
عفونت ایمپلنت و راههای پیشگیری از آن
عفونت ایمپلنت یکی از مسایلی است که در کاشت ایمپلنت دندان ممکن است رخ دهد. بطور کل اکثر درمانهای دندانپزشکی می توانند باعث بروز عفونت ایمپلنت در افراد شود. پس جای نگرانی نیست ، ایجاد عفونت در ایمپلنت دندان امری طبیعی است و قابل درمان است. بایستی توجه کرد که ایمپلنت دندان به ندرت دچار عفونت شده و نبایستی زیاد نگران آن بود.
شایعترین حالت عفونت دندانی از نوع peri-implantitis است که در اطراف لثه و دندانها ایجاد میشود و در صورت عدم درمان منجر به التهاب، تحلیل استخوان و پس زدن ایمپلنت میشود. این عفونتها بوسیله باکتری ایجاد شده و میتواند بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت یا ماهها و حتی سالها پس از کاشت ایمپلنت بوجود آید. در صورتی که ایمپلنت کاشته شده از جنس مرغوب نباشد، به علت کیفیت پایین متریال، ریسک ایجاد عفونت افزایش مییابد.
علائم عفونت ایمپلنت
بوی بد دهان: عفونت دندان ایمپلنت شده باعث ایجاد بوی بد و حتی مزه بد دهان میشود. چنانچه احساس کردید شرایط غیر طبیعی است یا پس از استفاده از مسواک و نخ دندان همچنان بوی بد باقی بماند، احتمالا عفونت دندان ایمپلنت شده وجود دارد.
مشاهده چرک یا خونریزی: مشاهده خونریزی یا چرک در لثه یا اطراف ایمپلنت نشانه عفونت ایمپلنت است. اگر این خونریزی در اثر مسواک زدن ایجاد شود، همچنان باید مورد توجه قرار گیرد.
درد یا تب: اکثر عفونتهای باکتریایی دهان باعث درد در ناحیه ایمپلنت میشوند. در صورت مبارزه بدن با عامل عفونت میتوان نشانههای تب را نیز مشاهده کرد.
مشکل حین جویدن: در صورتی که جنس ایمپلنت غیر از تیتانیوم و سرامیکهای تایید شده باشد ممکن است مشکلاتی حین جویدن ایجاد کند حتی اگر عفونتی وجود نداشته باشد. ایمپلنتهای تیتانیومی به علت محکم بودن و جوش خوردن با استخوان فک، امکان جویدن طبیعی را فراهم میکنند.
قرمزی یا تورم لثه: قرمزی و تورم لثه نشانه اصلی وجود عفونت است. ممکن است این تورم با چشم قابل تشخیص نباشد اما بوسیله تماس حس خواهد شد.
در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، لازم است به دندانپزشک مراجعه شود تا بررسی تکمیلی صورت گیرد. رعایت دستورالعملهای پس از کاشت ایمپلنت و بهداشت دهان و دندان، بهترین راه برای پیشگیری از عفونت دندان ایمپلنت شده است. پس از ابتلا به عفونت، انتخاب نوع درمان به شدت عفونت بستگی دارد. اگر عفونت بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت ایجاد شود، ممکن است آنتیبیوتیک تجویز شود یا ایمپلنت تعویض گردد. معمولا بهترین گزینه، خارج کردن ایمپلنت است پیش از اینکه عفونت بدتر شود.
در صورتی که عفونت پس از قرار دادن تاج دندان ایجاد شود، معمولا فقط آنتیبیوتیک تجویز خواهد شد. در موارد بسیار حاد نیز ممکن است با انجام جراحی مجدد، ایمپلنت جایگزین شود.
اگر عفونت به موقع درمان نشود میتواند باعث آسیب به استخوان فک شود، به طوری که نیاز به برداشتن بخشی از استخوان شود. گسترش باکتریها میتواند حتی باعث تخریب سایر دندانها شده یا به بافتهای نرم اطراف و سینوس سرایت کند و منجر به درد سینوس یا مشکلات مجاری تنفسی شود. در موارد بسیار شدید ممکن است عفونت به خون راه یابد.
علل به وجود آمدن عفونت ایمپلنت چیست ؟
یکی از علل ایجاد عفونت عدم قرارگیری کامل ایمپلنت در استخوان است در واقع بایستی بطور کامل اطراف ایمپلنت دندان را استخوان بگیرد. اگر ایمپلنت لق باشد هم می تواند باعث عفونت شود که این مورد به نحوه ی اتصال و جوش خوردن ایمپلنت دندان با استخوان فک مرتبط است. این که ایمپلنت با استخوان فک جوش نخورد در مواقعی رخ می دهد. در مواردیکه ایمپلنت جوش مناسبی با استخوان فک برقرار نمی کند جای نگرانی نیست زیرا می توان این درمان را مجدد انجام داد.
عفونت ایجاد شده بعد از کاشت ایمپلنت می تواند علل بسیار داشته باشه عواملی چون سیگار کشیدن ، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان ، پوکی استخوان ، دیابت و یا بیماری ضعف سیستم ایمنی بدن و البته نکته مهم تر اینکه اگر جزو آن دسته از بیمارانی هستید که قبلا بیماری های لثه را تجربه کرده باشید باید بیشتر از سایرین به مراقبت از ایمپلنت های خود توجه نشان دهید . مهمترین عوامل ایجاد کننده عفونت ایمپلنت عبارتند از:
۱- بعد از جراحی ایمپلنت
شما میتوانید هنگام ایمپلنت کردن دندان تنها در زیر لثه دچار عفونت کمی شوید؛ این اتفاق اغلب در عرض ۲ هفته پس از جراحی ایمپلنت رخ میدهد. که معمولا توسط باکتریهای جا مانده هنگام کشیدن دندان فقط چند دقیقه قبل از قرار دادن ایمپلنت ایجاد میشود. لثه کاملا قرمز، باد کرده، و هنگام لمس دردناک است. دلیل احتمالی دیگر باکتریهای داخل دهان هستند که در طول ایمپلنت دندان زیر لثه قرار میگیرند. اگر روش صحیح جراحی استریل استفاده شود، این اتفاق حقیقتا رخ نمیدهد، اما دهان انسان مملو از باکتری است و گاهی اوقات با وجود بهترین اقدامات احتیاطی باز هم باکتری به ناحیه جراحی وارد میشود.
در هر صورت میکروبها راه خود را زیر لثهها پیدا میکنند و اینکه یک عفونت کوچک، در اطراف قسمت بالای ایمپلنت، به سرعت پس از جراحی رخ دهد، عجیب نیست. این نوع عفونت ایمپلنت دندانی معمولا با مصرف یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک به سرعت از بین میرود.
۲- پس از درمان
در طول ۴ تا ۸ هفته بعد از درمان، لثهی بالای ایمپلنت میتواند کمی متورم و قرمز شود. گاهی اوقات ممکن است یک چرک کوچک ظاهر شود. لثه در بالا، جایی که دندان به طور معمول از لثه خارج میشود،به لمس حساس میشود که واقعا به دردناکی عفونت ایمپلنت دندان در مرحله اول نیست.
در این مرحله از درمان، این موضوع اغلب ناشی از شل شدگی پیچ کوچک است که ایمپلنت را وصل میکند و میتواند با حذف پیچ یا و تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن یک پیچ استریل جدید گاهی اوقات با آغشتن کمی ژل ضد باکتری، درمان شود. در این مورد، آنتی بیوتیکها معمولا مورد نیاز نیستند. منبع عفونت داخل ایمپلنت دندان است، جایی که خون جریان ندارد. اگر جریان خون وجود نداشته باشد، آنتی بیوتیکها به آنجا نمیرسند. به همین دلیل درمان صحیح شامل حذف پیچ، تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن پیچ جدید استریل است.
۳- در طول مرحله بهبودی
یک وضعیت نادر ممکن است در طول مرحله بهبودی (۴ تا ۸ هفته اول پس از نصب ایمپلنت) اتفاق بیفتد؛جایی که استخوان در اطراف بدنهی ایمپلنت پس از عمل جراحی بهبود نمییابد و عفونی میشود. لثه در اطراف ایمپلنت، از بیرون کنار گونه و از داخل در کنار زبان و یا کام شما به لمس حساس است.
در حالی که عفونت با آنتی بیوتیکهای قوی کاهش مییابد، با وجود ایمپلنت استخوان بهبود نمییابد. ایمپلنت باید برداشته شود. اغلب لایه استخوان، درست در کنار سطح ایمپلنت مرده است و جریان خون ندارد و بدون جریان خون قابل درمان نیست. اگر این وضعیت ادامه یابد و بدتر شود، میتواند منجر به عفونت بسیار شدید استخوان به نام استئومیلیت شود و درمان آن میتواند دشوار باشد و معمولا شامل جراحی حذف استخوان مرده است.
۴- پس از ثابت شدن ایمپلنت
پس از ثابت شدن ایمپلنت و گذاشتن روکش و بریج، ممکن است التهاب جزئی، اما ماندگار و رنجآور را در اطراف گردن ایمپلنت، جایی که لبه لثه با ایمپلنت برخورد میکند، داشته باشید. این امر میتواند به دلیل فاصله کوچک میکروسکوپی بین ایمپلنت و روکش باشد که باعث مخفی شدن باکتریها میشود. لبه لثه فقط قرمز و کمی پف کرده میشود. دندانپزشکان این فاصله را میکروگپ یا شکاف ریز مینامند.برخی از طرحهای ایمپلنت به نظر میرسد نسبت به جمع آوری باکتریها درمیکروگپ مستعدتر از دیگر طرحها هستند. بهترین روش درمان عفونت میکروگپ باز کردن پیچ یا بریج و تمیز کردن کامل اجزا قبل از نصب مجدد، و دوباره آغشتن با ژل ضد باکتری است.
۵- عفونت ایمپلنت به علت کمبود بهداشت دهان و دندان
آخرین احتمال عفونت ایمپلنت دندان زمانی است که بعدا اطراف ایمپلنت را با دقت به اندازه کافی تمیز نمیکنید. باکتریها میتوانند به تدریج ایجاد شوند، درست مثل وقتی که روی یک دندان طبیعی تشکیل میشوند، و باعث التهاب لثه و بیماری لثه میشوند. طی یک دوره زمانی، این امر میتواند منجر به تحلیل لثه در اطراف ایمپلنت شود و باعث میشود ایمپلنت دندان شل شود. در آن زمان، دیگر خیلی دیر شده است. هنگامی که ایمپلنت شل میشود، بدان معنی است که دیگر در استخوان ثابت نیست، و هرگز ثابت نمیشود و باید حذف شود.
بنابراین بسیار مهم است که اطراف ایمپلنت خود را به آرامی و با دقت تمیز کنید. شما نمیتوانید در مورد ۳ گزینهی اول کاری انجام دهید اما مطمئنا میتوانید با مسواک دقیق و نخ دندان کشیدن مانع از رخ دادن گزینهی چهارم شوید.
مراقبت و نگهداری ایمپلنت دندان برای جلوگیری از عفونت ایمپلنت
ایمپلنت همانند سایر دندانهای طبیعی نیاز به مراقبت و نگهداری دارد. استفاده از مسواک زدن و یا دهانشویه ها همه باعث بهبود سطح سلامت دهان و دندان شده و مشکلات این چنینی را کاهش می دهد. فشار نیاوردن بیش از حد به ایمپلنت دندان هم می تواند بر جلوگیری از عفونت ایمپلنت تاثیر داشته باشد. مراقبت های بعد کاشت در بالا بردن درصد موفقیت درمان ایمپلنت تاثیر فراوان دارد.
بسته به شدت عفونت ممکن است دندانپزشک دهانشویه ضد باکتری تجویز نموده و ترکیبی از درمانها را برای نجات ایمپلنت انجام دهد. روشهای درمانی ممکن است شامل تجویز آنتی بیوتیک، جراحی، لیزر درمانی و آلودگی زدایی سطح ایمپلنت، تراشیدن مکانیکی بافتهای آلوده(دبریدمان) و درمان ضد میکروبی باشد.
پری ایمپلنتیت ممکن است مخرب و تهاجمی باشد. ایمپلنتی که دچار عفونت شده است ممکن است منجر به بیماریهای سیستمی شود که به قلب و اندامهای دیگر بدن آسیب میرساند. در صورتی که مدت طولانی عفونت به حال خود رها شود، عفونت باکتریایی کم شدت میتواند پیامدهای جدی داشته باشد و امکان دارد به سرعت به مشکل بسیار جدی تبدیل شود.
مهارت و سطح تخصص دندانپزشک هم در موفقیت ایمپلنت دندان موثر است. دندانپزشکی که ایمپلنت را بکار می برد بایستی سطح مهارت و تجربه ی بالایی داشته باشد. دندانپزشک بایستی تمامی شرایط را برای جلوگیری از بروز عفونت بکار برد. البته بیماران هم سعی کنند پس از کاشت ایمپلنت از مصرف دخانیات و مشروبات الکلی صرف نظر کنند.
امروزه با ایمپلنت می توان دندانی طبیعی برای بیمار فراهم کرد. زیبایی و هماهنگی ایمپلنت با دندانهای دیگر فرد منحصر به فرد است. درمان بی دندانی با ایمپلنت توسط دندانپزشک زیبایی یکی از روشهای زیبایی دندانها است. از بین بردن بی دندانی باعث افزایش سطح اعتماد به نفس افراد می شود.
بیشتر بخوانید:
جراحی ایمپلنت و۷ نکته درباره کاشت دندان که باید بدانید
چگونه ایمپلنت دندان انجام بدیم؟به همراه تصاویر و فیلم
چیزهایی که باید درباره ایمپلنت بدانید
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم
- برچسبها
- عفونت ایمپلنت
دیدگاه ها