دلگرم
امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کاربردهای درمانی داروی تزریقی کلادریبین
1
زمان مطالعه: 6 دقیقه
کلادریبین (Cladribine) دارویی است که برای درمان «لوسمی سلول مویی» (HCL)، «لوسمی مزمن لنفاوی لنفوسیت بی و ام ‌اس عودکننده - بهبودیابنده به‌کار می‌رود.

آشنایی با موارد مصرف کلادریبین

کلادریبین (Cladribine) دارویی است که برای درمان «لوسمی سلول مویی» (HCL)، «لوسمی مزمن لنفاوی لنفوسیت بی و ام ‌اس عودکننده - بهبود یابنده به‌کار می‌ رود.

کلادریبین در درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن، لنفوم های غیر هوچکینی و مایکروگلوبولینمی والدنستروم نیز مصرف شده است.

مکانیسم اثر کلادریبین

متابولیت های فسفریله شده کلادیریبین در لنفوسیت ها ومنوسیت ها تجمع یافته و این سلول هارا از بین می برند. اثر دارو در چرخه سلولی غیر اختصاصی بوده و به یک میزان در مرحله تقسیم و استراحت لنفوسید ها اثر می کند .

فارماکوکینتیک کلادریبین

کلادریبین از سد خونی- مغزی عبور میکند . متابولیسم دارو سلولی است. در انفوزیون مداوم وریدی نیمه عمر توزیع دارو حدود 30 دقیقه و نیمه عمر نهایی آن 7 ساعت است .

دارو

موارد و مقدار مصرف کلادریبین

الف) لوسمی فعال سلول مویی

بزرگسالان: مقدار mg/kg/day 09/0 به مدت هفت روز انفوزیون مداوم وریدی می‌شود. این مقدار می‌تواند هر 35-28 روز تکرار شود. استفادة تأیید نشده آن به صورت mg/m2/day 4/3 زیرجلدی به مدت 7-1 روز می‌باشد.

ب) لوسمی لنفوسیک مزمن

بزرگسالان: معمولاً‌ مقدار mg/kg/day 1/0 به مدت هفت روز انفوزیون مداوم وریدی می‌شود. و یا می‌توان از mg 14/0-028/0 به صورت انفوزیون 2 ساعته در روزهای 5-1 استفاده نمود.

پ) لوسمی مزمن میلویید (CML)

بزرگسالان: mg/m2/day 15 به صورت انفوزیون یک ساعته در روزهای 5-1 تزریق گردد در صورت عدم پاسخ‌دهی دوز به mg/m2/day 20 در دوره دوم افزایش یابد.

مصرف کلادریبین در دوران حاملگی و شیردهی

مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه شواهدی مبنی بر وجود خطر برای جنین انسان وجود دارد ولی در بعضی از موارد منافع دارو ممکن است استفاده از آن را اجتناب ناپذیر نماید. و در مقابل منافع دارو خطرات احتمالی دارو را باید پذیرفت.

مصرف در شیردهی: ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست. با توجه به اهمیت دارو برای مادر، در مورد قطع مصرف دارو یا شیردهی تصمیم‌گیری شود.

عوارض جانبی کلادریبین

  • اعصاب مرکزی: سردرد، خستگی، سرگیجه، بی‌خوابی، ضعف.
  • قلبی ـ عروقی: تاکیکاردی، خیز، ترومبوز.
  • چشم، گوش، حلق و بینی: خون دماغ.
  • دستگاه گوارش: تهوع، کاهش اشتها، استفراغ، اسهال، یبوست، درد شکمی.
  • خون: نوتروپنی، کم‌خونی، ترومبوسیتوپنی، سرکوب مغز استخوان.
  • تنفسی: تنفس یا صداهای غیرطبیعی قفسة سینه، سرفه، کوتاه شدن دامنة تنفس.
  • پوست: بثورات پوستی، خارش، اریتم، پورپورا، پتشی.
  • سایر عوارض: تب، عفونت، واکنش موضعی در محل تزریق، لرز، تعریق، کسالت،‌ درد سینه،‌ درد عضله، درد مفصلی، زیادی اوره خون، افزایش بیلی‌روبین، آنمی آپلاستیک.

مسمومیت با کلادریبین و درمان آن

تظاهرات بالینی: مسمومیت غیر قابل برگشت نورولوژیک (پاراپارزی/کوادری‌پارزی)، مسمومیت حاد کلیوی، و کاهش شدید فعالیت مغز استخوان که به نوتروپنی، کم‌خونی و ترومبوسیتوپنی منجر می‌شود.

درمان: پادزهر خاصی برای مصرف بیش از حد کلادریبین مشخص نشده است. علاوه بر قطع مصرف دارو، درمان عبارت است از معاینه دقیق و انجام اقدامات حمایتی. معلوم نیست دیالیز یا هموفیلتراسیون می‌توانند دارو را از گردش خون خارج کنند یا نه.

کلادریبین

اثر کلادریبین بر آزمایشهای تشخیصی

کلادریبین اغلب آزمون‌های هماتولوژیک را به دلیل اثر سرکوب کننده فعالیت مغز استخوان تغییر می‌دهد.

تداخلات دارویی کلادریبین

تداخل دارویی شناخته شده‌ای با کلادریبین وجود ندارد. با این وجود، به هنگام تجویز این دارو همزمان یا پس از سایر داروهای سرکوب کننده فعالیت مغز استخوان احتیاط شود.

هشدار ها در رابطه با کلادریبین

1- دارو به میزان قابل توجهی برای سلول های خون ساز سمیت دارد.
2- در صورت بروز سمیت عصبی مصرف دارو قطع شود.
3- دوره های بعدی درمانی با کلادریبین باید با احتیاط فراوان در صورتی انجام شود که اثراتی خونی دوره قبلی از بین رفته باشد.

ملاحظات اختصاصی کلادریبین

کلادریبین یک داروی سمی است و طی درمان تا حدی سمیت آن انتظار می‌رود. وضعیت عملکرد هماتولوژیک بیمار، به خصوص طی 8-4 هفته اول درمان به دقت پیگیری شود. کاهش شدید فعالیت مغز استخوان، از جمله نوتروپنی، کم‌خونی و ترومبوسیتوپنی معمولاً در بیماران تحت درمان با این دارو دیده شده است. بسیاری از بیماران قبل از درمان با این دارو،‌ اختلال هماتولوژیک قبلی ناشی از بیماریشان دارند.

  • تب به طور شایع، طی ماه اول درمان دیده می‌شود و اغلب نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک دارد.
  • به دلیل خطر زیادی اوره خون ناشی از تخریب تومور، طی درمان آلوپورینول تجویز شود.

برای یک انفوزیون 24 ساعته، مقدار مصرف محاسبه شده به 500 میلی‌لیتری محلول کلرورسدیم 9/0 درصد تزریقی اضافه شود. بعد از رقیق شدن، یا بلافاصله مصرف و یا به مدتی کمتر از 8 ساعت در یخچال نگهداری شود. محلولهای حاوی دکستروز نباید مصرف شود، زیرا مطالعات افزایش تخریب دارو را نشان داده‌اند. محلولهای حاوی کلادریبین نباید با سایر داروهای وریدی مخلوط و یا به طور همزمان از طریق یک خط وریدی مشترک انفوزیون شود.

ویالهای باز نشده در دمای 8-2 درجه سانتی‌گراد (در یخچال) نگهداری و از نور محافظت شوند. اگرچه انجماد اثر جانبی بر دارو ندارد ولی ممکن است تشکیل رسوب دهد. این حالت با گرم شدن تدریجی دارو در دمای اتاق و تکان دادن شدید آن برطرف خواهد شد. از گرم کردن، قرار دادن در میکروویو و منجمد کردن دوباره آن خودداری شود.

دارو باید تحت نظارت پزشک تزریق گردد. در هنگام استفاده از دارو باید آزمایش خون و آزمایش عملکرد کلیه و کبد به طور متناوب و خصوصاً در 8-4 هفته اول شروع درمان انجام شود. دارو در لنفوم غیر هوچکین و MS پیش‌رونده نیز استفاده می‌شود. دارو نباید با محلول دکستروز 5% مخلوط شود و به عنوان حامل تنها از نرمال‌سالین استفاده شود.

شرایط نگهداری از کلادریبین

دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید. دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌ دارید.

بیشتر بخوانید:

لوسمی چیست / علل و علائم لوسمی کدامند؟

علائم لوسمی لنفوسیتی مزمن کدام است؟

علائم سرطان خون+پیشگیری از سرطان خون

separator line



این مطلب چقدر مفید بود ؟
5.0 از 5 (1 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits