دلگرم
امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
موارد مصرف و عوارض داروی آرام بخش میدازولام
3
زمان مطالعه: 13 دقیقه
میدازولام یک داروی بنزودیازپین نسبتاً کوتاه اثر بوده که دارای اثرات ضد اضطرابی، آرام بخش، ضد تشنجی و شل‌کننده عضلانی می‌باشد.


معرفی داروی میدازولام (Midazolam)

میدازولام یک داروی بنزودیازپین نسبتاً کوتاه اثر بوده که دارای اثرات ضد اضطرابی، آرام بخش، ضد تشنجی و شل‌کننده عضلانی می‌باشد. در موارد بی حسی پیش از آندوسکوپی و اعمال کوتاه تشخیصی همانند برونکوسکوپی، گاستروسکوپی، سیتوسکوپی و آنژیوگرافی، به عنوان داروی پیش بیهوشی در اعمال جراحی کوچک و اعمال جراحی دندان، القاء بیهوشی پیش از تجویز داروهای بیهوشی، درمان صرع و تشنج و سکسکه مقاوم به درمان نیز استفاده می‌شود.


میدازولام برای ایجاد تسکین و فراموشی قبل از عمل جراحی و یا در موقع القاء بیهوشی و همچنین به همراه داروهای بی‌حس‌کننده موضعی تجویر می‌شود.


داروهایی که اکثرشان به « زپام » ختم می شود به این دسته داروئی تعلق دارند . بنزودیازپین ها بسته به سرعت اثر و اصطلاحا نیمه عمرشان به انواع گوناگون مانند دیازپام، اگزازپام، فلورازپام، آلپرازولام (زاناکس )، کلونازپام، میدازولام، تمازپام، کلردیازپوکساید و … تقسیم می شوند. این داروها آرام بخش و شل کننده عضلانی هستند و در درمان بی خوابی، اضطراب و استرس به کار می روند اما به تدریج اعتیاد ایجاد می کنند.


دیده شده متاسفانه بعضی افراد تا 10 قرص دیازپام هم در یک روز استفاده می کنند اما باز هم دچار اضطراب و بی خوابی هستند در صورتی که اوایل با مصرف فقط یک عدد قرص راحت می خوابیدند. ترک اعتیاد به بنزودیازپین ها خیلی ساده نیست. هنگام ترک دقیقا با یک معتاد طرف هستیم یعنی همان علائم بی خوابی، استرس، اضطراب و حتی تشنج ایجاد می شود.

اشکال دارویی:
شربت: 2 میلی گرم بر میلی لیتر
آمپول: 1و 5 میلی گرم بر میلی لیتر (یک، دو و سه میلی لیتر)

نام تجاری: Versed

مکانیسم میدازولام


مانند سایر بنزودیازپین‌ها آگونیست گیرنده‌های بنزودیازپینی بوده که با اثر بر روی گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک اسید و در نهایت ورود یون کلر بهنورونها اثرات خود را اعمال می‌کند. میل ترکیبی میدازولام با گیرنده بنزودیازپین حدوداً دو برابر دیازپام است که با قدرت اثر بیشتر این دارو مطابقت دارد.


فارماکوکینتیک میدازولام

فراهمی زیستی این دارو از راه عضلانی 36 درصد است. این دارو در کبد متابولیزه و از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر آن حدود 2 ساعت است. ارتباط این دارو به پروتئین های پلاسما بسیار زیاد است.

موارد مصرف میدازولام

  • ایجاد تسکین قبل از جراحی(برای ایجاد خواب یا خواب آلودگی و بر طرف کردن تشویش)
  • تسکین هنگام هوشیاری
  • ایجاد بیهوشی عمومی
  • انفوزیون ممتد برای تسکین در بیماران اینتوبه و تحت تهویه مکانیکی به عنوان جزئی از بیهوشی یا در طول درمان در critical care setting
  • تسکین دهنده ، از بین برنده اضطراب و فراموشی دهنده قبل از تشخیص،درمان یا اندوسکوپی یا قبل از القا بیهوشی

میدازولام

موارد و میزان مصرف آمپول میدازولام

در صورتی که این دارو با داروی دیگری مانند مرفین سولفات-اتروپین-مپریدین هیدرو کلراید- مخلوط شود باید سریعا حداکثر در مدت 30ثانیه تزریق شود.

در صورتی که میدازولام با سرم دکستروز 5 درصد یا سدیم کلراید 9 درصد رقیق شود حداکثر تا 24ساعت پایدار است و اگر با سرم رینگر لاکتات مخلوط شود تا 4 ساعت پایدار خواهد بود .

1 ) برای تسکین قبل از جراحی و مسکنی برای ایجاد خواب یا خواب آلودگی و رفع تشویش های درونی

بزرگسالان جوان تر از 60 سال:mg/kg 08/0-07/0 (حدود 5 میلی گرم برای یک بیمار با وزن متوسط) عضلانی، 5/0 تا 1 ساعت قبل از جراحی. این دارو ممکن است با آتروپین، اسکوپولامین و مقادیر کاهش یافته مخدرها مصرف شود.

تنظیم دوز: در بیمار بالای 60 سال، مبتلایان به COPD، بیماران با ریسک بالای جراحی، و آن هایی که اپیوئید یا دپرسانت های دیگر مصرف می کنند، مقدار مصرف کاهش داده شود.

2) مسکنی برای هوشیاری

بزرگسالان جوان تر از 60 سال:شروع با 5/2- 1 میلی گرم وریدی در مدت حداقل 2 دقیقه. در صورت لزوم در مدت 2 دقیقه تکرار شود. دوزهای در مقادیر کوچک در مدت حداقل 2 دقیقه تکرار می شود تا اثر مورد نظر به دست آید. مقدار مصرف توتال تا 5 میلی گرم استفاده می شود. دوزهای اضافه برای به دست آوردن سطح مورد نظر تسکین، با تیتر کردن دوز به صورت آهسته و افزایش 25 درصد دوز انجام می شود.


بزرگسالان 60 سال و بالاتر: 5/1 میلی گرم یا کمتر در مدت حداقل 2 دقیقه. در صورت نیاز به افزایش دوز، حداکثر 1 میلی گرم در مدت 2 دقیقه اضافه شود. به دوزاژ بالاتر از 5/3 میلی گرم معمولاً نیازی نمی باشد.


3) ایجاد بی هوشی عمومی


بزرگسالان جوان تر از 55 سال:mg/kg 35/0- 3/0 وریدی در مدت 20 تا 30 ثانیه اگر بیماران داروی قبل از بی هوشی دریافت نکرده باشند. یا mg/kg 35/0- 15/0 ( معمولاً 25/0 mg/kg) وریدی در مدت 20 تا 30 ثانیه اگر بیمار داروی قبل از بی هوشی دریافت کرده باشد. برای کامل شدن القا بی هوشی، ممکن است افزایش 25درصد دوز اولیه لازم باشد.

برای بزرگسالان 55 سال و بالاتر ،شروع دارو با mg/kg 3/0 و برای بیماران ضعیف ، دوز شروع mg/kg 25/0- 15/0 می باشد. برای بیماران premedicated، mg/kg 15/0 کافی می باشد.



4) انفوزیون ممتد برای تسکین در بیماران اینتوبه و تحت تهویه مکانیکی به عنوان جزئی از بی هوشی یا در طول درمان در critical care setting

بزرگسالان: اگر یک دوز لودینگ برای شروع تسکین به سرعت نیاز باشد، mg/kg 05/0- 01/0 به آهستگی یا انفوزیون در مدت چند دقیقه با تکرار دوز در فواصل 10 تا 15 دقیقه تا زمانی که sedation کافی ایجاد شود. برای حفظ تسکین ، سرعت معمول انفوزیون mg/kg/hour 2/0 -1/0 (mg/hour7-1) می باشد. سرعت انفوزیون را برای رسیدن به مقدار تسکین مورد نظر، تنظیم کنید. دارو می تواند برای رسیدن به تسکین مورد نظر، بدون تسکین زیاده از حد، با سرعت 25 تا 50% مقدار اولیه به مقدار بالاتر یا پایین تر تیتر شود.


کودکان:پس از یک لودینگ دوز mg/kg 05/0-2/0 در مدت 2 تا 3 دقیقه در بیماران اینتوبه، انفوزیون با سرعت mg/kg/hour 12/0-06/0 (mcg/kg/minute 2-1 ) شروع می شود. دارو می تواند برای رسیدن به تسکین مورد نظر، با سرعت 25 درصد مقدار اولیه به مقدار بالاتر یا پایین تر تیتر شود.


میزان تزریق برای نوزادان: زمانی که اینتوبه در نوزادان استفاده می شود نیازی به لودینگ دوز نیست. نوزادان زیر 32 هفته بارداری، دارو با سرعت mg/kg/hour 03/0 (mcg/kg/minute 5/0 ) و در نوزادان بالای 32 هفته بارداری، دارو با سرعت mg/kg/hour 06/0( mcg/kg/minute 1 ) تزریق می شود. برای به دست آوردن سطح درمانی، درساعت های اولیه می توان دارو را با سرعت بیشتری انفوزیون کرد. سرعت دارو را مجدداً بررسی کرده و همیشه از حداقل مقدار مؤثر دارو استفاده کنید.

5) تسکین دهنده

برای از بین برندن اضطراب و فراموشی قبل از تشخیص، درمان یا اندوسکوپی یا قبل از القا بی هوشی استفاده می شود.
کودکان 6 ماه تا 16 سال:mg/kg 5/0-25/0 خوراکی، تا 20 میلی گرم یا تا mg/kg 1 دوزهای کمتر می تواند اثر درمانی کافی برای کودکان 6 ماه تا 16 سال ایجاد کند. یا mg/kg 15/0-1/0 عضلانی (ممکن است تا mg/kg 5/0 نیاز باشد) تا حداکثر 10 میلی گرم مصرف شود.


برای کودکان بین 13 تا 16 سال:mg/kg 08/0-07/0 عضلانی ، 5/0 تا 1 ساعت قبل از جراحی استفاده میشود . برای تسکین هنگام هوشیاری، 1 تا 5/2 میلی گرم وریدی در مدت حداقل 2 دقیقه.

کودکان 6 تا 12 سال:mg/kg 05/0-025/0 وریدی تا mg/kg 4/0 (بیشتر از 10 میلی گرم نشود).

کودکان 6 ماه تا 5 سال:شروع با mg/kg 1/0-05/0 وریدی تا mg/kg 6/0 - توجه شود بیشتر از 6 میلی گرم تزریق نشود.

مصرف میدازولام در بارداری و شیردهی


مصرف میدازولام در بارداری: اگر بیمار در طول بارداری از میدازولام استفاده کند نوزاد متولد شده در خطر علائم انزوا قرار دارد هم چنین احتمال بی نظمی در ریتم قلب و دپرسیون تنفسی نیز وجود دارد. احتمال بروز تاثیرات تراتوژنیک و نقص مادرزادی در جنین وجود دارد.

مصرف میدازولام در شیردهی: مصرف میدازولام در شیردهی باید با احتیاط باشد زیرا میدازولام در شیر مادر ترشح می شود. برخی متخصصین توصیه می کنند بعد از دریافت دوز تزریقی میدازولام باید حداقل چهار ساعت تا شیردادن فاصله ایجاد کرد.

داروی میدازولام

عوارض جانبی میدازولام

  • اعصاب مرکزی: فراموشی، سردرد، رخوت بیس از حد ، درد ،‌خواب آلودگی
  • قلبی-عروقی: کمی فشار خون ، ایست قلبی،پالس نامنظم
  • پوست: درد و حساس شدن محل تزریق
  • تنفس: آپنه، سرفه، کاهش سرعت تنفس، سکسکه، ایست تنفسی

موارد منع مصرف میدازولام

  • حساسیت مفرط شناخته شده به بنزودیازپین ها
  • کمی شدید فشار خون یا شوک
  • مسمومیت با الکل و علائم حیاتی ضعیف
  • گلوکوم با زاویه بسته حاد.


احتیاط هنگام مصرف میدازولام


در بیماریهای حاد جبران نشده ، بیماران ریوی، بیماران ناتوان و سالخورده، بیماران مبتلا به میاستنی گراویس یا اختلالات عصبی- عضلانی با احتیاط مصرف شود.


تداخلات دارویی میدازولام

  • میدازولام ممکن است اثرات الکل ، باربیتوراتها ، مخدر ها ، ضد هیستامین ها،آرام بخش ها ، ضد افسردگی ها و سایر داروهای مضعف تنفسی و CNS را تشدید یا اضافه کند.
  • فنتانیل و مخدرها که به عنوان داروهای پیش از جراحی استفاده می شوند ، اثر تسکین بخش میدازولام و افت فشار خون را تشدید می کنند.
  • میدازولام ممکن است مقدار مورد نیاز داروهای بی هوش کننده استنشاقی را از طریق تضعیف تنفسی کاهش دهد.
  • ایزونیازید ممکن است متابولیسم میدازولام را کاهش دهد.
  • کاربامازپین می تواند اثر درمانی میدازولام را کاهش دهد. در صورت نیاز دوز تنظیم شود.
  • مهار کننده های CYP3A4 و وراپامیل می توانند متابولیسم میدازولام را کاهش و سطح دارو را افزایش دهند و باعث طولانی شدن اثر آن شوند.
  • دیلتیازم می تواند اثر دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی را افزایش و اثرات میدازولام را طولانی کند.
  • اریترومایسین کلیرانس میدازولام را کاهش می دهد.بیماران باید از نظر عوارض جانبی بررسی شوند.
  • فلوکونازول،ایتراکونازول و میکونازول می توانند باعث افزایش سطح سرمی دارو ، طولانی شدن آن ، دپرسیون CNS و اختلالات سایکوموتور شوند.باید از استفاده توام پرهیز شود.
  • ریفامپین می تواند سطح میدازولام را کاهش دهد.میدازولام می تواند اثرات الکل را تشدید کند بهتر است از استفاده توام پرهیز شود.

اعتیاد به میدازولام


مصرف این داروها به خصوص در میان خانم ها بسیار متداول است و چون این گروه داروئی طول عمر کمی دارند به شدت شخص را دچار اعتیاد می کنند و متاسفانه برخی افراد برای کنترل و درمان خواب یا اضطراب و بی قراری خود بطور خود سرانه این داروها را مصرف می کنند و این رفتار نه تنها باعث بهبود اختلال های آنان نمی شود ، بلکه موجب وابستگی آنها به این داروها و در نهایت اعتیادشان می شود . قرص کلردیازپوکساید و زاناکس یا آلپرازولام نیز جزو داروهای اعتیاد آور محسوب می شوند و باید از مصرف خود سرانه آنها جدا خودداری کرد .

مسمومیت با میدازولام و درمان


تظاهرات بالینی: اغتشاش شعور، بی حسی، تخریب تعادل و رفلکس ها، اغما، ضعف تنفسی، و کمی فشار خون.

درمان:حمایتی است. راه هوایی باید باز باشد و تهویه مصنوعی مناسب، در صورت لزوم، صورت گیرد. علائم حیاتی باید پیگیری گردد. تزریق وریدی مایعات یا افدرین برای درمان کمی فشار خون به کار می روند.

فلومازنیل که آنتاگونیست اختصاصی رسپتور بنزودیازپین می باشد، برای برگشت کامل یا نسبی sedation تجویز می شود

نکات با اهمیت هنگام مصرف میدازولام

  • میدازولام در بخش های ویژه برای بیماران تحت تهویه مکانیکی به صورت انفوزیون مداوم استفاده می شود.
  • تا 24 ساعت بعد از مصرف میدازولام نباید از الکل استفاده شود.
  • میدازولام می تواند تنفس را آهسته و یا متوقف کند مخصوصا اگر اخیرا از اپیوئیدها استفاده شده باشد.
  • میدازولام به صورت تک دوز استفاده می شود.

هشدار ها در رابطه با مصرف میدازولام


1- در موارد زیر این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بیماری تنفسی، ضعف عضلانی
2- در صورت وجود نارسایی کبدی و کلیوی مقدار مصرفدارو باید کاهش یابد.
3- در صورت وجود کاهش حجم خون، اسپاسم عروق و یا کاهش دمای بدن و یا در صورت مصرف توأم داروهای ضد درد اوپیوئیدی مقدار مصرف این دارو باید کاهش یابد.
4- اندازه‌گیری فشار خون. اکسیژن خون بررسی وضعیت تنفسی و علایم حیاتی به طور مداوم در طول درمان با این دارو توصیه می‌شود.

توصیه های دارویی میدازولام


1. این دارو نباید بیش‌ از مقدار تجویز شده مصرف شود.
2. در صورتی که پس از چند هفته، اثربخشی دارو کاهش یافت،باید به پزشک مراجعه و از افزایش مقدار مصرف دارو خودداری نمود.
3. به عنوان ضد تشنج، دوره درمان باید کامل شود. باید دقت شود هیچیک از نوبت‌های مصرف فراموش نشود.
4. به منظور کاهش احتمال بروز عوارض قطع مصرف دارو، مصرف این دارو باید به تدریج قطع گردد.
5. در صورت تزریق عضلانی ، این دارو باید عمیقاً‌ در عضله دلتوئید تزریق گردد.
6. به منظور کاهش ترمبوز وریدی، فلبیت، تحریک موضعی و تورم، تزریق وریدی دارو نباید در ورید‌های کوچک در پشت دست یا مچ صورت گیرد.
7. انفوزیون مداوم وریدی این دارو توصیه نمی‌شود.

توجهات پزشکی – پرستاری هنگام مصرف میدازولام

  • در افراد چاق ممکن است نیمه عمر میدازولام طولانی می شود.
  • محل تزریق میدازولام را به لحاظ قرمزی، درد و تورم بررسی نمایید.
  • فراموشی در سالمندان را مورد توجه قرار دهید. آپنه و وضعیت تنفسی در این بیماران اهمیت دارد.
  • تزریق وریدی میدازولام را در عضلات بزرگ به صورت عمیق انجام دهید.
  • تا زمان برگشت کامل هوشیاری و رفع گیجی بیمار را در هنگام حرکت یاری دهید.
  • در حین تجویز وریدی میدازولام وسایل احیای اورژانسی را در دسترس قرار دهید.
  • در طول جراحی تنفس، فشار خون، مقدار اکسیژن و سایر علائم حیاتی بیمار باید از نزدیک بررسی شود.

توجهات بیمار – خانواده هنگام مصرف میدازولام

  • با توجه به فراموشی گذرای ناشی از مصرف میدازولام ممکن است حافظه نزدیک دچار اختلال شود که بعدا بهتر خواهد شد.
  • تداخل میدازولام با گریپ فوروت و آب آن می تواند منجر به بروز عوارض جدی شود. بنابراین از مصرف همزمان گریپ فوروت و میدازولام باید اجتناب کرد.


نحوۀ نگهداری میدازولام


دور از نور و در دمای کمتراز 30 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

divider

بیشتر بخوانید:

از داروی بیهوشی پروپوفول بیشتر بدانید!

همه چیز در مورد داروی آرام بخش آموباربیتال

همه چیز در مورد داروی خواب آور لورازپام

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم



این مطلب چقدر مفید بود ؟
4.3 از 5 (3 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits