شعرهایی در ستایش خلیج فارس

مجموعه اشعار ناب در وصف خلیج فارس

 نام خلیج فارس، یک نام بی نظیر، یک نام سربلند

رنگ خلیج فارس، همرنگ آسمان، ناب و شکوهمند

چون پرچم سه رنگ، این نام آشنا، در قلب من نشست

نام خلیج فارس ، مفهوم زندگی، آیینه من است…

شاعر: کامران شرفشاهی

شعر برای خلیج فارس

بر سردر تاریخ جهان هم بنویسید ، بی نام خلیج فارس دنیا خالی است

تا هست جهان بدان که این نام قشنگ ، چون سنگ عقیق آسمانی باقی است

من باز نوشتم که بدانند همه ، گرهست صدای شعر من در هرجا

زیرا که نفس ز خاک ایران دارم ، من مفتخرم به نام آن در دنیا

ای آنکه به این زمان خود غره شدی ، این آبی زیبا سند خانه ماست

بنچاق شتر نیست که تحریف شود ، این ارث دژ بلند کاشانه ماست

این آب زلال نیلگون جاری ، پیش از تو بر این جهان ما نازل شد

بعد از تو بدان در این جهان خواهد بود ، گر وهم به مغز کوچکت حاصل شد

بی شک تو به خواب خویش دیدی اینجا ، دیگر اثری ز کوروش و دارا نیست

 این خواب خوش است زآنکه ایران قشنگ ، سینا و جنین و غزه و صیدا نیست

نقش است به قلب و جان هومن مهرش ، آبی که چو خون این وطن می ماند

تا هست زبان شعر و عمری باقی ، این قلب و زبان برای او می خواند

   شعر از : مهدی آ . هومن

شعر کوتاه درباره خلیج فارس

خلیج فارس ندارد هویت عربی

نه با دسیسه و آژیر سرخ و زنگ بنفش

بپرس از همه عالم، خلیج آینه پوش

چگونه فارس عرب شد به یک درنگ بنفش؟

وی همچنین در غزلی دیگر در این باره چنین سروده است:

 ارثی پدر گذاشت برایم همیشه سبز

با نام فارس کرد صدایم همیشه سبز

نامم خلیج فارس قشنگ است و مستدام

جوش و خروش و شور و نوایم همیشه سبز…

شعر خلیج فارس برای استوری

 غروب و ساحل و توفان، خروش رستاخیز

خلیج فارس! الا سرزمین حادثه خیز

چگونه ات بسرایم؟ همیشه آبی من!

شکوه جاری این نقشه های بی پاییز…

شاعر: پروانه نجاتی

شعر در مورد خلیج فارس

 از خلیج فارس می آید نسیم فارسی  
ابر از شیراز می آید چو سیم فارسی  

دُر از این دریا نمی جویم چو دور افتاده است
از تگ دریا ته چشم یتیم پارسی

می رسد از کشتی بشکسته شعر بی شکست
شعر هم بشکست با بند قدیم پارسی

شیخ را سرمست دیدم یک شبی از بوی نفت
رفت با عطر کفن عطر و شمیم فارسی

شعر از مومن قناعت

شعر احساسی در باب خلیج فارس

 نامت را آواز می دهم
موج ها به تماشای آسمان می ایستند
ای استواری هر چه استواری
نصف النهار بیداری!
از عصمت خزر
از جنگل شهامت و غیرت
با مردان جنگلی می ایم
از قله های سرکش البرز
تا سرزمین شروه، شهادت
تا شرجی ستاره و آتش
هر صبحدم
سجاده می گشایم
از خزر تا خلیج فارس

شعر سپید از سیدعلی میرباذل

شعر بلند در وصف خلیج فارس

 خلیج! روح بلند و عزیزتان خسته ست

به اقتدای شما روح آسمان خسته ست

برای اینکه بزرگید و روح زخمی تان

از ادعا و اباطیل این و آن خسته ست

نجات می دهم این شعر بی تکلف را

که از ضمیر «شما» و ضمیر «تان» خسته*ست.

خلیج! روح عزیز و صمیمی ات خسته*ست

به اقتدای تو سیمای آسمان خسته*ست

نشسته در ته چشمت غمی عمیق و بلند

به اقتضای همین، نقشه ی جهان خسته ست

همیشه بوی تو را می دهد مدار زمین

بنابراین شریان های کهکشان خسته ست

همیشه رو به افق خوابِ موج می بینی

و خواب های تو از این همه تکان خسته ست

به گرد موج تو هرگز نمی رسد توفان

و در نگاه تو توفان نفس زنان خسته ست

بدون نام تو «ای مرز پر گهر...» لال است

برای خواندن آن سینه ی بنان خسته ست

بخند تا غزلی تازه از تو بنویسم

ردیف خسته ی این شعر همچنان خسته ست

هزار و یک شب و هر شب هزار و یک شاعر

نوشته اند خلیج از مهاجمان خسته ست

بگو تلاطم چشمت امانمان بدهد

نشان دهیم خلیج از وجودشان خسته ست

خلیج قایقمان مانده در کنار آب

برای رفتن آن سوی بی کران خسته ست

غروب آمد و غربت نشسته در چشمت

و در کنار تو شاعر قدم زنان خسته ست

شعر از سید محمدامین جعفری حسینی

شعر حماسی درباره خلیج فارس

 حتی اگر ازل، ابد و روز، شب شود

امکان پذیر نیست که سرکه رطب شود

از بمب های هسته ای ات هم کمک بگیر

شاید که اصل بی نسبت با نسب شود

دیوانگی ست اینکه شما فکر می کنید

این چاه های نفت براتان لقب شود

این سرفه ها نشانه ی یک مرگ حتمی اند

از آن زمان بترس که این سرفه تب شود

با ضربه های موشک خود دف بزن مرا

بگذار ساحت غزلم پر طرب شود

از یک پشیز میهن مان دل نمی کنیم

حتی اگر که حب وطن مستحب شود

از شرم، رودهای زمین خشک می شوند

یک روز اگر خلیج، خلیج عرب شود!

شعر از  عطیه پژمان

شعر رمانتیک درباره خلیج فارس

تا پرچم ما سه رنگ زیبا دارد این جاذبه قشنگ و گیرا دارد
تا یک زن و مرد در همین خاک وسیع بر قلب نشان آریا را دارد
تا نام قشنگ پارس در این وادی ، در هر نفس و کلام یک تن باقیست
این نام خلیج تا ابد فارس ما ، بر قلب سیاه تازیان چون داغیست
تا این قلم است در کفم می گویم ، من زاده شدم به نام پاکت ای پارس
تا گوش جهان ز عشق من کر گردد ، فریاد زنم که لا خَلیج اِلا فارس
تا سبز نشان سرسبزی ماست ، الماس سپید تاج خوشبختی ماست
تا سرخی خون ما ز بیرق جاریست ، این آبی پاک رمز سرسختی ماست

همچنین بخوانید:

شعر ایران | زیباترین و حماسی ترین اشعار درباره ایران

بهترین شعر ایران - شعر ایران وطنم - شعر ناب ایران - شعر درباره ایران از مولانا - شعر نو درباره وطن - شعر درباره ایران از سهراب سپهری - شعر ایران ای…

این حرف و کلام از درون قلبم ، بر روح قلم دمیده جان می گیرد
وحی است که قلب و روح و هر ذره من، از خالق عشق در جهان می گیرد
تا مهر به بام آسمان رخشان است ، ایران قشنگ قبله ایمان است
هر چند شغال می کند صد فتنه ، این شیر همیشه زنده و غران است
در گوش فرو کن این ندا اهریمن ، خاور ز خلیج فارس جان می یابد
زیرا که ز آب گرم این چشمه نور ، خورشید به شرق این زمین می تابد
من هومنم و تمام دین و شرفم با نام وطن تنیده شد دیگر هیچ
این اشک ، خلیج تا ابد فارس ماست از چشم وطن چکیده شد دیگر هیچ ​ ​