در همین ابتدا مقاله لازم است بدانید که تندی واقعا یک مزه همانند شیرینی، شوری و ترشی نیست، بلکه این حس زمانی ایجاد میشود که ترکیبات خاصی در غذای تند، نوعی نورونهای حسی را که در همه جای بدن از جمله بینی، زبان و دهان هستند را فعال میکند. درواقع این نوع از نورونها در مقابل تحریک با گرمای زیاد فعال میشوند، بنابراین زمانی که مقداری واسابی در دهان خود میگذارید، این نورونها تحریک میشوند و مغز اینطور برداشت میکند که دهان در حال سوختن و آتش گرفتن است. بله سوختن، همان حسی که با نزدیکی به آتش تجربه میکنید!
در چنین حالتی بدن شروع به واکنش میکند، قلبتان تند میتپد و حسابی عرق میکنید. البته برعکس چنین قضیهای هم با خوردن آبنباتهای اکالیپتوس و نعنایی تجربه میشود چراکه در چنین شرایطی این بار نورونهای حس سرما در بدن فعال میشوند.
همانطور که میدانید تمام غذاها تندی یکسانی ندارند و این مساله وابسته به ترکیبات موجود در هر مادهی غذاییای است. درواقع در داخل فلفل سیاه و فلفل قرمز تند موادی به نام های کپسایسین و پیپرین، وجود دارد که از مولکولهای بزرگتر و سنگینتری به نام آلکلامیدها تشکیل شده است، همین ساختار هم عاملی برای ماندن این ترکیبات در دهان و تحریک نورونهای این بخش است، در حالی که موادی مانند واسابی و خردل از مولکولهای کوچکتری به نام ایزوتیوسیانات ها تشکیل شدهاند که به راحتی به بخشهایی مانند سینوسهای شما وارد میشوند. به همین دلیل هم با خوردن آنها بینی شما حسابی میسوزد.
دلیل علاقهی برخی افراد به تندی چیست؟
اما جدا از سازوکار عملکرد ترکیبات تندی و تاثیر آنها بر بدن چرا یک نفر باید به چنین حسی علاقه داشته باشد و دائما غذاهای تند بخورد؟ واقعیت این است که تاکنون هیچکس به شکل دقیق دلیل پاسخ آن را نمیداند اما جالب است بدانید که انسانها از قدیمالیام به تجربهی چنین حسی گرایش داشتهاند و باستانشناسان خردل را در کنار مصنوعات انسانیای که قدمتشان به بیش از ۲۳,۰۰۰ سال میرسد پیدا کردهاند. در همین راستا یکی از تئوریهای مطرح برای توجیح خوردن تندی این است که انسانها با خوردن تندی قصد از بین بردن باکتریهای مضر بدن را داشتهاند، چراکه رشد فلفل بیشتر در مناطق گرمسیریای رواج داشته است که طبیعتا میکروبهای بیشتری هم داشته! البته در این میان برخی اذعان دارند، که خوردن تندی برای آنها همچنان تجربهی رفتن به شهر بازی است و با خوردن موادغذایی تند هیجان را تجربه میکنند.
در پایان دلیل تمایل به تندی هرچه که باشد تجربهی غذاهایی با ترکیبات تند همچنان از گذشته تا به امروز همراه ماست و احتمالا در آینده هم حذف نخواهد شد.
۲ دیدگاه