سرطان واژن چیست ؟

سرطان واژن (انگلیسی: Vaginal cancer) سرطانی است که در بافت واژن یا مهبل (کانال تولد) به وجود می‌آید. واژن از دهانه رحم (خروجی رحم) تا بیرون از بدن ادامه دارد. شایع‌ترین نوع سرطان واژن کارسینوم سلول سنگفرشی است که از سلول‌های مسطح و نازک پوشش واژن منشاء می‌گیرد. سایر انواع سرطان واژن شامل آدنوکارسینوم (سرطان با منشاء سلول‌های غده‌ای پوشش واژن) است.

سرطان واژن نوع نادری از سرطان ها در خانم ها می باشد که معمولا خانم های بالای ۶۰ سال را درگیر می کند. خونریزی غیرطبیعی از واژن به خصوص هنگام نزدیکی می تواند نشانه ی سرطان واژن در خانم ها باشد. سرطان واژن ممکن است به علت ویروس پاپیلومای انسانی باشد.

انواع سرطان واژن

انواع مختلفی از سرطان واژن وجود دارد، از جمله:

1. سلول سنگفرشی این نوع سرطان در دهانه واژن آغاز می شود و به آرامی رشد می کند. طبق نظر دانشگاه تگزاس، حدود 75 درصد از سرطان های واژن را تشکیل می دهد.
2. آدنوکارسینوم این نوع سرطان در بافت غدد واژینال آغاز می شود. این نوع در زنان بالای 50 سال شایبع است. این دومین نوع سرطان واژن است.
3. ملانوما همانند سرطان پوست که شایع ترین نوع ملانوما است، این نوع سرطان واژن نیز در سلول هایی که رنگ پوست را ایجاد می کنند شروع می شود.
4. سارکوما این نوع سرطان فقط حدود 4 درصد از سرطان های واژن را تشکیل می دهد. این سرطان در دیواره واژن شروع می شود.

در مراحل اولیه، میزان موفقیت درمان سرطان واژن بالا است.

علائم سرطان واژن

مهمترین و معمول ترین علامت سرطان واژن خونریزی غیر معمول از واژن به خصوص به هنگام مقاربت می باشد.همچنین خونریزی می تواند در بین دوره های قاعدگی و یا پس از یائسگی رخ دهد.ممکن است زخم هایی بر سطح واژن ایجاد شوند که گاها عفونی نیز می شوند و باعث درد و ترشح از واژن می شوند .تعداد کمی ار افراد مبتلا به سرطان واژن نیز هیچ علامتی ندارند.

در صورتی که تومور بسیار بزرگ باشد می تواند مثانه را نیز تحث تاثیر قرار داده و باعث تکرر ادرار و یا سایر علائم اداری شود.در موارد پیشرفته تر ممکن است یک سوراخ بین واژن و مثانه و یا بین واژن و رکتوم(بخش انتهایی روده ی بزرگ) ایجاد شود.

• ترشحات واژن آبکی
• ادرار دردناک و مکرر
• درد لگن، به ویژه در هنگام رابطه جنسی
• فیستول، در مرحله بعد سرطان
• خونریزی غیرعادی از واژن
• تغییر شکل غیر عادی در واژن
• پیدایش یک توده قابل دیدن
• درد غیر عادی به هنگام پریود ماهانه

در برخی موارد سرطان واژن هیچ نشانه ای ندارد. در این موارد، ممکن است در یک آزمون معمول لگن کشف شود.

علل و عوامل ابتلا به سرطان واژن

• سن: تقریبا ۸۵ درصد از موارد سرطان واژن در زنان بالای ۴۰ سال رخ می دهد و نزدیک به ۵۰ درصد در بالاتر از ۷۰ سالگی دیده می شود.

• ( Diethylstilbestrol ): زنانی که مادرهایشان در معرض DES بوده اند- دارویی که بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۱ برای جلوگیری از سقط شدن جنین استفاده می شد- احتمال بیشتری برای ابتلاء به انواع خاصی از سرطان واژن دارند که adenocarcinoma نام دارد. این احتمال در بین دختران زنانی که از این دارو در خلال ۶ ماه نخست بارداری استفاده کرده اند، بیشتر است. همچنین این زنان احتمال بیشتری برای دچار شدن به بدقوارگی شدید واژن دارند و نیز حالتی که adenosis نامیده می شود.

• ویروس Papilloma انسانی HPV : (HPV) گروهی تشکیل شده از بیش از ۱۰۰ ویروس که برخی از این ویروس ها از راه جنسی منتقل می شوند و ممکن است احتمال ابتلا به دیگر انواع سرطان دستگاه تناسلی را افزایش دهند. برخی از شایع ترین حالت های HPV ممکن است سبب پیدایش زگیل Papilloma شوند درحالی که شاید دیگر انواع عفونت های HPV نشانه های قابل دیدی نداشته باشند. انواع ۱۶ و ۱۸ از HPV، ارتباط قوی تری با پیدایش سرطان دارند. زنان زیر ۳۰ سال احتمال بیشتری برای ابتلاء به عفونت HPV دارند. حفاظت در برابر HPV می تواند به بسیاری از زنان جوان کمک کند تا احتمال ابتلا به سرطان واژن را در خود پایین بیاورند، اخیرا در ایالات متحده دو نوع واکسن برای این منظور ساخته شده است.

• سرطان دهانه رحم: تشخیص قبلی سرطان دهانه رحم یا بی قوارگی دهانه رحم (حالت پیش سرطانی) می تواند احتمال ابتلا به سرطان واژن را افزایش دهد.

• سیگار کشیدن: زنانی که سیگار می کشند، حداقل دو برابر دیگر زنان احتمال ابتلا به سرطان واژن را دارند.

• الکل: برخی از پژوهش ها نشان می دهند که نوشیدن الکل، احتمال ابتلا به سرطان واژن را در زنان افزایش می دهد.

• ویروس عدم کارآیی سیستم ایمنی :(HIV) عفونت HIV نیز می تواند احتمال ابتلا زنان را به سرطان واژن افزایش دهد

عوامل خطر ساز برای سرطان واژن

• درآوردن رحم یا هیسترکتومی، به دلیل اینکه در آن یک توده خوش خیم یا بدخیم وجود داشته است
• سیگار کشیدن، که خطر ابتلا به سرطان واژن را دو برابر می کند
• بیش از 60 سال سن
• داشتن HIV یا ایدز
• ابتلا به HPV از طریق فعالیت جنسی

تشخیص سرطان واژن

اول، دکتر سابقه پزشکی شما را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علائم و عوامل خطر احتمالی در نظر می گیرد. سپس آنها یک معاینه لگن را انجام می دهند تا علل احتمالی علائم شما را ببینند. آنها همچنین پاپ اسمیر را برای بررسی هر سلول غیرطبیعی در ناحیه واژن انجام می دهند.

اگر پاپ اسمیر هر سلول غیر طبیعی را نشان داد، پزشک شما کولپوسکوپی را انجام می دهد. این یک روش است که دکتر شما با استفاده از یک ابزار بزرگنمایی به نام کولپوسکوپ و با بررسی دیواره های واژن و رحم می تواند ببیند که کجا سلول های غیر طبیعی هستند.

این روش شبیه به معاینه معمولی لگن است و پزشک با استفاده از نمونه برداری از بافت داخل واژن به بررسی سرطان می پردازد. اگر سلول ها سرطانی باشند، پزشک شما به احتمال زیاد MRI، CT اسکن، و یا اسکن PET را برای دیدن اینکه آیا سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است یا خیر، انجام می دهد.

مراحل سرطان واژن

مراحل سرطان واژن به شما می گویند که سرطان تا چه اندازه گسترش یافته است. چهار مرحله اصلی سرطان واژن وجود دارد.

نئوپلازی داخل واژینال یک نوع پیش سرطانی است. سلول های غیر طبیعی در پوشش واژن وجود دارد، اما هنوز رشد و گسترش پیدا نمی کنند. VAIN سرطانی نیست.

1. سرطان تنها در دیواره واژن است.
2. سرطان به بافت اطراف واژن گسترش یافته است، اما هنوز به دیواره لگن منتشر نشده است.
3. سرطان به لبه و دیواره لگن بیشتر گسترش یافته است. این ممکن است به گره های لنفاوی مجاور نیز گسترش یابد.
4. مرحله چهارم به دو زیر مجموعه تقسیم می شود:

1. در مرحله 4A، سرطان به مثانه، مقعد یا هر دو گسترش یافته است.
2. در مرحله 4B، سرطان در سراسر بدن به اندامهایی مانند ریه ها، کبد یا گره های لنفاوی دورتر گسترش یافته است.

درمان سرطان واژن

اگر سرطان در مرحله اول باشد، ممکن است عمل جراحی برای حذف تومور و یک ناحیه کوچک از بافت سالم اطراف آن داشته باشید. این معمولا به دنبال پرتودرمانی است.

پرتو درمانی شایع ترین درمان در تمام مراحل سرطان واژن است.

در بعضی موارد، شما می توانید شیمی درمانی را برای حمایت از رادیوتراپی داشته باشید. با این حال، شواهد کمی برای نفع شیمی درمانی برای سرطان واژن وجود دارد.

اگر قبلا رادیوتراپی را در منطقه واژن دریافت کرده اید، پزشک شما احتمالا عمل جراحی را توصیه می کند. این به این دلیل است که هر بخش از بدن تنها می تواند مقدار مشخصی از تابش را دریافت کند. پزشک ممکن است بسته به اندازه، محل و حاشیه تومور شما را حذف کند:

1. تنها تومور و یک ناحیه کوچک از بافت سالم اطراف آن برداشته شود.
2. بخشی یا همه واژن برداشته شود.
3. اکثر اندام های تولید مثل یا لگن شما برداشته شود.

سرطان در مرحله 4B معمولا قابل درمان نیست، اما درمان می تواند علائم را تسکین دهد. در صورتی که این مورد باشد، پزشک شما ممکن است رادیوتراپی یا شیمی درمانی را توصیه کند. همچنین ممکن است در یک کارآزمایی بالینی ثبت نام کنید تا آزمایشات جدید انجام شود.

پیشگیری از سرطان واژن

در حالیکه شما ممکن است نتوانید خطر ابتلا به سرطان واژن را به صفر برسانید، گام هایی برای کاهش خطر شما وجود دارد.

1. اقدامات لازم برای کاهش خطر ابتلا به HPV را انجام دهید. این شامل استفاده از کاندوم و گرفتن واکسن HPV است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد واکسن HPV، با پزشک خود صحبت کنید.
2. اگر در حال حاضر سیگار می کشید، ترک کنید سیگار کشیدن عامل اصلی برای سرطان واژن و سایر سرطانها است.
3. نوشیدن الکل شواهدی وجود دارد که مصرف نوشیدنی سنگین خطر ابتلا به سرطان واژن را افزایش می دهد.
4. امتحانات منظم لگن و پاپ اسمیر را دریافت کنید. این کمک خواهد کرد که پزشک شما پیش از اینکه به سرطان واژن تبدیل شود یا پیش از گسترش زیاد، آن را تشخیص دهد

چشم انداز سرطان واژن

به طور کلی، بر اساس انجمن سرطان آمریکا در برآورد سرطان واژینال، میزان بقاء پنج ساله 47 درصد است. نرخ زنده ماندن در هر مرحله بسیار متفاوت است. برای سرطان های مرحله 1، میزان بقای 5 ساله 75 درصد وجود دارد.

مرحله 4 نرخ بقا 15 تا 50 درصد است. میزان بقا نیز بستگی دارد که تا چه حد سرطان گسترش یافته است.

عوامل خاصی نیز می توانند بر میزان بقا تأثیر بگذارند. برای مثال، زنان بالای 60 سال دارای نرخ بقا کمتری هستند.

تهیه شده مجله اینترنتی دلگرم

مرضیه ملایری