آتروفی عضلانی چیست؟آیا آتروفی درمانی هم دارد؟

چگونه آتروفی عضلانی را درمان کنیم؟

با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان آتروفی یا تحلیل عضلات آشنا شوید.

آتروفی چیست؟

آتروفی به معنی لاغر شدن یک عضو یا بافت است. آتروفی معمولا به علت اختلال در خونرسانی بافت و یا کار نکشیدن از عضو بوجود میاید. مثال معمول آن آتروفی عضله است.آتروفی عضله میتواند بدنبال کاهش جریان خون عضله و یا فلج شدن اعصاب حرکتی عضله و یا عدم استفاده طولانی مدت از عضله ایجاد شود.

علل ایجاد آتروفی

ایجاد آتروفی علل مختلفی دارد که عبارتند از:

1- فلج اعصاب حرکتی عضله
2- نرسیدن خون کافی به عضله به هر علت
3- عدم استفاده از عضله به مدت طولانی

آتروفی ناشی از فلج اعصاب حرکتی عضله به طور ناگهانی به وجود می‌آید، در اثر بیماری یا وارد آمدن آسیب، عصب متصل به بافت آسیب می بیند و در نتیجه آتروفی عصبی، عضله توان حرکت خود را از دست داده و تحلیل می‌رود.از این موارد می‌توان به بیماری‌ فلج اطفال که یک بیماری ویروسی است، اشاره کرد که به اعصاب قسمتی یا کل بدن آسیب وارد کرده و منجر به فلج بدن می‌شود.سندروم گیلن باره مثال دیگری از این دست می‌تواند باشد که اعصاب مورد حمله سیستم ایمنی قرار می‌گیرند.

از دیگر مثال‌های آتروفی عصبی می‌شود به بیماری اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی اشاره کرد که بیماری سلول‌های عصبی مغز و نخاع است و این سلول‌ها را که کنترل کننده حرکات ارادی عضلات هستند بیمار می‌کند.گاهی اوقات هم تحلیل عضله به علت عدم استفاده طولانی مدت از عضله به وجود می‌آید. ایت نوع آتروفی با ورزش قابل درمان است. از جمله کسانی که ممکن است به این آتروفی مبتلا شوند، می‌شود به کسانی که کارهای کم تحرک دارند اشاره کرد.

فضانوردان هم چون در شرایط بی وزنی قرار دارند، انقباض عضلانی خود را از دست می‌دهند و دچار این نوع از آتروفی می‌شوند.بستری بودن طولانی مدت یا حتی بسته بودن طولانی مدت یک عضو (گچ گیری) می‌تواند ایجاد آتروفی کند.

نمونه هایی از آتروفی عصبی

• بیماری هایی که بر اعصاب عضلات اثر دارند، شامل:
• اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی: بیماری سلول های عصبی در مغز و نخاع که حرکات عضلات ارادی را کنترل می کنند.
•  سندرم گیلن باره: در این بیماری به طور اشتباهی، سیستم ایمنی به سیستم اعصاب حمله می کند.
•  نوروپاتی (بیماری و یا عملکرد بد اعصاب)
•  فلج اطفال: یک بیماری ویروسی که بر اعصاب اثر دارد و می تواند منجر به فلج قسمتی از بدن و یا کل بدن منجر شود.
• گرچه افراد با آتروفی عضلانی می توانند کنار بیایند، اما حتی آتروفی عضلانی خفیف نیز باعث از دست دادن قدرت و کاهش حرکات بدن می گردد.

علائم آتروفی عضلانی

• علائمی که غالبا عضلات را تحت تاثیر قرار می دهند، می توانند سیستم های دیگر بدن را نیز درگیر کنند.
• علائم عصبی و عضلانی همراه با آتروفی عضلانی
• مشکلات تعادل، اختلال در راه رفتن و افتادن
• ضعف صورت
• مشکل تدریجی در راه رفتن و صحبت کردن، از دست دادن حافظه و ضعف اندام
•  اختلال تعادل بدن
• از دست دادن هماهنگی بین عضلات
• بی حسی و یا سوزن سوزن شدن دست ها و یا پاها
•  عدم تحرک پیشرونده
•  ضعف پیشرونده و بی حسی در پاها
•  علائم بیماری MS مانند ضعف، بی حسی و یا سوزن سوزن شدن، مشکلات بینایی، راه رفتن لرزان، خستگی و افسردگی.

آتروفی عضلانی همراه با علائم سایر سیستم های بدن

•  خستگی و احساس بیماری داشتن
•  سفتی عمومی که بعد از بلند شدن از خواب، بیشتر از یک ساعت طول می کشد.
•  ورم منطقه آسیب دیده
• علائمی که تهدیدکننده حیات است

در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر، فورا با اورژانس تماس بگیرید

•  تغییر در سطح هوشیاری
•  بریده بریده حرف زدن و یا عدم توانایی در صحبت کردن
• فلج و یا ناتوانی در حرکت دادن قسمتی از بدن
•  تغییر ناگهانی دید، از دست دادن بینایی و یا درد چشم
• ضعف ناگهانی و یا بی حسی در یک طرف بدن
•  سردرد خیلی شدید

برخی از آتروفی های عضلانی در اثر افزایش سن رخ می دهد، از دیگر علت ها می توان موارد زیر را نام برد:

• میوپاتی مرتبط با الکل: میوپاتی، بیماری بافت عضلانی می باشد.
•  اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی
• سوختگی ها
•  درماتومیوسیت: یک بیماری عضلانی که باعث بثورات و التهاب پوست می شود.
• پلی میوسیت: بیماری التهابی که باعث ضعف ، ورم، حساس شدن و تخریب عضلات می گردد.
•  سندرم گیلن باره
•  صدمات
•  درمان طولانی مدت با داروهای کورتیکواستروئید
•  سوء تغذیه
•  نفروپاتی دیابتی: به علت افزایش میزان قند خون، اعصاب بدن تخریب می شوند.
•  دیستروفی عضلانی : یک اختلال ارثی می باشد و شامل ضعف عضلات و از دست رفتن بافت عضله ای است و در اثر گذشت زمان بدتر می شود.
•  عدم تحرک
•  استئوآرتریت: یک اختلال مفصلی است که ناشی از افزایش سن و فرسودگی و یا پارگی مفصل می باشد.
•  فلج اطفال
•  آرتریت روماتوئید: یک بیماری طولانی مدت است که باعث ورم مفاصل و بافت های اطراف مفاصل می باشد.
• صدمه به نخاع: این صدمه ممکن است به طور مستقیم به نخاع وارد شود و یا به طور غیرمستقیم از بیماری های اطراف استخوان ها، بافت ها و یا عروق خونی ایجاد گردد.
•  سکته : هنگامی که جریان خون به قسمتی از مغز متوقف شود.

تشخیص آتروفی عضلانی

پزشک معاینه بدنی انجام می دهد و تاریخچه سلامتی بیمار را می پرسد.پزشک به دست ها و پاهای بیمار نگاه می کند و عضلات را اندازه گیری می کند و سعی می کند تشخیص دهد که کدام عصب تحت تاثیر قرار گرفته است.

• آزمایش های لازم عبارتند از:
•  آزمایش خون
•  سی تی اسکن
•  الکترومیوگرافی
•  MRI
•  نمونه برداری از عضله و یا عصب
•  مطالعات هدایت عصبی
•  عکسبرداری با اشعه X

پیشگیری از آتروفی

• رژیم غذایی غنی از میوه و سبزیجات(منبع غنی منیزیم) ، غذاهای کم چرب و مصرف کافی پروتئین به عنوان مهم‌ترین ترکیبات عضلات می‌توانند مانع از ایجاد آتروفی عضلانی شده یا حتی پیشرفت آن را کندتر کند.
• علاوه بر اینها، برنامه ورزشی منظم و روزانه از ابتلا به بی حرکتی و آتروفی عضلانی جلوگیری می‌کند.

درمان آتروفی عضلانی

درمان این بیماری به میزان پیشرفت آن بستگی دارد. گاهی بیماری آنقدر پیشرفت کرده که درمان آن ناممکم می‌شود.ورزش‌های منظم، فیزیوتراپی، ورزش‌های کششی جهت کاهش فشار در اعصاب از شیوه‌های متداول درمان آتروفی به شمار می‌روند.ندرتا برای اصلاح انقباض عضله، بیمار نیازمند جراحی می‌شود.

قدم اول

سعی کنید با تمرینات جورفشاری آغاز کنید تا جریان متابولیسم بدنتان را فعال کرده و میزان مقاوت عضلاتی را که دچار آتروفی شده اند، تقویت کنید. تمرینات جورفشاری با انقباض چندثانیه ای عضلات در لحظه انجام می‌شود. مثلا در حالیکه پایتان را صاف نگه داشته اید عضلات چهارسر خود را منقبض کنید تا میزان مقاومت آن‌ها افزایش یابد. سعی کنید به مرور زمان انقباض را بالا ببرید.

قدم دوم

سعی کنید حرکاتی انجام دهید که منجر به تحرک بیشتر مفاصل شود. برای عضلاتی که دچار آتروفی شده اند بهتر است روی یک صندلی بنشینید و پا‌هایتان را صاف نگه دارید تا عضلات مربوطه تحریک شود. برای بهتر شدن و تقویت جریان خون و انعطاف پذیری عضلاتتان می‌توانید این کار را چندبار در روز انجام دهید.

قدم سوم

از حرکات مقاومتی سبک مانند استفاده از میله های مقاومتی برای افزایش حجم عضلات‌تان استفاده کنید. باید سعی کنید میزان مقاومت را رفته رفته افزایش دهید. مثلا سعی کنید پا‌هایتان را به طور ملایم با بندی ببندید و بعد آن‌ها (پا‌ها) را از هم باز کنید. این تمرین برای تقویت عضلات بسیار مفید است.

قدم چهارم

انجام حرکاتی با اسکات یا استپ آپ هم می‌تواند به تقویت عضلات چهارسری که دچار آتروفی شده اند بسیار کمک کند.

گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی