شرایط صیغه موقت و نحوه خواندن صیغه ازدواج موقت
احکام عقد موقت
مُتعِه یا نکاح مُنقَطِع یا ازدواج موقت که به صیغه نیز معروف است، نوعی از ازدواج در مذهب شیعه است که در آن عقد ازدواج برای مدت معین و محدودی با مهریه ای معلوم، بین زن و مرد بسته میشود و با پایان آن رابطهٔ زوجیت خودبهخود منقضی میشود. در میان مسلمانان در مورد جواز این ازدواج اختلاف نظر است. اهل سنت، اباضیه و زیدیان آن را حرام و شیعیان امامی آن را مشروع و صحیح میدانند.
برخی در تعریف متعه را ازدواج نمیدانند و معتقدند در شریعت اسلام ازدواج دو نوع تعریف نشدهاست. متعه یعنیتمتع، درحالیکه هدف از ازدواج، تشکیل خانواده است.همچنین ادعا شده در برخی احکام و روایات شیعه این امر دارای اجر و ثواب میباشد.متعه در قوانین ایران به پیروی از فقه امامیه به رسمیت شناخته شدهاست، اما در کشورهای اسلامیِ دیگر و کشورهای غربی چنین نهادی وجود ندارد.
تفاوت بین ازدواج دائم و ازدواج موقت
عقد ازدواج تنها طریق مشروع و سالم در برقراری ارتباط همسری بین زوجین است و در این امر فرقی بین ازدواج و دائم نمیباشد. پس طرفین پس از جاری شدن عقد، زن و شوهر یک دیگر محسوب میگردند و تنها تفاوت در این امر این است که در عقد موقت، پایان این ازدواج از پیش تعیین و توافق شده است.
تفاوتهایی در تعهدات زن و مرد در ازدواج موقت با ازدواج دائم وجود دارد، از جمله آن که:
1- ذكر نشدن مهر در عقد دائم، عقد را باطل نمىسازد؛ بر خلاف عقد موقت. لذا ذکر مهریه در عقد موقت واجب است.
2- زن و شوهر در عقد دائم از یكدیگر ارث مىبرند؛ بر خلاف عقد موقت.
3- جایز نیست زن و شوهر در عقد دائم شرط كنند كه نزدیكى انجام نگیرد؛ بر خلاف عقد موقّت (زن میتواند شرط کند که نزدیکی صورت نگیرد، اما اگر بعداً راضی شد، مانعی ندارد)
4- شوهر در عقد دائم باید نفقه زن را بپردازد ؛ برخلاف عقد موقّت.
5- زن در عقد دائم بدون اجازه شوهر نمىتواند بیرون برود؛ ولى در عقد موقت مىتواند ؛ مگر آنكه باعث تضییع حق شوهر شود.
6- ذكر مدت در عقد دائم لازم نیست؛ ولى در عقد موّقت باید حتماً مدت زمان ذكر شود. هیچ محدودیتی در مدت زمان ازدواج موقت وجود ندارد (از چند دقیقه تا چند سال)
7- عقد موقت طلاق ندارد بلکه جدا شدن زن و مرد بهواسطه تمام شدن مدت عقد و یا بخشیدن مدت (مرد باقیمانده زمان عقد را به زن میبخشد) میباشد.
روش های مختلف برای خواندن صیغه ی عقد موقت
روش اوّل: عاقد، شخص ثالث است.
اگر عاقد شخص دیگری باشد، ابتدا باید از هر دو طرف برای خواندن صیغه ی عقد وکالت بگیرد و بعد از آن، صیغه را این گونه بخواند:
- فرض کنید که نام خانم «فاطمه» است و نام آقا هم «علی». در این صورت:
- به وکالت از خانم بگوید: زَوَّجتُ مُوکِّلَتی (فاطمۀ) مُوَکَّلی (علی) فِی المُدَّۀِ المَعلُومَۀِ عَلَی المَهر المَعلُوم
- پس به وکالت از آقا بگوید: قَبِلتُ التَّزویجَ لِمُوَکِّلی (علی)
معنی صیغه
موُکّل خودم «فاطمه» را به تزویج «علی» در آوردم، در مدت مشخص و با مهریه ی مشخص
- قبول کردم این ازدواج را.
روش دوم: عاقد، خود زن و مرد هستند.
اگر آقا و خانم هر کدام بخواهند صیغه ی مربوط به خود را بخوانند، این گونه بگویند:
- ابتدا خانم می گوید: «زَوَّجتُکَ نَفسِی فِی المُدَّۀِ المَعلُومَۀِ، عَلَی المَهرِالمَعلُوم»
- بعد بلافاصله آقا بگوید: «قَبِلتُ التَّزویجَ»
معنی صیغه
- خانم می گوید: تو را به زوجیت خود درآوردم، در مدّت مشخص و با مهریه ی مشخص.
- آقا می گوید: قبول کردم این زوجیت را.
روش سوم: عاقد، خود داماد است.
اگر آقا از خانم وکالت بگیرد که خودش صیغه ی عقد را بخواند، این گونه بگوید:
- ابتدا به وکالت از خانم بگوید: «زَوَّجتُ مُوَکِّلَتِی (فاطمۀ) نَفسِی، فِی المُدَّۀِ المَعلُومَۀِ، عَلَی المَهر المَعلُوم»
- بعد بلافاصله برای خودش بگوید: «قَبِلتُ التَّزویج»
معنی صیغه
- موکلم فاطمه را به ازدواج خودم در آوردم، در مدّت معلوم و با مهر معلوم
- قبول کردم این ازدواج را.
روش چهارم: عاقد، خود عروس است.
اگر خانم از آقا وکالت بگیرد که خودش صیغه ی عقد را بخواند، این گونه بگوید:
- ابتدا از طرف خود بگوید: «زَوَّجتُک نَفسِی، فِی المُدَّۀِ المَعلُومَۀِ، عَلَی المَهر المَعلُوم»
- بعد بلافاصله از طرف داماد (موکل خود) بگوید: «قَبِلتُ التزویج لموکِّلی (علی)»
معنی صیغه
- خودم را به ازدواج تو درآوردم در مدت معلوم با مهر معلوم
- قبول کردم این تزویج را از طرف موکلم.
دیدگاه ها