توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.
۴دیدگاه
فیروزه|۲ ماه پیش
من در دوران مدرسه از دبستان تا اوایل دبیرستان شاگرد ممتاز و خوبی بودم و آرزوهای زیادی داشتم دوست داشتم دندانپزشک بشم یا روانشناس بالینی لیسانس مشاوره گرفتم و بعد به دلیل مشکلات خانوادگی و سینگل مام شدن درس رو رها کردم و کشش نداشتم الان در ۴۵ سالگی راضی نیستم دوستام میگن حق تو بالاتر بود به نظر شما اگر در این سن روانشناسی بالینی بخوانم میتونم کار کنم دندانپزشکی که از من گذشت چقدر خوبه که جوانان ما هدف خودشون رو انتخاب کنند و ادامه بدن
من ۴۵ سالمه.قبلا در ۲۲ سالگی دانشگاه علامه درس خوندم ولی اون رشته رو دوست نداشتم.سه سال پیش رشته مشاوره رو که از سالها قبل علاقه داشتم شروع کردم و الآنم دارم آماده میشم برای کنکور ارشد اسفند ۱۴۰۳.ولی اینو بگم که همونطور که در این متن گفته شده مسایل و موانع زیاد و سخته.بعضی روزها چنان اذیت میشم و فشار روم هست که پشیمون میشم ولی دوباره ادامه میدم.مسایل زندگی و فرزندان،مشکلات مالی و کلی مسایل دیگه!!
من در دوران مدرسه از بهترین دانش آموزان بودم وبرای خودم اهدافی داشتم ومطمن بودم آدم مهمی میشم. متاسفانه رتبه ی کنکورم بااینکه خوب بود تعیین رشته م بدشد وهیچی نیاوردم. همون موقعه برام خاستگارخوبی اومد وازدواج کردم الان با وجود دو فرزند احساس خوبی ندارم وفکرمیکنم از استعدادم استفاده نکردم وخیلی ناراحتم. الان توفکر ادامه تحصیلم واگر همسرم همکاری کنه حتما میرم دنبال رویاهام
۴ دیدگاه