گلچینی از خاص ترین اشعار در وصف پیری

برگزیده زیباترین شعرها با موضوع پیری

به پیری عاشقی کردن چو دوران جوانی نیست
رمق در پای انسان و شعف در زندگانی نیست

نه فرهادی زند تیشه به قصد وصل شیرینی
نه شیرین میوه ای آرَد ز باغی که بهاری نیست

شاعر کاظم بیدگلی گازار

شعر انگیزشی درباره پیری

در ابتدای پیری من تازه نو جوانم
سرسبز و با نشاطم با اینکه در خزانم

چابک‌تر از غزالم دیوانه‌تر ز مجنون
دربند زلف لیلی آزاد و بی‌ نشانم

با اینکه برف پیری بر چهره‌ام نشسته
آتشفشان احساس می‌جوشد از نهانم

می‌جوشد از درونم شور شباب و مستی
همدوش غنچه‌های شاداب بوستانم

از چشم سار فطرت جاری شدم به پاکی
آلوده در هوای دریای بی‌کرانم

گرچه به سنگ غفلت بال و پرم شکسته
در فکر پر کشیدن تا اوج آسمانم

بر عمر رفته ( نستوه ) چون می‌کنم نظاره
از آتش ندامت می‌سوزد استخوانم

هرگز مرا نبینی پژمرده و شکسته
از لطف حضرت دوست شاداب و پرتوانم

شاعر علی اکبر نشوه

شعر غمگین در باب پیری

زمستانی بی برف دیده ای ؟

آن سردی سیاه حکایت از چه می کند ؟

این قصه منست

موهایم سیاه ، اما پیری در من چه می کند ؟

هزار سودا در سر و هزار راه نرفته ،
شاید امروز و شایدم فردا

فرقی چه می کند

معروف است این مثل در قبیله ما

ریشی که نروید در جوانی ات ،

به پیری هم سر برون نمی کند

شاعر مصطفی رحمانیان

شعر کوتاه درباره پیری

خانه ام ویران شُدَست، با گذشت سال ها
حال و احوالی نماندَست، بَر این منوال ها

خانه و من هر دو ویرانه شدیم در عُمر خود
روزگارست با خوشی و ناخوشی احوال ها

شاعر حسین یونسی

شعر بلند در مورد پیری

بازم اینک چشم و رد اشک بر گونه
اشکی اما سرخ، شاید از لبالبْ خون دل بیرون تراویده
شاید اما نشتری ناوک ز اهریمن
آنگهان کز سهم بدخواهان دمی آسوده می‌بودم مرا بر چشم باریده
لیک بر جان نزیف من
ضربت سهمی به سرتاپای تن
بهر پوشیدنْ قبای مرگ را کافی نماید
من نه با بهرام در جنگم
تا که از شست کمان او
بهر آهنگ مدد چنگی زنم چون غرقه در رودی
نی چنان اسفندیارم
تا که تنْ رویینْ بسوزانم عدو را بخت‌ِ برگشته چنان عودی
من خیال خام آسودن نپختم نیز‌
تا که گویی
اوست گرد گرمی گازه کنار هیمه‌خانه‌اش آرمیده
تا که تیری آیدش بر چشم ناگاهان و نادیده
وای بر من
من خود این نشتر به سندان تنفر تافتم
من به دست خویش چشم از جای برکندم
تا که چشمی داشتن از مردمان بی وفا را هشته باشم در گمان خود
گوییا چشم سپید
می‌تواند تا ظلام از قلب شب‌های سیاهم برگشاید

شاعر محمدامین به رقم

شعر خاص در وصف پیری

تو قدر و حرمت پیران نگه دار
قدم جز در ره نیکی تو مگذار

همه پیران گل یاس سپیدند
دل نازک‌تر از گل را میازار

هویت داری از آن پیر خانه
مبادا گردیش نقشی به دیوار

وجودش مهر و خوبی، مهربانی
کلامش دُرّ و مرجان و گوهربار

همه فردای تو باشد ز امروز
ز دیروزت بیا و پرده بردار

ببین آن فرّ و جاه و حشمتش را
از آنان مانده این فرهنگ و آثار

هر آنچه داری از پیشینیان است
هنرمندان دیرین را به یاد آر

بدان چون نور چشمت عالمان را
که هر عالم بود هوشیار و بیدار

همیشه سبز تاریخند و کشور
همه چون سرو و کاجند و سپیدار

به دیدن چون روی فرزانگان را
همه تن، چشم و دل گردی به دیدار

تو گر رایانه ای یا که رباطی
بود او عالمی از مهر و ایثار

 شاعر فروغ قاسمی

شعر سوزناک برای پیری

روبه رویم پهنه یک دیوار  .
خاطراتم همه آویز به قاب. .
بر تن خسته دیوار سوار  .
قاب در قاب
پر از خاطره اند در پندار. .
قاب صد خاطره گه شیرین. .
یا فقط یاد یکی در پیشین. .
گل لبخند به هر قاب جاندار. .
مینماید به من خاطره هر دیدار. .
همه در قاب کمی خندانند .
همگی ثبت همین خاطره را میدانند .
فقط آن گوشه راست  .
قاب خالی نشسته برجاست
در سکوت منتظر است .
گل لبخند مرا قاب کند .
خاطراتم به دیوار همه پاک کند .

شاعر احمدرضاآزاد

همچنین بخوانید:

شعر برای جوانی | ۱۰۰ شعر برگزیده در مورد جوانی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد جوانی برای شما تهیه نماییم.