی که به دنبال بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی بروز می‌کنند، خفیف است و معمولا با مصرف این دارو برطرف شوند. علاوه بر سردرد، این دارو در درمان دندان درد، کمردرد، دردهای روماتیسمی و قاعدگی دردناک نیز کاربرد فراوانی دارد.
2. کاهش تب در کودکان: آسپرین از قدیم تا به امروز برای پایین آوردن تب کودکان، استفاده می‌شود. این دارو همانند آسپرین بوده و روی هیپوتالاموس (بخشی از مغز که وظیفه تنظیم دمای بدن را دارد) تأثیر می‌گذارد و باعث کاهش درجه حرارت بدن در کودکان می‌شود. از آنجاییکه داروی استامینوفن طعم خوبی ندارد؛ معمولا اطفال از خوردن آن اجتناب می‌کنند به همین دلیل برای کودکانی که به طعم داروها خیلی حساس‌ هستند پزشکان فرم سوسپانسیون یا شربت را تجویز می‌کنند. به طور کلی بیشترین مصرف این دارو و داروی استامینوفن به منظور کاهش تب کودکان و نوزادان است.
3. پانادول در بارداری: اگرچه مصرف قرص پانادول برای زنان باردار بی‌خطر است، اما باز هم یک داروی شیمیایی است و نباید بدون مشورت با پزشک و یا به صورت بی‌رویه مصرف شود

7. ناپروکسن از قوی ترین قرص های مسکن

ناپروکسن  یک مسکن قوی و جزو دسته ای از داروها است که به آنها داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی nonsteroidal anti-inflammatory drugs  NSAIDs میگویند. این داروها هورمون‌های خاصی را که در بدن ایجاد التهاب و درد می‌کنند کاهش می‌دهد.

ناپروکسن با مهار تولید کننده این مواد موجب می‌شود تا سطح این مواد در بافت‌های بدن کاهش یافته و در نتیجه التهاب و درد کم شود.

آشنایی با موارد مصرف و عوارض قرص ناپروکسن (Naproxen)

عوارض مصرف ناپروکسن

هر دارویی که توسط پزشک برای شما تجویز شده است همان‌طور که برای شما فوایدی دارد ممکن است مصرف آن همراه با عوارض ناخواسته ای هم باشد.

ناپروکسن می‌تواند احتمال سکته قلبی یا سکته مغزی را بالا ببرد. هر چه طول مدت مصرف دارو بیشتر می‌شود احتمال بروز این عارضه هم بیشتر می‌شود.

این دارو را قبل و بعد از عمل جراحی بای پس کرونری مصرف نکنید. اگر بعد از مصرف این دارو علائم قلبی مانند درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، اختلال دید یا تعادل و یا اختلال در صحبت کردن را پیدا کدید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

از دیگر عوارض احتمالی مصرف ناپروکسن عوارض گوارشی مثل زخم شدن معده است که موجب خونریزی از آن می‌شود. این عارضه ممکن است ناگهانی و بدون هیچ علامت قبلی ایجاد شود.

هر چه سن بیمار بالاتر باشد احتمال بروز این عارضه بیشتر است. اگر علائمی مانند مدفوع قرمز یا سیاه یا استفراغ خونی دارید سریعاً به پزشک مراجعه کنید

8. استیل‌سالیسیلیک اسید

استیل‌سالیسیلیک اسید که بیشتر با نام تجاری آن آسپیرین شناخته می‌شود، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که معمولاً به عنوان ضد درد و تب بر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو بدون نسخه پزشک قابل تهیه‌ است.

آسپرین یکی از پر طرفدارترین داروها در دنیاست. روزانه ۵۰۰۰۰ میلیون قرص آسپرین در جهان مصرف می‌شود. در بریتانیا هر فرد سالانه ۷۰ قرص آن را جدا یا همراه با مسکن‌های دیگر، کافئین یا ویتامین «ث» مصرف می‌کند.

آشنایی کامل با قرص استیل سالیسیلیک اسید

آسپرین علاوه بر خاصیت تسکین دهندگی، تب‌بر و ضد التهاب هم هست، ضمن اینکه اثرهایی نظیر ایجاد زخمهای گوارشی و جلوگیری از لخته شدن خون را نیز از خود نشان می‌دهد

9. قرص مسکن اندورفین

اندورفین‌ها یا مسکن‌های طبیعی بدن موادی هستند که از غدد مخاطی و هیپوتالاموس ترشح می‌شوند و اثر اصلی آن‌ها تسکین درد است.

اندورفین‌ها که مرفین طبیعی بدن (endogenous morphine) خوانده می‌شوند در حقیقت بسیار شبیه به مخدرها - مانند مرفین و دیگر مشتقات تریاک - عمل می‌کنند و تولید آن‌ها در زمان فعالیت بدنی، هیجان، احساس درد، خوردن غذاهای فلفلی، فعالیت جنسی و احساس عشق است.

10. داروی مسکن ای‌سی‌ای

اِی. سی. اِی (ACA) یا آکسار نام تجاری یک داروی تب بر و ضد درد است که از ترکیب استامینوفن، آسپرین و کافئین ساخته می‌شود.

مقدار مصرف ای‌سی‌ای

1. برای بزرگسالان، هر ۴ساعت یک قرص ودرصورت لوزم ۸ قرص در روز
2. برای کودکان ۲–۴ سال یک سوم قرص هر ۴–۶ ساعت
3. برای کودکان ۴–۹سال نصف قرص هر ۴–۶ ساعت
4. کودکان ۹–۱۲ سال یک قرص هر ۴–۶ ساعت

از مصرف دارو برای ۱۰روز متوالی برای بزرگسالان و ۶روز متوالی برای کودکان جز با نظر پزشک خودداری شود

11. ایندومتاسین از قرص های مسکن قوی

ایندومتاسین مسکن غیرمخدری است که برای تسکین آرتریت‌ها یا التهاب و درد مفاصل استفاده می‌شود.

فواید شیاف ایندومتاسین(INDOMETHACIN)

ایندومتاسین یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) و معمولا برای کاهش تب ، درد، سفتی و تورم استفاده می شود. ایندومتاسین این کار را با مهار تولید پروستاگلاندین ها انجام می دهد، مولکولی که منجر به بروز این عوارض می شود.این دارو با بیش از دوازده نام تجاری مختلف به بازار عرضه شده است.

ایندومتاسین را همیشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، یا با آنتی اسید بخورید تا به معده‌تان کمتر آسیب بزند و موجب سوزش معده نشود. پیش از ریختن سوسپانسیون آن، شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.

برای جلوگیری از تحریک و آسیب مری، پس از خوردن قرص و کپسول ایندومتاسین، 15 تا 30 دقیقه دراز نکشید.

12. دیکلوفناک قویترین مسکن

دیکلوفناک یکی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که معمولاً جهت کنترل درد استفاده می‌شود. دیکلوفناک به عنوان کاهنده درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در آرتریت، نقرس و سایر بیماری‌های روماتیسمی و نیز برای درمان دیگر موارد درد مثل سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی و زایمان نیز استفاده می‌شود.

دیکلوفناک از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NDSAID) است. به‌طور معمول دارای دو شکل ترکیب شده با سدیم و پتاسیم است.

موراد مصرف قرص دیکلوفناک و عوارض این دارو

تداخل‌های دارویی دیکلوفناک

در مصرف هم‌زمان با مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE)، سبب مهار اثر ضدفشار خون این داروها گردیده، و احتمالاً خطر نارسایی کلیوی و بالا رفتن پتاسیم خون را افزایش می‌دهد.

مصرف داروهای ضدمیکروبی از دسته کینولون‌ها مثل سیپروفلوکساسین همراه دیکلوفناک خطر بروز تشنج را افزایش می‌دهند. خطر سمیت کلیوی در صورت مصرف هم‌زمان سیکلوسپورین و دیکلوفناک افزایش می‌یابد.

دفع لیتیوم و نیز احتمالاً متوترکسات به‌وسیله این دارو کاهش یافته، سمیت آن‌ها افزایش می‌یابد. عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال، و نیز گاهگاهی خون‌ریزی یا زخم ممکن است بروز نماید.

13. کاهش سریع درد با پیروکسیکام

پیروکسیکام مسکن است و کاربرد اصلی آن کاهش یا توقف درد است. از کاربردهای دیگر دارو می‌شود به داشتن اثرات ضد التهابی مثلاً در درمان آرتروز اشاره کرد. دارو در تسکین درد ناشی از بسیاری از بیماری‌ها مثل دندان درد، سردرد و… کاربرد دارد.

پیروکسیکام این دارو برای ستردن تب وتاب و درد در بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، آرتریتها، دردهای گوناگون اندامها، تب و … به کار می‌رود.

همه چیز در مورد کپسول ، آمپول ، ژل پیروکسیکام

عوارض جانبی پیروکسیکام

عوارض گوارشی مانند تهوع، بی‌اشتهائی، اسهال، زردی، یبوست، نفخ، خشکی دهان، زخم پپتیک، عوارض کلیوی، عوارض قلبی عروقی مانند تاکیکاردی، ادم محیطی، تپش قلب و واکنش‌های‌آلرژیک مانند پورپورا، راش، خارش، عوارض خونی و خواب آلودگی. مصرف مکرر کپسول ان می‌تواند فرد را مستعد بیماری پوستی TEN و سندرم استیون جانسون کند.

14. قرص مسکن حب جدوار

حب جدوار داروی ضد درد قوی با اثرات تقویتی می‌باشد.

درد، نشانه ای است برای اختلالات و آسیب های وارد شده بر بدن. اما گاهی بعضی از دردها، چنان شدید و غیر قابل تحمل هستند که خودشان باعث اختلال در عملکرد بدن و روند زندگی می شوند و درمان منشا بیماری را غیر ممکن می سازند.

لذا برای کنترل اینگونه دردها به داروها مسکن نیاز است. متاسفانه اغلب داروهای قوی مسکن موجود، از قبیل مورفین، پتدین و … به شدت اعتیاد آور هستند و با عوارض شدیدی از قبیل تشنج، فراموشی کوتاه مدت و هذیان همراه می باشند.

مسکن ها ضعیف تر هم به اندازه مسکن های قوی کارایی ندارند. لذا فقدان یک مسکن گیاهی کم عارضه و بسیار قوی مانند حب جدوار احساس می شود.

حب جدوار یک داروی گیاهی حاوی ۱۵ عدد کپسول ۵۰۰ میلی گرمی است که از گیاه جدوار تهیه شده است و مواد موثره حدوار در فرمولاسیون صنعتی این دارو به نحو احسن مورد استفاده قرار گرفته است.

به علت اثرات خوب این گیاه در تسکین درد و تقویت بدن، حب جدوار در این موارد اثرات فوق العاده‌ای دارد. همچنین به دلیل وجود اثرات آنتی باکتریال و ضد قارچی جدوار، این دارو فاقد هرگونه نگهدارنده می‌باشد. بنابراین مضرات ناشی از مواد نگهدارنده از این دارو حذف شده است.

15. متادون از داروهای مسکن

متادون یک داروی مخدر صنعتی می‌باشد که غالباً به عنوان یک داروی نگهدارنده برای مهار اعتیاد به هروئین و مواد مخدر به کار می‌رود.

متادون این دارو برای تسکین دردهای مزمن و سرفه‌های غیرارادی نیز تجویز می‌شود.

• متادون مانند همه مخدرهای اپیوئیدی ایجاد تحمل و وابستگی می‌کند. تحمل نسبت به اثرات روانی مانند سرخوشی سریع‌تر، و نسبت به اثرات جسمانی مانند دپرسیون تنفسی دیرتر پدید می‌آید.
• متادون در فواصل طولانی مدت باعث توهم که شامل؛ اختلالات روانی هنگام خواب، عدم اعتماد، پوسیدگی دندان‌ها، حساسیت‌های پوستی هنجار شکنی‌های بیگاه، عدم ثبات شخصیتی و در مواردی میل به خودکشی گزارش شده‌است که برای رفع عدم تطبیق داروهای Antipsychotic (ضدروان‌پریشی) یا آنتی سایکوتیک‌ها کنار متادون پیشنهاد می‌شود.
• پس از اولین بار مصرف، افراد ممکن است بیمار شده یا به یبوست دچار شوند.
• مصرف متادون می‌تواند موجب چرب شدن کبد شود.
• در صورتی که دز زیادی از متادون مصرف شود، خاصیت تسکین دهنده آن افزایش یافته و فرد دچار خواب آلودگی می‌شود. مصرف بیشتر، باعث کما یا بروز اختلالات تنفسی خواهد شد.
• زنانی که به‌طور مداوم از متادون یا سایر اپیوییدها استفاده می‌کنند عادت ماهانه خود را از دست داده و پریود نمی‌شوند. تنها زمانی که مصرف خود را قطع کنند سیستم بدن آن‌ها به حالت طبیعی بازگشته و پریود می‌شوند؛ بنابراین در صورتی که در طول این دوره از قرص‌های پیشگیری از بارداری استفاده نکنند، احتمال بارداری نیز زیاد خواهد بود.

تاثیر متادون بر عملکرد جنسی و باروری مردان

16. قرص کتوپروفن

کتوپروفن یک داروی درد رایج است. رایج است. ضد التهاب‌های غیر استروئیدی با مهار تولید آنزیم سیکلواکسیژناز ۱ و ۲ (COX1-2) سبب جلوگیری از تبدیل آراشیدونیک اسید(AA) به پروستاگلندین‌های (PG) ایجادکننده درد و التهاب می‌شوند.

کتوپروفن داروی ضد التهابی غیر استروئیدی رایج است. از این دارو برای تسکین التهاب ارتریت روماتوئید واستئوارتریت (ارتروز)در بالغین استفاده می‌شود

موارد مصرف کتوپروفن

1. سردردهای عروقی (مثل میگرن)
2. مشکلات قاعدگی
3. حملات حاد نقرس

17. استامینوفن یکی از قوی ترین مسکن ها

به طور کلی اولین انتخاب هر کسی برای تسکین درد، استامینوفن است. در حال حاضر، استامینوفن شناخته شده ترین دارویی است که افراد برای تسکین درد استفاده می کنند.

این دارو در انواع و اشکال مختلفی در بازار دارویی وجود دارد که رایج ترین آنها ۳نوع استامینوفن ساده ، استامینوفن کدئین دار و استامینوفن کافئین است.

استامینوفن ، همچنین پر مصرف ترین و می توان گفت کم عارضه ترین داروی تب‌بر است که برای درد های خفیف و متوسط بیشتر به کار می رود و برای درد های التهابی مناسب نیست.

البته باید توجه داشت که کم عارضه بودن به معنای بی عارضه بودن نیست چرا که همین داروی به ظاهر ساده در مصرف با مقادیر زیاد و یا به مدت زمان طولانی،اثرات مخربی روی کبد ایجاد می کند.

عوارض خطرناک استفاده از قرص استامینوفن

18. ضددرد و مسکن قوی قرص بوپرنورفین

بوپرنورفین به عنوان ضددرد، مسکن قوی و جایگزین مواد مخدر در کلینیک های ترک اعتیاد به کار می‌رود.

توجه داشته باشید، اولین دوز بوپرنورفین باید حداقل 24 ساعت بعد از آخرین دوز متادون و حداقل 6 ساعت بعد از آخرین دوز هرویین مصرف شود.

موارد مصرف بوپرنورفین و باورهای غلط در مورد این دارو

عوارض جانبی بوپرنورفین

با مصرف این فراورده‌ احتمال بروز سردرد، سرگیجه، تهوع، سرخوشی، یبوست، احتباس ادراری و دپرسیون تنفسی وجود دارد. در دوزهای بالا و به صورت نادر احتمال تشنج نیز وجود دارد. اعتیادآور است ضمناً خشکی گلو نیز در مصرف این دارو شایع است.

19. قرص پروپاستامول

پروپاستامول پیش داروی استامینوفن است و جهت تب بر و مسکن به کار می‌رود. همچنان برای مراقبت های بعد از عمل جراحی به صورت تزریق وریدی استفاده می‌شود. این دارو طی متابولیسم کبدی به استامینوفن تبدیل می‌شود.

20. ترامادول از قوی ترین قرص های مسکن

ترامادول، یک داروی ضددرد اپیویید است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید تجویز می‌شود و برای ترک اعتیاد مصرف می‌گردد.این دارو در سال 1981 توسط رومانی ساخته و منتشر شد.دانشمندان میگویند مصرف طولانی مدت آن باعث عفونت لاعلاج معده و در غیر این صورت باعث سرطان معده و یا دستگاه گوارش می‌شود

ترک ترامادول : چگونه مصرف ترامادول را ترک کنیم ؟

بررسی کامل عوارض ترامادول برای درمان زودانزالی مردان

مکانیسم عملکرد ترامادول به دو گونه است. اول اینکه مثل دیگر داروهای اوپیویید (مشتقات تریاک) آگونیست گیرنده‌های مو (μ) است. البته خاصیت چسبندگی ترامادول به گیرنده‌های «مو» بسیار ضعیف است. ماده متابولیزه شده او-دسمتیل‌ترامادول نسبت به عنصر مادر خاصیت چسبندگی بیشتری به گیرنده‌های مو دارد و خاصیت مخدری قویتری از خود به جا می‌گذارد. به همین دلیل خاصیت تسکین درد در ترامادول حدود ۱۰ برابر ضعیف‌تر از مرفین است.

در وهله دوم باعث جلوگیری از بازجذب نورآدرنالین و سروتونین می‌شود و غلظت این دو ماده را در سیناپس بالا می‌برد، این امر باعث ایجاد نوعی خاصیت، مانند داروهای ضدافسردگی و همچنین هوشیاری می‌شود و برعکس مرفین فرد مصرف‌کننده را فعال‌تر می‌کند، حتی در برخی از مصرف‌کنندگان حالات ضعیفی مانند (MDMA (XTC مشاهده شده، احتمال گرفتگی عضلانی نیز کاهش میابد. با خوردن ۱۰۰ میلیگرم ترامادول سطح خونی دارو در دو ساعت به حداکثر می‌رسد.

حدود ۲۰ درصد ترامادول به پروتئین خون بسته می‌شود. ۳۰ درصد ترامادول به صورت تغییر نیافته و ۶۰ درصد آن به صورت متابولیتهای شکسته شده در کبد از راه ادرار دفع می‌شود. نیمه عمر دارو ۴ تا ۶ ساعت می‌باشد. موارد مصرف ترامادول برای تسکین درد معمولاً به مدت کمتر از ۵ روز و به مقدار ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۸ ساعت تجویز می‌شود، همچنین این دارو جهت درمان سندروم پای بی‌قرار نیز تجویز می‌شود. بتازگی تحقیقاتی در جریان می‌باشد که اثر ترامادول در درمان افسردگی ماژور را بررسی می‌کند

بیشتر بخوانید :

آشنایی با قرص مسکن ریلایف (relief)