علت پدوفیلیا و درمان اختلال خطرناک پدوفیلی (آزار جنسی کودکان)

پدوفیلیا چیست؟

میل جنسی به کودکان یا بچه‌ بازی یا پدوفیلی عبارت است از میل شدید جنسی عودکننده یا تحریک جنسی نسبت به کودکان زیر ۱۳ سال در طول یک دوره حداقل ۶ ماهه. معمولاً سن ۱۳ سال و جوان‌تر؛ هر چند تعریف شروع از بلوغ ممکن است متفاوت باشد.

درمورد پدوفیلی نوجوانان، کودک باید حداقل پنج سال کوچک‌ تر از نوجوان پدوفیل باشد. با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با این نوع اختلال خطرناک جنسی آشنا شوید.

نشانه های اختلال پدوفیلیا و راه های درمان

بیماران بچه‌ باز حداقل ۱۶ سال سن دارند و دست کم ۵ سال از قربانیان بزرگ‌ ترند. اگر فرد مرتکب، در اواخر نوجوانی رابطه جنسی مستمری با یک کودک ۱۲ یا ۱۳ ساله داشته باشد این تشخیص مطرح نمی‌شود.

اکثر موارد سوء استفاده جنسی از کودکان، به دستمالی آلت تناسلی یا رابطه جنسی دهانی مربوط می‌شود. هر چند بیشتر کودکان قربانی که مورد توجه عموم قرار می‌گیرند دختر هستند، مرتکبین گزارش می‌ کنند که اکثر قربانیان لمسی آن ها (۶۰٪) پسر هستند.

۹۵ درصد افراد بچه‌ باز دگر جنسگرا هستند و نیمی از آن ها به هنگام ارتکاب جرم الکل زیادی مصرف کرده‌ اند. تعداد چشمگیری از افراد بچه‌ باز به طور هم‌ زمان یا قبلاً به عورت‌ نمایی، تماشاگری یا تجاوز به عنف دست زده‌ اند.

زنا با محارم، با بچه‌ بازی ارتباط نزدیکی دارد، چرا که در آن اغلب یک بچه نابالغ به عنوان شیء محبوب انتخاب می‌ شود، جنبه آشکار یا پنهانی از زورگویی وجود دارد و به‌ ندرت در آن رابطه جنسی بالغ - کودک ارجحیت می‌ یابد.

در مورد انحراف جنسی کودک آزاری، الگوهای رفتاری در جوامع مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، Koplan و Sadock، ‏۹۶٪‏ از بچه‌ بازها را ناهمجنسگرا می‌ دانند که در هنگام چنین رابطه‌ ای مصرف الکل زیادی داشته‌ اند.

نیز اکثر موارد رابطه جنسی مهبلی یا مقعدی با کودکان را در موارد زنای با محارم ذکر کرده‌ اند و در سایر موارد شایع نمی‌ دانند. در اجتماعات عوام‌ گونه، سنتی و عقب‌ مانده، اکثر موارد انحراف کودک آزاری به خصوص از طرف منحرفین مرد، به صورت رابطه جنسی مقعدی مرسوم است.

طبقه‌ بندی بین‌ المللی آماری بیماری‌ ها (ICD)، میل آمیزش جنسی با کودکان را به صورت «ناهنجاری شخصیتی یا رفتاری در بزرگسالان» تعریف می‌کند که در آن از نظر جنسی، ترجیح بیمار به کودکان نابالغ یا اوایل سن بلوغ است.

طبق نظر طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار (DSM)، پدوفیلی یک پارافیلی است که در آن شخص هوس‌ها و خیالپردازی‌ های جنسی شدید و مکرر نسبت به کودکان نابالغ دارد. ممکن است بیمار بر اثر این احساسات دست به عمل زده باشد و یا اینکه این کشش‌ها برای او موجب پریشانی یا مشقت در ارتباط با دیگران شده باشند.

پدوفیلیا یعنی چه ؟

مجرمان آزار جنسی کودک چه شکلی اند؟

معمولا مجرمان پدوفیلیا افرادی هستند که با خانواده و کودک آشنا هستند. ۹۳ درصد قربانیان آزار جنسی با فرد مجرم آشنایی داشته اند. مجرم می تواند هر فردی اعم از افراد خانواده، مربی، فامیل، پرستار کودک و پدر و مادر کودک دیگری باشد.

مجرم معمولا سعی می کند این امر را برای کودک عادی جلوه دهد و در صورت مخالفت کودک از خشونت و زور استفاده می کند. پس از ارتکاب جرم نیز کودک را تهدید کرده و از او می خواهد این اتفاق را برای کسی بازگو نکند.

حتماً بخوانید:

کودک آزار کیست ؟ ۱۲ راهکار جلوگیری از کودک آزاری کدامند ؟

این مقاله به بررسی جامع پدیده کودک‌آزاری می‌پردازد. با تمرکز بر علل ریشه‌ای این معضل اجتماعی، به دنبال ارائه راهکارهایی موثر برای پیشگیری و مقابله با…

هشدارهای آزار دادن جنسی کودک

ممکن است مجرم در همین نزدیکی شما و یا فردی که سال ها می شناسید باشد، اما کودک شما جرات بازگو کردن اتفاقات را نداشته باشد. علائم زیر می تواند هشدارهایی مبنی بر آزار جنسی کودک شما باشد. نشانه های هشدار دهنده به شرح زیر است:

نشانه های فیزیکی

• خونریزی، کبودی، یا تورم در ناحیه تناسلی
• لباس زیر پاره شده و خونین
• مشکل در راه رفتن یا نشستن
• عفونت های ادراری مکرر
• درد، خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی

نشانه های رفتاری

• تغییرات در مسائل بهداشتی، مانند عدم تمایل به حمام رفتن یا حمام کردن بیش از حد
• بروز فوبیا
• نشانه های افسردگی یا اختلال استرس
• افکار خودکشی گرایانه، به خصوص در نوجوانان
• بروز مشکل در مدرسه، مانند غیبت و یا افت تحصیلی
• رفتار غیرعادی جنسی
• کابوس و یا شب ادراری
• احساس ترس از فرد خاص (پرستار و مربی و...)
• بازگشت به رفتارهای واپسین مانند مکیدن انگشت شست
• فرار از خانه و یا مدرسه
• آسیب به خود
• ترس از هر گونه تماس فیزیکی

مشخصات افراد پدوفیلی

تشخیص اختلال پدوفیلیا

در پنجمین نسخه از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، اختلال پدوفیلیا در دسته انحرافات جنسی قرار گرفت. انحرافات جنسی دسته ای از اختلالات روانی است که رفتارها، توهمات و خواسته های غیر معمول جنسی به صورت تحریک کننده و عود کننده در آن وجود دارد.

برای اینکه این بیماری به صورت بالینی تشخیص داده شود، باید علائم حداقل ۶ ماه در فرد وجود داشته باشد. فرد مجرم باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشد و سن وی حداقل ۵ سال بزرگتر از سن کودک باشد.

در برخی کشورها این افراد در دادگاه با جرم کودک آزاری و سو استفاده جنسی از کودکان مجازات می شوند. پس از معاینه های بالینی مشخص می شود این افراد به اختلال پدوفیلیا مبتلا هستند.

حتماً بخوانید:

شایع ترین انواع کودک آزاری کدامند؟

ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌چرخد. مربی مهد کودکی به زور به کودک غذا می‌دهد، موهایش را می‌کشد و او را هل می‌دهد؛ فردای آن روز پای تک‌تک…

ویژگی های رفتاری مبتلایان به اختلال پدوفیلیا

معمولا افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیا نمی توانند با بزرگسالان رابطه عاطفی و جنسی برقرار کنند و از عزت نفس پایینی برخوردارند. در این افراد همواره ترس جذب شدن به کودکان وجود دارد و در نتیجه قادر به زندگی عادی نخواهند بود.

اگر اختلال پدوفیلیا به مقاربت ختم شود در مدت کوتاهی خاتمه می یابد. البته معمولا بیماران مبتلا به پدوفیلیا فقط کودک را نوازش می کنند و به اندام جنسی وی دست می زنند.

عکس العمل کودک ممکن است فرد را به خشونت و زور وادار کند. کودکان قربانی ممکن است از ترس والدین سکوت کنند و در نتیجه در آینده دچار مشکلات فراوانی شوند. کودکانی که در محیط های خلوت تنها می مانند، بیشتر در معرض خطر هستند.

پدوفیلیا چگونه درمان می شود ؟

علت اختلال پدوفیلیا

علت بروز اختلال پدوفیلیا معمولا نامشخص است. اگر چه اختلالات بیولوژیکی مانند عدم تعادل هورمونی می تواند در برخی افراد به عنوان علت شناخته شود اما به طور علمی عوامل بیولوژیکی به عنوان علت شناخته نمی شوند. در بسیاری از موراد افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیا در کودکی مورد آزار و سو استفاده جنسی قرار گرفته اند.

در تحقیقات نشان داده شده است، پسرانی که مورد آزار جنسی قرار می گیرند بیشتر در بزرگسالی به سو استفاده و آزار جنسی کودکان روی می آورند. اما دخترانی که در کودکی مورد آزار جنسی قرار می گیرند بیشتر به رفتارهای خود مخرب مانند سو مصرف مواد و خود فروشی روی می آورند.

پدوفیلیا بیشتر در مردان دیده می شود و در زنان نادر است. این بیماری ممکن است در تمام طول عمر فرد با او همراه باشد اما شاید علائم این بیماری در دوره های زمانی مختلف تغییر کند.

درمان اختلال پدوفیلیا

تشخیص و درمان افراد دارای اختلال پدوفیلیا معمولا سخت است زیرا آن ها به بیماری خود اقرار نمی کنند. به همین دلیل معمولا بعد از مجازات فرد در دادگاه درخواست مشاوره و درمان داده می شود.

استفاده گسترده فرد از پورنوگرافی یکی از شاخص های تشخیص فرد مبتلا به اختلال پدوفیلیا است. انحراف جنسی معمولا با اضطراب، افسردگی یا اختلالات خلق و خو و سوء مصرف مواد همراه هستند.

پس از تشخیص فرد بیمار، مراحل درمانی باید آغاز گردد. انواع روش های درمانی شناختی و رفتاری برای درمان این مشکل وجود دارد که به آموزش همدلی و بازسازی الگوهای فکری منحرف می پردازند.

در آموزش همدلی به بیمار گفته می شود تا خود را به جای فرد قربانی قرار دهد و احساس او را درک کند. در درمان های شناخت الگوهای فکری منحرف، اشتباه بودن رفتار جنسی با کودکان آموزش داده می شود و به بازسازی الگوهای فکری وی پرداخته می شود.

در برخی موارد نیز درمان های دارویی مانند داروی سیپروترون، برای سرکوب فعالیت هورمون تستوسترون در مردان تجویز می شود تا رفتار پرخاشگرانه و میل جنسی آن ها کاهش یابد.

داروهای دیگری نیز برای درمان پدوفیلیا استفاده می شود که عبارت اند از: داروهای ضدآندروژن برای کاهش میل جنسی، داروی مدروکسی پروژسترون استات و لوپرلایداستات (Lupron) و مهارکننده های باز جذب سروتونین (SSRI ها). این داروها عوارض جانبی مانند کاهش میل جنسی دارند که برای درمان این بیماری موثر است.

در کل درمان بیماران مبتلا به اختلال پدوفیلیا بسیار سخت است. قبل از اینکه درمانگر کار خود را آغاز کند ابتدا بیمار باید وجود این بیماری را در خود بپذیرد و تمایل به تغییر در وجود وی مشخص باشد.

آیا پدوفیلیا قابل درمان است؟

بله، با آنکه بسیاری از کارشناسان بر این باورند که افراد پدوفیلی قابل درمان نیستند اما روان درمانی می تواند به آن ها در کنترل احساسات و رفتار انحرافی شان کمک کند. آیا افراد پدوفیلی تنها جذب کودکان می شوند؟ بعضی از پدوفیلی ها ممکن است همان قدر که جذب کودکان می شوند، جذب بزرگسالان شوند. اما میزان شیوع آن مشخص نیست.

خواهشمندیم اگر سوال یا نکته‌ای برای مطلب پدوفیلیا چیست؟

در ذهن شما باقی مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.