همه چیز در مورد بیماری آتریت روماتوئید(روماتیسم مفصلی)

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چگونه درمان میشود؟

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان روماتیسم مفصلی آشنا شوید.

بیماری آرتريت روماتوئيد چیست؟

آرتريت‌ روماتوئيد عبارت‌ است‌ از يک‌ بيماري‌ طولاني‌ مدت‌ که‌ طي‌ آن‌ مفصل‌ به‌ همراه‌ عضلات‌، غشاهاي‌ پوشاننده‌ و غضروف‌ متأثر مي‌شوند. گاهي‌ چشم‌ و رگهاي‌ خوني‌ نيز درگير مي‌شوند. اين‌ بيماري‌ سه‌ برابر در زنان‌ شايعتر است‌ و معمولاً بين‌ سنين‌ 60-20 سالگي‌ رخ‌ مي‌دهد. حداکثر بروز آن‌ در سنين‌ 50-35 سالگي‌ است‌.

علائم بیماری آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید باعث می شود که مفاصل شما متورم، احساس سفتی، حساسیت به لمس، بدشکلی و به طور کلی احساس ناخوشی و خستگی پیدا کند علائم معمولا در طول زمان متفاوت است و از خفیف تا شدید می باشد. خشکی صبحگاهی - خشکی صبحگاهی یک علامت مشخصه از آرتریت روماتوئید است به خصوص اگر بیش از یک ساعت طول بکشد. کارشناسان می گویند که طول مدت خشکی صبحگاهی معمولا نشانه خوبی از فعالیت التهابی این بیماری است. اگر چه بیماران مبتلا به اشکال دیگر از ورم مفاصل ممکن است صبح زود سفتی مفاصل داشته باشند اما بیش از یک ساعت طول نمی کشد.

هنگامی که بیماری فعال است، علائم RA می تواند شامل خستگی، بی قراری، افسردگی، از دست دادن انرژی، کاهش اشتها، تب خفیف، درد مفصل و عضلات و خشکی باشد. سفتی عضلات و مفاصل در صبح را به عنوان خشکی صبحگاهی می گویند. آرتروز در زمان شعله ورشدن بیماری شایع است. همچنین در زمان شعله ورشدن، مفاصل اغلب گرم، قرمز، متورم، دردناک و حساس به لمس است. این وضعیت گاهی اوقات می تواند بسیار دردناک باشد و رفت و آمد و کارهای روزانه را دشوار کند.هنگامی که علایم بدتر می شود، یعنی بیماری شعله ور شده و یا از جا در رفته است. پیش بینی شعله ور شدن غیر ممکن است و آرتریت روماتوئید در زندگی مشکل ایجاد می کنند.

خشکی صبحگاهی - خشکی صبحگاهی یک علامت مشخصه از آرتریت روماتوئید است به خصوص اگر بیش از یک ساعت طول بکشد. کارشناسان می گویند که طول مدت خشکی صبحگاهی معمولا نشانه خوبی از فعالیت التهابی این بیماری است. اگر چه بیماران مبتلا به اشکال دیگر از ورم مفاصل ممکن است صبح زود سفتی مفاصل داشته باشند اما بیش از یک ساعت طول نمی کشد.

از دست دادن از دست دادن اشتها یا وزن - تعداد قابل توجهی از بیماران ممکن است از دست دادن اشتها و کاهش وزن را پس از آن تجربه کنند.بیمار ممکن است دست های قرمز و باد کرده داشته باشند.
علائم غیر اختصاصی شبیه سرماخوردگی سیستمیک ممکن است هفته ها تا ماه ها قبل از ظهور علائم دیگر احساس شود.تب - درجه معمولا کم (37 ° - 38 ° C) است .

تب بالاتر اغلب نشان دهنده یک علت عفونی (بیماری های دیگر) است.آرتریت روماتوئید یک بیماری سیستمیک است ( یعنی روی تمام بدن تاثیر می گذارد) و می تواند سبب علائمی در قسمت های دیگر بدن شود.التهاب در ریه ها - این معمولا باعث عوارضی نمی شود. اگر تنگی نفس بیمارپیشرفت کرد از داروها ممکن است برای کاهش التهاب ریه ها استفاده شود.

التهاب غشای در اطراف ریه ها ( پرده جنب )التهاب پریکارد - یک کیسه دو جداره است که شامل قلب و ریشه های رگ های خونی بزرگ است.التهاب پوشش بیرونی سفید و سخت در طول کره چشم ( صلبیه ) – حدوداً روی 5٪ از بیماران تاثیر می گذارد. ممکن است چشم ها قرمز، دردناک و احتمالا خشک باشد.
ضایعات ندولی - در حدود 1 در هر 4 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید توده در زیر پوست وجود دارد - ندول های روماتویید تمایل دارند که در روی پوست آرنج و ساعد رخ می دهد. آنها ممکن است دردناک باشد اما معمولا درد ندارند.

• التهاب غدد اشک آور
• التهاب غدد بزاقی
• التهاب مفصل کریکوآرتنوئید - این یک مفصل در حنجره ( جعبه صدا ) است. هنگامی ملتهب شود می تواند خشونت صدا شود.

علائم و نشانه‌ها آتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن (بلندمدت) بوده که باعث درد، گرفتگی، ورم و محدودیت در دامنه‌ی حرکتی و عملکرد بسیاری از مفاصل می‌شود. بااینکه آرتریت روماتوئید می‌تواند هر مفصلی را در بدن انسان درگیر کند، شیوع آن در مفاصل کوچک دست و پاها بیشتر است. در برخی موارد، التهاب ناشی از این بیماری می‌تواند اندام‌های دیگر مانند چشم‌ها و یا ریه‌ها را نیز درگیر کند.

گرفتگی ناشی از آرتریت روماتوئید فعال، به هنگام صبح بیشترین شدت را دارد. این گرفتگی می‌تواند ۱ تا ۲ ساعت (و حتی در برخی موارد کل روز) پایدار باشد. گرفتگی طولانی‌مدت به هنگام صبح می‌تواند نشان‌دهنده‌ی ابتلا به آرتریت روماتوئید باشد چراکه تعداد کمی از بیماری‌های آرتریت این رفتار را از خود نشان می‌دهند.
برای مثال استئوآرتریت معمولاً گرفتگی‌های طولانی‌مدت صبحگاهی ایجاد نمی‌کند. از دیگر علائم و نشانه‌های همراه با آرتریت روماتوئید می‌توان موارد زیر را نام برد:

• از دست دادن انرژی
• تب خفیف
• کمبود اشتها
• دهان و چشم‌های خشک به علت یک عارضه‌ی مرتبط، سندرم شوگرن
• توده‌های سفت به نام ندول های روماتوئید که در زیر پوست مناطقی چون آرنج و کف دست رشد می‌کنند.

عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی را افزایش دهند عبارت‌اند از:

• جنسیت شما: شیوع آرتریت روماتوئید در خانم‌ها بیشتر از آقایان می‌باشد.
• سن: آرتریت روماتوئید می‌تواند در هر سنی ظاهر شود ولی شیوع آن در سنین بین ۴۰ تا ۶۰ سال بیشتر است.
• سابقه‌ی فامیلی: اگر یکی از اعضای خانواده‌ی شما به آرتریت روماتوئید مبتلا باشد، خطر ابتلای شما به این بیماری بالا می‌رود.
• استعمال دخانیات: سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را در شما افزایش می‌دهد، به‌خصوص اگر زمینه‌ی ارثی این بیماری را نیز داشته باشید. همچنین به نظر می‌رسد که سیگار کشیدن ارتباط مستقیمی با شدیدتر بودن بیماری دارد.
• عوامل محیطی: بااینکه این عامل زیاد در نظر گرفته نمی‌شود، ولی قرار گرفتن در معرض موادی چون آزبست و سیلیس می‌تواند خطر ایجاد آرتریت روماتوئید را افزایش دهد.
• اضافه‌وزن: به نظر می‌رسد افرادی که اضافه‌وزن دارند، بیشتر درخطر ابتلا به آرتریت روماتوئید قرار می‌گیرند، به‌خصوص در خانم‌هایی که تشخیص بیماری در آن‌ها در سنین ۵۵ سالگی و کمتر انجام‌شده است.

چرا آرتریت روماتوئید اتفاق می افتد؟

آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است. این زمانی است که سیستم ایمنی بدن معمولا به جنگ عفونت و به سلولهای پوشاننده مفاصل حمله کرده و آنها را متورم، سفت و دردناک می کند. و با گذشت زمان می تواند به مفاصل، غضروف و استخوان های نزدیک آسیب برساند. پوشش صاف غشاء ( لایه نازک از سلول ) است که مفاصل ما را احاطه کرده است و سینوویوم نامیده می شود. سینوویوم تولید یک ماده روشن ( مایع سینوویال ) که روان است و تغذیه غضروف و استخوان در داخل کپسول مفصل را انجام می دهد.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن به سینوویوم حمله می کند آرتریت روماتوئید ممکن است رخ دهد. آنتی بادی به سینوویوم حمله و سبب درد و التهاب می شود سینوویوم ضخیم تر می شود و ممکن است در نهایت موجب نابود کردن غضروف ( بافت همبند چسبناک بین استخوان ) و استخوان در داخل مفصل شود. این مفصل توسط تاندون ( بافتی که استخوان را به عضله متصل می کند ) و رباط ( بافت استخوان و غضروف متصل ) نگهداری می شود. این تاندون ها و لیگامان تضعیف و کشش پیدا کرده و در نهایت شکل و پیکربندی آن از دست می رود.

و ممکن است در نهایت به طور کامل نابود شوند هیچ کس واقعا نمی داند این فرایند چگونه شروع می شود. کارشناسان می گویند که برخی از افراد به صورت ژنتیکی به عوامل محیطی که ممکن است آرتریت روماتوئید را آغاز کند مانند برخی از باکتری ها و یا ویروس ها مستعد هستند. با این حال، در این مورد نظریه ای ثابت نشده است.

آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است

خود ایمنی یک بیماری است که به بافت های بدن توسط سیستم ایمنی بدن حمله می شود. سیستم ایمنی یک سیستم پیچیده در بدن ما است که برای نابود کردن مهاجمان نامطلوب از جمله عوامل عفونی طراحی شده است. فرد مبتلا به یک بیماری خود ایمنی، آنتی بادی های غیر معمول در خون او وجود دارد است که به بافت های بدن خودش حمله می کنند.

در مورد آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی را به دیواره مفاصل ( سینوویوم ) می فرستد و آنها به جای باکتری های مضر و ویروس ها به بافت های اطراف مفصل حمله می کنند.

آزمایشات خون برای تشخیص آرتریت روماتوئید

در معاینه فیزیکی، دکتر مفاصل شما را برای تورم، قرمزی و گرمی بررسی می کند او همچنین رفلکس و قدرت عضلانی را بررسی می کند. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید ESR بالا دارند ( که حضور یک فرآیند التهابی را در بدن ثابت می کند ). دیگر آزمایش معمول خون فاکتور روماتوئید و پپتید سیترولینه ضد چرخه ای آنتی بادی (anti ccp) است. دکتر شما ممکن است توصیه به اشعه X برای کمک به پیگیری پیشرفت آرتریت روماتوئید در مفاصل شما در طول زمان نماید.

پازل تشخیصی برای RA

التهاب مزمن مفاصل، در حدود 1.3 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده است تشخیص این بیماری مانند اختلالات دیگر اغلب طول می کشد. اگر شما خشکی صبحگاهی و درد در مفاصل متقارن دارید ممکن است آرتریت روماتوئید، آرتروز و یا چیزی مانند سرطان داشته باشید یا ممکن است به علت چیز ساده ای مانند یک تشک بد باشد.

نقش آزمایش خون - آزمایش های خون، تشخیص آرتریت روماتوئید را قطعی نمی کند اما روماتولوژیست را در تشخیص کمک می کند. آزمایش خون پیشرفت را نشان می دهد.
بعد از اینکه آرتریت روماتوئید تشخیص داده شد آزمایشات خون برای نظارت بر عوارض جانبی داروهای مورد استفاده در درمان انجام می شود.

فاکتور روماتوئید - این آزمایش برای فاکتور روماتوئید آنتی بادی ( RF ) جم آوری شده در سینوویوم مفاصل انجام می شود. این آنتی بادی ها در حال حاضر در حدود 80 درصد از بیماران مبتلا به RA وجود دارد.
سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR) و ( C-Reactive Protein ) - سرعت رسوب گلبول قرمز بالا ممکن است التهاب در مفاصل را نشان دهد و نیزسطوح بالای CRP را نشان می دهد.
شمارش کامل خون CBC - این تست شامل آزمایش هموگلوبین و هماتوکریت، که ممکن است کم خونی ( شاخص RA ) را نشان می دهد.

تست RF - آنتی بادی فاکتور روماتوئید در سینوویوم مفاصل جمع آوری می شود. اما این آنتی بادی ممکن است در اختلالات دیگری هم مثبت شود رایج ترین شکل از آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین آنتی بادی IgM است هنگامی که این آنتی بادی به بافت های سالم بدن متصل شود می تواند آسیب ایجاد کنید.
اگر شما آرتریت روماتوئید دارید تست RF مناسب برای تعیین نیست. در حالی که 80 درصد از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید این عامل را دارند و 20 درصد ندارند 10 درصد از افراد فاکتور روماتوئید مثبت به علت بیمارهای ( هپاتیت، سرطان خون، لوپوس و یا سایر اختلالات ) است و آرتریت روماتوئید ندارند.

تفسیر نتایجRF

نتایج آزمون فاکتور روماتوئید به عنوان واحد در هر میلی لیتر یا غلظت آنتی بادی در خون گزارش شده است سطح نرمال آنتی بادی هایRF در خون شما کمتر از 40 تا 60 واحد / میلی لیتر و یا غلظت آنتی بادی زیر 1:80 است اعداد بالاتر نشان می دهد که نتیجه فاکتور روماتوئید مثبت است.
عدد بالاتر احتمال آرتریت روماتوئید و یا احتمالا ابتلا به سندرم شوگرن، یک بیماری خود ایمنی که باعث خشکی چشم ها و دهان می شود وجود دارد.

تست ESR - سرعت رسوب گلبول قرمز ( ESR )نامیده می شود التهاب با دیدن رسوب سلول های قرمز خون اندازه گیری می شود خون شما در یک لوله آزمایش قرار داده می شود و چگونگی سرعت رسوب گلبول های قرمز خون، سلول های شناور به طرف پایین مشاهده می شود .

پروتئین ها در التهاب سبب می شود سلول های قرمز خون به هم بچسبند و به پایین لوله بروند اگر سلول های قرمز خون سریع تر به انتهای لوله آزمایش فرو روند به این معنی است که بیمار به التهابی، مانند آرتریت روماتوئید گرفتار است و لذا سرعت رسوب سریع تر، نشان می دهد که التهاب بیشتر است.
پروتئین واکنشی C - پروتئین واکنشی سی (CRP) است که توسط کبد به عنوان یک نتیجه ای از التهاب تولید می شود CRPآرتریت روماتوئید را تایید نمی کند بلکه شدت بیماری را نشان می دهد تستCRP ممکن است حساس تر از آزمون ESR باشد.

اگر شما یک منفی کاذب در تست RF،ESR و یا تست پروتئین واکنشی سی داشته باشید ممکن است نشانه ای از آرتریت روماتوئید وجود داشته باشد.
با این حال، این واقعیت است که هر دو یک پاسخ ایمنی یا عفونت باکتریایی می تواند در پروتئین واکنشی Cتاثیر بگذارد و نتایج تست CRP را پیچیده کند.

شمارش کامل خون - شمارش کامل خون یک آزمایش روتین است این تست شمارش سلول های سفید و قرمز خون را نشان می دهد تست هموگلوبین توانایی بدن در حمل اکسیژن را نشان میدهد هموگلوبین پایین می تواند آرتریت روماتوئید را نشان می دهد آزمایش شمارش کامل خون نیز می تواند وجود کم خونی را نشان دهند.
قرار دادن پازل کنار هم اگر شما ترکیبی از آنتی بادی های RF و درد مفاصل متقارن دارید این ممکن است RA را نشان دهد.

درد مفاصل که به طور معمول در مچ دست، دست، آرنج، شانه، مچ پا وجود دارد
اشعه X - اشعه X می تواند به تایید تشخیص کمک کند. دکتر شما نیز ممکن است به صورت دوره ای درخواست اشعه X برای نظارت بر پیشرفت اختلال درخواست کند.

اسکن تصویر برداری و عکس برداری با اشعه X - یک تصویر اشعهX از مفاصل بیمار می تواند در تعیین نوع ورم مفاصل به دکتر کمک کند اشعه X می تواند به پیگیری پیشرفت آرتریت روماتوئید در مفاصل در طول زمان کمک کند.تصویربرداری MRI - دستگاه MRIبا استفاده از امواج مغناطیسی و رادیویی به منظور ایجاد تصاویر دقیق از بدن می باشد.

معیارهای تشخیصی آرتریت روماتوئید

• در سال 1987، کالج روماتولوژی آمریکا معیارهای زیر را برای طبقه بندی آرتریت روماتوئید تعریف می کند.
• خشکی صبحگاهی بیش از یک ساعت در صبح ها به مدت حداقل شش هفته باشد.
• آرتروز و تورم بافت نرم در بیش از 3 تا از 14 مفصل برای یک دوره حداقل شش هفته ای باشد.
• آرتریت مفاصل دست، برای یک دوره حداقل شش هفته می باشد.
• آرتریت متقارن، برای یک دوره حداقل شش هفته باشد.
• ندولهای زیر پوستی در مکان های خاص وجود داشته باشد.
• فاکتور روماتوئید در سطح> صدک 95 باشد.
• تغییرات رادیولوژیک که فرسایش مفصل را نشان دهد.
• برای تشخیص ارتریت روماتوئید حداقل 4 تا از کرایتریاهای بالا را باید داشته باشد.
• تشخیص افتراقی آرتریت روماتوئید از دیگر وضعیت های پزشکی

در زمان تشخیص آرتریت روماتوئید باید از دیگر شرایط ممکن که ممکن است علائم و نشانه های مشابه داشته باشند متمایز شوند. این خدمات عبارتند از:

• نقرس - این معمولا شامل مفاصل خاص است. که می توان با کشیدن مایع مفصلی از آرتریت رواتوئید افتراق داد.
• آرتروز - آزمایش خون و اشعه X از مفاصل مبتلا می تواند به تشخیص این بیماری کمک کند.
• SLE (لوپوس اریتماتوس) - علائم بالینی خاص و آزمایش خون ( آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای) می تواند این وضعیت را آرتریت روماتوئید متمایز نماید.
• نوع خاصی از ورم مفاصل پسوریاتیک - که می توان از آرتریت روماتوئید با چک کردن تغییرات ناخن و علائم پوستی مشخص کرد.
• بیماری لایم - با آزمایش خون در مناطق اندمیک مشخص می توان از آرتریت روماتوئید افتراق داد.
• آرتریت واکنشی ( مورد استفاده برای بیماری ریتر شناخته می شود) - معمولا با اورتریت، التهاب ملتحمه،ایریتیس، زخم های دهان بدون درد و blennorrhagica keratoderma مرتبط است. آرتریت متقارن نیست و معمولا شامل پاشنه پا، مفاصل ساکروایلیاک و همچنین مفاصل بزرگ پا است. در آرتریت روماتوئید مفاصل به طور متقارن درگیر (به عنوان مثال هر دو زانو، هر دو دستو غیره) هستند.
• اسپوندیلیت انکیلوزان - شامل جوش خوردن مهره در ستون فقرات است و به طور کلی بیشتر در مردان رخ می دهد.
• در شرایط نادر درد مفاصل ممکن است به علت سارکوئیدوز، آمیلوئیدوز، بیماری ویپل، تب حاد رماتیسمی، و آرتریت گنوکوکی باشد

درمان‌

بيماري‌ ممکن‌ است‌ خفيف‌ يا شديد باشد و اين‌ بيماري‌ در حال‌ حاضر درمان قطعي و دائمي نمي‌شود.‌، اما با تشخيص‌ زودهنگام‌، مي‌توان‌ درد بيمار را تخفيف‌ داد، از بروز ناتواني‌ و معلوليت‌ جلوگيري‌ به‌ عمل‌ آورد، و عمر طبيعي‌ توأم‌ با فعاليت را براي‌ بيمار به‌ ارمغان‌ آورد. با درمان‌ محافظه‌کارانه‌، علايم‌ در ۷۵% بيماران‌ در عرض‌ يک‌ سال‌ بهبود مي‌يابند. اما حدود ۱۰%-۵% بيماران‌، عليرغم‌ درمان‌، نهايتاً معلوليت‌ پيدا خواهند نمود. داروهاي موثر در آرتريت‌ روماتوئيد عبارتند از:

* داروهاي‌ ضد التهاب‌ غيراستروئيدي‌، از جمله‌ آسپيرين و ساير ساليسيلاتها

* داروهاي‌ کورتوني که‌ معمولاً درد را به‌ طور سريع‌ و مؤثر براي‌ مدت‌ کوتاهي‌ برطرف‌ مي‌کنند، اما در استفاده‌ طولاني‌مدت‌، کمتر اثر بخش‌ هستند. اين‌ داروها ممکن است همچنين از تخريب‌ پيش‌ رونده مفصل‌ جلوگيري‌ کنند. توجه‌ داشته‌ باشيد که‌ تزريق‌ کورتيزون‌ به‌ داخل‌ مفصل‌ نيز درد را فقط‌ به‌ طور موقتي‌ بهبود مي‌بخشد. ولي گاهي‌ اثرات‌ جانبي‌ زيانباري‌ به‌ بار مي‌آورند.

* داروهاي ضد روماتيسمي مانند ترکيبات‌ طلا، سولفاسالازين، پني‌سيلامين، کلروکين و ... .
* داروهاي‌ سرکوب‌ کننده ايمني‌ مثل متوتروکسات و ... .
* گاهي اوقات ممکن است در مفاصل شديدا آسيب ديده جراحي لازم باشد.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري

* تا زماني‌ که‌ تب‌ و ساير علايم‌ شعله‌ور شدن‌ بيماري‌ ناپديد نگشته‌اند، در رختخواب‌ به‌ استراحت‌ بپردازيد، مگر براي‌ رفتن‌ به‌ توالت‌
* پس‌ از آن‌ فعاليت خود را از سر بگيريد ، اما در طي‌ روز اوقاتي‌ را براي‌ استراحت‌ اختصاص‌ دهيد. هر شب‌ حداقل‌ 12-10 ساعت‌ بخوابيد. خود را زياده‌ از حد خسته‌ نکنيد.
* به‌ هنگام‌ ايستادن‌، راه‌ رفتن‌، و نشستن‌، بدن‌ خود را راست‌ نگاه‌ داريد.
* حتي‌المقدور به‌ طور فعال‌ ورزش‌ کنيد تا قدرت‌ عضلاني‌ و حرکت‌ مفصل‌ تا حد امکان‌ حفظ‌ شود. شدت‌ فعاليت را به‌ تدريج‌ به‌ حد توصيه‌ شده‌ برسانيد. ورزش‌ در استخر آب‌ گرم‌ براي‌ خشکي‌ مفاصل‌ خوب‌ است‌.
* مفصل‌ معلول‌ شده‌ را بايد به‌ طور غير فعال‌ (بدون‌ استفاده‌ از عضلات‌ حرکت‌دهنده آن‌ مفصل‌) حرکت‌ داد تا بدينوسيله‌ از انقباض‌ دايمي‌ و جمع‌شدگي‌ عضلات‌ جلوگيري‌ شود.
* يکي‌ رژيم‌ غذايي‌ عادي‌ و متعادل‌ داشته‌ باشيد. از روي‌ آوردن‌ به‌ رژيم‌هاي‌ مد روز براي‌ آرتريت‌، که‌ اتفاقاً زياد هم‌ هستند، خودداري‌ کنيد.
* اگر چاق‌ هستيد وزن‌ خود را کم‌ کنيد. چاقي‌ باعث‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ مفصل‌ مي‌شود.

آرتريت روماتوييد جوانان يا کودکان

آرتريت‌ روماتوييد کودکان عبارت‌ است‌ از يک‌ بيماري‌ التهابي‌ بافت‌ همبند، عمدتاً بافت‌ مفاصل‌، که‌ در کودکان‌ رخ‌ مي‌دهد. امکان‌ دارد با آرتريت‌ ناشي‌ از بيماري‌ لايم‌ اشتباه‌ شود. مفاصلي‌ که‌ درگير مي‌شوند معمولاً عبارتند از زانو، آرنج‌، مچ‌ پا، و گردن‌. التهاب‌ مي‌تواند عضلات‌ نزديک‌ مفصل‌، غضروف‌، و غشاهاي‌ پوشاننده مفصل‌ را نيز متأثر سازد. اين‌ بيماري‌ بين‌ سنين‌ 5-2 سالگي‌ آغاز مي‌شود، و اغلب‌ تا جواني‌ بهبود مي‌يابد. اين‌ بيماري‌ در دختران‌ چهار برابر شايع‌تر از پسران‌ است‌.

گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی