فضیلت و اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان

فضیلت شب بیست و سوم ماه رمضان

در تمام سال، ماهى به عظمت ماه پربرکت رمضان نیست؛ زیرا ماهى است که خداوند آن را جهت اهداى بالاترین هدیه خود به جهان بشریّت، یعنى «قرآن مجید» برگزیده است.

از سوى دیگر، ماهى است که شب قدر در آن واقع شده، شبى که مقدّرات یکسال انسان ها بر حسب شایستگی ها و لیاقت‏ هایشان تعیین می گردد و عبادت آن برتر از عبادت هزار ماه است!

شب قدر شب نزول قرآن است؛ از آیات قرآن به خوبى استفاده می شود که قرآن مجید در ماه مبارک رمضان نازل شده است: «شهر رمضان الذى انزل فیه القرآن». مشهور و معروف در روایات این است که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان و شب بیست‏ و یکم، یا بیست‏ و سوم‏ است.

در روایتى از امام صادق علیه السلام آمده است که «شب قدر شب بیست و یکم یا بیست و سوم است»؛ حتى هنگامى که راوى اصرار کرد کدامیک از این دو شب است و گفت: اگر من نتوانم هر دو شب را عبادت کنم کدامیک را انتخاب نمایم ؟! امام علیه السلام تعیین نفرمود، و افزود:«ما ایسر لیلتین فیما تطلب؛ چه آسان است دو شب براى آنچه میخواهى»!

لذا در روایتى میخوانیم که در دهه آخر ماه مبارک پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله تمام شب ها را احیا می‏داشت و مشغول عبادت بود.

در واقع معصومین علیهم السلام شب قدر را به طور دقیق، تعیین نکرده ‏اند و آن را مردّد در میان سه شب (نوزدهم، بیست‏ و یکم و بیست و سوم‏) ذکر فرموده ‏اند، تا مؤمنان با انجام اعمال شب ‏هاى قدر، در هر سه شب و به دست آوردن حال خوشِ معنوى و کسب فیض در این شب‏ ها، به آمادگى کامل، جهت دریافت عنایات ویژه الهى دست یابند.

علما، با توجّه به روایات، شب‏ هاى بیست و یکم و بیست و سوم را به شب قدر بودن، نزدیکتر می دانند. ولى در روایات متعددى که از طرق اهل بیت علیه السلام رسیده است بیشتر روى شب بیست و سوم تکیه شده، در حالى که روایات اهل سنت بیشتر روى« شب بیست و هفتم» دور می‏زند.

مرحوم «علّامه مجلسى» نیز در «زاد المعاد» میگوید: اکثر احادیث معتبر دلالت دارد که شب بیست و سوم، شب قدر است. ولى به هر حال هاله‏ اى از ابهام، شب قدر را فرا گرفته است.

اعمال مخصوص شب بیست و سوم ماه رمضان

احتمال قدر بودن شب بیست و سوم رمضان بیشتر است

شب بیست و سوم‏ ماه مبارک رمضان، از دو شب دیگر برتر است و از احادیث متعدّدى استفاده میشود که شب قدر همین شب است.

در روایتى از امام باقر علیه السلام نقل شده است که مردى به نام «جُهنى» در ماه رمضان خدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله آمد و به آن حضرت عرض کرد: من در بیرون مدینه به سر می‏برم و شتر و گوسفند دارم که نمیتوانم همه شب در مدینه حاضر شوم.

دوست دارم شبى را به من معرّفى کنى تا آن شب را به مدینه بیایم و در نماز و عبادت حاضر باشم. حضرت او را به نزد خود فراخواند و به طور درگوشى آن شب را معرّفى کرد.

«جهنى» نیز وقتى شب‏ بیست و سوم ماه رمضان فرا می‏رسید، با همه خانواده و فرزندان و غلامان به مدینه می آمد و آن شب را میماند و صبحگاهان به منزل خویش برمیگشت.

همچنین در روایت دیگرى نقل شده است که رسول خدا صلى الله علیه و آله در شب بیست و سوم ماه رمضان به سر و روى خانواده‏ اش آب می پاشید تا به خواب نروند (و از فضیلت این شب بهره بگیرند).

شب بیست و سوم شب امضای مقدرات انسان است

در روایتى از امام صادق (ع) نیز نقل شده که فرمود: التقدیر فى لیلة القدر تسعة عشر، و الإبرام فى لیلة احدى و عشرین و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین؛ تقدیر مقدرات در شب نوزدهم، و تحکیم آن در شب بیست و یکم، و امضاء در شب بیست و سوم است و به این ترتیب بین روایات جمع می شود.

شب بیست و سوم ماه رمضان چه فضیلتی دارد ؟

اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان

این شب از دو شب قدر گذشته أفضل است، و از احادیث بسیار استفاده می‌شود، که شب قدر همین شب است، این شب شب جهنى است یعنى شبى است که دعاها در آن اجابت می‌شود، در این شب تمام کارها بر پایه حکمت الهى مقدّر شود و براى این شب غیر از اعمالى که با دو شب قدر گذشته مشترک است چند عمل دیگر است:

اول: خواندن سوره «عنکبوت» و «روم» که امام صادق علیه‌السّلام سوگند یاد کردند که خواننده این دو سوره در این شب از اهل بهشت خواهد بود.

دوم: خواندن سوره «حم دخان»

سوم: هزار مرتبه خواندن سوره «قدر»

چهارم: بخواند دعای سلامتی امام زمان (عج)

اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً.

و همچنین می‌خوانی:

یا مُدَبّرَ الاُموُرِ، یا باعِثَ مَن فی القُبُور، یا مُجرِی البُحُور، یا مُلَیَّن الحَدیدِ لِداوُد، صَل عَلی مُحَّمد وَافعَل بی کَذا وَ کَذا

اى تدبیرگر امور، اى برانگیزنده مرده‌هاى در گور، اى روان کننده دریاها، اى نرم‌کننده آهن براى داود، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنین و چنان کن.

و به جاى «کذا و کذا» حاجات خود را بخواهد و دست های خود را در وقت خواندن «یا مدبّر الامور» تا آخر به سوى آسمان بردار. این دعا را در حال رکوع و سجود و ایستاده و نشسته بخوان، آن را تکرار کن و در شب آخر ماه رمضان هم بخوان.

پنجم: بخواند:

اللَّهُمَّ امْدُدْ لِی فِی عُمُرِی وَ أَوْسِعْ لِی فِی رِزْقِی وَ أَصِحَّ لِی جِسْمِی وَ بَلِّغْنِی أَمَلِی وَ إِنْ کُنْتُ مِنَ الْأَشْقِیَاءِ فَامْحُنِی مِنَ الْأَشْقِیَاءِ وَ اکْتُبْنِی مِنَ السُّعَدَاءِ فَإِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَى نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَمْحُو اللَّهُ مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتَابِ

خدایا عمرم را طولانى گردان، و روزی‌ ام را وسعت بخش، و بدنم را تندرست بدار، و به آرزویم برسان، و و اگر در زمره بدفرجامان، هستم، مرا از آن گروه محو کن، و در گروه سعادتمندان ثبت فرما، که تو در کتاب فرو فرستاده به پیامبر مرسلت (درود تو بر او و خاندانش) فرمودى: خدا محو میکند آنچه را بخواهد و ثبت می‌کند آنچه را اراده کند و کتاب جامع نزد اوست.

ششم: بخواند:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ فِیمَا تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِیمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَکِیمِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لا یُرَدُّ وَ لا یُبَدَّلُ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِی وَ تُوَسِّعَ لِی فِی رِزْقِی

خدایا قرار ده در آنچه حکم میکنى، و مقدّر می‌کنی، از فرمان حتمى، در آنچه از کار حکیمانه جدا می‌سازى در شب قدر، از حکمى که بازگشت نپذیرد، و تغییر نیابد، اینکه مرا در این سال از حاجیان خانه محترمت بنویسى،

حاجیانى که حجّشان پذیرفته، و سعیشان قبول افتاده، و گناهانشان آمرزیده گشته، و بدی هایشان محو شده است، و قرار ده در آنچه فرمان می‌دهى و مقدّر مى‌کنی که عمرم را طولانى گردانى، و در روزى ام وسعت بخشى.

هفتم: دعایى را که در کتاب «اقبال» آمده است بخواند:

یَا بَاطِناً فِی ظُهُورِهِ وَ یَا ظَاهِراً فِی بُطُونِهِ وَ یَا بَاطِناً لَیْسَ یَخْفَى وَ یَا ظَاهِراً لَیْسَ یُرَى یَا مَوْصُوفا لا یَبْلُغُ بِکَیْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ یَا غَائِبا [غَائِبُ] غَیْرَ مَفْقُودٍ وَ یَا شَاهِدا [شَاهِدُ] غَیْرَ مَشْهُودٍ یُطْلَبُ فَیُصَابُ وَ لا یَخْلُو [لَمْ یَخْلُ] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَیْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَیْنٍ لا یُدْرَکُ بِکَیْفٍ [بِکَیْفَ] وَ لا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ [بِأَیْنَ] وَ لا بِحَیْثٍ [بِحَیْثُ] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِیعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا وَ لا هَکَذَا غَیْرُهُ

اى پنهان در حال آشکار بودنش، و اى آشکار در حال پنهان بودنش و اى پنهانى که مخفى نمى شود، اى آشکارى که دیده نمی‌شود، اى به وصف آمده‌اى که هیچ ممکنى به حقیقتش نمى‌رسد و هیچ حدّ بسته‌اى به او احاطه پیدا نمى‌کند، و اى غایب گم نشده، اى حاضرى که مشهود نیست، تا آنکه جستجو شود و او را بیابند،

آسمانها و زمین و آنچه بین آنهاست، به اندازه چشم برهم زدن از او خالى نیست، به کیفیتى معیّن دانسته و محدود به مکان و جهت نمى‌شود، تویى روشنایى نور، پروردگار پرورندگان، به همه امور احاطه کرده‌اى، منزّه است آن که چیزى همانندش نیست، و او شنوا و بیناست، منزّه است آن که داراى این صفات است و براى غیر او چنین صفاتى نیست.

سپس آنچه را می‌خواهى از خدا طلب کن.

اعمال شب قدر

هشتم: غیر از غسل اوّل شب، غسلى هم در آخر شب انجام دهد.

بدان که برای غسل و شب زنده دارى این شب و زیارت امام حسین علیه‌السّلام، و صد رکعت نماز، فضیلت بسیار نقل شده است، و انجام این اعمال مورد تأکید است.

شیخ طوسى در کتاب «تهذیب» از ابوبصیر از امام صادق علیه‌السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: در شبى که امید مى‌رود شب قدر باشد، صد رکعت نماز بخوان، در هر رکعت پس از سوره «حمد» 10 مرتبه سوره «توحید» را قرائت کن،

گفتم: فدایت شوم، اگر ایستاده قدرت نداشته باشم چه؟ فرمود نشسته بخوان، گفتم اگر نتوانم، فرمود: به همان حالى که در بسترت به پشت خوابیده‌اى این نماز را بخوان.

از کتاب «دعائم الاسلام» روایت شده که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله در دهه آخر ماه رمضان بستر خود را جمع می‌کرد، براى عبادت کمر همّت را محکم می‌بست، و در شب بیست و سوم ماه رمضان اهل خود را بیدار می‌کرد، و آنهایى را که خواب در ربوده بود، به رویشان آب می‌پاشید،

و حضرت فاطمه علیهاالسلام در این شب اجازه نمی‌ داد احدى از اهلش بخوابد، و خواب آنها را به کمى طعام علاج می‌فرمود، و آنها را با خواباندن در روز براى بیدارى و احیاى شب آماده می‌کرد، و می‌فرمود: محروم کسى است که از خیر این شب محروم بماند.

روایت شده که امام صادق علیه السّلام به بیمارى سختى دچار شده بود، وقتى شب بیست و سوم ماه رمضان رسید، به خدمتکارانش دستور داد او را به مسجد بردند، و تا صبح در مسجد بود.

علاّمه مجلسى (ره) فرموده است هرقدر که خواندن قرآن ممکن باشد، در این شب خوانده شود، و دعاهاى صحیفه کامله (سجادیه)، به ویژه دعاى مکارم الأخلاق، و دعاى توبه قرائت شود و روزهاى این شبها را نیز باید حرمت نهاد، و به عبادت و تلاوت قرآن به سر آورد، زیرا در احادیث معتبر آمده که روز قدر در فضیلت همانند شب قدر است.

نهم: بخواند این دعا را:

یَا رَبَّ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَاعِلَهَا خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْجِبَالِ وَ الْبِحَارِ وَ الظُّلَمِ وَ الْأَنْوَارِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ یَا بَارِئُ یَا مُصَوِّرُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا اللَّهُ یَا قَیُّومُ یَا اللَّهُ یَا بَدِیعُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِیناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَاناً یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَیْکَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ .

اى پروردگار شب قدر، و قراردهنده آن بهتر از هزار ماه، و پروردگار شب و روز، و کوه‌ها و دریاها، و تاریکی‌ها و روشنایی‌ها، و زمین و آسمان، اى پدیدآورنده، اى صورت بخش، ای عطا کننده، اى نعمت ده،

اى خدا، اى بخشنده، اى خدا، اى به خود پاینده، اى خدا، اى نو آفرین، اى خدا، اى خدا، اى خدا، نام‌هاى نیکوتر، و نمونه‌هاى والاتر، و بزرگ منشى و نعمت ها از آن توست، از تو درخواست می کنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،

و قرار دهى در این شب نامم را در زمره سعادتمندان، و روحم را با شهیدان، و نیکوکاری ام را در بلندمرتبه ترین درجه بهشت، و گناهم را آمرزیده، و ببخشى بر من یقینى که دلم با آن همراه باشد، و ایمانى که شک را از من زدوده کند،

و خشنودى به آنچه نصیبم کرده‌اى، و ما را در دنیا و آخرت پاداش نیکو عنایت فرما، و از عذاب آتش سوزان حفظ کن، و در این شب ذکر و شکر خویش و رغبت به سوى خود، و بازگشت و توبه روزی ام فرما، و به آنچه محمّد و و خاندان محمّد (درود خدا بر آنان باد) را به آن موفق کردى توفیقم ده.

همچنین بخوانید:

فضیلت و اعمال شب نوزدهم ماه رمضان

فضیلت و اعمال شب بیست و یکم ماه رمضان