علت و درمان حساسیت چشم به نور

در مورد حساسیت چشم به نور بیشتر بدانید

حساسیت چشم به نور یا (فتوفوبیا) یکی از شایع‌ترین شکایتهای چشمی است که باید به آن توجه کرد و عدم توجه به درمان این عارضه باعث تشدید آن می‌شود. این عارضه با علائمی مثل: تنگ کردن شکاف پلکی یا بروز اشک، سوزش یا خارش در برابر نور ظاهر می‌شود که می‌تواند از برخی بیماری‌ها و التهابات چشمی باشد و یا اینکه با سایر ناهنجاری‌ها مثل سردردهای میگرنی تظاهر یابد.

فوتوفوبیا به معنای هراس یا گریز از نور است. فوتو فوبی را حساسیت چشم ها به نور نیز می گویند. شخص مبتلا به فوتوفوبیا نمی تواند نور و روشنایی را تحمل کند.

حساسیت به نور همچنین یکی از پیامدهای استفاده نادرست از لنزهای تماسی و یا استقرار طولانی در برابر نور خورشید می‌باشد،‌افرادی که عملهای جراحی (اصلاح عیوب انکساری چشم مثل : لیزیک ،‌لازک) نیز داشته‌اند دچار این حساسیت می‌شوند که باید در روزهای اولیه جراحی تحت مراقبت قرار گیرند.

عدم تحمل نوردرخشان از عوارض پیری هم می‌تواند باشد. در افراد مسن‌تر از ۴۰ سال ناراحت شدن چشم در اثر بازتاب نور مثلاً از روی شیشه یا آب دریا یا برف چیز شایعی است. این به‌خاطر پیر شدن عدسی چشم است که ضخیم‌تر یا کدرتر شده و نور را پراکنده کرده و شدیدتر نشان می‌دهد.

علت کمتر شایع دیگر تخریب سلول‌های حساس به نور است که در حالت عادی تطابق چشم به نور را آسان می‌کنند. این ناراحتی در میان سالخوردگان شایع‌تر است. همچنین حساسیت به نور می‌تواند یکی از علائم اولیه آب سیاه چشم باشد، گرچه در این حالت معمولاً با اختلال و درد همراه است.

اگرچه در بیشتر موارد، فتوفوبی خطری ندارد، اما گاهی اوقات نشان دهنده یک مشکل جدی تر است . برخی افراد مبتلا به این عارضه در مقابل نور درخشان دچار ناراحتی چشمی می شود، در حالیکه برخی دیگر در مقابل هیچ نوع نور و روشنایی نمی توانند بایستند. منابع این نور و روشنایی عبارتند از: نور خورشید، نور لامپ مهتابی یا کم مصرف، نور لامپ های معمولی (زرد رنگ) و یا نور شمع یا آتش. اگر چشم های کسی نسبت به نور حساسیت شدیدی داشته باشد، هنگام مواجهه با روشنایی، چشم های خود را تنگ کرده و یا می بندد. دلایل زیادی باعث حساسیت چشم ها نسبت به نور می شوند، اما مهم ترین آن ها وجود یک بیماری زمینه ای در فرد است که فوتوفوبی از علائم آن می باشد و خودش یک بیماری محسوب نمی شود. حساسیت چشم ها به نور در هر سنی می تواند بروز کند.

علائم حساسیت چشم به نور

تعدادی علامت قابل مشاهده برای تشخیص حساسیت چشم به نور وجود دارد که عبارتند از:

• احساس ناراحتی چشم ها
• بستن چشم ها
• تنگ کردن چشم ها
• سوزش چشم ها
• اشک ریزش زیاد

این علائم هنگام قرار گرفتن فرد در مقابل نور شدید ایجاد می شوند.در برخی موارد هیچ کدام از علائم بالا وجود ندارند، به جز حساسیت به نور به تنهایی. ممکن است فردی یک روز هیچ علامتی را نداشته باشد، ولی روز بعدی این علائم را نشان دهد. هر فردی، ویژگی های مختص به خودش را دارد و علائم متفاوتی را تجربه می کند. همچنین این حساسیت به علت زمینه ای بستگی دارد.

در سایر موارد، افراد دچار علائم دیگری می شوند که بستگی به بیماریی دارد که باعث حساسیت چشم ها به نور شده است.

علل حساسیت چشم به نور

دلایل مختلفی باعث ابتلای یک فرد به فوتوفوبیا می شوند. حساسیت چشم به نور یک بیماری یا اختلال نیست، بلکه علامت یک بیماری یا اختلال است، به عنوان مثال عفونت یا التهاب چشم ها می تواند باعث حساسیت چشم به نور شود.

همچنین حساسیت چشم به نور می تواند علامت یک بیماری دیگر مثل سردردشدید، سردرد میگرنی و یا یک بیماری ویروسی باشد.

رنگ چشم فرد نیز در حساسیت او نسبت به نور موثر است. افرادی که چشم های روشن تری دارند در مقایسه با افرادی که چشم های تیره تری دارند، دچار سطوح مختلفی از حساسیت به نور می شوند.

گفته می شود وجود رنگدانه کمتر در چشم های روشن باعث ابتلای بیشتر به حساسیت نوری می شود و وجود رنگدانه بیشتر در چشم های تیره باعث حفاظت از چشم ها در مقابل نور زننده مثل نور درخشان خورشید می گردد.

گاهی اوقات حساسیت چشم به نور با مشکلات و بیماری هایی مثل بوتولیسم، ورم ملتحمه، التهاب قرنیه، التهاب عنبیه چشم و ... همراه است.

علل شایع حساسیت چشم به نورعبارتند از:
1- زخم و خراشیدگی قرنیه
2- جدا شدن شبکیه چشم
3- مشکلات ناشی از لنز چشم
4- آفتاب سوختگی
5- عمل جراحی مشکلات انکساری چشم
6- التهاب داخل چشمی (یووئیت)
7- داروهایی مثل تتراسایکلین

پیشگیری از حساسیت چشم به نور

قطعا در پیشگیری و کنترل حساسیت به نور، باید به بررسی عوامل سبب ساز آن توجه کرد، که در صورت نورگریزی ناشی از عفونت ها التهابات چشمی و یا خشکی چشم با درمان این ناهنجاری‌ها، حساسیت‌ به نور نیز بر طرف می‌گردد، درصورت نورگریزی به سبب مصرف برخی داروها با قطع مصرف‌،‌ این عارضه از بین می‌رود. افرادی که عملهای جراحی (اصلاح عیوب انکساری چشم مثل : لیزیک ،‌لازک) نیز داشته‌اند دچار این حساسیت می‌شوند که باید در روزهای اولیه جراحی تحت مراقبت قرار گیرند.

آستانه حساسیت به نور در افراد گوناگون و در فصول مختلف نیز متغیر می‌باشد که ملاحظات ویژه‌ای را در برخورد با پدیده‌ نورگیری، اقتضا می‌نماید، به طور مثال در مواردی که میزان حساسیت به نور شدید‌تر باشد از عدسی‌های تماسی ویژه‌ای که از خاصیت کنترل و تعدیل میزان نور برخوردارند باید استفاده شود و یا استفاده از عینک‌های آفتابی برای رفع حالت خیرگی که ناشی از انعکاس نور از سطوح مختلف است توصیه می‌شود.

عینک آفتابی خوب بزنید. اگر چشمان حساس به نور دارید، عینک آفتابی با خصوصیات زیر لازم دارید: شیشه‌های آن باید لااقل ۹۰ درصد پرتوهای فرابنفش آفتاب را دفع کند. این شیشه‌ها علاوه بر اینکه دید شما را در نور شدید راحت‌تر می‌کند، از تشکیل آب مروارید و تخریب سلول‌های حساس چشم جلوگیری می‌کند. شیشه‌ها باید پولاریزه باشند تا بازتاب نور آفتاب هم چشم را نیازارد. عینک‌های پولاریزه مخصوصاً در کنار دریا و روی برف بسیار مفیدند. شیشه‌های آینه‌ای هم نور را بیشتر منعکس کرده و از چشم محافظت می‌کنند. دیگران این عینک را مانند آینه می‌بینند.

هنگام مصرف دارو عینک بزنید. حساسیت به نور می‌تواند از عوارض جانبی برخی داروها، مثل آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدحساسیت‌ها، و داروهای فشار خون باشد. اگر تحت درمان با یکی از این داروها هستید، بیشتر چشمانتان مراقبت کنید و در بیرون از خانه عینک آفتابی بزنید. حتی ممکن است نیاز به عینک کمتر تیره‌ای داشته باشید تا در مکان‌های پر نور بزنید.

درمان به علت زمینه ای بستگی دارد. مثلا در موارد خشکی چشم از داروهایی مانند قطره اشک مصنوعی استفاده می کنیم و در مواقعی که میگرن علت زمینه ای باشد بهترین درمان ها معمولا درمان های دارویی مانند تریپتان ها هستند.

درمان بیماری حساسیت به چشم

• اولین و بهترین روش درمان بیماری حساسیت به چشم شناسایی علت زمینه ای آن است.
• اگر کسی به طور طبیعی نسبت به نور و روشنایی حساس است، باید عینک آفتابی بزند، به خصوص عینک های ضد اشعه ماورای بنفش، کلاه لبه دار بپوشد و از قرار گرفتن در محیط های پر نور خودداری کند
• در بیشتر موارد، اگر علت زمینه ای را درمان کنید، میزان حساسیت به نور کم شده و فوتوفوبی از بین می رود.
• اگر دارویی باعث ابتلای شما به فتوفوبی شده است، با پزشک خود صحبت کنید تا نوع داروی شما را عوض کند و داروی دیگری به شما دهد.
• در برخی موارد، استفاده از یک لنز رنگی همرنگ چشم، توسط پزشک توصیه می شود.
• همیشه اگر دچار یک مشکل چشمی مثل حساسیت به نور شدید، نزد پزشک روید، حتی اگر فکر می کنید مشکل حادی نیست.

بیشتر بخوانید:

آمپول ضد حساسیت راه حل درمان انواع آلرژی!

حساسیت به بادام زمینی یک حساسیت شایع و خطرناک

حساسیت به گوشت شتر

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم