اشعار معلمان: نگاهی به عشق و ایثار در کلاس درس

احساسی ترین اشعار در وصف شغل معلمی

و عشق را وسطِ درس، بی صدا سر داد
به روی تخته تاریک، مثال نغمه ای آزاد

هنوز چشمه ی اشکِ نگاهمان جاری ست
کنارِ نیمکتِ چوبی، کنارِ اشکِ مداد

امید را تو نوشتی، میان سطر نخست
به جای ترس و سکوت و به جایِ شرم و حساد

تو شعر خواندی و ما هم شروع می کردیم
به ساختن غزلی ساده با الف، با باد

«خدا» کنارِ «کتابم» نشست آن روزی
که گفتی: آینه باشیم، بی نقاب و عناد

تو رفتی و نفَسِ تخته هم غم انگیز است
گچِ سپید، ولی مانده در غبارِ سواد

کلاس، کعبه ی ما بود و تخته، قبله ی نور
و تو، امام کلامی، سفیرِ صبحِ معاد

دروغگویی چوپان به رد پای تو سوخت
تو صادقانه گذشتی ز وسوسه ، ز فساد

اگر چه نیستی این جا، ولی نفس هایم
به نام توست، معلم! سفیرِ مهرِ و جواد

ز دفتری که تو بستی، هنوز می آید
صدای شرحِ محبت، صدای فتحِ مراد

به ما نگاه نکردی، به ما "نگاه" دادی
نگاهِ روشن و بی مرز، بی غبار و عناد

همیشه در دل تقویم ما، حضورت هست
اگرچه بی تو گذر می کند زمان، استاد

 شاعر حسین وش

شعر کوتاه طنز تلخ معلم

ما که عمری چوب خوردیم از معلم ها ولی
ای معلم هر کجا هستی سرت خوش روزگارانت به کام
رفت عمری در پی آموختن با سوختن
عاقبت ماهی ی عمرم دور از آب و مرغ جان درگیر دام
سخت می کوشم فراموشت کنم ، اما هنوز
سرفه هایم یاد دارند از شب سخت زکام
این که گفتم را تو شوخی دان ولی پشت مزاح
حرف حق تلخ است و تلخی جرعه ای از کل جام

شاعر محمد اباذری

شعر قدردانی از معلم

خانم ...
مادر خوب کلاس دوم
در دبستان پیام اطهار

نورتان بخشیده است
به سراپای وجودم احساس

درستان شادترین حادثه است
در دل کودکی ام

در بهار پاییز
با نشاطی ابدی
من به فرمان شما می دانم
رمز شادابی را

هدیه چشم شماست
مهربان بودن من با همه ی کودک ها

و فقط لحن شما گفت به من
گفتگو رود زلالی است که از چشمه ی روح
می رود تا که نشیند به دل تشنه ی بازیگوشی

بعد آموزشتان
من به گلبرگ ارادت دارم
با درختان محل دوست شدم
و سلام سر صبح
اولین جمله ی من رو بخداست

شاعر حسن امتحانی

شعر بلند احساسی در وصف معلم

روزِ اوَّل که ، آب و بابا گفت
آب و بابا را ، با اشاره نوشت

گچ به دست شد پای تخته سیاه
هی پاک کردوهی دوباره نوشت

فارغ از گزارشِ سازمان و نهاد
از نهاد بگفت واز گزاره نوشت

کرد سی سال صادقانه خدمت
در کلاس و هم در اداره نوشت

آنکه شغلش براش داستانی شد
داستان خود رانیمه کاره نوشت

عده ای رفتند و آسمانی شدند
نامشان باید در یادواره نوشت

آنکه مسئولِ جذبِ نیرو بود
آسمانش را پُر ستاره نوشت

آنکه تاریخش آبِ خوردن بود
نام فرزندش را زَواره نوشت

روزه را خورد و بی خیالِ نماز
آنکه مَد میکشید یا کَفاره نوشت

آنکه مشکل داشت درحساب وکتاب
ده هزار را صد هزاره نوشت

رفت و باز کرد دفترِ املاک
رَهن بگرفت واز اجاره نوشت

نفسش بند شد مَرد بیچاره
بَسکه در دفترش شماره نوشت

آنکه باخرافات زندگی می کرد
سَرکتاب بازکرداِستخاره نوشت

آن یکی رفت زن دومش بگرفت
زن بد را میتوان پَتیاره نوشت

آنکه خط را بیخیال شده بود
دکتر شد ونسخه بدقواره نوشت

تشنگان قدرت راسهم شدچندی
این یکی راباید به کناره نوشت

بعضیا مثل من هم شده بیکار
زد به شعر واز اِستعاره نوشت

در نهایت که وقت مُردن بود
قلمی برگرفت و زگَهواره نوشت

دفتر زندگی بازنشسته را تقدیر
اینچنین روزگار پاره پاره نوشت

دوازده اردیبهشت بنام معلم شد
این همه کاره را هیچکاره نوشت

 شاعر عبدالنبی اکبری

شعر تلخ درباره شغل معلمی

من یک معلمم که وزیرم به وقت کار
دنیا به وقت زحمت ما می دهد شعار

این شغل انبیاست پیامش محبت است
ما را به دستمزد و حقوق شما چکار؟

گاهی نیازمند کمی پول می شوم
از کار پاره وقت ندارم به خانه عار

کیفم پر از غمی است به تصحیح خط عشق
پاییز فصل مدرسه روئیدن بهار

من یک معلمم که شبی را نخفته ام
از شوق صبح دیدن این دشت لاله زار

پیغمبرم که باز برای پیام خویش
زندان نصیب من شده با حکم چوب دار

از قتل عام خاطره تاریخ می رسد
ما را تو ای بهانه ی بودن به جا بیار

شاعر مرتضی پورغلامحسین

شعر برای معلم

دست های پینه بسته، آیه های زندگی ست

رنجِ روز و شب، ولی لبخند او همیشگی ست

آفتاب از چشم او، هر صبح جاری می شود

همچنین بخوانید:

شعر برای روز معلم : اشعاری زیبا در وصف معلم | روز معلم مبارک

در این مقاله از مجله اینترنتی دلگرم مجموعه ای از اشعار روز معلم را برای شما عزیزان آورده ایم. با ما همراه باشید.

چرخ دنیا با دلش، آرام و جاری می شود

بی صدا می سازد اما، شعر او فریادهاست

کار او گلدوزیِ یک بوم بی امیدِ ماست

سنگ را با عشق می کوبد به نام روزی اش

می نویسد با عرق، بر خاک نقش سوزی اش

گرچه گمنام است، اما قهرمان زندگی ست

نام او در دل خدا، زیباترین بندگی ست

شاعر مهسا دهقانی راد