دلگرم
امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
مراقبت های مهم بعد از سوراخ کردن گوش
41
زمان مطالعه: 8 دقیقه
مراقبت از گوش تازه سوراخ شده/با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با مهمترین نکات بعد از سوراخ کردن گوش آشنا شوید.

مراقبت از گوش تازه سوراخ شده

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با مهمترین نکات بعد از سوراخ کردن گوش آشنا شوید.

مراقبت از گوش تازه سوراخ شده

مناسب ترین سن برای سوراخ کردن گوش چه زمانی است؟

بعد از سوراخ کردن ،چه کارهایی باید انجام دهیم؟

رعایت بهداشت، استفاده از پماد، عدم تماس موضع با آب و انتخاب گوشواره های سبک از مهمترین نکات بعد از سوراخ کردن گوش است همچنین نباید قسمت‌های غضروفی گوش را سوراخ کرد چون به عفونت‌ غضروفی منجر می‌شوند. برای سوراخ کردن گوش محدوده سنی خاصی وجود ندارد و امروزه با وجود دستگاه‌های خاصی که برای سوراخ کردن گوش موجود است، استفاده از روش سنتی مرسوم نیست. به هر حال رعایت بهداشت و ضد عفونی کردن محل سوراخ کردن گوش از مهمترین اقدامات بعد از این اقدام است.

عموما" در محل سوراخ کردن گوش -بعد از استفاده از زیورآلات -ترشحات خشک دیده می‌شود که به دلیل حساسیت به فلزات -به خصوص آلیاژ‌های نیکل- به وجود می‌آید.البته ممکن است آلرژی به طلا و نقره هم در برخی افراد وجود داشته باشد.با سوراخ کردن گوش زخم کوچکی در ناحیه به وجود می‌آید که استفاده از پماد‌هایی مثل تتراسایکلین در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اولیه به مدت حداقل ۳ بار در روز می‌تواند کمک‌کننده باشد.اگر بعد از ۲۴ ساعت میزان درد افزایش پیدا کرد یا در محل سوراخ شدن قرمزی و تورم به وجود آمد مراجعه به پزشک الزامی است چرا که نیاز به آنتی‌بیوتیک خوراکی احساس می‌شود.

بعد از سوراخ کردن گوش بهتر است در ۲۴ ساعت اولیه، آب به موضع نرسد.از گوشواره‌های خیلی سنگین استفاده نکنند چرا که این امر باعث می‌شود نرمه گوش کشیده شود و سوراخ تعبیه شده بزرگ شود و مشکل زیبایی به وجود آید. قسمت‌های غضروفی گوش نباید دستکاری و سوراخ شوند چون گاهی اوقات به عفونت‌های غضروفی منجر می‌شوند که در موارد پیشرفته کار به جراحی و تخلیه چرک می‌انجامد.

مراقبت بعد از سوراخ کردن گوشها

روش 1 از 4: از سوراخ های گوش خود مراقبت کنید.

تا زمانیکه سوراخ های گوشتان بهبودی نیافته اند، گوشواره های اولیه را در نیاورید.

زمانیکه گوش های خود را سوراخ کردید، فرد متخصص، گوشواره های اولیه ای را در گوشهایتان قرار می دهد. این گوشواره ها، از مواد ضد حساسیت و برخی انواع ویژه ی از پیش طراحی شده ساخته شده اند تا برای مدت زمانی نامحدود، در گوش های شما قابل استفاده باشند. اگر زود هنگام گوشواره ها را از گوش هایتان خارج کنید، ممکن است سوراخ های گوش هایتان بسته یا بطور نامناسبی بهبود یابند.

اگر سوراخ ها، در ناحیه ی لاله ی گوش هستند، گوشواره های اولیه معمولاً پس از شش هفته می توانند خارج شوند.اگر سوراخ های گوشتان، در ناحیه¬ی غضروفی گوش هستند، گوشواره ها معمولاً پس از هشت الی دوازده هفته می¬توانند خارج شوند.

به دفعات زیاد به گوش های خود دست نزنید.

دست زدن غیر ضروری به سوراخ های گوش، موجب عفونت خواهد شد. به آن ها دست نزنید مگر اینکه بخواهید تمیزشان کنید. اگر لازم است که آن ها را لمس کنید، ابتدا دست های خود را با صابون ضد باکتری بشوئید.

مراقب اشیائی که می توانند به گوشواره هایتان گیر کنند باشید.

کلاه ها، روسری ها و سایر اشیائی که ممکن است به گوشواره هایتان گیر کنند باید با دقت مورد استفاده قرار بگیرند. از اشیائی مانند گوش پوش یا شال هائی که ممکن است به گوش هایتان فشار وارد کنند، بپرهیزید.اگر روبنده می پوشید، از پارچه ای استفاده کنید که براحتی گیر نکند. سعی کنید که از روسری های بسیار نرم و شل استفاده کنید و یک روسری را چندین بار استفاده نکنید مگر اینکه آن را شسته باشید.در زمان تعویض لباس، بخصوص لباس هائی که براحتی گیر می کنند، مراقب باشید.

اجازه ندهید مواد دیگر با گوش هایتان تماس داشته باشند.از تماس شامپو، حالت دهنده و سایر محصولاتی که مربوط به مو هستند، با گوش هایتان اجتناب کنید چراکه افزودنی های موجود در این محصولات، ممکن است موجب عفونت شوند.می توانید یک لایه ی پلاستیکی را بر روی هر یک از گوش هایتان قرار دهید تا زمانیکه مشغول استحمام هستید از سوراخ های گوش هایتان محافظت کنید.

با گوش هائی که تازه سوراخ شده اند، به استخر شنا نروید مگر اینکه آن ها را با مواد ضد آب پوشانده باشید. تا آنجائیکه امکان دارد سر خود را بالای آب نگهدارید. ممکن است قادر باشید پس از گذشت شش هفته از سوراخ کردن گوش هایتان، در استخر شنا کنید.

سعی کنید که به پشت خود بخوابید.قرار دادن گوش هایتان بر روی بالش در زمان خواب، علاوه بر تحریک کردن سوراخ ها، دردناک نیز خواهد بود.اگر خوابیدن به پشت برایتان سخت است، مطمئن شوید که روبالشی تان هر شب تمیز باشد. باکتری ها می توانند از روبالشی به سوراخ های گوش هایتان منتقل شوند که ممکن است موجب عفونت گردد.
همچنین می توانید از حقه ی زیر پیراهنی استفاده کنید: بالش خود را با یک زیر پیراهنی تمیز بپوشانید و آن را هر شب تعویض کنید.

دست هایتان را با صابون ضد باکتری بشوئید.

این، مرحله ای مهم است، چراکه می توانید براحتی باکتری را از طریق انگشتان دست، به گوش هایتان منتقل کنید. مطمئن شوید که در هر بار تماس با گوش هایتان، دست هایتان تمیز هستند.

گلوله ی پنبه یا ابر پاک کننده ی زخم را به یک محلول پاکیزه، آغشته کنید.

از پاک کننده ی نمکی که توسط فرد متخصصی که گوش هایتان را سوراخ کرده یا فرد دیگری که متخصص درمان سوراخ های گوش است فراهم آمده، استفاده کنید.از الکل، هیدروژن پراکسید یا پماد ضد باکتری استفاده نکنید. این ترکیبات، حاوی افزودنی هائی هستند که از تولید مجدد سلول های پوستی و درمان زخم ناشی از سوراخ کردن گوش، جلوگیری می کنند.از یک محلول نمک دریائی بعنوان محلول پاکیزه کننده ای که در فروشگاه ها موجود است، استفاده کنید. از یک هشتم قاشق چایخوری نمک دریائی به ازای 250 گرم آب، استفاده کنید. از صابون نمکی که حاوی یدید است استفاده نکنید.

سوراخ های گوشتان را با گلوله ی پنبه یا ابر پاک کننده، تمیز کنید.

پشت و جلوی سوراخ ها را تمیز کنید. از تمیز شدن و پوشیده شدن کل ناحیه با محلول پاک کننده، اطمینان حاصل نمائید. مطمئن شوید که محلول، به درون سوراخ ها نفوذ کند.

برای گوش دیگر، از یک پنبه یا ابر پاک کننده ی جدید استفاده کنید.

وسیله ای را که برای تمیز کردن اولین سوراخ استفاده کرده اید، دور بیندازید و برای گوش دیگر از وسیله ی نو استفاده کنید.

سه بار در هفته سوراخ گوش هایتان را تمیز کنید.

تمیز کردن را بخصوص در هفته های اول پس از سوراخ کردن گوش هایتان، نادیده(سرسری) نگیرید. مهم است که به دفعات، گوش هایتان را ضد عفونی کنید، چراکه غبار و آلودگی های موجود در هوا، علاوه بر موادی که گوش ها بطور طبیعی تولید می کنند، موجب تحریک سوراخ ها و در نتیجه موجب عفونت می گردد.پس از حمام یا دوش گرفتن، گوش هایتان را تمیز کنید چراکه ممکن است شامپو یا نرم کننده، وارد سوراخ های گوشتان شده باشد.پس از شنا یا عرق کردن در نتیجه ی فعالیت خارج از منزل، گوش هایتان را تمیز کنید.

تورم یا قرمز بودن سوراخ های گوش را بررسی نمائید.

این نشانه ها، پس از یک یا دو روز پس از سوراخ کردن گوش، عادی است اما اگر پس از این مدت فروکش نکردند، ممکن است عفونت یا حساسیت داشته باشید.اگر گوشواره ها سفت بودند، می توانید آن ها را برای مدتی، از لاله ی گوشهایتان جدا کنید. اگر احساس درد بعد از قرار دادن مجدد آن ها از بین نرفت، به دکتر مراجعه کنید.

مشکلاتی که در نتیجه ی واکنش های حساسیتی(آلرژیک) بوجود می آیند، اغلب براحتی با در آوردن گوشواره ها برطرف می شوند. البته این مسئله موجب بسته شدن سوراخ گوش می شود.
اگر می خواهید سوراخ گوشتان بسته نشود، به پزشک مراجعه کنید، چراکه قادر خواهد بود گوش شما را مداوا کند و به شما بگوید که آیا درآوردن گوشواره ضروری است یا خیر.

اگر علائم جدی را تجربه می کنید، به پزشک مراجعه کنید.

بیرون ریختن چرک، خارش شدید، قرمزی و درد شدید، نشانه های عفونت هستند. یا شخصاً گوشواره ها را در بیاورید و یا اگر شدیداً دردناک است، به پزشک مراجعه کنید تا آن ها را دربیاورد. گوش عفونت کرده را با پماد ضد عفونی کننده شست و شو دهید و تا زمانیکه بهبود یابد، آن را پانسمان کنید.

نگهداری از گوش سوراخ کرده 3. اگر لاله ی گوشتان دچار پارگی شد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
اگر گوشواره هایتان به چیزی گیر کرد و لاله ی گوشتان پاره شد، به بخیه نیاز دارید. به یک مرکز مراقبت های فوری یا اورژانس مراجعه کنید تا گوشتان را درمان کنند.

----------------------------------------------------------------------------

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی



این مطلب چقدر مفید بود ؟
4.2 از 5 (41 رای)  
    توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

    دیدگاه ها

    اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !

    
    hits