شعر با لهجه شیرازی | عاشقانه ترین اشعار بلند و کوتاه شیرازی

شعر با لهجه شیرازی

شنیدیم اومده تو شُر بُری تماشا هر چی بینُمون گذشته کرده حاشا

گفتم اَی ایطُو باشه بَری من اُفته شایدم ئی حَرفو ر کِس دیگه گفته

بایه هرجوری شده گیرش بیارم از خُدش تــــَـــتو قضیه ر درآرم

اومدم تو شاچراغ تو صحنُ اِیوون همیطُو پَر ـَــ شدم ایلُون ویلون

آخرش پرسیدم از خادم حضرت یی نِگُی کرد تو چیشُم از رو محبت

گُف هابله دیدمش پَری روزا بود آمو کار اُشتُوی دُش از اینجُ رَف زود

پُ شُ دنبالش بگرد نشین مردد سیدعلاءالدین حسین سید میر محمد

ندیدیش اَی او دُ جُ جُهُی دیگه هم هس بُرُ سیداجِ غریب ازش نکش دَس

اگه اونجا ندیدیش بُرُ زیر قرآن چرُ ماطل میکنی بُدُ همی الآن

افتاده م خلاصه هَمطُو به تکاپو سر قبر شاشُجا وُ قبر خاجو

بَدشَم نُوبت خاک عارفون بود تربت شیخ خفیفُ روزبهون بود

هَف تَنونُ چل تَنون بُ ناتَوونی هر جُ رفتم ندیدم ازش نوشونی

نکنه رفته باش تو باغُ راغی می رم اونجا می گیرم ازش سراغی

اومدم باغ ارم جاش خالی دیدم بُ تو باغ دلگشا که دیر رَسیدم

اومدم باغ خلیلی دیگه شوم بود بَدشَم باغ قوام که وَخ تموم بود

اومدم فَردُ تو باغ عفیف آباد نَ نوشون از گُل دیدم نَ سرو آزاد

نَ تو باغ جون نَما نَ باغ موزه هیچی دسگیرُم نشد امرو سه روزه

رفتم از اونجُ بَری اَرگ کریم خان نبودش راها شدم تو مدرسه ی خان

اومدم سَرُی مُشیر پرسُ جو کردم هر جُ از جَوونُ پیر پرسُ جو کردم

از تو بازار وکیلُ اردو بازار اومدم مسجدِ جمعه تکُ تب دار

یی نماز حاجتی بجا اُوُردم دلُم دَسَ خُدُی خُدُم سُپُردم

یی صدُی گُف واسه حلَ ئی قضیه یُ باید ســَدی بیری یُ حافظیه

پیش خاجه رفتمُ بُ صد تمنا گفتمش از تُ می خام حلَ مُعما

تو فالُم گُف که اِقَد نکن سماجت او اَزت دل بریده بُرُ به سلامت

شعر بلند زیبا با لهجه شیرازی

گُف می گن دل تُ او راسا ولُوه گفتمش بی خُد می گن همش چُوه

گف بچا زاغ سیات چوب زدن امودن بهم می گن گوشت خُوه

گفتمش حرف اینا ر گوش نکن ئی چیا صُبَتِ دوس ناتُوه

گف دیدن هر رو از اونجُ رد می شی گفتمش اونجُ کوچه ی درنرُوه

گف می گن جُی بدی پام رفته فورو طرفُم خلاصه خیلی بَدکُوه

گفتمش تُ بُرُ به هَمَشون بوگو یَخِشون بَری منُ و تُ نَمسُوه

گف می خام من دیگه تُ ر ول بُکنم گفتمش الکی می گی اینا دُوه

گفتمش والُ حسودیشون می شه بخدا کارُی اینا ریگ نو جُوه

به ضَری هَمی امامزادا قسم که دلم فقط خونه ی شُمُ کُتُوه

شعر شیرازی کوتاه

اومَدم نگات کُنم دلُم هَواتِ کرده بود بخدا دلُم هَوُی چیشُی سیات کرده بود

هَنووَم موواتِ اَی بییُوشونی دل می بری ها عامو دلُم هَوُی مووُی کوتات کرده بود

بازم اَی خواسی اَزُم بونه بیگیری جَر بُکنی بی بُکُن دلُم هَوُی همی ئی کارات کرده بود

هر جُ از مهرُ وفا می خوان بگن اسم شُمان دل من هَوُی تُ وُ مهرُ وفات کرده بود

دَم رو صِدُی قشنگت تو گوشُم زنگ می زنه بی جهت نیس که دلُم هَوُی صدات کرده بود

تو نگات شرمُ حَیُی هَس که آدم حَظ می کنه دل هَوُی نِگُی پُر از شرمُ حیات کرده بود

هر کاری می می خُی بُکُن آمو حالُ از پیشم نرُ بیذُ خوب نگات کنم دلُم هوات کرده بود

شعر شیرازی عاشقانه

دل من انگُ گُل کیالکه که تُ دَسِش می زنی زود می تکه

بایه هُمبار بهش تا بُکُنی آخه نازک عینُهو کاغذکه

تُ بوده وُ نبوده دل عاشق زار اِنگُ قوری گَنگویی پُر تَرَکه

عاشقی درد بی درمونه کاکُ کار عاشق هَمش آهُ هاکَکه

واسه مَشوق می ره عاشق تو آتیش او مث شـــَمُ ئی یَم شاپرکه

عوضش همیشه مشوق بی وفان تو کارش حُقه وُ دوزُ کَلَکه

آمو نَ نگار ما ایجوری نیس هنووم بین همه ی گُلا تکه

من می رم هر رو بهش سر می زنم دل می دم دل می سونم کارُم یکه

نِ می خُیم هیشکه نَفَمه دُتامون جاگامون هر رو بالُی سَربونَکه

دیدی آخر چه گُلی به آب دادم نمدُنُسَم که حسود تو پُشتَکه

دیگه حرفام شنید میاد بیرون می گَتُم چیشُم روشن مبارکه

شعر شیرازی طنز

گفتمت کار بی رضُی خدا نکن مَل نَیذُشتی بی خُدی هُوهُو سَر صدا نکن مل نیذشتی

گوش به حرف ما نکردی حالُ سورولو رفتی ا ـــِـــتنا نکردی حالُ سورولو

گفتمت مردم سرزنش نکن کُرکُری خوندی خُدت میون همه زیچش نکن کُرکُری خوندی

به خُدت نگا نکردی حالُ سورولو رفتی ا ـــِــــتنا نکردی حالُ سورولو

گفتمت به کسی دراندازی نکن لُودگی کردی بی جهت به آبروت بازی نکن لُودگی کردی

یی کمی حیا نکردی حالُ سورولو رفتی ا ـــِــنتا نکردی حالُ سورولو

گفتمت حالُ که بهت اَمون می دَن شونه بالُ نَنداز وختی را چار ر بهت نوشون می دَن شونه بالُ ننداز

تمکین از اونا نکردی حالُ سورولو رفتی ا ـــِـــتنا نکردی حالُ سورولو

گفتمت زمونه خیرُ شر داره گوشت خارُندی بی گُدار به آب زدن خطر داره گوشت خارُندی

کارتِ راها نکردی حالُ سورولو رفتی ا ـــِــــتنا نکردی حالُ سورولو

گفتمت هر چیزی یی جُی داره دُزاریت نیفتاد کاکُ جون هر کاری یی رُی داره دُزاریت نیفتاد

غیرُ آشنا نکردی حالُ سورولو رفتی ا ــِــتنا نکردی حالُ سورولو

گفتمت لوطی گری رُفتُ ریز داره قبول نکردی زندگی پسُ پیشُ اُفتُ خیز داره قبول نکردی

آخرم صفا نکردی حالُ سورولو رفتی ا ــِــتنا نکردی حالُ سورولو

شعر مادر به لهجه زیبای شیرازی

او که عشقش تــــو دلُم قـــدّ خـــــــدامه ننمه

او که هر جُو مـن باشم پشت و پنــــــامه ننمه

او که اَی باکیـــم بشــــــه قـــــرار و آروم نداره

میشینه بالوی ســـــــرُم فکـــــــــر دوامه ننمه

او که من هر چی بخوام واسم تدارک می بینه

نَمی پُرسَتــــــم ازُم بَــــرِی کجـــــــــامه ننمه

او که هر موقع نگاهُم می کنــــــــه با یی نظر

میخونه هــــر بد و خـــــوبــــــی تو نگامه ننمه

او که اَی دیر بُکُنــم اَی همه نصف شب بشه

میشینه گوشــــه ی اتاق و چیش برامه ننمه

او که اَی از رو جــــــوونی به او پرخاش بکنم

اِنگـو که تشنه ی حـــــــــــــرف نابجامه ننمه

او که با همـــــه ی بدیم ازُم شکــــایت نداره

به کسی نَمیگــــــه که محتــــاج وفامه ننمه

او که مـن تو زندگیم هر چـی دارم از او دارم

بخدا بعــــد خــــــــدا او هــــم خدامه ، ننمه

شعر با لهجه مشهدی | زیباترین اشعار عاشقانه و طنز با لهجه مشهدی

شعر با لهجه همدانی | شعر فوق العاده زیبا و طنز همدانی خواب عروسی