حکم بجا نیاوردن سجده سهو در نماز

حکمت و فلسفه بجا نیاوردن سجده سهو در نماز

نماز به عنوان یکی از ارکان اساسی دین اسلام، در زندگی روزمره مسلمانان نقش بسیار مهمی ایفا می کند. در این میان، سجده سهو به عنوان یک عمل تکمیلی در نماز، به جهت رفع خطاها و اشتباهات در این عبادت، مورد توجه قرار می گیرد.

سجده سهو چیست؟

سجده سهو به معنای سجده کردن به دلیل فراموشی یا اشتباه در نماز است. این عمل، به عنوان یک جبران برای خطاهایی که در نماز ممکن است به وجود آید، صورت می گیرد. برای مثال، اگر فردی در نماز فراموش کند که چند رکعت نماز خوانده یا به اشتباه رکعتی را اضافه کند، سجده سهو به او کمک می کند تا نماز خود را به درستی به پایان برساند.

سجده سهو در واقع به دو دلیل انجام می شود:

• اضافه کردن رکعت: اگر فردی در نماز رکعتی بیشتر از آنچه که باید بخواند، سجده سهو انجام می دهد.
• کسر کردن رکعت: اگر فردی در نماز رکعتی کمتر از آنچه که باید بخواند، سجده سهو انجام می دهد.

حکمت بجا نیاوردن سجده سهو

پرسش : اگر بر نمازگزار سجده ی سهو لازم شده باشد، عمدا یا سهوا آن را انجام ندهد، نمازش چه حکمی دارد؟
پاسخ : اگر سجده سهو واجب را بعد از سلام نماز عمداً یا سهوا به جا نیاورده، باید (با رعایت شرایط آن ) هرچه زودتر به جا آورد، ولى نمازش باطل نیست، البته در صورت عمدی معصیت کرده است.

ذکر سجده سهو

ذکر سجده سهو با ذکر سجده های نماز تفاوت دارد. در سجده سهو میتوان یکی از ذکرهای زیر را گفت:

• بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ اَیهَا النَّبِی وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ
• بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ، اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ
• بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ