دلگرم
امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
با سندرم رامسی هانت یا هرپس زوستر اوتیکوس بیشتر آشنا شوید

نشانه ها و علائم واقعی سندرم رامسی هانت

با سندرم رامسی هانت یا هرپس زوستر اوتیکوس بیشتر آشنا شوید
1
زمان مطالعه: 10 دقیقه
سندرم رامسی هانت ، که هرپس زوستر اوتیکوس نیز نامیده می شود ، یک بیماری عصبی پوستی است ، به این معنی که بر پوست و اعصاب زیرین تأثیر می گذارد.

معرفی بیماری سندرم رامسی هانت (سندروم رامزی هانت )

سندروم رامسی هانت (هرپس زوستر اوتیکوس) زمانی ایجاد می شود که عفونت زونا اعصاب صورت را نزدیکی یکی از گوش ها مبتلا می کند. این بیماری علاوه بر تاول های پوستی قرمز دردناک و پر از مایع در صورت، سر، گوش و یا گردن، ممکن است باعث بروز فلج در صورت و ناشنوایی هم بشود.

علت ایجاد سندرم رامسی هانت چیست؟

ویروس واریسلا زوستر که مولد این بیماری است، مولد بیماری آبله مرغان هم می باشد. وقتی آبله مرغان بهبود می یابد، ممکن است ویروس در بافت اعصاب شما به حالت غیر فعال باقی بماند. این امکان وجود دارد که این ویروس پس از سال ها مجددا فعال شده و اعصاب صورت را درگیر کند و در نتیجه سندروم رامسی هانت ایجاد شود.
تمام کسانی که در کودکی یا نوجوانی به این بیماری مبتلا شده اند ممکن است به سندروم رامسی هانت مبتلا شوند ولی بر اساس آمار این بیماری بیشتر در میانسالان و سالمندان شایع است و در کودکان خیلی بندرت دیده شده است. اگر بیمار به هر علتی دارای سیستم ایمنی ضعیفی باشد، ابتلای او به این بیماری سخت تر خواهد بود.
این بیماری مسری نیست، ولی فعالیت مجدد ویروس واریسلا زوستر می تواند افرادی را که با بیمار در تماس نزدیک هستند و به آبله مرغان مبتلا نشده اند یا علیه آن واکسینه نشده اند، به آبله مرغان مبتلا کند.
اگر به این بیماری مبتلا شدید، از تماس با کسانی که به آبله مرغان مبتلا نشده اند یا واکسن آن را تزریق نکرده اند، خود داری کنید. در ضمن از تماس با نوزادان، شیرخواران، خانم های باردار، سالمندان بالای سن 70 سال و یا بیمارانی که مشکلات ایمنی دارند، اجتناب کنید.


نشانه و علائم سندرم رامسی هانت

دو نشانه اصلی سندروم رامسی هانت عبارتند از:

  1. جوش های تاولی دردناک به رنگ قرمز و یا تاول های پر از مایع که در اطراف گوش هستند.
  2. ضعف صورت یا فلج شدن عضلات صورت در سمتی که گوش مبتلا شده است. البته ممکن است که دانه های پوستی همزمان با ضعف عصب صورتی ایجاد شود و یا زودتر ایجاد شوند و حتی بعد از فلج صورت بوجود بیایند و یا حتی اصلا ایجاد نشوند.

اگر شما به سندروم رامسی هانت دچار شوید، احتمالا بعضی از این نشانه ها را هم خواهید داشت:

  • گوش درد
  • کم شنوایی یا ناشنوایی
  • وزوز گوش
  • سرگیجه و عدم تعادل
  • دشواری پلک زدن
  • سرگیجه و منگی
  • خشکی دهان
  • ضعف چشایی

علت ، عوارض ، نشانه و درمان بیماری رامسی هانت

عوارض بیماری رامسی هانت

درمان سریع این بیماری می تواند خطر بروز عواقب جدی این بیماری را کاهش دهد.

عوارض سندروم رامسی هانت عبارتند از:

نورالژی پس از هرپس زوستر: ویروس هرپس با آسیب رساندن به اعصاب محیطی درد شدید طولانی مدتی را بوجود خواهد آورد.
خشکی چشم و آسیب قرنیه چشم: ضعف عضلات پلک باعث ناتوانی در بستن کامل پلک ها خواهد شد و این می تواند با ایجاد خشکی چشم به بافت قرنیه ی چشم آسیب برساند.
وزوز گوش و کم شنوایی یا ناشنوایی معمولا دائمی یک طرفه.
تاری دید (نیستاگموس)، سرگیجه و مشکلات تعادلی به علت آسیب به بخش تعادلی عصب شنوایی.
هایپر اکوزی یا عدم تحمل صداهای بلند. به علت آسیب به سیستم عصب دهی گوش میانی که عضلات مرتبط با زنجیره ی استخوانچه ای را عصب دهی می کنند و در برابر صداهای بلند با ایجاد سختی در مسیر عبور صدا، از بلندی صدا می کاهند.

معاینات پزشکی

در صورتی که نشانه های بالا را داشتید بهتر است به پزشک خانوادگی تان مراجعه کنید ولی ممکن است پس از آن با یک متخصص اعصاب یا متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده شوید.
در تاریخچه گیری اولیه، جواب این سوالات را پزشک معالج از شما خواهد خواست:

  1. نشانه های شما چیست و از کی شروع شده است؟
  2. آیا تا به حال سرگیجه، تاری دید و استفراغ داشته اید؟
  3. آیا وزوز گوش دارید و شنوایی شما تغییر کرده است؟
  4. آیا چشایی شما تغییر کرده است؟
  5. آیا واکسن آبله مرغان را تزریق کرده اید؟ چه زمانی؟
  6. آیا به بیماری آبله مرغان مبتلا شده اید؟ چه زمانی؟
  7. آیا بیماری های دیگری را دارید ؟
  8. آیا باردار هستید؟

آزمایشات و تشخیص سندرم رامسی هانت

پزشکان گوش و حلق و بینی اغلب می توانند این بیماری را با توجه به تاریخچه گیری، سابقه ی بالینی، معاینات فیزیکی و نشانه های بیماری تشخیص دهند.
ممکن است پزشک شما از مایع داخل تاول ها برای آزمایشگاه نمونه برداری کند.
ممکن است برای بررسی وضعیت فلجی عصب صورتی و عضلات صورت به متخصص مغز و اعصاب برای تهیه ی نوار عصب و عضله ارجاع شوید.

در صورتی که در شرح حال شما وزوز و کم شنوایی مطرح باشد، شما به کلینیک شنوایی شناسی برای آزمایش شنوایی ارجاع خواهید شد.
متخصص شنوایی شناسی پس از اخذ شرح حال و معاینه ی مجرا و پرده ی گوش (از لحاظ وجود هرگونه تاول در مجرا و روی پرده ی گوش ) آزمایش ارزیابی گوش میانی را برای شما شروع خواهد کرد. در این آزمایش یک دستگاه کوچک (به نام پروب) – که به وسیله ی کابل به دستگاه تمپانومتر متصل است – به کمک قطعه ای لاستیکی و نرم داخل مجرای گوش شما گذاشته می شود و شما صدای بوق ممتد و ضعیفی را می شنوید. سپس پمپ دستگاه تمپانومتر هوای داخل مجرای گوش را می مکد و مجدد آن را به مجرای گوش برمی گرداند.

پس از آن از داخل همان قطعه ی داخل گوشتان صداهای بم، میانه و زیر به صورت بوق و سوت تولید می شود و واکنش گوش شما به این صدا ها ثبت و آنالیز می شود. ممکن است هدفونی روی گوش مقابل گذاشته شود و همین صدا ها از گوش مقابل هم ارائه شود. پس از انجام این آزمایش ها، نتایج به عنوان آزمایش تمپانومتری و رفلکس اکوستیک ثبت می شود. در این آزمایش ها مشخص می شود که آیا وجود تاول ها روی پرده ی گوش مشکلی در انتقال صدا ایجاد کرده است یا نه؟ گوش میانی در انتقال صدا مشکلی دارد یا خیر؟ و آیا رفلکس گوش به صداهای بلند به خاطر فلج اعصاب صورتی متاثر شده است یا خیر؟

پس از آن متخصص شنوایی شناسی ادیومتری صوت خالص و گفتاری را برای شما انجام خواهد داد. در این آزمایش هدفونی بر روی گوش شما گذاشته می شود و صداهای بم، میانی و زیر به ترتیب مورد آزمایش قرار می گیرد. از شما خواسته می شود که هر گاه صدای بوق یا سوت را شنیدید کلیدی را فشار بدهید. صدا ها از شدت بلند شروع می شود و کمترین صدایی که شما آن را می شنوید به عنوان آستانه ی شنوایی ثبت می شود. این آستانه یابی برای صداهای بم تا زیر در فرکانس های مختلف و برای هر دو گوش ثبت می شود. سپس یک ارتعاش گر کوچک پشت گوش شما گذاشته می شود و همان روند آستانه یابی برای فرکانس های مختلف تکرار می شود.
پس از آن آزمایش گفتاری شروع می شود و از طریق میکروفون از شما خواسته می شود که کلمات دو سیلابی و تک سیلابی را که متخصص شنوایی شناسی بیان می کند، تکرار کنید. این آزمایش هم در هر دو گوش تکرار می شود. با انجام این آزمایش ها ادیوگرام ثبت خواهد شد که به آن به طور عامیانه نوار گوش هم گفته می شود.
پس انجام آزمایش های ادیومتری و ارزیابی های گوش میانی، نوع و میزان کم شنوایی مشخص می شود.
اگر شما دچار وزوز گوش هم شده باشید، پس از تکمیل پرسش نامه ی مربوطه، آزمایش ارزیابی وزوز هم انجام می شود که هدف از آن تعیین کیفیت صدای وزوز، بلندی وزوز و ارزیابی های مربوط به مهار وزوز گوش می باشد. در صورت لزوم برنامه توانبخشی وزوز گوش توسط متخصص شنوایی شناسی برای شما تعین و شروع خواهد شد.

سندرم رامسی هانت

آزمایش دیگری که توسط متخصص شنوایی ممکن است برای شما انجام شود، آزمایش بررسی عملکرد حلزونی DPOAE می باشد. در این آزمایش یک هدفون شبیه هندزفری موبایل داخل گوش شما گذاشته می شود و صداهای بوق و سوت به گوش شما وارد می شود. حلزون گوش پس از دریافت این صداها، صدایی را از خود باز می تاباند که از پرده ی گوش به بیرون تابانده می شود. صدای بازتابیده شده توسط دستگاه دریافت و پردازش می شود. به کمک این دستگاه آسیب حلزون شنوایی بررسی می شود.
ممکن است آزمایش های بررسی عصب شنوایی و مسیر عصبی شنوایی در پل مغزی هم به کمک آزمایش BRA بررسی شود. در این آزمایش چند الکترود پشت هر دو گوش، پیشانی و بالای سر چسبانده می شود و هدفونی روی گوش شما قرار می گیرد. صدای خاصی از هدفون پخش می شود و پاسخ سیستم شنوایی شما مستقیما از عصب شنوایی دریافت و پردازش می شود. در این آزمایش عمکرد عصب شنوایی و مسیر عصب شنوایی تا مغز بررسی می شود.

اگر علائم تعادلی هم در بیماری شما بروز کرده باشد، آزمایش های تعادلی مانند VNG و VHIT هم ممکن است برای شما انجام شود. در آزمایش های تعادلی، سلامت بخش تعادلی گوش داخلی و عصب تعادلی ( بخشی از عصب زوج هشتم مغزی) مورد بررسی قرار می گیرد. در صورت وجود مشکلات تعادلی متخصص شنوایی شناسی برنامه توانبخشی تعادلی را برای شما تدوین و شروع خواهد کرد.نتایج مجموعه آزمایش های شنوایی و تعادل برای پزشک شما گزارش خواهد شد تا پزشکتان درمان لازم را تجویز نماید.


درمان سندرم رامسی هانت

اولین هدف درمان کاهش درد بیمار خواهد بود. معمولا داروهای درمانی این بیماری عبارتند از:

مسکن درد: معمولا درد ناشی از سندروم رامسی هانت شدید است. داروهای مخدر مانند آن هایی که حاوی اکسیکودون هستند (پرکوست، اوکسی کونتین یا سایر موارد) یا هیدروکودون (ویکودین فلورتاب و سایر موارد) میتوانند برای درمان این بیماری مورد نیاز باشند.

داروهای ضد ویروس: داروهایی مانند آسیکلوویر و فام سیکلوویر به نابودی ویروس آبله مرغان (واریسلا زوستر) کمک می کند.

کورتیکواستروئید ها: مصرف کوتاه مدت دوز بالایی از متیل پردنیزون اثر داروهای ضد ویروس در بهبود سندروم رامسی هانت را بهبود می بخشد.

دارو های ضد اضطراب: مانند دیازپام به بهبود سرگیجه کمک می کند.

داروهای کاهنده ی سرگیجه: مثل بتاهیستین و تریامترن اچ نیز ممکن است تجویز شوند.

سبک زندگی و مراقبت در خانه

موارد زیر می توانند در کاهش درد و ناراحتی ناشی از این بیماری موثر باشند:

  • نواحی که با دانه های قرمز پوستی پوشیده شده است را تمیز نگاه دارید.
  • کمپرس های مرطوب و سرد را روی این نواحی قرمز بگذارید تا درد کاهش یابد.
  • از داروهای مسکن یا ضد التهاب مانند ایبوپروفن استفاده کنید.

در صورتی که ضعف صورت مانع از آن می شود که بتوانید چشمان خود را ببندید، از موارد ذیل به منظور حفاظت بینایی خود استفاده کنید:
1-در صورتی که چشمانتان خشک می شود، از قطره های مرطوب کننده در طول روز استفاده نمایید.
2-در هنگام شب پمادی را بر روی چشمانتان بزنید و با نواری پلک چشمانتان را ببندید یا از پچ های چشمی استفاده کنید.


پیشگیری از سندرم رامسی هانت

امروزه کودکان به صورت منظم در برابر آبله مرغان واکسینه می شوند و این کار باعث می شود تا احتمال ابتلای آنان به این ویروس به میزان زیادی کاهش یابد. واکسن زونا هم برای افراد بالای 60 سال وجود دارد.



این مطلب چقدر مفید بود ؟
5.0 از 5 (1 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits