با رشته ورزشی بیسبال به طور کامل آشنا شوید

رشته ورزشی بیسبال:بیسبال نوعی ورزش گروهی است كه با چوب و توپ توسط ۹ بازيكن در يک زمين چمن بازی می‌شود.بيسبال در قرن نوزدهم از ورزش انگليسی كريكت ريشه گرفته است.

رشته ورزشی بیسبال

پیدایش بیسبال

بيسبال از بازی‌های متعددی كه با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پيدا كرده‌است. از جمله اين بازی ها می توان به ورزش قديمی راوندر كه در امریکای شمالی بازی می‌شد، ورزش انگليسی كريكت و ورزش بسيار قديمی رومانيائی اُينا نام برد.
نخستين مسابقه ورزش مدرن بيسبال كه در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای‌ در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بيچ‌ويل، انتاريو، كانادا مربوط می‌شود.
بيسبال در دهه ۱۸۶۰ حالت نيمه‌حرفه‌ای پيداكرد. نخستين تيم كاملا حرفه‌ای بيسبالدر ايالات متحده، تيم سينسيناتی رد استاكينگز بود كه در ۱۸۶۹ تشكيل‌شد.

ليگ برتر بيسبال امريكا

ام‌ال‌بی يا ليگ برتر بيسبال امريكا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در آمریکای شمالی است که كه هم‌اكنون با بيست‌و‌نه تيم آمریکایی و یک تيم کانادايی برگزار می‌شود. این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولين ليگ ورزشی واقعی در ايالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بيشترين تماشاگران تلويزيونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان‌اف‌ال (ليگ فوتبال آمريكايی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومين ليگ پربيننده در امریکای شمالی بوده است.

در سال ۲۰۰۷ ميانگين تماشاگران هر بازی اين مسابقات بيش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بيش از هفتاد‌و‌نه و نيم ميليون نفر رسید.[۱] و با فاصله‌ای زياد پربيينده ترين ليگ ورزشی دنيا لقب گرفت. اين درحالیست كه هفده ليگ كوچكتر بيسبال اين كشور هم بيش از چهل ميليون تماشاگر در سال دارند.

بيسبال در خارج از امريكا

نخستين ليگ رسمی بيسبال در خارج از امريكا و كانادا سال ۱۸۷۸ در كوبا شكل گرفت. کوبائیها سابقه‌درخشانی در بیسبال دارند و تيم‌ملی آنها از هنگام شروع مسابقات بين‌المللی در اواخر دهه ۱۹۳۰ همواره يكی از قويترين تيم های دنيا بوده‌است.

ليگ‌های حرفه‌ای بيسبال پس از جنگ جهانی اول در كشورهای ديگری هم آغاز به‌كار كردند. از جمله؛

هلند(۱۹۲۲
استراليا(۱۹۳۴)
ژاپن(۱۹۳۶)
پورتوريكو(۱۹۳۸)

ايتاليا در سال ۱۹۴۸ دومين كشور اروپايی شد كه ليگ بيسبال را در كشور خود برگزار می‌كرد. بعد از جنگ جهانی دوم بيسبالدر بسياری از كشورهای امریكای مركزی و كشورهای حوزه دریای کارائیب طرفداران زيادی يافت. برجسته‌ترين ليگ‌های راگبی در آمریکای لاتین؛

مکزیک ۱۹۴۵
ونزوئلا در ۱۹۴۸
دومینیکن در ۱۹۵۱

از دهه هفتاد رقابت‌های كارائيب بنيان‌نهاده‌شد، مسابقاتی كه ميان تيم‌های برتر چهار کشور حاشیه دریای کارائیب؛ لیگ مكزيک، دومینیکن، كوبا و ونزوئلا برگزار می‌شود.

بيسبال در آسيا

ژاپن يكی از اولين كشورهایی بود كه بيسبال به آن راه‌يافت. بیسبال خیلی زود مهمترين ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶ نیپون بیسبال ليگ شروع به‌كار كرد.[۳] ۸۶۴ مسابقه اين ليگ در سال ۲۰۰۶ بيش از بیست ميليون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین ليگ پرتماشاگر دنيا بود(پس از ام‌ال‌بی ، ان‌بی‌ای و ان‌اف‌ال سه ليگ امريكایی بیسبال، بسكتبال و هاكی روی یخ).

ژاپنی‌ها و امریكایی‌ها اين ورزش را به ديگر كشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اول کره‌جنوبی و تايوان شد. ليگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شكل گرفت. چین و اسرائیل هم دو كشور آسیايی دیگری هستند كه به ترتیب در ۲۰۰۳ و ۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بيسبال را تشكيل دادند.
بيسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازيهای آسيايی هم شد. ژاپنی‌ها اين رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول اين مسابقات با قهرمانی تيم ملی ژاپن به پايان رسيد، اما در آخرين دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تيم ملی بيسبال تايوان با شكست پنج تيم ديگر شركت‌ كننده (ژاپن، كره‌جنوبی، چين، تايلند، فیلیپین) به قهرمانی رسيد.

محبوبيت بیسبال

این ورزش در بسياری از نقاط دنيا به‌ويژه امريكای شمالی و مركزی و شرق آسيا بسيار پرطرفدار است.
بيسبال ورزش ملی يا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده آمریکا، كوبا، پورتوريكو، دومینیكن، پاناما، نيكاراگوئه، ونزوئلا در قاره امريكا و همچنين ژاپن، كره جنوبی و تايوان در آسيا است.

بيسبال در المپیک

ازالمپيک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بيسبال و سافت‌بال در تقويم المپيک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بيسبال در گروه آقايان برگزار شود.
اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین‌المللی المپيک در سنگاپور برای تعيين ميزبانی المپيک ۲۰۱۲ اين دو رشته اولين قربانيان سياست كاهش و جلوگيری از گسترش تعداد ورزش‌كاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپيک شده و از برنامه مسابقات المپيک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات اين دو رشته ورزشی رأی‌گيری به‌عمل خواهد آمد.

آشنایی با برخی قوانین بیسبال

Batter

به شخصی اطلاق می‌شود كه با بَت در محل بَتر باكس نزدیك بیس خانه برای زدن توپ پرتاب شده توسط پیچر می‌ایستد و در این زمان عضو تیم حمله است .

بَتر باید زمانی كه در بَتر باكس می‌ایستد استرس را از خود دور كند و با تمركز منتظر پرتاب پیچر و توپ خوب و دلخواهش برای زدن باشد ، نه زود بَت را بچرخاند و نه دیر و در تمرینات باید قدرت و سرعت خود را برای یك ضربه ایده آل و دلخواه افزایش دهد

هدف بَتر باید رساندن خود و یا یارش به امتیاز باشد كه این امر با راهبردهای مختلفی همراه است كه بَتر باید در تمرینات انجام دهد . در انتخاب بَت دقت كند و بَتی را برای چرخاندن مد نظر قرار دهد كه درصد موفقیتش برای بهتر ضربه زدن بیشتر باشد.اندازه و وزن بَت خود را یك بَتر در زمان تمرین باید بدست بیاورد و به راهنمایی‌های مربی دقت كند .

هوم پلیت

Home plate

بیس خانه و یا در حقیقیت بیس چهارم بیس بال ایستگاهی است كه بازی برای مهاجم از آنجا آغاز و در همانجا برای كسب امتیاز تمام می‌شود . بَترها در محلی كه در كنار هُم پِلیت وجود دارد می‌ایستند تا پرتاب‌های پیچر را بزنند ، كچر مدافع بیس خانه است .

هُم پِلیت در حقیقت محلی است كه با وجود بَتر استرایك یا بال بودن توپ مشخص می شود ، بوسیله شیئی از جنس لاستیك فشرده سفید رنگ كه به شكل یك 5 ضلعی برش خورده باشد و ابعاد بیس بازی را دارد مشخص است .

اینفیلد فلای

In field fly

این قانون اولین بار در سال 1895 توسط بندی بالسر معرفی شد .

تعریف ساده: اینفیلد فلای توپی است كه هوایی زده شده و مدافعان در اینفیلد به راحتی آن را می‌توانند بگیرند .

اینفیلد فلای زمانی اعلام می‌شود كه تیم مهاجم كمتر از 2 آوت دارد .

پس بطور كلی توپی زنده است كه یك اینفیلدر وقتی بیس اول و دوم یا همه بیس‌ها پر است و قبل از اینكه 2 نفر آوت شده باشند می‌تواند با سعی متعارف آنرا روی هوا بگیرد . این توپ شامل توپی كه هوایی و به موازات زمین حركت می‌كند یعنی لاین درایو و حتی بانت نمی‌شود . در این قانون هر مدافعی چه كچر و پیچر و آوت فیلدرها اگر برای گرفتن توپ در اینفیلد مستقر باشند اینفیلدر محسوب می‌شوند .

وقتی مشخص شد توپ اینفیلد فلای خواهد بود ، داور باید بلافاصله اینفیلد فلای اعلام كند ، این موضوع به خاطر این است كه دونده بتواند فرصت عكس العمل داشته باشد . اگر توپ نزدیك خط فاُل باشد باید داور اعلام كند كه در صورت زنده بودن توپ اینفیلد فلای خواهد بود . توپ در حالت اینفیلد فلای هنوز زنده است و دونده‌ها می‌توانند با ریسك اینكه توپ روی هوا گرفته می‌شود به بیس بعدی بروند و یا بعد از گرفتن توپ بیس قبلی را ترك كرده و به بیس بعدی بروند (همانند هر توپ دیگری كه روی هوا گرفته می‌شود) اگر توپ در محوطه فاُل گرفته شود با آن همانند دیگر توپهای فاُل رفتار می‌شود .

اگر توپی كه اینفیلد فلای اعلام شده بازیكن دفاع بدون تماس با خودش اجازه افتادنش را به زمین بدهد و توپ پس از برخورد به زمین قبل از گذشتن از بیس اول و یا بیس سوم به خارج از زمین برود ، توپ فاُل محسوب می‌شود . اگر توپی كه اینفیلد فلای اعلام شده بدون تماس با بازیكنان دفاع در محوطه فاُل به زمین بیافتد و قل بخورد و قبل از بیس اول یا بیس دوم به داخل زمین بیاید اینفیلد فلای خواهد بود .

در قانون اینفیلد فلای داور باید قضاوت كند كه آیا بازیكن دفاع می‌توانسته با سعی متعارف توپ را بگیرد یا خیر ، اینكار نباید براساس محدودیت‌های دلخواه مانند چمن و یا خطوط فاُل باشد . اگر توپ توسط یك آوت فیلدر هم گرفته شود در صورتی كه در قضاوت داور همان توپ به آسانی توسط اینفیلدر قابل گرفتن بود داور باید اینفیلد فلای اعلام كند . اینفیلد فلای نباید به هیچ عنوان یك بازی قابل فرجام محسوب شود ، قضاوت داور ملاك می‌باشد و تصمیم او بلافاصله باید اعلام شود . وقتی اینفیلد فلای اعلام می‌شود دونده‌ها با ریسك خودشان می‌توانند حركت كنند .

گردآوری:مجله اینترنتی دلگرم