دلگرم
امروز: یکشنبه, ۲۱ بهمن ۱۴۰۳ برابر با ۰۹ شعبان ۱۴۴۶ قمری و ۰۹ فوریه ۲۰۲۵ میلادی
رفلکس مکیدن / رفتار غریزی نوزادان برای تغذیه و آرامش
1
زمان مطالعه: 10 دقیقه
رفلکس مکیدن یک رفتار طبیعی و غریزی در نوزادان است. این رفلکس به نوزادان کمک می‌کند تا از شیر مادر یا شیر مصنوعی تغذیه کنند. در این حالت، نوزاد به طور خودکار زمانی که چیزی به دهانش می‌رسد، مکیدن را آغاز می‌ کند.

رفلکس مکیدن چیست؟ 6 تمرین تضمینی برای آموزش رفلکس مکیدن به نوزاد

همه نوزادان با رفلکس مکیدن به دنیا می‌آیند که به آنها در تغذیه کمک می‌کند. این رفلکس کلیدی برای شیردهی طبیعی یا شیردهی با بطری است و ممکن است در برخی از نوزادان ضعیف‌تر باشد. برخی نوزادان ممکن است به کمک لوله برای شیر خوردن نیاز داشته باشند.

نوزادان تازه متولد شده با چندین رفلکس مهم به دنیا می‌آیند که به آنها در هفته‌ها و ماه‌های اول زندگی کمک می‌کند. این رفلکس‌ها حرکات غیرارادی هستند که به صورت خود به خود یا به عنوان پاسخ به کارهای مختلف اتفاق می‌افتند. به عنوان مثال، رفلکس مکیدن زمانی اتفاق می‌افتد که سقف دهان نوزاد لمس شود. وقتی این ناحیه تحریک می‌شود، نوزاد شروع به مکیدن می‌کند که به شیردهی کمک می‌کند.

رفلکس‌ها ممکن است در برخی از نوزادان قوی و در برخی دیگر ضعیف باشند، بسته به عوامل مختلف، از جمله اینکه نوزاد چند وقت پیش از تاریخ تخمینی زایمان به دنیا آمده است.

رفلکس مکیدن کی شروع می شود؟

رفلکس مکیدن زمانی که نوزاد هنوز در رحم است، رشد می کند. زودترین زمانی که این رفلکس توسعه پیدا می‌کند، هفته ۳۲ بارداری است. این رفلکس معمولاً تا هفته ۳۶ بارداری به طور کامل رشد یافته است. شما ممکن است حتی در یک سونوگرافی معمولی این رفلکس را مشاهده کنید. برخی از نوزادان شروع به مکیدن انگشتان یا دستان خود می‌کنند که نشان می‌دهد این قابلیت مهم در حال رشد است.

رفلکس مکیدن

نوزادانی که زودرس به دنیا می‌آیند ممکن است در هنگام تولد رفلکس مکیدن قوی نداشته باشند. همچنین ممکن است توانایی لازم برای تغذیه کامل را نداشته باشند. نوزادان زودرس گاهی اوقات به کمک برای دریافت مواد مغذی از طریق لوله تغذیه که از طریق بینی به معده وارد می‌شود نیاز دارند. هماهنگ کردن مکیدن و بلعیدن ممکن است برای یک نوزاد زودرس هفته‌ها طول بکشد، اما بسیاری از آنها این کار را تا زمان تاریخ تخمینی زایمان یاد می‌گیرند.

رفلکس مکیدن و شیردهی

رفلکس مکیدن در واقع در دو مرحله اتفاق می‌افتد. وقتی نوک پستان یا بطری در دهان نوزاد قرار می‌گیرد، به طور خودکار شروع به مکیدن می‌کند. در شیردهی، نوزاد لب‌هایش را روی هاله سینه قرار می‌دهد و نوک پستان را بین زبان و سقف دهان فشار می‌دهد.

مرحله بعدی زمانی است که نوزاد زبانش را به نوک پستان حرکت می‌دهد تا مک بزند، که در واقع شیردهی است. مکیدن به حفظ سینه در دهان نوزاد از طریق فشار منفی کمک می‌کند.

رفلکس دیگری وجود دارد همراه با مکیدن به نام رفلکس جست و جو. نوزادان به طور غریزی قبل از گرفتن نوک پستان، به دنبال سینه می‌گردند.

چطور رفلکس مکیدن نوزاد را امتحان کنیم؟

شما می‌توانید با قرار دادن یک پستانک (سینه یا بطری)، انگشت تمیز یا پستانک در دهان نوزاد، رفلکس مکیدن او را آزمایش کنید. اگر این رفلکس به‌خوبی رشد کرده باشد، نوزاد باید لب‌هایش را دور آن قرار دهد و سپس آن را به‌صورت ریتمیک بین زبان و سقف دهانش بفشارد.

اگر شک دارید که مشکلی در رفلکس مکیدن نوزاد شما وجود دارد، با پزشک نوزاد مشورت کنید. چون رفلکس مکیدن برای تغذیه مهم است، اختلال در این رفلکس می‌تواند منجر به سوءتغذیه شود.

تنفس و بلع در حین مکیدن می‌تواند برای نوزادان زودرس و حتی برخی از نوزادان تازه متولد شده ترکیب دشواری باشد. به همین دلیل، همه‌ نوزادان در ابتدا حرفه‌ای نیستند. اما با تمرین، می‌توانند این کار را یاد بگیرند.

رفلکس‌های نوزادی

چه کارهایی می‌توانید انجام دهید:

مراقبت کانگورو

به نوزاد خود تماس پوست به پوست بدهید، این به نوزاد شما کمک می‌کند گرم بماند و حتی ممکن است به تولید شیر شما کمک کند. مراقبت کانگورو ممکن است برای همه نوزادان، به‌ویژه آنهایی که شرایط پزشکی خاصی دارند، گزینه مناسبی نباشد.

بیدار کردن برای تغذیه

نوزاد خود را هر ۲ تا ۳ ساعت برای غذا خوردن بیدار کنید. پرستار کودک می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید چه زمان هایی نیاز به بیدار کردن نوزاد برای تغذیه ندارید. نوزادان زودرس ممکن است به‌طور مکرر تغذیه شوند یا برای مدت بیشتری بیدار شوند تا غذا بخورند.

قرارگیری در موقعیت مناسب

نوزاد خود را در موقعیت درست شیردهی نگه دارید حتی اگر با لوله تغذیه می‌شود. حتی می‌توانید توپک‌های پنبه‌ای را با شیر مادر خیس کنید و آنها را نزدیک نوزاد قرار دهید. هدف این است که او بوی شیر شما را بشناسد.

تجربه در موقعیت‌های مختلف

با نگه‌داشتن نوزاد در موقعیت‌های مختلف حین شیردهی این امر را آزمایش کنید. برخی نوزادان در موقعیت های جدید خوب هستند . می توانید زیر آرنج خود نگه دارید و بدنشان را توسط یک بالش کنترل کنید.

رفلکس جاری شدن شیر را افزایش دهید

روی افزایش رفلکس جاری شدن شیر خود کار کنید که باعث می‌شود شیر شروع به جریان کند. این باعث می‌شود که نوزاد شما راحت‌تر شیر را دریافت کند. می‌توانید ماساژ دهید، با دست شیر را بیرون دهید یا یک کمپرس گرم روی سینه‌های خود قرار دهید تا جریان شروع شود.

مثبت بمانید

سعی کنید در اوایل شیردهی ناامید نشوید. مهم‌ترین چیز این است که با نوزاد خود آشنا شوید. با گذشت زمان، او باید شروع به مصرف شیر بیشتری در جلسات طولانی‌تر کند.

نوزادان در رحم چندین رفلکس را در خود تقویت می کنند تا به زندگی خارج از رحم عادت کنند. در نوزادان نارس، رشد برخی رفلکس‌ها ممکن است به تأخیر بیفتد یا ممکن است رفلکس را پس از مدت طولانی‌تری نشان دهند. اگر در مورد رفلکس‌های نوزاد خود نگران هستید، با کاردرمانگر او صحبت کنید.

رایج‌ترین رفلکس های نوزاد

رفلکس‌های جستجو و مکیدن با هم به کار می‌روند. وقتی گونه یا گوشه دهان نوزاد لمس می‌شود، سرش را می‌چرخاند. انگار که در تلاش است تا پستان را پیدا کند.

  • رفلکس جستجو

برای آزمایش رفلکس جستجو:

گونه یا دهان نوزاد خود را لمس کنید.
به جستجو از سمتی به سمت دیگر توجه کنید.

با بزرگ‌تر شدن نوزاد، معمولاً در حدود سه هفته، او سریع‌تر به سمتی که لمس می‌شود، می‌چرخد. رفلکس جستجو معمولاً تا ۴ ماهگی ناپدید می‌شود.

  • رفلکس مورو

رفلکس مورو که به عنوان رفلکس ترس هم شناخته می‌شود، معمولاً در پاسخ به صداهای بلند یا حرکات ناگهانی اتفاق می‌افتد، به ویژه وقتی حس سقوط به عقب را تجربه می‌کند. ممکن است ببینید که نوزادتان در پاسخ به صداها یا حرکات غیرمنتظره، دست‌ها و پاهایش را به سمت بالا پرتاب می‌کند. بعد از اینکه اندام‌ها را به سمت بیرون می‌کشد، دوباره آن‌ها را جمع می‌کند.

این رفلکس گاهی با گریه همراه است و می‌تواند خواب نوزاد را تحت تأثیر قرار دهد و او را بیدار کند. پیچیدن نوزاد در پتو گاهی می‌تواند به کاهش رفلکس مورو در حین خواب کمک کند.

برای آزمایش رفلکس مورو:

به واکنش نوزادتان در برابر صداهای بلند، مثل پارس کردن سگ، توجه کنید.
اگر نوزادتان دست‌ها و پاهایش را به بیرون پرتاب کند و سپس دوباره جمع کند، این نشانه رفلکس مورو است.

این رفلکس معمولاً در حدود ۵ تا ۶ ماهگی ناپدید می‌شود.

  • رفلکس گردن تونیک

رفلکس گردن تونیک ، یا رفلکس شمشیربازی زمانی اتفاق می‌افتد که سر نوزاد به یک طرف چرخانده می‌شود. مثلاً اگر سرش به سمت چپ چرخیده باشد، دست چپ به سمت بیرون کشیده می‌شود و دست راست در آرنج خم می‌شود.

برای آزمایش رفلکس گردن تونیک:

به آرامی سر نوزادتان را به یک سمت بچرخانید.
به حرکات دستش توجه کنید.

این رفلکس معمولاً در حدود ۶ تا ۷ ماهگی ناپدید می‌شود.

گفتار درمانی در منزل برای نوزادانی که با مشکلات رفلکس مکیدن مواجه هستند، می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر در بهبود توانایی‌های تغذیه و ارتباطی این نوزادان عمل کند. این فضاهای دوستانه و راحت، تاثیرات مثبتی بر روحیه نوزاد داشته و می‌تواند به ارتقای مهارت‌های زبانی و ارتباطی او در آینده کمک کند.

  • رفلکس گرفتن

رفلکس گرفتن به نوزادان این امکان را می‌دهد که به طور خودکار انگشت شما یا اسباب‌بازی‌های کوچک را وقتی در کف دستشان قرار می‌گیرد، بگیرند. این رفلکس در رحم توسعه می‌یابد و معمولاً در حدود ۲۵ هفته بعد از بارداری شکل می‌گیرد. برای آزمایش این رفلکس:

به آرامی کف دست نوزادتان را نوازش کنید.
او باید انگشت شما را بگیرد.

گرفتن او ممکن است بسیار قوی باشد و معمولاً تا ۵ تا ۶ ماهگی ادامه دارد.

  • رفلکس بابی‌نسکی

رفلکس بابی‌نسکی زمانی اتفاق می‌افتد که کف پای نوزاد به شدت نوازش می‌شود. این باعث می‌شود که انگشت شست پا به سمت بالا خم شود و سایر انگشتان نیز به سمت بیرون باز شوند. برای آزمایش:

به آرامی زیر پای نوزادتان را نوازش کنید.
به باز شدن انگشتانش توجه کنید.

این رفلکس معمولاً تا ۲ سالگی کودک ناپدید می‌شود.

انواع رفلکس های نوزاد

  • رفلکس قدم زدن

رفلکس قدم زدن یا رقص نشان می دهد که نوزاد شما می‌تواند به زودی بعد از تولد (با کمک) راه برود.

برای آزمایش:

نوزادتان را به صورت ایستاده روی یک سطح صاف و محکم نگه دارید.
پاهای نوزادتان را روی سطح قرار دهید.
ادامه دهید که به طور کامل از بدن و سر نوزادتان حمایت کنید و تماشا کنید که چگونه چند قدم برمی‌دارد.

این رفلکس معمولاً در حدود ۲ ماهگی ناپدید می‌شود.

نتیجه‌گیری :

با اینکه نوزادها دفترچه راهنما ندارند، اما با یک سری رفلکس‌هایی به دنیا می‌آیند که به بقا در هفته‌ها و ماه‌های ابتدایی زندگی کمک می‌کند. رفلکس مکیدن کمک می‌کند تا مطمئن شوید نوزاد شما به اندازه کافی غذا می‌خورد و بتواند رشد گفتاری خوبی داشته باشد.

همه نوزادان بلافاصله به مکیدن، بلعیدن و نفس کشیدن تسلط پیدا نمی‌کنند. اگر با مشکلات شیر دادن مواجه هستید، به گفتاردرمان مراجعه کنید. با تمرین، به احتمال زیاد شما و نوزادتان به زودی به این کار عادت خواهید کرد.

منبع : کلینیک باقرزاده



این مطلب چقدر مفید بود ؟
2.0 از 5 (1 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits