10 دلنوشته شهادت امام رضا (ع) با بیانی غم انگیز و احساسی

دلنوشته شهادت امام رضا (ع)

در این مقاله از مجله اینترنتی دلگرم مجموعه ای از دلنوشته های شهادت امام رضا (ع) را تقدیم حضورتان خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

دلنوشته تسلیت شهادت امام رضا (ع)

غروب ‏‌ها وقتى گام‌ ‏هاى سبز صداى اذان در مناره‌ ‏ها مى‏ پیچد و دل را در لذتى هراسان رها می کنم، در سقاخانه دلم آماده اقامه هشتمین رکعت نماز عشق می شوم.

السلام علیک یا على بن موسى الرضا.

تو کدام آسمان صافى که همه در هواى تازه یادت نفس می‌ کشند تا دل شوره‌ ‏هاى بیکران تنهایى خود را به آرامش پر کشیدن در خنکاى گنبدت برسانند؟

دلنوشته درباره شهادت امام رضا (ع)

وقتى صداى نقاره غروب‏ هاى صحنت قدم ‏هایم را میخکوب مى‏ کند، فریاد رضا رضا را در متن موسیقى محزون مى‏ شنوم و بغض شکسته‏ ام را تقدیم دیدارت مى‏ کنم.

رضا جان! دانه کدام انگور جرئت یافت که طعم ذلت مأمون را به کام تو بچشاند تا قبله هشتم را در صبر و لبخند خویش بنا کنى؟

امروز، تنها نه خیابان‏هاى خراسان که تمام رگ‏هاى عاشقانت، به گلدسته و رواقت ختم مى ‏شود.

خاطره سوزاندن جگرت، تا قیامت از ذهن خاک خراسان بیرون نمى ‏رود.

آهوى دلم دوان دوان مى‏ آید.

تو آن جگرسوخته ‏اى که آب را به زائرانش هدیه مى ‏کند؛ زیرا اولاد على علیه ‏السلام از عزیزترین‏هاى خود مى‏ بخشیدند و من در صحن تو، به دنبال اشاره‏ هایى مى‏ گردم که با آن حرف مى‏ زنى؛ مثل پرواز همان کبوتران که با گندم‏هاى محبت تو، عمرى است اسیر رهایى در آسمان همجوار تواند.

هر روز به شوق تکرار خاطره تو و آهو، آهوى دلمان از هر جا رمیده مى‏ شود؛ دوان دوان در سایه تو مأوا مى‏ گیرد تا دست تو، مثل ابرى سخاوتمند، بر نیازش ببارد؛ پس اشتیاق تند ما را مجاب کن یا على بن موسى الرضا!

دلنوشته در مورد شهادت امام رضا (ع)

اى ضامن هر چه نیاز و اى امام رئوف! ما خود را به پنجره نگاه تو آویخته ایم و چشم هاى آغشته به رازمان را به ضریح تو دوخته ایم. ما را از سقاخانه لطفت سیراب کن.

امروز، عمارت بلند آوازه توس، غربت است و بر بالاى این بناى شهیر، کبوترى نیست که نالان نباشد. بر بالاى این بناى غریب، آسمان نیز به اشک ریزى ابرها تن داده است

دلنوشته کوتاه شهادت امام رضا (ع)

ز قافله عشق پیاده جا موندم اما خداروشکر که واسه آروم شدن دلم ، درددل ها و بغض هامو آوردم پیش ضامن آهو ، ان شاءالله برات کربلا مو بده ، ان شاءالله به شرط لیاقت و شایستگی دعا گوی تمام ملتمسین دعا هستم …

دلنوشته زیبا برای شهادت امام رضا (ع)

با تو، زانوان لرزانم به آرامش، رضا مى‏ دهند و چشمان شناور در غروبم، بهجتى سبز را تجربه مى‏ کنند.

من با تو، آینه‏ اى مى‏شوم تن شسته از غبارها و زنگارها؛ آن‏گونه که آفتاب، سلول‏ هاى جانم را شعر مى‏ شود.

تو را در زمستان ‏هاى سرما و سکوت، صدا کرده ‏ام؛ با دستانى از حاجت و در بهارى از اجابت، غوطه خورده ‏ام.

از مدینه تا توس، مرورت مى‏ کنم و ثانیه‏ هاى سترگ ولایتت را مى‏ ستایم.

تو، هشتمین ستاره‏اى در آسمان فیروزه و لبخند. رودها همچنان بزرگى ‏ات را در غرفه‏ هاى آب، روانند. مى‏ آیى و دروازه‏ هاى آفتاب گشوده مى ‏شوند.

زمزمه نامت وسیعمان مى ‏کند

مى ‏آیى و شهر را بشارت پرنده و آبشار، به دست افشانى مى‏ خواند.

زمین، ریشه علوى‏ ات را بر خویش مى ‏بالد. آسمان، شاخه‏ هاى هاشمى‏ ات را به تحسین، ستاره مى ‏پاشد اى آن‏که ابهتت ، تار و پودمان را به سکوت مى‏ خواند؛ اى آن‏که زمزمه نامت، وسیعمان مى ‏کند، باران کرامتت را بر ما بگستران تا از تشویش این همه، در دور دست آرامش ساکن شویم. ما را بخوان به بلنداى افق دریایى‏ ات و از انزواى این همه تاریکى، رهایمان کن.

دلنوشته شهادت علی بن موسی الرضا (ع)

من همان آهوی رمیده و در بند هستم که محتاج گوشه چشمی از توست.

یا رضا،‌ ای غریب الغربا و ای معین الضعفا،‌ اینک التماس های این بنده ی ضعیف و در بندت را به اجابت برسان. باشد که بندها گسسته شود.

دلنوشته غمگین شهادت امام رضا (ع)

در چشم انگورهای من، نشان مظلومیتت پیداست. کوچه‏ های توس، آخرین گام‏های مقدست را به مویه نشسته است.

تو، صدای غریب خراسانی در هیاهوی بی‏سرانجام فریادها و پچ پچ‏ه ها، آن نخل تناوری که شاخه‏ های ابدی ‏ات را خزانی نیست.

خیابان‏های نور، به گلدسته‏ های به خورشید رسیده‏ات ختم می‏ شوند. تو آرامش دل‏های زخمی و بی‏قراری هستی که طنین ناله‏ هایشان، در جان ضریحت می‏پیچد. از آن سوی آبی‏ ها نگاهمان کن؛ که سخت آرزومند توایم و نیازمند. 

دلنوشته ای برای شهادت امام رضا (ع)

ای شاه شاهان…

این بار نیز با کوله باری از گناهان آمده ام تا پناهم بدهی.

ای به فدای حرمت که ملجا درماندگان است، این بنده ی درمانده ات را دور مران و راهش بده…

دلنوشته درباره امام رضا (ع)

ای ماه درخشان شب بی نور زندگی ام،‌ ای همه دار و ندار محتاجان، ای معنی لبخند بر چهره ی گریان زائرانت، دست نوازشی بر باور پژمرده ام بکش.

دل را به ضریحت گره زدم تا شاید دستان مهربان تو گشاینده ی آن باشد. ای نهایت آرزوی مشتاقان، آرزوی مرا نیز به اجابت برسان.

یا امام رضا، گاهی دلم می خواهد آهویی در بند باشم تا تو ضامنم شوی. ای ضامن آهوان رمیده و دل شکسته، چشمه ی جود و کرم تو به کدامین دریای بی کران متصل است که هر چه از آن نصیب بندگانت می کنی باز هم پایانی ندارد…

دلنوشته در مورد امام رضا (ع)

یا امام رضا دلم هوای تو کرده شه خراسانی .. چه می شود که بیایم حرم به مهمانی…؟ دلم زکثرت زشتی بریده آقاجان… عنایتی که بیایم، تویی که درمانی….

السلام علیک با علی بن موسی الرضا