قرص های خواب آور

انواع قرص خواب آور باعث راحت‌تر خوابیدن یا افزایش مدت خواب می‌شوند. در برخی از افراد هم این دو مورد به‌صورت هم‌زمان رخ می‌دهد. مزایا و مضرات مصرف انواع قرص‌های خواب با یکدیگر متفاوت است. پزشک برای تجویز قرص خواب باید:

با مجله اینترنتی دلگرم همراه باشید تا با انواع قرص های خوب آور آشنایی کامل پیدا کنید.

بی‌خوابی، واژه‌ی بسیار آشنایی است که اکثر افراد در برهه‌هایی از زندگی دچار آن می‌شوند. بی‌خوابی اگر موقتی و گذرا باشد، قابل تحمل است اما اگر به یک مشکل مزمن تبدیل شود، قطعا شما را به فکر راه چاره می‌اندازد.

پس اول بیایید ببینیم که عوارض قرصهای خواب آور چیست.

شاید شما هم یکی از میلیون‌ها آدمی باشید که از بی‌خوابی شکایت می‌کنند. اگر این‌طور است، شاید به استفاده از قرص‌های خواب فکر هم می‌کنید.

یک قرص خواب ممکن است در پایان دادن به مشکلات خواب شما در کوتاه‌مدت مؤثر باشد؛ اما مهم است که حتما همه‌ی چیزهای لازم را در مورد قرص‌های خواب بدانید ازجمله عوارض جانبی آنها. به این ترتیب،می‌توانید از مصرفِ سوء‌ِ این آرام‌بخش‌ها اجتناب کنید.

قرص‌های خواب چه هستند ؟

اکثر قرص‌های خواب در دسته‌ی «مسکن‌-خواب‌آور» قرار می‌گیرند؛ گروه خاصی از داروها که برای القا یا ادامه یافتن خواب به‌کار می‌روند. مسکن‌های خواب‌آور شامل بنزودیازپین‌ها، باربیتورات‌ها و خواب‌آورهای مختلف هستند.

بنزودیازپین‌ها مانند زاناکس، والیوم، آتیوان و لیبریوم، داروهای ضد‌اضطراب هستند. آنها خواب‌آلودگی را نیز افزایش می‌دهند و به خوابیدن افراد کمک می‌کنند. هالسیون، یک داروی بنزودیازپین قدیمی‌تر است که تا حد زیادی با داروهای جدیدتر جایگزین شده است.

در حالی که ممکن است این داروها در کوتاه‌مدت مفید باشند، اما همه‌ی بزودیازپین‌ها به‌طور بالقوه اعتیادآور هستند و می‌توانند باعث مشکلاتی در حافظه و توجه شوند. آنها معمولا برای درمان طولانی‌مدت مشکلات خواب توصیه نمی‌شوند.

باربیتورات‌ها، یک داروی دیگر در این رده‌ی مسکن-خواب‌آور هستند که سیستم عصبی مرکزی را سرکوب می‌کنند و می‌توانند باعث آرامش شوند. باربیتورات‌های کوتاه یا طولانی‌اثر، به‌عنوان قرص‌های خواب یا مسکن تجویز می‌شوند.

اما این داروهای خواب‌آور، بیشتر به‌عنوان داروی بیهوشی به‌کار می‌روند. آنها در دُز بیش از حد می‌توانند باعث مرگ شوند.

داروهای جدیدتر به کاهش زمان به خواب رفتن کمک می‌کنند. برخی از این داروهای القاکننده‌ی خواب که به همان گیرنده‌هایی در مغز متصل می‌شوند که بنزودیازپین‌ها به آنها وصل می‌شوند، عبارتند از لونستا، سوناتا و امبین. احتمال اعتیادآور بودن آنها تا حدودی، کمتر از بنزودیازپین‌هاست اما به مرور زمان، هم‌چنان می‌توانند باعث وابستگی فیزیکی شوند.

آنها می‌توانند به‌سرعت به افزایش خواب‌آلودگی و خواب کمک کنند. یک قرص خواب دیگر به نام «روزرم» وجود دارد که با اثر کردن بر یک هورمون مغزی به نام ملاتونین، متفاوت با سایر داروهای خواب عمل می‌کند و اعتیادآور نیست. «بلسومرا»، یک داروی خواب منحصربه‌فرد دیگر است که بر یک ماده شیمیایی مغزی به نام اورکسین اثر می‌گذارد و اعتیادآور نیست.

انواع قرص خواب

1. قرص خواب آور zolpidem زولپیدم

زولپیدم (به انگلیسی: Zolpidem) داروی خواب‌آور غیر بنزودیازپینی است که در درمان کوتاه‌مدت بی‌خوابی استفاده می‌شود. این دارو نیمه‌عمری حدود ۳–۲ ساعت دارد و حدود ۱۵ دقیقه پس از مصرف، اثر آن شروع می‌شود، شناخته شده‌ترین نام تجاری این دارو در جهان (Ambien) است.

زولپیدم برای دوره کوتاه مصرف می‌شود. این دارو برای رفع مشکلات خواب تجویز می‌شود. اگر دچار مشکل بی خوابی هستید، قرص زولپیدم به خوابیدن بهتر شبانه کمک می‌کند. این قرص به گروه دارو‌های خواب آور و آرام بخش مربوط می‌شود و بر روی مغز تاثیر می‌گذارد.

موارد مصرف زولپیدم

زولپیدم برای کنترل کوتاه مدت (بطور معمول دو تا شش هفته) بی‌خوابی در کمترین دوز ممکن تجویز می‌شود. این دارو هم بر کاهش زمان بخواب رفتن و هم بر بهبود طول زمان خواب تاثیر گذار است.

عوارض جانبی زولپیدم

نشانه‌های زیر ممکن است با مصرف زولپیدم همراه باشد:

1. تهوع
2. استفراغ
3. خواب‌آلودگی
4. گیجی
5. سردرد

از جمله عوارض نادر این دارو راه رفتن در خواب است که موارد انگشت‌شماری از این عارضه گزارش شده‌است. عوارض چشمی دوبینی هم از عوارض جانبی مصرف دارو ست؛ و در بعضی افراد باعث توهم شدید نیز می‌شود.

همه آنچه که باید در مورد داروی زولپیدم و عوارض آن بدانید!

Zaleplon .2 زالپلون

زالپلون به عنوان هیپنوتیک در درمان کوتاه مدت بیخوابی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو شروع اثر سریع و طول مدت اثر کوتاه دارد.

زالپلون براحتی از طریق دستگاه گوارش جذب شده و حداکثر سطح پلاسمائی آن حدود 1 ساعت بعد از تجویز خوراکی حاصل می شود. غذاهای سنگین یا غذائی با محتوای چربی بالا باعث تأخیر جذب و کاهش پیک پلاسمائی آن می شود.

فراهمی زیستی آن حدود 30% است چرا که متابولیسم عبور اولیه کبدی وسیعی دارد. نیمه عمر حذفی این دارو حدود 1 ساعت است. تقریباً 70% دوز تجویزی بصورت متابولیتهای غیر فعال کمتر از 1% آن بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود.

حدود 17% آن وارد مدفوع می شود. این دارو در شیر مادر پخش می شود.

تداخلات دارویی زالپلون

قرص خواب آور زالپلونابتدا توسط آلدئیداکسیداز متابولیزه می شود. لذا استفاده همزمان از داروهای مهارکننده این آنزیم همانند سایمتدین می تواند باعث افزایش غلظت خونی زالپلون شود.

قسمتی از این دارو بوسیله ایزوآنزیم CYP3A4 متابولیزه می شود لذا در هنگام تجویز همزمان این دارو با داروهائی که مهارکننده یا سوبسترائی برای این آنزیم هستند بایستی احتیاط کرد.

تجویز همزمان باریفامپیسین یا سایر داروهای القاء کننده آنزیمی می تواند باعث تشدید متابولیسم زالپلون و لذا کاهش غلظت پلاسمائی این دارو شود.

همه چیز در رابطه با موارد مصرف داروی آرام بخش زالپلون

3. قرص خواب آور اسزوپیکلون eszopiclone

اسزوپیکلون (Eszopiclone) با نام تجاری لونستا (Lunesta) یک آرام بخش است که گاهی نیز خواب آور نامیده می شود. این دارو به کمک مواد شیمیایی طبیعی خاصی در مغز باعث خواب می شود.

اسزوپیکلون (Eszopiclone) برای درمان بی خوابی و مشکلات خواب استفاده می شود٬ این دارو برای کمک به خواب رفتن و در خواب ماندن توسط پزشک شما تجویز می شود.

عوارض جانبی اسزوپیکلون

1. خواب آلودگی در طول روز، سرگیجه، احساس “خماری”
2. مشکلات حافظه یا تمرکز.
3. اضطراب، افسردگی، احساس عصبی.
4. سردرد
5. تهوع، درد معده، از دست دادن اشتها، یبوست؛
6. خشکی دهان.
7. طعم و مزه غیر معمول و یا ناخوشایند در دهان .
8. بثورات پوستی خفیف.

4. قرص خواب آور ramelteon راملتئون

راملتئون به گروه ارامش بخش های سیستم عصبی مرکزی تعلق دارد و برای درمان بی خوابی به کار برده میشود .این دارو به شما کمک میکند تا سریع تر به خواب روید و در تمام طول شب خواب اسوده ای داشته باشید.

به صورت کلی داروهای خواب باید برای مدت زمان کوتاهی مصرف شوند مانند 1 تا 2 روز و حداکثر برای 1 تا 2 هفته و در صورتی که برای مدتی طولانی مصرف شوند ،تاثیر خود را از دست میدهند .

تداخلات دارویی

مصرف همزمان چند دارو با هم توصیه نمیشود و این در حالی است که گاهی اوقات چند دارو با هم مصرف میگردند .در چنین مواردی احتمالا پزشک دوز مصرفی دارو را تغییر میدهد و یا از روش های دیگر استفاده میکند .

قبل از مصرف این دارو حتما به پزشک خود در خصوص دارو های مصرفی اطلاع دهید .

5. قرص خواب آور methaqualone متاکوآلون

متاکوآلون جزو داروهای خواب آور و آرام بخش بوده و اثرات فارماکولوژیکی مشابه باربیتوراتها را دارد. این دارو همچنین شباهتهای شیمیائی با گروه باربیتوراتها را داشته ولی در حقیقت ابتدا به عنوان جزئی از برنامه‌های کشور هند جهت داروی ضد مالاریا ساخته شد.

مدت اثر قرص متاکوآلون ۶-۲ ساعت است.

تاثیرات معمول آن بر بدن شامل اثرات آرامبخش (relaxation)، نشئگی (euphoria) و خواب آلودگی بروز می‌کند. در دوزهای معمول همچنین باعث کاهش میزان ضربان قلب و تندی تنفس می‌گردد و در دوزهای بالاتر باعث ایجاد افسردگی، عدم تعادل عضلانی و اختلال در تکلم می‌گردد.

chloral hydrate .6 کلرال هیدرات

کلرال هیدرات یک داروی آرام بخش و خواب آور است که در درمان بی­خوابی موقت و ایجاد آرامش قبل و بعد از پروسه­های پزشکی و دندانپزشکی از قبیل جراحی و گرفتن نوار مغزی بویژه در کودکان و القای بیهوشی قبل از جراحی کاربرد دارد.

دوز مصرفی روزانه کلرال هیدرات برای کودکان برای القای اثرات خواب آوری پیش از پروسه­های جراحی و گرفتن نوار مغزی 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار است. بیشینه مقدار مصرف 1 گرم در تک دوز و 2 گرم در یک روز است.

توصیه می شود برای جلوگیری از تحریک گوارشی دارو همراه با یک لیوان آب یا آبمیوه مصرف شود. سرد کردن شربت قبل از مصرف به قابل تحمل شدن طعم دارو کمک می کند.

meprobamate .7 مپروبامات

مپروبامات یک کاربامات با خاصیت خواب آور, آرامبخش و شل کننده عضلات است و در دوزهای درمانی باعث کاهش سطح اضطراب نیز می شود. داروی مپروبامات در درمان صرع پتی مال موثر است اما در صرع گرندمال بی اثر است. مپروبامات به عنوان درمان اختلالات اضطرابی و همچنین درمان کوتاه مدت بی خوابی کاربرد دارد.

مکانیسم عمل داروی مپروبامات کاملا مشخص نیست. به نظر می رسد این دارو در چندین جایگاه در سیستم اعصاب مرکزی شامل تالاموس و سیستم لیمبیک اثر دارد . مپروبامات با اتصال به گیرنده های گابا باعث اختلال حرکت پیام های عصبی در طناب نخاعی می شود و درد را سرکوب کرده و خواب ایجاد می کند.

جذب داروی مپروبامات از دستگاه گوارش به خوبی صورت می گیرد. حجم توزیع و اتصال پروتئینی مشخص نیست .

متابولیسم مپروبامات کبدی است و راه دفع شناخته شده نمی باشد. نیمه عمر پلاسمایی دارو حدود 10 ساعت است.

gamma-hydroxybutyrate .8 گاما هیدروکسی بوتیرات

گاما هیدروکسی بوتیرات یک ماده ی شیمیایی است که در مغز و نواحی دیگر بدن یافت می شود. این ماده در آزمایشگاه نیز ساخته می شود.

عملکرد طبیعی گاما هیدروکسی بوتیرات GHB در بدن کم کردن فعالیت های مغز در طول خواب می باشد.

گاما هیدروکسی بوتیرات GHB بر روی چند مسیر عصبی مثل مسیر کاهنده ی درد (مسیر اپیوئیدی) در مغز اثر می گذارد و باعث افزایش سطح هورمون رشد در مغز می شود.

عوارض جانبی مصرف گاما هیدروکسی بوتیرات (GHB)

تجویز دارویی گاما هیدروکسی بوتیرات GHB (sodium oxybate)، برای بزرگسالانی که تحت نظارت پزشکی این ماده را برای درمان بیماری نارکولپسی مصرف می نمایند، احتمالا بی خطر و بدون عوارض جانبی می باشد.

مصرف گاماهیدروکسی بوتیرات به عنوان مکمل غذایی خطرناک و غیرقانونی می باشد. در مورد استفاده از گاما هیدورکسی بوتیرات و دو ماده مشابه، gamma butyrolactone (GBL) و butanediol (BD)، سه مورد مرگ و ۱۲۲ مورد عوارض جانبی جدی گزارش شده است.

مصرف گاما هیدروکسی بوتیراتGHB باعث ایجاد عوارض جانبی جدی مثل:

• سردرد
• توهم
• سرگیجه
• گیجی
• تهوع
• استفراغ
• خواب آلودگی
• اضطراب
• اسهال
• تحریک جنسی
• بی حسی پاها
• مشکلات بینایی
• درد قفسه سینه
• تغییرات ذهنی
• رفتار تهاجمی
• کاهش حافظه
• مشکلات جدی قلبی تنفسی
• تشنج
• کما و مرگ

گاما هیدروکسی بوتیرات GHB می تواند اعتیاد آور باشد. اعتیاد حاصل از مصرف طولانی مدت گاما هیدروکسی بوتیرات، ممکن است نیاز به بستری برای ترک مصرف این ماده داشته باشد.

گاما هیدروکسی بوتیرات GHB به شدت تداخلات دارویی با داروهای تجویزی ایجاد می کند.

diethyl ether .9 دی اتیل اتر

دی اتیل اتر بی هوش‌کننده ایست که به عنوان حلال هم بکار برده می‌شود تعداد زیادی از داروهای شیمیایی تحت نام «اتر» نامیده می‌شوند ولی این کلمه در کل به مفهوم «اتیل اتر» است.

دی اتیل اتر یکی از فراورده‌های شیمیایی می‌باشد که از آب‌گیری الکل اتیلیک ۹۶ درصد در مجاورت اسید سولفوریک ۹۸ درصد در دمای ۱۴۰ درجه سانتیگراد بدست می‌آید. اتر یکی از حلالهای مهم غیر قطبی در شیمی می‌باشد.

دی اتیل اتر ه علت واکنش‌پذیری کم آن و همچنین نقطه جوش پایین آن حلال خوبی برای استخراج مواد آلی غیر قطبی می‌باشد.

10. قرص خواب آور زوپیکلون Zopiclone

قرص خواب آور زوپیکلون بسرعت از طریق خوراکی جذب شده و بطور وسیعی در بافتهای بدن توزیع می شود. نیمه عمر حذفی آن 5/5-5/3 ساعت بوده و حدود 80-45% باند پروتئینی دارد. این دارو بمیزان وسیعی در کبد متابولیزه می شود دو متابولیت عمده این دارو عمدتاً از طریق ادرار دفع می شود.

حدود 50% دوز از طریق دکربوکسیلاسیون به متابولیت غیر فعال تبدیل شده که قسمتی از آن بصورت دی اکسید کربن از طریق ریه دفع می شود. فقط 5% دوز بصورت تغییر نیافته در ادرار و حدود 16% در مدفوع قابل یافت است. این دارو وارد شیر مادر نیز می شود.

عوارض جانبی زوپیکلون

طعم فلزی یا تلخ مزه در دهان شایعترین عارضه جانبی گزارش شده با این داروست (بدلیل ورود آن به بزاق) درمان مسمومیت و دوز بیش از حد ناشی از این دارو عمدتاً حمایتی است.

شارکول فعال شده که از طریق خوراکی در عرض 1 ساعت بعد از خوردن بیش از 150 میلی گرم از این دارو توسط یک فرد بالغ یا بیش از mg/kg1/5 توسط اطفال، تجویز می شود.

لاواژ معده در بالغین و فلومازنیل در موارد دپرسیون شدید CNS نیز در نظر گرفته می شود.

تداخلات دارویی زوپیکلون

همانند دیازپام است. تجویز همزمان این دارو با ریفامپیسین یا سایرالقاء کننده های قوی سیستم آنزیمی سیتوکروم P450 از نوع CYP3A4 همانند کاربامازپین یا فنی توئین باعث کاهش سطح آن می شود

همه چیز در مورد قرص خواب آور زوپیکلون

عوارض انواع قرص‌های ‌خواب آور

قرص‌های خواب مانند اکثر داروها دارای عوارض جانبی هستند. با وجود این، تا زمانی که یک قرص خواب خاص را امتحان نکنید، نمی‌توانید بفهمید که آیا عوارض جانبی آن را تجربه می‌کنید یا نه. اگر آسم یا سایر مشکلات سلامتی دارید، ممکن است پزشک‌تان بتواند در مورد احتمال عوارض جانبی به شما هشدار دهد.

قرص‌های خواب می‌توانند در تنفس معمولی، اختلال ایجاد کنند و در افراد مبتلا به مشکلات مزمن ریه مانند آسم، آمفیزم یا اَشکال بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) خطرناک باشند. عوارض جانبی رایج قرص‌های خواب نسخه‌ای مانند لونستا، سوناتا، امبین، روزرم و هالیسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سوزش یا مورمور شدن دست‌ها، بازوها، پاها یا ساق پا؛
• تغییر در اشتها؛
• یبوست؛
• اسهال؛
• دشواری در حفظ تعادل؛
• سرگیجه؛
• خواب‌آلودگی در هنگام روز؛
• خشکی دهان یا گلو؛
• گاز معده؛
• سردرد؛
• سوزش سردل؛
• ناتوانی در روز بعد؛
• کند شدن از نظر ذهنی یا مشکلات مربوط به توجه یا حافظه؛
• حساسیت به لمس یا درد معده؛
• لرزش غیرقابل کنترل یک قسمت از بدن؛
• دیدن خواب‌های غیرعادی؛
• ضعف.

مهم است از عوارض جانبی احتمالی قرص‌های خواب آگاه باشید تا برای جلوگیری از یک مشکل سلامتی جدی‌تر بتوانید قرص را قطع کنید و فورا با پزشک‌تان تماس بگیرید.

بهترین زمان مصرف قرص های خواب آور

معمولا توصیه می‌شود که قرص خواب را درست قبل از وقت خواب مطلوب‌تان مصرف کنید. دستورالعمل‌های پزشک‌تان روی برچسب تجویزی قرص خواب را بخوانید. این دستورالعمل‌ها، اطلاعات خاصی در مورد داروی شما دارند. به‌علاوه، قبل از مصرف یک قرص خواب، همیشه برای به خواب رفتن به خودتان زمان کافی بدهید.

بیشتر بخوانید :

رایج ترین قرص های ضد تهوع , موارد مصرف و عوارض آنها

۱۵ نوع قرص ضد بارداری همراه با نحوه مصرف

آشنایی با قرص های آرام بخش

انواع قرص آهن / معرفی و شناخت انواع قرص آهن برای درمان کم خونی