دلگرم
امروز: پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
اطلاعات دارویی کامل قرص بی پریدین
37
زمان مطالعه: 8 دقیقه
بی پریدین در درمان بیماری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها ( غیر از اختلالات حرکتی دیررس ) تجویز می شود.


معرفی موارد مصرف قرص بی پریدین


بی پریدین (Biperiden) در درمان بیماری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها ( غیر از اختلالات حرکتی دیررس ) تجویز می شود. علاوه بر این بی پریدین برای کاهش تعریق در افراد مصرف کننده متادون به کار می‌رود.


بی‌ پریدین اثرات یک ماده شیمیایی را که به طور طبیعی در بدن وجود دارد کاهش می‌دهد. مقدار این ماده شیمیایی در بعضی بیماری‌ها مثل پارکینسون، مصرف برخی داروها و یا عوامل دیگر تغییر می‌کند. بی ‌پریدین در درمان علائم بیماری پارکینسون (سفتی، لرزش، اسپاسم و ضعف کنترل عضلات) تجویز می‌گردد.


بی پریدین همچنین در پیشگیری و درمان علائم ناشی از مصرف داروهایی مانند کلرپرومازین، فلوفنازین و پرفنازین تجویز می‌شود.

موارد مصرف بی پریدین

  • پارکینسون
  • کنترل عوارض خارج هرمی

مکانیسم اثر بی پریدین


مکانیسم فعالیت داروهای آنتی کولیزژیک مرکزی مانند بی پریدن مربوط به آنتاگونیزه شدن رقابتی استیل کولین روی گیرنده های کولیزژیک در بخشی از گانگیون های پایه مغز شامل هسته های لنتی فورم و کارات ( توده ی راه راه سفید و خاکستری واقع در مقابل تالاموس در هر نیمکره مغزی ) می باشد که موجب بازیابی تعادل می شود .


فارماکوکینتیک بی پریدین

  • غلظت سرمی دارو در 1 تا 5/1 ساعت پس از مصرف تک دوز خوراکی 4 میلی گرم از دارو، به میزان 4 تا 5 نانو گرم در هر میلی لیتر می باشد .
  • جذب دارو در رگ ها ، 6 ساعت پس از مصرف دوز خوراکی 250 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 87 درصد گزارش شده است .
  • متابولیسم دارو به طور کامل شناخته شده نیست ولی شامل هیدروکسیلاسیون می شود .
  • در داوطلبان معمولی ، یک تک دوز 10 میلی گرم داخل وریدی از داروی بی پریدن می تواند منجر به افزایش موقتی در کورتیزول و پرولاکتین سرم شود. ولی هیچ تغییری در GH, LH, FSH, و TSH (هورمون رشد، گنادوتروپین ها و یا هورمون تیروئید ) ایجاد نمی شود.

چگونه بی پریدین را مصرف کنیم؟

  • بی‌ پریدین را مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
  • هر قرص را با یک لیوان آب مصرف کنید.
  • در صورتیکه بی پریدین موجب ناراحتی و مشکلات معده می شود، دارو را بعد از غذا مصرف نمایید.
  • بی‌ پریدین می‌تواند یک یا چند بار در روز تجویز شود. حداکثر مقدار روزانه دارو 8 قرص (16 میلی‌گرم) می‌باشد.

بی پریدین

مقدار مصرف بی پریدین


الف) اختلالات اکستراپیرامیدال.

بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار mg/day 6-2 در مقادیر منقسم (دو یا سه بار) برحسب شدت بیماری، تجویز می‌شود. مقدار مصرف معمول این دارو mg/day 2، یا 2 میلی گرم از طریق تزریق عضلانی یا وریدی هر نیم ساعت است و مقدار مصرف نباید از 4 نوبت یا 8 میلی گرم در روز تجاوز کند.

ب) پارکینسونیسم.

بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار دو میلی گرم سه یا چهار بار در روز مصرف می‌شود.

پ) درمان اختلالات اسپاستیک غیرمرتبط مانند آسیب به نخاع.

بزرگسالان- از راه خوراکی mg 2 دو یا سه بار در روز مصرف می‌ شود

ج) علایم عوارض خارج هرمی ناشی از داروها :

خوراکی : یک قرص خوراکی ، یک تا سه بار در روز

مصرف بی پریدین در بارداری و شیردهی


C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

بی‌ پریدن ممکن است در شیر مادر ترشح شود و موجب بروز مسمومیت در نوزاد شود. این دارو تولید شیر را نیز کاهش می دهد.

مسمومیت با بی پریدین و درمان آن


تظاهرات بالینی: تحریک مرکزی و به دنبال آن ، افسردگی و علائم سایکوز، مانند از دست رفتن حس جهت‌یابی، اغتشاش شعور، توهم، آشفتگی، اضطراب، بی‌قراری. اثرات محیطی مصرف بیش از حد دارو عبارت‌اند از گشادی و ثابت ماندن مردمک چشم، تاری دید، خشکی و برافروختگی پوست، خشکی سطوح مخاطی، اشکال در بلع، کاهش یا حذف صداهای روده ، ‌احتباس ادرار، افزایش غیر طبیعی حرارت بدن، سردرد، تاکیکاردی، زیادی فشار خون و افزایش سرعت تنفس.

درمان: در صورت نیاز، عمدتاً انجام اقدامات حمایتی و علامتی است. راه تنفسی بیمار باید باز باشد. در صورت هوشیار بودن بیمار ، با واداشتن او به استفراغ (یا شستشوی معده) و بعد از آن با ذغال فعال و مسهل نمکی ، می‌توان از جذب بیشتر شکل خوراکی دارو جلوگیری کرد. در موارد شدید، می‌توان فیزوستیگمین را برای خنثی کردن اثرات ضد موسکارینی بی‌پریدن به کار برد. تأمین مایعات بدن برای درمان شوک لازم است. دیازپام برای کنترل علائم سایکوز و قطرة چشمی پیلوکارپین برای کاهش گشادی مردمک چشم مصرف می‌شوند. در صورت احتباس ادرار ، ممکن است سوندگذاری لازم باشد.

هشدارها در رابطه با مصرف بی پریدین


1- هنگام مصرف بی پریدین مواردی از سردرگمی و گیجی ، حالت های سرخوشی ، بی قراری و اختلالات رفتاری در بیماران حساس گزارش شده است . هرچند سندروم مرکزی آنتی کولیزژیک می تواند به عنوان یک عارضه جانبی با تجویز دارو های آنتی کولیزژیک عموماٌ مطرح باشد ولی این موارد بیشتر در مصرف بیش از حد داروی هر قرص بی پریدن برای تجویز خوراکی حاوی 2 میلی گرم بی پپریدین هیدرو کلراید است . بوجود می آید .
این موارد ممکن است در نتیجه ی مصرف همزمان در تجویز یک داروی آنتی کولیزژیک و یک داروی دیگر که دارای خواص ثانویه آنتی کولیزژیک است، ایجاد شود .
2- در بیماران مبتلا به گلوکوم اگر چه که افزایش قابل ملاحظه ای در فشار داخل چشمی به دنبال مصرف فرم خوراکی یا تزریقی بی پریدین گزارش نشده است، ولی باید با احتیاط مصرف شود ، بیماران با مشکلات پروستات ، صرع و یا آریتمی های قلبی نیز باید این داروی بی پریدن را با احتیاط مصرف کنند .
3- گاهی ممکن است بی پریدین موجب خواب آلودگی شود بنابر این از رانندگی یا کار با کلیه ی ماشین آلات خطرناک باید هشدار داده شود . همانند سایر دارو هایی که روی سیستم عصبی مرکزی فعالیت می کنند ، از مصرف همزمان الکل در طی مصرف بی پریدن باید اجتناب شود .
4- کارایی و ایمنی بی پریدین در کودکان هنوز تأیید نشده است .
5- ترشح داروی بی پریدن در شیر مادر هنوز مشخص نیست ، به دلیل اینکه بیشتر دارو ها در شیر مادر ترشح می شوند، تجویز بی پریدن در مادران شیرده باید با احتیاط صورت گیرد .

BIPRIDIN

عوارض جانبی بی پریدین

  • خشکی دهان
  • یبوست
  • گیجی
  • تاری دید
  • برادی کاردی
  • احتباس ادراری
  • بی قراری
  • افت فشار خون
  • عدم آگاهی نسبت به مکان و هدف
  • فشارخون وضعیتی
  • اختلالات رفتاری

تداخلات دارویی بی پریدین


استفاده همزمان این دارو با سایر داروهایی که دارای اثرات موسکارینی هستند، باعث عوارض جانبی چون خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی در سالمندان می گردد.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهار کننده های آنزیم MAO، داروهای ضد جنون دسته فنوتیازین ها، آنتی هیستامین ها، آمانتادین، دیسوپرامید از این جمله اند. بپریدین با ایجاد خشکی دهان، اثرات نیترات های زیر زبانی را کاهش می دهد.

داروهای پاراسمپاتومیمتیک اثر بپریدین را کتوکونازول را کاهش داده و اثرات گوارشی سیزاپراید را نیز خنثی می کند.

موارد احتیاط در مصرف بی پریدین

  1. بی ‌پریدین ممکن است سبب تاری دید و یا سرگیجه شود، بنابراین هنگام رانندگی، کار با ماشین آلات و فعالیت‌های پرخطراحتیاط شود. در صورت مشاهده تاری دید و یا سرگیجه، از انجام کارهای فوق خودداری کنید.
  2. الکل می‌تواند موجب تشدید عوارض کسلی و سرگیجه گردد.
  3. بی‌ پریدین تعریق را کاهش می دهد، بنابراین در هوای بسیار گرم احتیاط شود که دمای بدن بالا نرود.
  4. بزرگی پروستات یا نقص در تخلیه ادرار
  5. صرع یا مشکلات تشنجی
  6. بیماری قلبی یا ضربان نامنظم قلب
  7. افسردگی و یا مشکلات روحی-روانی
  8. بیمارهای کلیوی یا کبدی

موارد منع مصرف بی پریدین

  • گلوکوم با زاویه بسته
  • ازدیاد حساسیت به این دارو
  • مگاکولون

توصیه های دارویی بی پریدین

  • از قطع ناگهانی درمان پرهیز شود.
  • در صورت تحریک گوارشی به دنبال تجویز خوراکی دارو ، مصرف دارو همراه یا بعد از غذا توصیه می شود .
  • دارو می تواند بر انجام کارهایی همچون رانندگی که نیاز به مهار دارند تاثیر بگذارد.
  • از مصرف همزمان دارو با الکل یا سایر مضعف های CNS اجتناب گردد.

divider

بیشتر بخوانید:

همه چیز در مورد قرص سافینامید (پارکینسون)

آشنایی کامل با قرص لوودوپا

اطلاعات دارویی در رابطه با موارد مصرف راساژیلین

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم



این مطلب چقدر مفید بود ؟
4.1 از 5 (37 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

۱ دیدگاه

شما هم می توانید نظرات خود را ثبت کنید

محمد صحراگرد | ۳ سال پیش
من متادون مصرف میکردم میخاستم بببنم میشه با بی پریدبن ترک کنم اون آشغال رو یا نه؟ممنون میشم کمکم کنید
2
8

hits