قصه کوتاه گنجشک و پنبه دانه برای کودکان

داستان کودکانه آموزنده غوزه: گنجشک و پنبه دانه

بچه ها! «باد آورده را باد می برد». این مثل را شنیده اید؟ اگر شنیده اید پس داستانش را هم بشنوید:

گنجشکی بود، بالای دیوار بلندی لانه داشت. روزی توی بیابان دنبال آب و دانه می گشت، که باد از پنبه زار یک پنبه دانه آورد و جلوش بر زمین زد. گنجشک زود آن را به نوکش گرفت و برد توی لانه اش، به همسایه اش نشان داد و گفت: «این چیه؟» گفت: «این پنبه دانه است.» پرسید: «به چه درد می خورد!» جواب داد: «این را می کارند، غوزه درمی آید، غوزه را می شکنند، پنبه می شود.

 پنبه را می ریسند، نخ می شود، نخ را می بافند، پارچه می شود. پارچه را رنگ می کنند، رنگی می شود. می دوزند، قبا می شود. بر تن ما و شما می شود.» گنجشک خوشحال شد و پنبه دانه را برداشت آمد توی کشت، دید کشاورزی دارد زمین را بیل می زند که تخم بکارد. گفت: «کار کار! این را بکار، نیم از تو، نیم از من.» کشاورز گفت: «خیلی خوب» کاشت و بعد از مدتی سبز شد و رسید. 

غوزه ها را کند و دو رسد کرد، یکی را برای خودش نگاه داشت و یکی را به گنجشک داد. گنجشک خوشحال شد، آن ها را برداشت و آورد دکان نخ تاب. گفت: «ریس ریس! این را بریس، نیم از تو، نیم از من» نخ تاب گفت: «خیلی خوب» گرفت ریسید، دور چوبی پیچید، رسد خودش را برداشت و رسد گنجشکه را هم داد. گنجشکه خوشحال شد. نخ ها را آورد و در دکان شَعرباف گفت: «باف، باف این ها را بباف. نیم از تو، نیم از من»

شعرباف گفت: «خیلی خوب» بافت و مال خودش را برداشت و مال گنجشک را هم داد. گنجشک خوشحال شد و پارچه را برداشت، آورد در دکان رنگ رزی گفت: «رنگ، رنگ! این ها را به رنگ، نیم از تو، نیم ازمن» گفت: «خیلی خوب» رنگ رز این ها را رنگ آبی آسمانی کرد و انداخت روی بند توی آفتاب که خشک بشود. گنجشک آمد دید و با خودش گفت: «به به! چه رنگ قشنگی است. 

حیف است که پارچه ی به این خوش رنگی را بدهم به رنگ رز، بهتر اینست تا سر رنگ رز گرم است پارچه ها را از روی بند وردارم در برم.» یواشکی آمد، پارچه ها را به نوک گرفت و پرید و رفت. تا پرید، رنگ رز فهمید، دوید آمد گفت: «ای وای گنجشک! مگر نگفتی نیم از تو، نیم از من، پس رسد من کو؟» گفت: «کی گفت؟ کی کرد؟»

گنجشک پارچه ها را برداشت و آورد پهلوی درزی، گفت: «دوز، دوز این ها را بدوز. یکی از تو، یکی از من.» درزی هم دوتا جبه ی قشنگ دوخت، به چوب آویزان کرد. گنجشک از دور دید، با خودش گفت: «حیف نیست جبه ی به این خوبی را بدهم به درزی؟ هر دوش برای خودم خوبست.» وقتی که درزی با چوب داشت اندازه ی یکی را می گرفت، گنجشک یواشکی پرید و دوتا جبه را به نوک گرفت و رفت. پ

درزی هرچه صدا زد و گفت: «مگر نگفتی یکی از تو، یکی از من؟» گنجشک گفت: «ای بابا! کی گفت؟ کی کرد؟» گنجشک جبه ها را آورد پهلوی قاضی، گفت: «ای قاضی! می خواهم دوتا جبه پهلوت امانت بگذارم، تا وقتی که هوا سرد می شود ازت بگیرم، مزد امانت داری هم اینکه یکیش از تو باشد و یکیش از من.» قاضی گفت: «خیلی خوب، این ها را برات نگه می دارم، هوا که سرد شد یکیش را خودم می پوشم یکیش را هم می دهم به تو.» قاضی جبه ها را نگاهی کرد و با خودش گفت: «حیف نیست، که یکیش را بدهم به این گنجشک جیرجیری. هر دوش را برای خودم نگه می دارم.» روزها گذشت، باد خنک وزید. هوا رو به سردی رفت. گنجشک به یاد جبه ها افتاد. پا شد آمد خانه ی قاضی، قاضی تا دید گنجشک می آید به سراغش، رفت سر نماز.

گنجشک آن قدر ایستاد تا نمازش تمام شد. گفت: «قاضی! جبه ی مرا بده.» گفت: «کدام جبه؟» گفت: «همان دوتا جبه ای که پهلوت امانت گذاشتم، خودت هم گفتی یکی مال تو، یکیش هم مال من.» گفت: «کی گفت؟ کی کرد؟»

گنجشک گفت: «هوا سرد می شود، من هم سرما می خورم.» گفت: «من دعا می کنم سرما نخوری.» گفت: «من دعا نمی خواهم، قبا می خواهم.» قاضی دوباره رفت سر نماز، گنجشک هم ناامید شد و رفت. اما دور و بر خانه ی قاضی می پلکید تا یک روزی که از دور دید قاضی جبه ها را آب کشیده (سه دفعه) که پاک بشود و بتواند بپوشد و روی بند انداخته، که خشک بشود و خودش هم رفته سر نماز یک هو پرید و از روی بند جبه ها را ورداشت و رفت. تا قاضی دید، نماز را شکست و فریاد زد: «آهای، گنجشکه! جبه ها را کجا می بری؟ حرف خودت را قبول دارم، یکیش از من، یکیش از تو.»

گنجشک گفت: «کی گفت؟ کی بود؟» دو روز بعدش دوباره آمد به سراغ خانه ی قاضی، دید قاضی کلاهش را ورداشته لب حوض گذاشته و دارد دست نماز می گیرد. پرید، کلاه قاضی را ورداشت. قاضی صدا زد: «بابا، کلاه را کجا می بری؟ در سرما سرم یخ می کند.» گفت: «دعا می کنم سرت یخ نکند.» باری گنجشک کلاه قاضی را آورد لانه ی بچه هایش کرد. بعد به این فکر افتاد که جبه ها را به بازار ببرد و بفروشد و دانه برای زمستان بگیرد. میان راه، باد و بوران سختی در گرفت.

همچنین بخوانید:

داستان کوتاه کودکانه: ماجراجویی آیسا و درخت غول پیکر

آیسا با انداختن هسته گلابی در باغچه، شاهد رویش درختی غول پیکر می شود که او را به یک ماجراجویی جذاب می کشاند.

باد افتاد زیر این دوتا جبه و از نوک گنجشک افتاد. گنجشک هر کاری کرد خودش را برساند و جبه ها را بگیرد، نتوانست. باد یکی از این دو جبه را آورد، انداخت جلوی دکان درزی، همان درزی که جبه ها را دوخته بود و یکی را هم جلوی دکان رنگ رز، همان رنگ رزی که پارچه اش را رنگ کرده بود. بالا رفتیم آرد بود پایین آمدیم خمیر بود، قصه ما همین بود.