علل شایع (پریاپیسم یا نعوظ دائم) چیست؟

نعوظ دائم و طولانی (پریاپیسم): علل و درمان اورژانسی

بیماری غیر شایعی است که آلت تناسلی جنس مذکر به مدت طولانی در حالت نعوظ باقی می‌ماند و معمولاً دردناک و بدون میل جنسی یا تحریک جنسی است. ۶۰٪ موارد بی دلیل و ۴۰٪ همراه با بیماریهای زمینه‌ای (مثل لوسمی، بیماری سلول داسی، سرطانهای لگنی، و عفونتهای لگنی) ,صدمات آلت، صدمه به طناب نخاعی یا مصرف دارو است. امروزه، شایعترین علت آن تزریقات داخل جسم غاری جهت درمان ناتوانی جنسی است.با دلگرم همراه باشید تا با درمان نعوظ دائم و طولانی (پریاپیسم) آشنا شوید.

علائم نعوظ دائم

علائم نعوظ دائم بسته به نوع نعوظ، متفاوت است. دو نوع اصلی از نغوظ دائم به نام پریاپیسم ایسکمیک و غیرایسکمیک وجود دارد.

پریاپیسم ایسکمیک

پریاپیسم ایسکمیک، پریاپیسم کم فشار نیز نامیده می شود و در نتیجه عدم توانایی در خروج خون از آلت تناسلی ایجاد می شود. این نوع از شایع ترین انواع نغوظ دائم است. علائم و نشانه ها این نوع از پریاپیسم عبارتند از:نعوظ بیش از چهار ساعتنعوظی که بدون ارتباط به تحریک جنسی ایجاد شود.آلت تناسلی سفت شده ولی نوک آن نرم است.

درد در آلت تناسلی

نغوظ دائم ایسکمیک، یک بیماری نادر است. این اختلال در مردانی که ژن های غیر طبیعی که در آن سلول های قرمز خون شکل غیر طبیعی (کم خونی داسی شکل) دارند، شایع تر است. سلول های داسی شکل می تواند رگ های خونی در آلت تناسلی را مسدود کنند. در برخی از موارد، بیماری با نعوظ ناخواسته و دردناک از مدت زمان کوتاه شروع شده و ممکن است در طول زمان بیشتر و طولانی تر شود.

پریاپیسم غیرایسکمیک

پریاپیسم غیرایسکمیک، یا همان پریاپیسم با جریان بالا زمانی رخ می دهد که جریان خون آلت تناسلی به طور مناسب تنظیم نیست. پریاپیسم غیرایسکمیک معمولا بدون درد است. علائم و نشانه ها آن عبارتند از:نعوظ بیش از چهار ساعتنعوظی که بدون ارتباط به تحریک جنسی ایجاد شود.نعوظ انجام شده اما آلت تناسلی به طور کامل سفت نمی شود.

-----------------------------------------------------------------------------

علل نعوظ دائم

نعوظ به طور معمول در پاسخ به تحریک جسمی یا روانی رخ می دهد. این تحریک باعث می شود جریان خون در رگ های خونی خاص افزایش یافته و عضلات صاف و نرم بافت اسفنجی در آلت تناسلی مرد، سفت می شود. در نتیجه افزایش جریان خون، آلت تناسلی پر از خون می شود. پس از پایان تحریک، خون جریان آلت تناسلی باز می گردد و شل می شود. نعوظ دائم هنگامی رخ می دهد که بخشی از این سیستم ( خون، عروق خونی، عضلات صاف یا اعصاب ) جریان طبیعی خون را تغییر می دهد. پس از آن، نعوظ همچنان ادامه دارد.

اختلالات خونی

بیماری های مربوط به خون ممکن است به نعوظ کمک کند. معمولا پریاپیسم ایسکمیک، زمانی که خون قادر به بازگشت از آلت تناسلی نیست رخ می دهد. این اختلالات عبارتند از:

کم خونی داسی شکلسرطان خوندیگر بیماری ها از جمله تالاسمی، میلوم مولتیپل و ...

-----------------------------------------------------------------------------

درمان پریاپیسم یا نعوظ دائمی چگونه است؟

اگر چنانچه بیش از 4 ساعت با نعوظ مواجه شدید هر چه سریعتر به مراکز پزشکی و یا اورژانس ها مراجعه کنید.بسیاری از موارد بعد از چند بار انزال و یا انجام فعالیت های بدنی و یا قدم زدن درمان می شوند.
اگر اقدام سریع انجام شود ممکن است داروهای خوراکی مشکل را برطرف کند.
در برخی موارد ممکن است پزشک به کمک سوزن مقداری از خون آلت تناسلی را تخلیه کند (این کار نیاز به تخصص داشته و باید حتما توسط پزشک انجام شود.)

در مواردی که روش های بالا موثر واقع نمی شوند، ممکن است پزشک یک ماده خاص را به داخل آلت تناسلی تزریق کند.در مواردی بسیار نادر برای جلوگیری از آسیب دیدن دائمی عضلات آلت تناسلی ممکن است شما تحت عمل جراحی قرار بگیرید.در مواردی که نعوظ دائمی به علت تزریق داروهای درمان ناتوانی جنسی بروز می کند، پس از بهبود نعوظ دائم باید در آینده برای درمان ناتوانی جنسی از روش هایی غیر از تزریق استفاده کنید.خوشبختانه با پیشرفت های جدید، بسیاری از دارو های موثر در درمان ناتوانی جنسی به صورت خوراکی ارائه می شوند که همین قضیه باعث کاهش موارد بروز نعوظ دائمی به علت تزریق دارو می شود.

-----------------------------------------------------------------------------

عوارض نعوظ دائمی چه چیزهایی هستند؟

در مواردی بسیار نادر، نعوظ دائم درمان نشده می تواند منجر به آسیب دیدن بافت آلت تناسلی شود. اگر این اتفاق بیافتد ممکن است نعوظ شما دچار اختلال شود. در چنین مواردی ممکن است لازم باشد که به کمک عمل جراحی در آلت تناسلی شما پروتز و یا ایمپلنت کار گذاشته شود.

-----------------------------------------------------------------------------

داروهای تجویزی

معمولا پریاپیسم ایسکمیک، عارضه جانبی مصرف برخی از داروها، از جمله موارد زیر می باشد:

داروهایی که به طور مستقیم به آلت تناسلی برای درمان اختلال نعوظ مانند alprostadil، پاپاورین، فنتولامین و ... تزریق می شود.داروهای ضد افسردگی، مانند فلوکستین (Prozac)، بوپروپیون (ولبوترین) و سرترالینمسدود کننده های آلفا از جمله پرازوسین، ترازوسین، دوکسازوسین و تامسولوسینداروهای مصرفی برای درمان اضطراب یا اختلالات روانی، مانند هیدروکسی، ریسپریدون، الانزاپین (Zyprexa)، لیتیوم، کلوزاپین، کلرپرومازین و تیوریدازینرقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) و هپارینهورمونهایی مانند تستوسترون یا هورمون آزادکننده گنادوتروپینداروهای مورد استفاده برای درمان بیش فعالی (ADHD)، نظیر اتوموکستین (Strattera)

نعوظ دائم ایسکمیک می‌تواند موجب عوارض جدی گردد. خونی که در آلت تناسلی باقی می‌ماند، از دریافت اکسیژن تازه محروم می‌ماند. هنگامی که نعوظ برای مدت طولانی باقی می‌‌ماند، خون کم اکسیژن شروع به آسیب یا تخریب بافت‌های آلت تناسلی می‌کند. در نتیجه نعوظ دائم بدون درمان می‌تواند منجر به اختلال نعوظ شود.

-----------------------------------------------------------------------------

روش‌های تشخیص نعوظ دائم

بررسی سوابق پزشکی و معاینه فیزیکی

پزشک برای تعیین نوع نعوظ دائم، سؤالاتی را از شما خواهد بپرسید و ناحیه تناسلی، شکم، کشاله ران و منطقه بین آلت و مقعدتان را بررسی و معاینه خواهد کرد. پزشک همچنین سؤالاتی درباره احساس درد و سفتی آلت برای تشخیص نوع نعوظ دائم مطرح خواهد کرد. این معاینه ممکن است وجود تومور یا نشانه‌هایی از آسیب و تروما به آلت تناسلی را نشان دهد.

انجام تست‌های تشخیصی ممکن است برای تعیین نوع نعوظ دائم لازم باشد. آزمایشات دیگری نیز ممکن است علت نعوظ دائم را مشخص کند. درمان شما به احتمال زیاد در اتاق اورژانس قبل از نتایج آزمایشات و تست‌ها آغاز خواهد شد. تست‌های تشخیصی عبارتند از:

• اندازه‌گیری گازهای خونیآزمایش‌های خونسونوگرافیتست سم شناسی
• روش‌های درمان نعوظ دائم
• نعوظ دائم ایسکمیک

نعوظ دائم ایسکمیک (عدم خروج جریان خون از آلت تناسلی) یک وضعیت اورژانسی است که نیاز به درمان فوری دارد. این درمان معمولاً با تخلیه خون از آلت تناسلی و استفاده از داروهای خاص آغاز می‌شود.

-----------------------------------------------------------------------------

درمان نعوظ دائم

برای رفع نعوظ دائم، خون اضافی آلت تناسلی با استفاده از یک سوزن کوچک و سرنگ (آسپیراسیون) تخلیه می‌شود. همچنین به عنوان بخشی از درمان، آلت تناسلی ممکن است با محلول سالین (آب نمک) شستشو داده شود. این درمان اغلب درد آلت را کاهش داده، خون کم اکسیژن را تخلیه نموده و نعوظ را برطرف می‌کند. این درمان ممکن است تا زمان برطرف شدن نعوظ دائم تکرار شود.

دارو درمانی

برای درمان نعوظ دائم ممکن است داروهای سمپاتومیمتیک مانند فنیل آفرین به آلت تناسلی تزریق گردد. این دارو رگهای خونی که خون را به آلت تناسلی می‌رسانند، تنگ می‌کند. این عمل اجازه می‌دهد تا عروق خونی که خون را از آلت تناسلی بیرون می‌برند، گشاد شده و جریان خون افزایش یابد. در صورت نیاز این درمان ممکن است چندین بار تکرار شود. پزشک شما را برای کنترل عوارض جانبی مانند سردرد، سرگیجه و فشار خون بالا تحت نظارت قرار خواهد داد، به خصوص اگر شما دارای فشار خون بالا یا بیماری قلبی هستید.

جراحی یا روش‌های دیگر

اگر درمان‌های دیگر موفقیت آمیز نباشد، جراح ممکن است با عمل جراحی مسیر جریان خون را طوری تغییر دهد که خون بتواند از طریق آلت تناسلی به طور طبیعی جریان یابد. اگر مبتلا به بیماری کم خونی داسی شکل هستید، ممکن است درمان‌های اضافی را برای درمان جنبه‌های مربوط به این بیماری دریافت کنید.نعوظ دائم غیرایسکمیک اغلب بدون درمان برطرف می‌شود.

از آنجا که خطر آسیب به آلت تناسلی وجود ندارد، پزشک ممکن است رویکرد مراقبت و انتظار را در پیش بگیرد. اِعمال بسته‌های یخ و فشار در منطقه بین پایه آلت تناسلی و مقعد ممکن است به رفع نعوظ دائم کمک کند.در برخی موارد عمل جراحی ممکن است برای وارد کردن موادی مانند ژل‌های قابل جذب که به طور موقت جریان خون به آلت تناسلی را مسدود می‌سازد، لازم باشد. این مواد در نهایت در بدن شما جذب خواهد شد. عمل جراحی همچنین ممکن است برای ترمیم آسیب دیدگی رگها و یا بافت‌های آلت تناسلی لازم باشد.

خواهشمنديم اگر سوال يا نکته‌اي براي مطلب نعوظ دائم و طولانی (پریاپیسم)

در ذهن شما باقي مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و ساير کاربران به اشتراک بگذاريد

-----------------------------------------------------------------------------

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی