5 انشا درباره امام حسن مجتبی (ع) مناسب برای تمامی مقاطع تحصیلی

انشا درباره امام حسن مجتبی (ع)

در این مقاله از مجله اینترنتی دلگرم مجموعه ای از انشا درباره امام حسن مجتبی (ع) را برای شما عزیزان آورده ایم. با ما همراه باشید.

انشا در مورد امام حسن مجتبی (ع)

درود خداوند بر امام بزرگواری که هنگام نماز، در پیشگاه معبود، از خوف و خشیت او بدنش می ‏لرزید و روی مبارکش زرد می‏ گشت! سلام و درود خدا بر امام صبوری که برای نجات دین خدا، تلخی صلح با حکومت طاغوتی معاویه و کنایه و طعن منافقان را به جان خرید!

درود خداوند بر امام غریبی که در خانه خود نیز مظلوم و تنها بود! باور کنم که این آسمان پرستاره، پیکر توست که میزبان زخم‏ های مکرر جهل و عصیان است؟ این تن توست که در طواف یکریز تیرهای کینه ‏توز، به گل نشسته؟

تنی را که در هجوم بی‏ امان بارانی توامان حسادت و نفرت تشییع می‏ شود، روزی زینت شانه ‏های پیامبر (ص) بود، روزی زینت دامان فاطمه علیه‌السلام بود.

این پیکری که در احاطه شعله‏ های تنگ‏ نظر در نهایت بی‏ رحمی و قساوت پرپر می‏ شود، پیکر آقای جوانان اهل بهشت است. روزگار غربتت را پایانی نیست. روزگاری در شبیخون خیانت‏ ها و توطئه ‏ها، تن به صلحی سبز می‏ دهی ـ به اجبارـ تا دین بماند و روزگاری دیگر، در حریم خانه خود، آشنایی بیگانه از پشت به تو خنجر می ‏زند.

تو حتی در خانه خویش هم غریبی. همسرت، روشنان حضور آسمانی ‏ات را تاب نیاورد؛ زنی که لایق سایبان مهربانی ‏ات نبود، زنی که به رسم آشنایی زهر بی‏ وفایی به کامت ریخت. داستان غربت تو هنوز ادامه دارد. از کوچه ‏های بنی‏ هاشم، از کبودی صورت مادر تا امروز، در تشییع مظلومانه پیکرت، در هجوم تیرهای نفرت و کینه!

چشم ‏های تنگ‏ نظر، تاب نیاوردند بزرگی ‏ات را؛ دیدند و خود را به کوری زدند! حق ‏ناشناسان فتنه‏ جو که عمری بر گرد خوان کرامتت میهمان بودند، امروز، به تقاص آن همه خوبی و مهربانی، گرد هم آمدند تا پیکرت را تیرباران کنند؛

در برابر دیدگان فاطمی حسین علیه‏ السلام و صبوری حیدری عباس! گرد هم آمدند تا شعله شعله داغ بگذارند بر دل خونین زینب علیه‌السلام .
یا کریم اهل بیت! اینک من آمده ‏ام، تا شریک غربتت باشم.

آمدم تا زائر مزار بی ‏چراغت باشم، تا بر سفره کرامتت، میهمان شوم حالا این من و این وسعت بی‏ حد و مرز کرامت تو یا کریم اهل بیت!

تحقیق درباره زندگینامه امام حسن مجتبی (ع)

امام حسن مجتبی (ع) نخستین فرزند حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)‌ است او اولین نوه پیامبر خدا می‌باشد نام ایشان توسط پیامبر انتخاب شد و هفت سال از عمر خود را در کنار پیامبر خدا بودند. ایشان در ۱۵ رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمدند و پیامبر در گوش ایشان اذان گفت.

مهم‌ترین حوادث دوران کودکی ایشان می‌توان به ماجرای حضور امام حسن به همراه بردارش در ماجرای مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران است، ایشان مصداق واژه اَبناءنا در آیه مباهله هستند. در خصوص همسران و فرزندان این امام بزرگوار اختلاف نظرهایی وجود دارد اما به طور کلی حداکثر نام همسر ایشان در تاریخ ۱۸ نفر ذکر شده است و دارای ۱۶ فرزند بودند.

دوران خلافت امام حسن مجتبی (ع)

امام حسن مجتبی از ۲۱ رمضان سال ۴۰ به مدت ۶ تا ۸ ماه خلیفه مسلمان بود خلاف ایشان با بیعت مردم عراق آغاز شد، اما اهالی شام به رهبری معاویه با این خلافت مخالفت کردند. معاویه به همراه سپاهی عظیم راهی عراق شر و در نهایت این جنگ به صلح و واگذاری خلافت به معاویه نخستین خلیفه اموی انجامید.

ماجرای صلح امام حسن (ع) و معاویه

مهم‌ترین رویداد سیاسی در زندگی امام حسن(ع) جنگ با معاویه بود که به شکست شامیان انجامید. پس از سستی یاران امام حسن و بیعت آن‌ها با معاویه امام حسن (ع ) پی برد که نمی تواند با یاران اندک با سپاه او مقابله کند. پیشنهاد صلح از سوی معاویه بود و امام حسن از آنجاکه از نیرنگ و حلیه معاویه مطلع بود، اما مجبور به پذیرش صلح شد.

ویژگی های امام حسن مجتبی (ع)

ایشان به بخشندگی در راه خدا و کمک به مرد شهرت زیادی داشتند ایشان فردی بخشنده و گشاده دست بودند نقل شده است این امام بزرگوار دو بار دارایی خود را در راه خدا بخشیدند و سه بار اموال خود را به دو قسمت یکی برای خود یکی برای نیازمندان تقسیم کرد.

ایشان با زیر دستان خود با فروتنی برخورد می‌کردند روزی ایشان از کنار تهی دستانی عبور می‌کرد که ایشان از به خوردن نان دعوت کردند ایشان از اسب پیاده شد و در کنار آن‌ها به خوردن تان مشغول شدند، سپس این امام بزرگوار آن‌ها را به مهمانی دعوت کرد و آنان غذا و لباس بخشید.

شهادت امام حسن مجتبی (ع)

در خصوص تاریخ شهادت امام حسن اختلاف نظرهایی وجود دارد اما برخی از پژوهشگران معتقدند که ایشان در ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری دانسته اند، بر اساس روایات تاریخی معاویه به همسر امام حسن مجتبی (ع) وعده هزار سکه و همسری یزید را دارد، سپس جعده با همین وعده امام حسن (ع) را مسموم کرد و پس از گذشت چند روز به شهادت رسیدند.

پس از شهادت امام حسن مجتبی (ع) تمام شهر مدینه شیون و گریه شد و در هنگام خاکسپاری ایشان جمعیت زیادی در قبرستان بقیع حضور داشتند و تا هفت روز بازارها تعطیل شدند.

انشا کوتاه درباره امام حسن مجتبی (ع)

امام حسن علیه السلام سال سوم هجرت در مدینه متولد شد و هفت سال و اندى جد خود را درک نمود و در آغوش مهر آن حضرت به سر برد و پس از رحلت پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله که با رحلت حضرت فاطمه سه ماه یا شش ماه بیشتر فاصله نداشت تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت.

امام حسن علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت و خلافت رسید و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت

و در این مدت معاویه که دشمن سرسخت امام على و خاندان او بود و سال‏ها به طمع خلافت جنگیده بود به عراق که مقر خلافت امام حسن علیه السلام بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد واز سوى دیگر سرداران لشکریان امام حسن را تدریجاً با پول‏هاى گزاف و نویدهاى فریبنده اغوا نمود و لشکریان را بر آن حضرت شورانید.

بالاخره آن حضرت به صلح مجبور شده خلافت ظاهرى را با شرایطى (به شرط این‏که پس از درگذشت معاویه دوباره خلافت به امام حسن علیه السلام برگردد و خاندان و شیعیانش از تعرض مصون باشند) به معاویه واگذار نمود.

معاویه به این ترتیب خلافت اسلامى را قبضه کرد و وارد عراق شده و در سخنرانى عمومى رسمى شرایط صلح را الغاء نموده و از هر راه ممکن استفاده کرده سخت‏ترین فشار و شکنجه را بر اهل بیت و شیعیان ایشان روا داشت.

امام حسن علیه السلام در تمام مدت امامت خود که ۱۰ سال طول کشید در نهایت شدت و اختناق زندگى کرد و هیچ‏گونه امنى حتى درداخل خانه خود نداشت و بالاخره در سال پنجاه هجرى به تحریک معاویه به ‏دست همسر خود مسموم و شهید شد.

انشا درباره امام حسن مجتبی (ع) با مقدمه و نتیجه گیری

مقدمه:

سلام من بر کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی علیه السلام، آقایی که در کرم و بخشش الگو و مثال زدنی هستند.

بدنه انشا:

۱۵ رمضان سال سوم هجری، امام حسن (ع) اولین فرزند علی (ع) و فاطمه سلام الله علیها در مدینه به دنیا آمد. ایشان کریم اهل بیت معروف هستند و کنیه‌ی آن حضرت ابو محمد و مشهورترین القابش سید و سبط و تقی است.

امام حسن علیه السلام به رسول خدا (ص) از همه شبیه‌تر بود و هفت سال و اندى جد خود را درک نمود و در آغوش مهر آن حضرت به سر برد و پس از رحلت پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله که با رحلت حضرت فاطمه سه ماه یا شش ماه بیشتر فاصله نداشت تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت.

حضرت علی علیه السلام قبل از شهادت، امام حسن را وصی خود تعیین کرد و پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت و خلافت رسید و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت

و در این مدت معاویه که دشمن سرسخت امام على و خاندان او بود و سال‏ها به طمع خلافت جنگیده بود به عراق که مقر خلافت امام حسن علیه السلام بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد

از سوى دیگر سرداران لشکریان امام حسن را تدریجاً با پول ‏هاى گزاف و نویدهاى فریبنده اغوا نمود و لشکریان را بر آن حضرت شورانید. بالاخره آن حضرت به صلح مجبور شده خلافت ظاهرى را با شرایطى به معاویه واگذار نمود.

معاویه به این ترتیب خلافت اسلامى را قبضه کرد و وارد عراق شده و در سخنرانى عمومى رسمى شرایط صلح را الغاء نموده و از هر راه ممکن استفاده کرده سخت‏ترین فشار و شکنجه را بر اهل بیت و شیعیان ایشان روا داشت.

اما حسن در کمالات انسانی یادگار پدر و نمونه کامل جد بزرگوار خود بود. تا پیغمبر (ص ) زنده بود، او و برادرش حسین در کنار آن حضرت جای داشتند، گاهی آنان را بر دوش خود سوار می کرد و می بوسید و می بویید.

از پیغمبر اکرم (ص ) روایت کرده اند که درباره امام حسن و امام حسین (ع ) می فرمود: این دو فرزند من ، امام هستند خواه برخیزند و خواه بنشینند

امام حسن (ع ) در زمان خودش عابد ترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بود. در سرشت و طینت امام حسن (ع ) برترین نشانه های انسانیت وجود داشت .

هر که او را می دید به دیده اش بزرگ می آمد و هر که با او آمیزش داشت بدو محبت می ورزید و هر دوست یا دشمنی که سخن یا خطبه او را می شنید، به آسانی درنگ می کرد تا او سخن خود را تمام کند و خطبه اش را به پایان برد.

امام حسن علیه السلام در تمام مدت امامت خود که ۱۰ سال طول کشید در نهایت شدت و اختناق زندگى کرد و هیچ‏گونه امنى حتى درداخل خانه خود نداشت و بالاخره در سال پنجاه هجرى به تحریک معاویه به ‏دست همسر خود مسموم و شهید شد.

در همه مدت امامت او، معاویه سعی در کشتن امام حسن (ع) داشت سرانجام معاویه سمی مهلک تهیه کرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند.

حضرت پس از مدتی درد و رنج، در روز ۲۸ ماه صفر سال ۵۰ هجری به شهادت رسید و در بقیع به خاک سپرد.

نتیجه گیری:

امامان معصوم ما بودند و به دلیل راستی و دستکاری در رفتار و گفتار خار چشم دشمنان بودند.

امام حسن مجتبی حتی در خانه خود نیز غریب بود و همسرش با فریب دشمنان اهل بیت، همسرش را به شهادت رساند.

انشا با موضوع امام حسن مجتبی (ع)

در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی علیه‌السلام و فاطمه سلام الله علیها به دنیا آمد. کودک، حسن نام گرفت. تنها کنیه‌ی آن حضرت « ابو محمد» و مشهورترین القابش« سید» و «سبط» و «تقی» است.

امام حسن و فاطمه زهرا سلام الله علیها امام حسن علیه السلام با مادر خود، فاطمه‌ اطهر، رابطه ‏ای عمیق و متعالی داشت. فاطمه گاه با فرزندش بازی‌های کودکانه می‌کرد و گاه با ملاطفت مادرانه او را به عبادات مستحب تشویق می‌نمود.

حسن نیز گزارش سخنان رسول خدا را پیش از هر ک.س، از مسجد به مادر می‌رساند و گاه در عبادت مادر دقت می‌کرد و از آن درس‌ها می‌گرفت. این ارتباط صمیمی در اواخر عمر مادر اوج گرفت؛ تا آنجا که این دو به همراه هم و با تن و قلبی آزرده به زیارت قبر رسول الله و بقیع می‌رفتند.

حضرت علی علیه السلام قبل از شهادت، امام حسن را وصی خود تعیین کرد. امام حسن علیه السلام به رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم از همه شبیه‌تر بود. زیبایی بی‌نظیری داشت.رنگش سفید بود و اندکی متمایل به سرخ، چشمانش درشت و سیاه، و محاسنش انبوه. جثه‌ای قوی، تنومند و چهارشانه داشت. مویش مجعد (فردار) و قامتش متوسط بود.

در همه مدت امامت او، معاویه سعی در کشتن امام حسن (ع) داشت سرانجام معاویه سمی مهلک تهیه کرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند.

حضرت پس از مدتی درد و رنج، در روز ۲۸ ماه صفر سال ۵۰ هجری به لقاء الله شتافت. برادرش امام حسین علیه السلام، جنازه‌ی او را پس از تغسیل و نماز برای دفن به سوی مسجد و روضه پیامبر برد ولی سرانجام بر اثر ممانعت بنی‌امیه در بقیع به خاک سپرد.