حساسیت به گوشت شتر

حساسیت به گوشت شتر و عوارض آن

حساسیت به گوشت شتر جزء آلرژیهای غذایی و حساسیت نسبت به گوشت قرمز طبقه بندی می شود. طبق گزارش‌ سازمان‌های معتبر، حدود ۵ درصد از کودکان و ۴ درصد از بزرگسالان آمریکایی به یکی از آلرژی‌های غذایی مبتلا هستند. با اینکه آلرژی غذایی بیشتر نسبت به تخم‌مرغ، گندم، سویا، مغزهای خام، شیر و ماهی به‌وجود می‌آید، اما می‌تواند نسبت به هر ماده دیگری، از جمله گوشت قرمز، هم شکل بگیرد.

این روزها وقتی برای خرید گوشت قرمز به برخی قصابی‌ها یا مغازه‌های عرضه مواد پروتئینی مراجعه می‌كنیم در میان انواع گوشت گاو، گوساله و گوسفند با گوشت شتر مواجه می‌شویم. این گوشت از نظر قیمت با گوشت گاو تفاوت چندانی ندارد و از لحاظ شكل ظاهری شبیه گوشت گوسفند و گاو است.

امروزه بسیاری از شهرنشینان به علت عادت نداشتن به مصرف گوشت شتر از خوردن آن اجتناب می‌كنند. شتر منبع بسیار خوبی از مواد مغذی است و از جهت تركیبات شیمیایی با گوشت سایر دام‌های اهلی مقداری تفاوت دارد. این گوشت در مقایسه با گوشت گاو از میزان پروتئین و چربی كمتری برخوردار است و در مقایسه با سایر گوشت‌های دیگر حاوی سدیم بیشتر و پتاسیم كمتری است.مقدار ویتامین B كمپلكس و برخی عناصر معدنی نظیر فسفر و كلسیم آن بسیار زیاد است. اما باید افزود كه نسبت آهن و روی آن كمتر از گوشت سایر دام‌های اهلی است و نسبت كلسیم این گوشت در عضلات ران آن زیادتر است. ویتامین‌های گروه B این گوشت در تقویت اعصاب تاثیر زیادی دارد و روی آن در تقویت قوای جنسی و جلوگیری از اختلالات در رشد جنین كارآمد است.

كالری بسیار بالای گوشت شتر قوای بدنی و استقامت را زیاد می‌كند و توصیه می‌شود كه بانوان باردار و شیرده، دانش‌آموزان، ورزشكاران و افراد كهنسال از خوردن آن غافل نشوند. ویژگی اصلی و متمایزكننده گوشت شتر در مقایسه با دیگر گوشت‌ها، فقدان مواد هورمونی و آنتی‌بیوتیك در آن است چرا كه این حیوان در طبیعت آزاد و به دور از پرورش دامی رشد می‌كند. همچنین وجود مواد طعم‌دهنده و معطر در گوشت این حیوان موجب تحریك و ترشح غدد بزاقی و شیره معده شده و در نتیجه قدرت جذب را افزایش می‌دهد.

علت حساسیت به گوشت شتر

آلرژی به پروتئین موجود در گوشت قرمز وقتی به‌وجود می‌آید که سیستم ایمنی، پروتئین گوشت قرمز را با عناصر مخرب اشتباه بگیرد و آن را به‌ عنوان چنین عنصری شناسایی کند. در ادامه نوعی آنتی‌بادی به‌ نام ایمونوگلوبولین E یا IgE در واکنش به این پروتئین به‌وجود می‌آید که به همین پروتئین اختصاص پیدا می‌کند. درنتیجه وقتی که فرد دوباره گوشت قرمز می‌خورد، IgE نسبت به پروتئین آن واکنش نشان می‌دهد و عناصر شیمیایی خاصی را در این واکنش آزاد می‌سازد که درنهایت علائم ناشی از واکنش آلرژیک را به‌وجود می‌آورند.

علائم حساسیت به گوشت شتر

علائم آلرژی به پروتئین گوشت قرمز معمولا با گذشت چند دقیقه تا یک ساعت از مصرف گوشت قرمز یا ماده غذایی حاوی آن نمایان می‌شوند. کهیر، شایع‌ترین علامت آلرژی به پروتئین گوشت قرمز است، اما علائم پوستی ناشی از این آلرژی می‌توانند خفیف‌تر باشند و به‌صورت بثورات پوستی در اطراف دهان یا صورت نمایان شوند. علائم این آلرژی در دستگاه گوارش نیز معمولا شامل حالت‌هایی مانند تهوع و استفراغ هستند. البته در موارد مواجهه با واکنش آلرژیک شدید، فرد با تنگی نفس، سرفه و تغییر صدا مواجه می‌شود. به‌گفته متخصصان، افرادی که ساعت‌ها پس از مصرف گوشت قرمز با علائم آلرژیک مواجه می‌شوند، معمولا به کربوهیدرات موجود در گوشت قرمز آلرژی دارند، نه به پروتئین آن.

حساسیت غذایی چیست؟

حساسیت غذایی شرایط خاص فیزیولوژیکی است که با سیستم ایمنی بدن ارتباط دارد. تشخیص آن از اهمیت به سزایی برخوردار است زیرا با تشخیص صحیح و یافتن راههای کمکی و تصمیم جهت مهـــــــار و کنترل آن می توان عوارض ناشی از آلرژیهای غذایی را به حد اقل رساند. آلرژیهای غذایی شرایطی است که فرد نسبت به ترکیبات غذایی خاص مانند پروتیین ها حساسیت پیدا می کند و واکنش سیستم ایمنی بطور خفیف یا شدید خواهد بود که حتی ممکن است موجب حمله های آنافیلاکتیک شده و در نهایت منجر به مرگ شود.

آلرژن های غذایی آنتی ژنها، پروتیین ها یا مولکولهای بزرگ موجود در غذا هستند که سیستم ایمنی نسبت به آنها واکنش نشان می دهد. ایمونوگلوبین E نسبت به مواد خارجی واکنش نشان داده تا بدن از آنها عاری شود. علائم آلرژی غذایی به صورت عطسه، خارش، استفراغ، تهوع، سردرد، انقباض عضلات، آسم ظاهر می شود.

دو نوع آلرژی غذایی وجود دارد که عبارتند از:

۱- آلرژی فوری
۲- آلرژیهای تاخیری

آلرژیهای فوری بلافاصله پس از چند دقیقه ظاهر می شود و معمولا از انواع خطر ناک و شدید هستند ولی آلرژیهای تاخیری معمولا تا ۴۸ ساعت پس از صرف آلرژن های غذایی ظاهر می شوند.

تشخیص حساسیت به پروتئین گوشت

تشخیص آلرژی به پروتئین گوشت قرمز معمولا براساس سابقه بالینی فرد یا بررسی زنجیره حوادثی که منجر به برانگیختگی واکنش آلرژیک شده است، انجام می‌گیرد. این آلرژی را می‌تواند با آزمایش خون یا تست پوستی رایج تایید کرد. در آزمایش خون، سطح IgE نسبت به پروتئین گوشت قرمز بررسی می‌شود تا وضعیت آنتی‌بادی‌های آلرژیک در بدن مشخص شود. در تست پوستی رایج هم سطح پوست را می‌خراشند و مقدار کمی از آلرژن مورد نظر را روی آن قرار می‌دهند تا واکنش احتمالی را ارزیابی کنند.

درمان حساسیت گوشت شتر

حذف ماده غذایی آلرژی زا پس از تشخیص وادامه یک رژیم غذایی کافی و متناسب با نیازها برای درمان آن استفاده می شود. آموزش ارزش بسیار زیادی در درمان آلرژی غذایی دارد. دانش تغذیه فرد نسبت به ماده غذایی آلرژن و یا منابع غذایی که در فرایند آن ممکن است حاوی ماده غذایی آلرژن باشد اهمیت بسزایی دارد. خواندن برچسب های غذایی در انتخاب منابع غذایی بسیار مهم است، زیرا با اطلاع از ترکیبات آن می توان آلرژن ها را جستجو کرد و با مصرف غذای مناسب ایمنی لازم تامین شود.

درمان اصلی برای آلرژی به پروتئین گوشت قرمز، خودداری از مصرف گوشت قرمز و تمامی غذاهایی است که حاوی گوشت قرمز هستند. اگر به‌ طور تصادفی با گوشت قرمز تماس پیدا کردید، آنتی‌هیستامین‌هایی مانند بنادریل می‌توانند واکنش موضعی مانند بثورات پوستی را درمان کنند. اگر واکنش سیستمیک و شدیدی اتفاق بیفتد، اپی‌نفرین تزریقی باید به بدن فرد مورد نظر برسد. در صورت استفاده از این داروی تزریقی، فرد بیمار باید برای درمان تکمیلی سریعا به بیمارستان منتقل شود.

نکات مهم در مورد آلرژی به پروتئین گوشت قرمز

اصطلاح «گوشت قرمز» برای نامیدن گوشت گاو، گوساله، گوسفند ، شتر و گوشت همه پستانداران بالغ مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این‌حال، بعضی از افراد فقط به پروتئین موجود در یکی از این گوشت‌ها آلرژی دارند. تست تشخیصی می‌تواند این مساله را برای شما روشن کند. افرادی که فقط به یک گوشت خاص آلرژی دارند، می‌توانند در طول زندگی از گوشت‌های قرمز دیگر استفاده کنند. به‌علاوه، تشخیص آلرژی به پروتئین یا کربوهیدرات موجود در گوشت قرمز هم در تست تشخیصی تعیین می‌گردد.

بیشتر بخوانید:

علائم و نشانه های آلرژی و حساسیت به قهوه

بهترین راه درمان حساسیت به بادمجان

بیماری فاویسم(Favism)یا حساسیت به باقلا

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم