برای شکایت از خانه سالمندان به کجا مراجعه کنیم ؟

چگونه از خانه سالمندان شکایت کنیم؟

گزارش دادن موارد خشونت نسبت به سالمندان یا بزرگسالان وابسته: این کار وظیفه شما است!

آیا سالمند یا بزرگسال وابسته‌ای را می‌شناسید که ممکن است قربانی خشونت یا بی‌توجهی باشد؟ خشونت و بی‌توجهی شامل موارد زیر است: ضرب و شتم، تجاوز جنسی، استفاده نامناسب از داروها یا بازدارند‌های فیزیکی یا شیمیایی، منزوی کردن، و سوء استفاده مالی.

اگر سالمند یا بزرگسال وابسته در جامعه زندگی می‌کند، باید با مراجع ذیصلاح زیر تماس بگیرید:

نهاد انتظامی محل سکونت خود (اداره پلیس یا کلانتری محل سکونت خود).

و یا اداره خدمات محافظت از بزرگسالان (APS, Adult Protective Services) محل سکونت خود. ادارات APS کانتی درباره گزارش‌های خشونت نسبت به سالمندان و بزرگسالان وابسته‌ای که در منازل خصوصی یا هتل‌ها زندگی می‌کنند، یا سالمندان و بزرگسالان بستری شده در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های درمانی، زمانی که مرتکبان خشونت جزء کارکنان نباشند، تحقیق می‌کنند.

اگر سالمند یا بزرگسال وابسته در یک مرکز مراقبتی زندگی می‌کند، باید با مراجع ذیصلاح زیر تماس بگیرید:

نهاد انتظامی محل سکونت و یا دادرس مراقبت‌های درازمدت (Long-Term Care Ombudsman). دادرس به گزارش آن دسته از خشونت‌هایی رسیدگی می‌کند که در آسایشگاه سالمندان، مراکز اقامتی و مراقبتی، مراکز مسکونی، مراکز سکونت امداد شده، یا مراکز مراقبت‌های درازمدت روی می‌دهد. شماره تلفن‌های برنامه دادرس محلی در مراکز مراقبتی و شماره تلفن‌های برنامه‌های محلی و ایالتی در وب‌سایت «اداره سالمندان» موجود است و برنامه تأیید و صدور مجوز اداره کل بهداشت عمومی (DPH, Department of Public Health) کالیفرنیا.

برنامه تأیید و صدور مجوز DPH بر مراکز بهداشتی مثل آسایشگاه‌های سالمندان، بیمارستان‌ها، و مراکز مراقبتی واسطه نظارت می‌کند. DPH درباره شکایات مربوط به خشونت، بی‌توجهی، و پایین بودن کیفیت مراقبت‌ها تحقیق می‌کند. شماره تلفن این اداره باید در آسایشگاه‌های سالمندان اعلام و در قسمت «تأیید و مجوز»، «بروشورهای ساکنان آسایشگاه سالمندان» وب‌سایت DHS، در اینجا، درج شود و دفتر مدعی‌العموم کالیفرنیا ویژه رسیدگی به مصادیق کلاهبرداری مربوط به Medi-Cal و خشونت نسبت به سالمندان(California Attorney General Bureau of Medi-Cal Fraud and Elder Abuse)، که در راستای محافظت از ساکنان در برابر خشونت یا بی‌توجهی در آسایشگاه‌های سالمندان و سایر مراکز مراقبت‌های درازمدت فعالیت می‌کند.

به منظور گزارش خشونت نسبت به سالمندان یا بزرگسالان وابسته، از طریق شماره تلفن رایگان (800) 722-0432 با دفتر مدعی‌العموم تماس بگیرید.

آیا شما ملزم به گزارش هستید؟

اگر مراقبت کامل یا متناوب از یک سالمند یا بزرگسال وابسته را بر عهده داشته باشید، ممکن است ملزم به گزارش باشید. سایر کسانی که ملزم به گزارش هستند عبارتند از:

مسئولان مراقبت
کارکنان بهداشت و درمان
مؤسسات مالی
ادارات رفاه کانتی
کارکنان نهادهای انتظامی
کارکنان ادارات آتش‌نشانی
کارکنان انجمن‌های بشردوستانه و نهادهای کنترل حیوانات
کارکنان بهداشت محیط زیست و نظارت بر اجرای قانون ساخت و ساز
کشیش‌ها و پدران روحانی
کلیه نهادهای محافظتی، عمومی، فرقه‌ای، بهداشت روانی، کمک خصوصی، یا دفاعی و حمایتی، یا اشخاص ارائه دهنده خدمات بهداشتی یا اجتماعی به سالمندان یا بزرگسالان وابسته
هر شخصی که مسئولیت کامل یا متناوب مراقبت یا سرپرستی از یک سالمند یا بزرگسال وابسته را پذیرفته باشد، چه حق‌الزحمه بگیرد یا نگیرد.

موارد زیر را باید گزارش کنید:

اگر قربانی گزارش کند که خشونت روی داده یا از وقوع خشونت مطلع باشد.
اگر شما شاهد رفتاری خشونت‌آمیز باشید.
وقتی یک آسیب یا بیماری به نحوی منطقی موجب شود که شخص مظنون به وقوع خشونت گردد.

چه زمانی باید گزارش بدهید؟

قانون کسانی که ملزم به گزارش هستند را مکلف می‌سازد که در اسرع وقت ممکن، مصادیق خشونت را شفاهاً گزارش کنند، و بعد یک گزارش کتبی (SOC 341) را ظرف دو (2) روز کاری تسلیم نمایند.

اگر ملزم به گزارش باشید و این کار را نکنید، چه اتفاقی می‌افتد؟

قصور در گزارش خشونت جرم و مجازات آن تا شش ماه حبس در زندان کانتی و یا پرداخت جریمه نقدی است.

به هر حال، اگر قصور در گزارش خشونت به مرگ یا صدمات جسمانی شدید قربانی منجر گردد، این جریمه ممکن است افزایش یابد.

آیا سرپرست من یا یک شخص دیگر می‌تواند به جای من گزارش دهد؟

خیر! مسئولیت گزارش کردن بر عهده شخص شما است! این بدان معنا است که خود شما باید مستقیماً گزارش را تکمیل کنید و نهادهای مسئول تحقیق را مطلع سازید. می‌توانید به سرپرست خود اطلاع دهید، اما او نمی‌تواند به جای شما گزارش دهد زیرا او از خشونت یا بی‌توجهی که روی داده هیچ اطلاع مستقیمی ندارد.

حتماً بخوانید:

بررسی تمام خوبی ها و بدی های خانه سالمندان

ما در این مطلب، به مزایا و معایب خانه سالمندان می‌‌پردازیم تا شما با این قیاس، سهولت بیش‌تری در انتخاب مکان نگهداری سالمند خود داشته باشید.

قوانین و مقررات

قانون رفاه و مؤسسات کالیفرنیا؛ قسمت‌های 15630-15632 فصل «خشونت نسبت به سالمندان و بزرگسالان وابسته» از قانون محافظت مدنی
قانون رفاه و مؤسسات؛ قسمت 15700 گمارش‌های محافظتی و سرپرستی از سالمندان به مخاطره افتاده
قانون رفاه و مؤسسات؛ قسمت‌های 15703-15705.40 خدمات محافظتی
قانون کیفری کالیفرنیا؛ قسمت 368 جرایم علیه سالمندان و بزرگسالان وابسته

تعاریف:

«سالمند»:

یعنی هر شخصی که سن او 65 سال به بالا باشد.

«بزرگسال وابسته»:

یعنی هر شخص 18 تا 64 ساله که به دلیل محدودیت‌های جسمی یا ذهنی، توانایی وی برای انجام فعالیت‌های عادی یا محافظت از حقوق خود محدود شده باشد، از جمله اما نه فقط، اشخاصی که دچار معلولیت‌های جسمی یا رشدی هستند، یا توانایی‌های جسمی یا ذهنی آنها بر اثر کهولت ذهن دچار زوال شده است.

«خشونت نسبت به یک سالمند یا بزرگسال وابسته»:

به معنای یکی از موارد زیر است:

خشونت فیزیکی، بی‌توجهی، سوء استفاده مالی، رها کردن، منزوی کردن، آدم‌ربایی، یا سایر رفتارهایی که صدمات جسمی یا درد و رنج روانی را در پی داشته باشد، [یا] محروم‌سازی فرد از خدمات یا کالاهایی که برای اجتناب از صدمات جسمی یا درد و رنج روانی ضروری هستند توسط مسئول مراقبت‌ها.

«بی‌توجهی نسبت به یک سالمند یا بزرگسال وابسته»:

به معنای یکی از موارد زیر است:

قصور ناشی از غفلت هر شخصی که سرپرستی یا مراقبت یک سالمند یا بزرگسال وابسته را بر عهده دارد در خصوص ارائه آن میزان مراقبت که یک شخص منطقی در وضعیت مشابه ارائه می‌دهد.
قصور ناشی از غفلت یک سالمند یا بزرگسال وابسته در خصوص مراقبت از خود به آن میزان که یک شخص منطقی در وضعیت مشابه از خود مراقبت می‌کند.

به عنوان مثال، قصور شامل همه موارد زیر است اما محدود به آنها نیست:

قصور در خصوص کمک به حفظ بهداشت شخصی، یا تأمین خوراک، پوشاک، یا مسکن.
قصور در تأمین مراقبت‌های پزشکی مناسب برای نیازهای جسمی و بهداشت روانی.
قصور در مراقبت در برابر خطراتی که بهداشت و ایمنی را تهدید می‌کنند.
قصور در پیشگیری از سوء تغذیه یا از دست دادن آب بدن.
قصور یک سالمند یا بزرگسال وابسته برای تأمین نیازهای شرح داده شده در بندهای (1) تا (4(، از جمله، برای خودش در نتیجه کارکرد شناختی ضعیف، محدودیت ذهنی، سوء مصرف مواد، یا بیماری مزمن. (که به «غفلت از خود» نیز معروف است).