دلگرم
امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
مینوسایکلین آنتی بیوتیک ضد آکنه !
9
زمان مطالعه: 6 دقیقه
مینوسایکلین( minocycline ) یک آنتی بیوتیک خوراکی است که معمولا برای درمان آکنه تجویز می شود

آشنایی با آنتی بیوتیک مینوسایکلین

مینوسایکلین ( minocycline ) یک آنتی بیوتیک خوراکی است که معمولا برای درمان آکنه تجویز می شود و متعلق به گروهی از آنتی بیوتیک هاست که تتراسایکلین نامیده میشوند ( داکسی سایکلین و تتراسایکلین نیز متعلق به این گروه هستند و برای درمان آکنه استفاده می شوند ) از میان تمام آنتی بیوتیک های این گروه، مینوسایکلین قوی ترین گزینه برای درمان آکنه است. اما زمانی تجویز می شود که سایر آنتی بیوتیک های خوراکی در درمان شکست خورده باشند!

مصرف مینوسایکلین در چند دهه اخیر رواج بیشتری یافته و به خصوص در درمان آکنه های التهابی بسیار موثر عمل می کند.می توان گفت ماینوسیکلین تقریبا همیشه همراه با داروهای موضعی دیگر بهترین تاثیر زا دارد، گرچه ممکن است به ندرت در بعضی مواقع به تنهایی نیز تجویز شود.

مینوسایکلین با نام های تجاری ماینوسین ( minocin )، سولودین ( solodyn )، داینوسین ( dynacin )، آکنوسان aknosan))، مینوستات و ماینوسایکلین هگزال نیز شناخته می شود.

موارد مصرف مینوسایکلین

این دارو دارای طیف عمل و روش فعالیت مشابه با تتراسیکلین است. اما علیه گونه هایی مثل استافیلوکوک آرئوس، استرتپوکوک، ناسیریا مننژیت، انتروباکتریاهای مختلف، آسینوباکتر، باکتریوئیدها، هموفیلوس، نوکاردیا و بعضی از مایکوباکتریاها مثل M.leprae فعال تر است. بین Minocycline و دیگر تتراسیکلین ها مقاومت متقاطع نسبی وجود دارد ولی بعضی از گروههای مقاوم به دیگر داروها نسبت به مینوسایکلین حساس باقی مانده اند که شاید به خاطر نفوذ خوب آن در دیواره سلولی باشد.

مکانیسم اثر مینوسایکلین

مینوسایکلین به دو روش وارد سلول باکتری می شود. یکی به روش انتشار و دیگری به روش انتقال فعال در نتیجه٬ غلظت تتراسایکلین در باکتری های حساس در درون سلول بسیار بیشتر از غلظت دارو در محیط خارج سلول است.


پس از ورود مینوسیاکلین به درون سلول باکتری٬ بصورت برگشت پذیر به گیرنده های سلولی روی واحد فرعی 30s ریبوزوم باکتری متصل می شود و مانع از اتصال tRNA به محل پذیرش کمپلکس ریبوزوم mRNA می شود. نتیجه این فرایند وقفه سنتز پروتئین در طیف وسیعی از باکتری ها می باشد.عدم جذب انتخابی تتراسیکلین ها در پستانداران دلیل اصلی بی اثر بودن این دارو در وقفه در پروتئین سازی در انسان است.

مینوکسیلین

فارماکوکینتیک مینوسایکلین

جهت آگاهی از فارماکوکینتیک عمومی به تتراسیکلین ها رجوع کنید.مینوسایکلین به سهولت از مسیر گوارشی جذب می شود و آن چنان تحت تأثیر غذا و مقادیر متوسط شیر قرار نمی گیرد. متعاقب دوزهای خوراکی mg200 که هر 12 ساعت با دوزهای 100 میلی گرمی پیگیری می شود اوج غلظت پلاسمایی 2 تا 4 میکروگرم در میلی لیتر حاصل می شود. در مقایسه با داکسی سایکلین و دیگر تتراسیکلین ها حلالیت آن در چربی بیشتر است و به طور وسیع در بافت ها و مایعات بدن توزیع می شود و غلظت های بالای آن در مسیر کبدی صفراوی، ریه ها، سینوس ها و لوزه ها، اشک، بزاق و خلط یافت می گردد. میزان نفوذ آن در مایع مغزی نخاعی نسبتاً کم است اگر چه در مقایسه با داکسی سایکلین نسبت غلظت در مایع مغزی نخاعی به خون بالاتر گزارش شده است. از جفت عبور می کند و در شیر مادر توزیع می گردد. حدود 75 % آن در گردش خون به پروتئین های پلاسما متصل می شود. کلیرانس کلیوی آن پایین است و تنها حدود 5 تا 10 درصد یک دوز در ادرار دفع می شود و تا 34 درصد آن در مدفوع دفع می گردد. اگرچه برخلاف اکثر تتراسایکلین ها تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرد و عمدتاً به 9- هیدروکسی مینوسایکلین تبدیل می شود. نیمه عمر پلاسمایی آن 11 تا 26 ساعت می باشد که در اختلالات کلیوی طولانی می باشد و خطر تجمع دارد اما به نظر نمی رسد که در اختلالات کبدی این ریسک وجود داشته باشد. مقادیر کمی از آن توسط دیالیز برداشت می شوند.

مقدار مصرف مینوسایکلین

مقدار مصرف معمول برای آکنه بزرگسالان

مقدار اولیه: 50 تا 100 mg خوراکی دو بار در روز به مدت 3 تا 6 هفته یا تا زمان بهبودی
مقدار نگهدارنده:50 تا 100 mg خوراکی یکبار در روز.

مقدار مصرف معمول برای عفونت های باکتریایی :

بزرگسالان:
خوراکی:در ابتدا 200 mg و در ادامه 100 mg هر 12 ساعت و یا در ابتدا 100 تا 200 mg و در ادامه 50 mg چهار بار در روز
تزریق وریدی:در ابتدا 200 mg و در ادامه 100 mg هر 12 ساعت،حداکثر مقدار مجاز:400 mg در 24 ساعت

کودکان بالای 8 سال:
در ابتدا 4 mg/kg خوراکی یا داخل وریدی و در ادامه 2 mg/kg هر 12 ساعت.

موارد منع مصرف مینوسایکلین

  • خانم های باردار و شیرده
  • کودکان زیر 8 سال ( برخی منابع مصرف مینوسایکلین را تا زیر 12 سالگی منع کرده اند. )

عوارض جانبی مینوسایکلین

  • سردرد , سوءهاضمه , علائم شبه آنفولانزا , عفونت ها , التهاب بافت موکوسی دهان , التهاب گلو , دندان درد , زخم دهانی
  • واکنش های افزایش حساسیت شامل آرترالژی، میالژی، اینفلتراسیون ریوی و آنافیلاکسی می توانند رخ دهند.
  • دیگر عوارض جانبی عبارتند از: آلوپسی، میوکاردیت و واسکولیت. ندرتاً کاهش شنوایی مشاهده شده است.

تداخلات دارویی مینوسایکلین

این دارو تمایل کمتری نسبت به اتصال به کلسیم در مقایسه با تتراسیکلین دارد و بنابراین جذب آن کمتر تحت تأثیر شیر و غذا قرار می گیرد اگرچه هم چنان تحت تأثیر نمک های آهن و آنتی اسیدها قرار می گیرد.

آلومینیوم ام جی اس , آمپی سیلین , آموکسی سیلین , آمی تریپتیلین , اتوسوکسیمید , ارگوتامین سی , ایزوترتینوئین , ترتینوئین , زولپیدم , سوکسینیل کولین , ویتامین آ , کلسیم کربنات , کلوزاپین , کلوگزاسیلین , سوکسامتونیوم , آهن

ماینوکسیلین

هشدار ها در رابطه با مصرف مینوسایکلین

  • مینوسایکلین به ندرت ممکن است موجب بروز حساسیت به نور شود.
  • در صورت نارسایی کبد این دارو با احتیاط فراوان مصرف شود.
  • استفاده از تتراسیکلین ها از جمله مینوسایکلین دوران بلوغ و رشد دندان ( نیمه دوم بارداری، نوزادی، دوران کودکی تا 8 سال) ممکن است سبب تغییر رنگ پایدار در دندان ها شود.
  • هیپوپلازی مینا با مصرف مینوسایکلین گزارش شده است لذا مینوسایکلین در نیمه دوم بارداری،نوزادی،دوران کودکی تا 8 سال مگر به صلاحدید پزشک معالج نباید مصرف گردد .
  • در مواردی واکنشهای آنافیلاکسی و واکنشهای شدید پوستی نظیر سندروم استیون جانسون و اریتم مولتی فرم با مصرف خوراکی مینوسایکلین گزارش شده است.
  • بلافاصله پس از مصرف مینوسایکلین تا نیم ساعت دراز نکشید، چراکه می تواند مری را تحریک کند که بسیار دردناک است!

توصیه های دارویی مینوسایکلین

1-از مصرف همزمان داروهای آنتی اسید، مکمل های حاوی کلسیم و آهن، ملین های حاوی منیزیم و سدیم بی کربنات، شیر لبنیات طی 3-1 ساعت پس از مصرف این دارو باید خودداری شود.
2-بیمار نباید به مدت طولانی در معرض نور آفتاب یا لامپ های دارای اشعه ماوراءبنفش قرار گیرد.
3-دوره درمان با مینوسایکلین باید کامل شود.
4- این دارو باید همراه با مقدار زیادی آب مصرف شود.

5- پس از درمان بیماران باید بمدت یک هفته از جویدن غذاهای سفت، ترد و چسبنده مانند هویج، تافی و آدامس خودداری کنند، همچنین از دست زدن به مناطق تحت درمان خودداری نمایند.

شرایط نگهداری مینوسایکلین

در جای خشک و خنک و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

divider

بیشتر بخوانید:

همه چیز در مورد آنتی بیوتیک کلاریترومایسین (Clarithromycin)

معرفی کامل آنتی بیوتیک جمی فلوکساسین (Gemifloxacin)

عوارض خطرناک مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک بر کودکان

divider

گردآوری شده توسط بخش سلامت

مجله دلگرم



این مطلب چقدر مفید بود ؟
3.4 از 5 (9 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits