علت افتادن ناخن دست و پا کودکان چیست؟
علل افتادن ناخن دست و پا در کودکان میتواند به دلایل مختلفی بازگردد. این مشکل ممکن است به علت عاداتهای ضعیف بهداشتی، عوامل ژنتیکی، بیماریها، نقصهای تغذیه و یا عوامل محیطی ایجاد شود.
۱. عادات ضعیف بهداشتی
یکی از علل رایج افتادن ناخن در کودکان، عادات ضعیف بهداشتی است. کودکانی که ناخنهایشان به طور منظم و به درستی مراقبت نمیشود، ممکن است با مشکلاتی مانند شکستگی یا ترکهایی روبرو شوند که منجر به افتادن ناخنها میشود.
۲. عوامل ژنتیکی
برخی از کودکان ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی به مشکلات ناخن دست و پا بیشتری از دیگران دچار شوند. اگر پدر و مادر یا سایر اعضای خانواده این مشکل را داشته باشند، احتمالاً این مشکل به نسل بعدی نیز انتقال مییابد.
۳. بیماریها
بعضی از بیماریها نیز میتوانند باعث افتادن ناخن در کودکان شوند. به عنوان مثال، عفونت قارچی ناخن (اُنیکومیکوزیس) میتواند باعث آسیب و ضعف ناخنها شده و در نتیجه به افتادن آنها منجر میشود.
۴. نقصهای تغذیه
تغذیه نامناسب و کمبود عناصر غذایی مهم میتواند به سلامت ناخن کودکان آسیب برساند. کمبود ویتامینها و مواد معدنی مانند ویتامین A، ویتامین C، ویتامین D و آهن میتواند به ضعف و شکستگی ناخنها و در نتیجه به افتادن آنها منجر شود.
۵. عفونت ویروسی آنتروویروس (مانند سندرم دست و پا و دهان)
سندرم دست و پا و دهان یک بیماری ویروسی است که بیشتر در کودکان رخ میدهد. ویروسهای آنتروویروس، به ویژه ویروس کوکساکی A و ویروس انتروویروس 71، ممکن است باعث ایجاد سندرم دست و پا و دهان شوند. این بیماری با علائمی مانند ظهور آفتهای قرمز در دهان، ریزش نقطهای در دست و پا و گاهی هم افتادن ناخنها همراه است. با اینکه علت افتادن ناخن در این بیماری به طور دقیق مشخص نشده است، اما احتمالاً به دلیل تأثیر ویروس بر بافتهای ناخن و ضعف آنها است.
از آنجا که سندرم دست و پا و دهان عموماً خود بهبود مییابد و درمان خاصی برای آن وجود ندارد، معالجه معمولاً بر اساس کنترل علائم و تسکین عوارض صورت میگیرد. به هر حال، همواره مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص صحیح انجام شود و نیازهای خاص کودک شما برای بهبود ناخنها و سلامت عمومی بررسی شود.
چه نقص تغذیهای میتواند باعت افتادن در دست و پای کودکان شود؟
نقص تغذیه میتواند یکی از عواملی باشد که به افتادن ناخن در دست و پا کودکان منجر شود. برخی عناصر غذایی که کمبود آنها میتواند به مشکلات ناخن منجر شود عبارتند از:
۱. پروتئین:
پروتئین یکی از اجزای اصلی ناخن است و کمبود آن میتواند منجر به ضعف و شکستگی ناخنها شود. مواد غذایی مانند گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ، لبنیات، دانهها و تخمهها به عنوان منابع پروتئین میتوانند در تامین این نیاز مفید باشند.
۲. ویتامین A:
کمبود ویتامین A میتواند به ضعف ناخنها و افتادن آنها منجر شود. مواد غذایی مانند هویج، کدو، اسفناج، سبزیهای دارای برگهای سبز تیره، تخم مرغ و ماهی حاوی ویتامین A میباشند.
۳. ویتامین C:
ویتامین C برای تولید کلاژن لازم است که ناخنها را قوی و سالم نگه میدارد. کمبود ویتامین C میتواند به ناخنهای شکننده و آسیبپذیرتر منجر شود. میوههایی مانند پرتقال، نارنگی، توت فرنگی، تمشک و سبزیجاتی مانند بروکلی و فلفل دلمهای منابع خوب ویتامین C هستند.
۴. ویتامین D:
کمبود ویتامین D میتواند به ناخنهای ضعیف و شکسته منجر شود. ویتامین D در اصل از طریق آفتاب دریافت میشود و از طریق مصرف ماهی، شیر، تخم مرغ و محصولات لبنی نیز قابل تامین است.
۵. آهن:
کمبود آهن میتواند باعث ضعف و شکستگی ناخنها شود و آنها را آسیبپذیرتر کند. منابع غذایی غنی از آهن شامل گوشت قرمز، مرغ، ماهی، لوبیا، نخود، تخم مرغ و غلات غنی شده با آهن میباشند.
اگر شما مشکوک به نقص تغذیه در کودک خود هستید و علائم دیگری مانند کمبود رشد، ضعف عمومی یا سایر مشکلات بهداشتی نیز وجود دارد، بهتر است با پزشک خود مشاوره کنید. پزشک میتواند با توجه به شرایط و وضعیت کودک، آزمایشهای لازم را درخواست کند و برنامه تغذیه مناسب را توصیه کند تا نیازهای غذایی کودک برطرف شود تا مشکلات ناخن (ناشی از نقص تغذیه) رفع شوند.
چه عادتهای بد بهداشتی باعث اقتادن ناخن دست و پا کودکان میشود؟
عادات بد بهداشتی میتوانند عامل افتادن ناخن دست و پا در کودکان شوند. در زیر به برخی از این عادات میپردازیم:
۱. کوتاه کردن ناخنها به شکل نامناسب:
بریدن یا کوتاه کردن ناخنها به شکل نامناسب و بیتوجهی به نحوه برش، میتواند منجر به شکستگی و آسیب دیدگی ناخن شود. این مشکل به خصوص زمانی رخ میدهد که ناخنها بسیار کوتاه شوند و قابلیت حمایت و استحکام را از دست دهند.
۲. گذاشتن وسایل بین ناخن و پوست:
استفاده از وسایل نظیر قلم یا دستمال برای تمیز کردن زیر ناخنها میتواند به ناخن و پوست زیرین آسیب برساند و باعث افتادن ناخن شود. درصورت نیاز به تمیزکردن زیر ناخنها، بهتر است از برسهای ناخن استفاده شود.
۳. جویدن ناخنها:
بعضی از کودکان، به دلایل روانشناختی یا عادت اقدام به جویدن ناخنهایشان میکنند. این عادت ممکن است باعث شکستگی و آسیب دیدگی ناخن شود و در نتیجه به افتادن آن منجر شود.
۴. خراشیدن ناخنها با وسایل دیگر:
استفاده از وسایلی مانند دندانگیر، مداد، خودکار یا اشیاء سخت دیگر برای خراشیدن ناخنها میتواند به آسیب دیدگی و ترکها در ناخنها منجر شود و در نتیجه به افتادن آنها منجر شود.
۵. اصطکاک و ضربه به ناخنها:
برخی از کودکان ممکن است به طور ناخودآگاه اصطکاک یا ضربه به ناخنهایشان داشته باشند. مثلاً زمانی که عصبانی هستند، اغلب دستهایشان را به یکدیگر میزنند یا به سطوح سخت را ضربه میزنند. این عادت میتواند به شکستگی و آسیب دیدگی ناخنها منجر شود و در نتیجه به افتادن آنها منجر شود.
توجه داشته باشید که این فقط چند مثال از عادات بد بهداشتی است که میتواند به افتادن ناخن دست و پا در کودکان منجر شود. هر کدام از این عادات میتواند باعث آسیب دیدگی، شکستگی، ترک، و ضعف ناخن شوند که در نتیجه ناخن از پایگاه خود جدا شده و افتادن را تسهیل کنند.
به علاوه، عوامل دیگری مانند مشکلات عصبی، استرس، نگرانی و کمبود عناصر غذایی نیز میتوانند در افتادن ناخن دست و پا در کودکان نقش داشته باشند. برای تشخیص دقیق علت افتادن ناخن در کودکان، مراجعه به پزشک متخصص مورد نیاز است.
ویروسهای آنتروویروس و سندرم دست و پا و دهان
سندرم دست و پا و دهان (Hand, Foot, and Mouth Disease) یک عفونت ویروسی رایج در کودکان است. این بیماری عمدتاً توسط گروهی از ویروسهای آنتروویروس (Enterovirus) نظیر ویروس Coxsackie A و ویروس Enterovirus 71 ایجاد میشود. یکی از علائمی که در بعضی از کودکان با سندرم دست و پا و دهان همراه است، افتادن ناخنها است که بدون اقدام خاصی ناخن جدید به جای آنها در بیاید.
علت افتادن ناخنها در کودکان مبتلا به سندرم دست و پا و دهان احتمالا مرتبط با ویروس آنتروویروس است. ویروسهای سندرم دست و پا و دهان اغلب از طریق تماس مستقیم با بخشهای آلوده شده از دست و پاها، تماس با بینی و دهان، قطرات تنفسی و غذا و آب آلوده به افراد دیگر منتقل میشوند. پس از ورود ویروس به بدن، آن در بطن وریدها و غدد لنفاوی تکثیر میشود و باعث بروز علائم بیماری میشود.
ویروس سندرم دست و پا و دهان اثرات متعددی بر روی بدن دارد. یکی از این تأثیرات، تأثیر بر روی بافتهای ناخن است. ویروس با وارد شدن به بافتهای ناخن، تغییراتی در ساختار و ضخامت ناخنها ایجاد میکند. این تغییرات باعث ضعف و شکستگی ناخن میشود و در نتیجه ناخن از پایه خود جدا شده و افتادن را تسهیل میکند.
مهم است بهیاد داشته باشید که افتادن ناخنها تنها یکی از علائم سندرم دست و پا و دهان است و در برخی از موارد ممکن است همراه با علائم دیگری نظیر تشکیل زخمهای قرمز در دهان، ریزش موی نقطهای در دست و پا، خارش و التهاب دهان و گلو، تب و عدم اشتها رخ دهد.
آشنایی با بیماری لایه لایه شدن ناخن ها و درمان آن
برای تشخیص درست و درمان مناسب سندرم دست و پا و دهان، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک با توجه به علائم و ارزیابی جامع وضعیت، تشخیص را تأیید یا رد خواهد کرد. در صورت تأیید تشخیص، درمان عموماً بر اساس مداوای علائم و مشکلات مربوطه مانند درد، تب و خارش صورت میگیرد.
به طور کلی، در صورت مبتلا شدن کودک به سندرم دست و پا و دهان، اهمیت بخشیدن به بهداشت شخصی، استراحت کافی، شستن دهان با آب و استفاده از مسکنها برای کاهش علائم مهم است. همچنین، برای کاهش خطر انتقال ویروس به افراد دیگر، شستشوی دستها و جدا نگه داشتن کودک از فضای عمومی میتواند مفید باشد.
در مجموع، افتادن ناخنها در کودکان مبتلا به سندرم دست و پا و دهان ناشی از تأثیر ویروس بر بافتهای ناخن است. با درمان مناسب بیماری و پشتیبانی مناسب، ناخنها به طور طبیعی به رشد خود ادامه میدهند. در هر صورت، بهتر است با پزشک خود در مورد علائم و درمان صحیح مشورت کنید.
منبع : دکتر کرم بین
- برچسبها
- سلامت ناخن
- ناخن کودک
دیدگاه ها