من زراس رفتم و سپس روستای شیوند متاسفانه هیچ امکان رفاهی و اقامتی سالم و مطلوب وجود ندارد. روستای شیوند که باید بناچار از اسکله با قایق یا لندی کرافت به آنجا سفر کنید مردمی بسیار تیغ زن و چپاولگر دارد که شما چون در جزیره گرفتار شدید ناچارید با هر قیمتی برای یک شب اجاره یک محل خواب نیمه ویرانه کنار بیایید .اتاقهایی که در این روستا اجاره داده میشه بدون هیچ امکان رفاهی هست حتی تخت های آن صرفا یک تخت فلزی که روی آن طوری سیمی فلزی هست و بدون تشک و بالشت و پتو میباشد از جمله بی مهریهای مردم این جزیره هست
این مکان بسیار جای زیبایی هست ولی جاده های دوطرفه و خطرناکی داره ولی خب از اینها که بگذریم از لحاظ امکانات رفاهی و سرویس بهداشتی وضعیت خیلی بدی داره ودرعوض قیمتهای ورودی زیادی نسبت به امکاناتش از مردم میگیرن مامجبورشدیم چادرمون راروی سنگلاخ بزنیم حداقل نکردن بعضی جاها راباسیمان صاف کنن که ملت روی سنگلاخ نخوابن فقط هزینه ورودی خوب میگرن
زمانی میتوانید در مورد منطقه ای اطلاع ریانی کنید که کاملا از هر حیث قابل بازدید باشد امکانات رفاهی بهداشتی و زیست محیطی و امکانات تفریحی و امنیتی چرا در اکثر مناطق گردشگری در کل ایران امکانات رفاهی و بهداشتی به شکل بومی و غیر اصولی در اختبار گردشگران قرار میگیرد که باعث سرخوردگی و عوم سر محدد به چنین مناطقی خواهد شد
چرا در اکثر مناطق گردشگری در کل ایران امکانات رفاهی و بهداشتی به شکل بومی و غیر اصولی در اختبار گردشگران قرار میگیرد که باعث سرخوردگی و عوم سر محدد به چنین مناطقی خواهد شد