آیا کهیر واگیردار است؟ + روش های درمان و پیشگیری از آن
معمولا کهیر به علت واکنش بدن به یک محرک خاص رخ می دهد. محرک می تواند محیطی (مانند گرما یا سرما)، مواد حساسیت زا (مانند غذا یا دارو) یا عفونت باکتریایی یا ویروسی باشد.
کهیرها از نظر اندازه متفاوت هستند و به صورت منفرد یا گروهی روی پوست ظاهر شود. گاهی کهیرها به هم متصل می شوند و باعث ایجاد لکه های بزرگی روی پوست می شوند که پزشکان به آنها پلاک می گویند.
در بیشتر موارد کهیرها در عرض 24 ساعت از بین می رود. با این حال ممکن است فرد دچار کهیر مزمنی شود که می تواند تقریبا هر روز به مدت حداقل شش هفته دوباره ظاهر شود.
در این مقاله به این سوال می پردازیم که آیا کهیر پوستی واگیردار است یا نه. همچنین در ادامه روش پیشگیری، مدیریت و موارد دیگر آن بررسی می شوند.
کهیر یک بیماری حساسیتی بسیار شایع است اما واگیردار نیست. بنابراین شخص دارای کهیر نمی تواند آنها را به شخص دیگری منتقل کند. با این حال یکی از محرک های کهیر می تواند یک عفونت باکتریایی یا ویروسی مانند آنفولانزا یا گلودرد استرپتوکوکی باشد، که مسری هستند.
فردی که به دلیل عفونت دچار کهیر می شود می تواند عفونت را به فرد دیگری منتقل کند. با این حال این به معنی این نیست که فرد متعاقبا دچار کهیر می شود.
انواع کهیر
انواع مختلف کهیر دارای محرک های متفاوت و مدتی زمان ماندگاری مختلف هستند. آنها عبارتند از:
کهیر آلرژیک: به عنوان نشانه ای از واکنش آلرژی زا رخ می دهد. محرک کهیر آلرژیکمی تواند هر آلرژنی باشد که فرد به آن واکنش نشان می دهد، مانند برخی داروها یا غذاها. کهیر آلرژیک همچنین می تواند در طی یک واکنش آلرژیک شدید یا آنافیلاکسی رخ دهد. در صورت ایجاد کهیر شدید که نواحی زیادی از بدن را پوشانده، یا علائم دیگری مانند مشکل تنفسی یا تورم زبان باید فورا با اورژانس تماس گرفت.
کهیرهای ناشی از عفونت: ممکن است زمانی ظاهر شود که فرد مبتلا به عفونت باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا عفونت مجاری ادراری (UTI) یا عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا کووید-19 باشد.
کهیرهای محیطی: محرک های فیزیکی در محیط از جمله قرار گرفتن در معرض آفتاب، گرما، سرما، مواد لباس، لاتکس، گرده و برخی گیاهان می توانند محرکی برای کهیر باشند.
کهیرهای روانی: برخی افراد پس از تجربه استرس، افسردگی یا ناراحتی دچار کهیر پوستی می شوند.
کهیر سیستمیک: گاهی اوقات داشتن یک بیماری سیستمیک مانند لوپوس، بیماری های تیروئید یا لوسمی می تواند منجر به کهیر شود.
کهیر مزمن: وضعیتی را تعریف می کند که یک فرد به مدت 6 هفته یا بیشتر و تقریبا هر روز دچار کهیر جدید شود. برای کهیر مزمن بهتر است به متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست مراجعه کرد. این متخصصان می توانند آزمایش پوستی را برای شناسایی هر گونه محرک انجام دهند.
کهیر ایدیوپاتیک: زمانی را توصیف می کند که به نظر می رسد هیچ علت یا محرک شناخته شده ای برای کهیر وجود ندارد.
پیشگیری از کهیر
برای جلوگیری از کهیر، باید محرک های خود را شناسایی و تا حد امکان از آنها اجتناب کند.
اگر قادر به شناسایی محرک واضحی برای کهیر خود نیستید، بنابراین نمی توانید همیشه از بروز آن پیشگیری کنید.
مدیریت کهیر
اگر نتوانید محرک ها را شناسایی و از آنها اجتناب کنید، مدیریت و درمان به نوع کهیر بستگی خواهد داشت.
برخی از راه های مدیریت کهیر عبارتند از:
- اجتناب از هرگونه محرک شناخته شده
- اجتناب از الکل
- اجتناب از داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و آسپرین
- داشتن خواب کافی
- اجتناب از استرس
- مصرف داروهایی مانند آنتی هیستامین ها، برای کهیر آلرژیک
- مصرف Omalizumab برای کهیرهای آلرژیک، در صورتی که آنتی هیستامین ها موثر نباشند.
- مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب
- استفاده از کرم ها یا لوسیون های ضد خارش
- پوشیدن لباس گشاد و قابل تنفس
- استفاده از کمپرس خنک یا حمام آب خنک برای تسکین پوست
کهیر بیماری پوستی شایع فصل بهار
زمان مراجعه به پزشک
معمولا کهیرها طی چند روز و بدون درمان به خودی خود از بین می روند.
با این حال اگر کهیرها به مدت 6 هفته یا بیشتر ماندگار هستند یا کهیر ناحیه وسیعی از بدن را فرا گرفته است، باید از پزشک بخواهید که شما را به متخصص پوست یا آلرژی ارجاع دهد. متخصص پوست یا آلرژیست می تواند به شناسایی هر گونه محرک کمک کند و یک برنامه درمانی را در دستور کار قرار دهد.
اگر در کنار کهیر دچار مشکل در تنفس، تورم لب یا دهان شدید، فورا با اورژانس تماس بگیرید زیرا ممکن است دچار آنافیلاکسی شده باشید.
منبع : اویرو
دیدگاه ها