آیا فریز کردن سلول‌ های بدن، انسان‌ها را جاودانه می‌کند؟

حیات و زندگی یک موجود زنده، چیزی عجیب و معجزه شکل نیست، بلکه با پیشرفت علم می‌توانیم در مورد ذات آن توضیحات کاملی بدهیم. یکی از سوالات جذاب برای فرار از ماهیت اجتناب‌ناپذیر مرگ، سوال در مورد بازگشت به زندگی با فریز کردن سلول‌های بدن پس از یک دوره‌ی طولانی است، آیا واقعا چنین چیزی امکان‌پذیر است؟ برای پاسخ به این سوال بهتر است در سازوکار فرآیندهای مستمر بیولوژیکی دقیق شویم و برای درک بهتر این فرآیندها لازم است بر روی تک تک سلول‌های بدن متمرکز شویم.

سلول ها چگونه کار می کنند؟

به طور کلی در سلول‌های بخش‌های مختلف بدن، برهم‌کنش‌های شیمیایی به شکل پایدار و مستمر در حال انجام است و این تعاملات شامل تبدیل گلوکز و اکسیژن در درون سلول‌ها به مولکول‌های حامل انرژی ای به نام «ATP» است. سلول‌ها با استفاده از همین مولکول‌های ATP می‌توانند تکثیر و رشد کنند و در صورتی که آسیب ببینند، با کمک آن‌ها خود را ترمیم کنند.

اما چنین مولکول‌هایی به انرژی زیادی چه برای تولید شدن و چه برای حرکت به سمت مقصد خود در درون سلول نیاز دارند. از طرفی باید بدانید که طی این فرآیند سایر مولکول‌های سلول تمایل دارند که به شکلی نامنظم پخش شوند و از مناطقی با تعداد مولکول‌هایی بیشتر به مناطقی با تمرکز کم‌تر (آنتروپی یا بی نظمی سیستم افزایش پیدا می‌کند!) بروند. در چنین حالتی سلول‌ها با استفاده از مولکول‌های ATP باید دائما این حرکت‌ها را کنترل و ساختار پیچیده‌ی این مولکول‌ها را حفظ کنند تا در عملکردهای بیولوژیکی آتی بتواند از آن‌ها استفاده کند.

بنابراین شکستن این تنظیمات و مغلوب شدن کل سلول‌ها در برابر این بی‌نظمی در نهایت می‌تواند منجر به مرگ شود!

حال که با سازوکار سلولی مرگ آشنا شدید وقت آن است که به سوال جذاب خود برگردیم. به طور کلی برخی از حیوانات مثل یک گونه‌ی خاص قورباغه می‌توانند در شرایط حاد محیطی با کند کردن پروسه‌های حیاتی بدن‌شان خود را زنده نگه دارند. به همین دلیل هم محققان به این نتیجه رسیدند که شاید با فریز کردن بدن مردگان و بهره‌گیری از تکنولوژی آینده بتوان عده‌ ای را به زندگی برگرداند.

چگونه؟!

اگر طبق فرآیندی که توضیح دادیم، سلول‌ها منجمد شوند، حرکت مولکولی خیلی کم می‌شود و طبیعتا پراکندگی همراه با بی‌نظمی هم متوقف می‌شود. بنابراین حتی اگر کلیه‌ی فرآیند های سلولی یک فرد از کار افتاده باشد، با ارسال نانو ربات‌ها هنوز هم می‌توان آن‌ها را به حالت قبل برگرداند تا تمام مولکو‌ل ها با تزریق ATP به طور همزمان به موقعیت‌های مناسب اولیه‌ی خود برگردند. در چنین حالتی احتمالا بدن در نقطه ای که از کار افتاده، مجددا به کار می‌افتد.

کی می‌دونه شاید در آینده دیگر مرگ جز اجناب‌ناپذیر زندگی تلقی نشود!