سلام.من و همسرم ۱۰ ساله زندگی میکنیم. همسرم ۴۱ سالشونه. ایشان اصلا کادو نمیده.البته سالهای اول ازدواج خوب بودن.ابراز محبت لفظی اصلا نمیکنه. ایشان چند روز قبل از دسته گل ترحیم برای من اندازه دسته گل ،گل کنده و آورده و گفت برات ارزش قائل شدم جلوی مردم کندم و میدونستم دوست داری .من اعتراض کردم و ناراحت شدم. جالبه ایشان ناراحت شده که من زدم تو ذوقش.گفت گل ،گل هست چه فرقی میکنه؟.فعلا قهریم. در ضمن خیلی کم پاپیش میگذاره برای آشتی .اکثرا خودم پا پیش میگذارم.بیشتر درگیر مسائل کار هست. احساس میکنم بعد ۱۰ سال حقم نیست تو ذهنش همچین جایگاهی داشته باشم که ارزش یک شاخه گل از گلفروشی رو هم نداشته باشم.به نظرتون چه کارکنم ذهنیتش رو عوض کنم نسبت به خودم تا برایم ارزش قائل باشه.کمی محبت کنه . و وقتی قهریم پاپیش بگذاره برای آشتی و به اصطلاح ناز من رو بکشه؟ به نظر شما رفتار من نامعقول بود.؟ ممنون