شعر فریدون مشیری در وصف گندم

شعر گندم فریدون مشیری

پشت خرمن های گندم، لای بازو های بید

آفتاب زرد کم کم رو نهفت .

بر سر گیسوی گندم زار ها

بوسه ی بدرود تابستان شکفت .

از تو بود ای چشمه ی جوشان تابستان گرم

گر به هر سو، خوشه ها جوشید و خرمن ها رسید

از تو بود از گرمی آغوش تو

هر گلی خندید و هر برگی دمید.......

این همه شهد و شکر از سینه ی پر شور توست

در دل ذرات هستی نور توست

مستی ما از طلایی خوشه ی انگور توست.....

راستی را، بوسه ی تو، بوسه ی بدرود بود؟

بسته شد آغوش تابستان؟

خدایا، زود بود!

فریدون مشیری

شعر تنهایی | زیباترین شعرهای فریدون مشیری در مورد تنهایی

شعر زیبای مادر از فریدون مشیری

احساس ترین شعر فریدون مشیری در مورد خنده

عاشقانه ترین شعر انتظار از فریدون مشیری