مشخصات ظاهری زنگوله بال :
زنگوله بال 42 سانتیمتر ؛ اندازه این پرنده کمتر از نصف اندازه میش مرغ است ، محتاط بودن بیش از حد این پرنده مشاهده آن را دشوار می سازد . پرنده نر در پرو بال زمان زاد و ولد ؛ به وسیله گردن سیاه و سفیدش مشخص می شود .
سطح پشتی بدن و تارک آن قهوه ای ، خاکی کمرنگ و پر از خطوط موجدار سیاه ، صورتش خاکستری مایل به آبی و سطح شکمی آن سفید است .
زنگوله بال ماده در سطح پشتی کمرنگتر با رگهرگه و راهراه عرضی سیاه و در سطح شکمی ، سفید مایل به نخودی است با سینه و پهلوهای راهراه . روی صورت و گردنش نشانه مشخصی ندارد ، رفتارش مانند میشمرغ است ولی به سهولت می دود و هنگام مخفی شدن قوز کرده روی زمین پهن می شود .
پروازش خیلی سریع است ، بال زدن پرنده نر ، سریع و توام با صدایی سوت مانند است ، در پرواز بطور کلی سفید بنظر می آید ولی نوک بالهایش سیاه و مشخص است . اوج پروازش از میش مرغ خیلی بیشتر است .
معمولا بصورت دسته های کوچک ، ولی در پاییز به صورت گله های بزرگ دیده می شود .
نامهای دیگر زنگوله بال :
دسته ( خانواده ) : | پرنده ، تیره هوبره - otididae |
نام فارسی : | زنگوله بال |
نام علمی : | Tetrax tetrax |
نام انگلیسی : | Little Bustard |
نام فرانسوی : | Outarde canepetiere |
نام عربی : | حبارى صغيرة |
تغذیه :
زنگوله بال ها معمولا از مواد گیاهی سبز و دانه های خشک تغذیه می کند اما در فصل زمستان که رویش گیاهان کمتر است از حشراتی چون ملخ ، مارمولک وجوندگان کوچک و پرندگان نیز تغذیه می کند.
زیستگاه زنگوله بال :
زنگوله بال ها دشت های سرسبز و مزارع گندم و شبدر و غیره و در گذشته پرنده زنگوله بال ، در فصل زمستان نسبتا فراوان بوده است و به تعداد خيلي كم در ايران زاد و ولد مي كرده و اما در حال حاضر اين پرنده در معرض خطر انقراض نسل قرار دارد ، ضمن مهاجرت همه ساله تعداد قابل ملاحضهای در شمال خراسان و قسمت شرقی دشت مغان دیده میشوند . در سال ۸۳ حدود ۵۰ قطعه زنگوله بال در پناهگاه حیات وحش میانکاله مشاهده شدهاند .
حفاظت :
جمعیت این گونه به دلیل نابودی محدوده زیستی و تولید مثلی شان روبه کاهش است و در وضعیت نزدیک به تهدید نسل قرار گرفته اند.
بیشتر بخوانید :
درمورد هوبره پرنده بیابان گرد چه می دانید؟
آشنایی با پرنده شکاری به نام طرلان + فیلم و عکس
معرفی پرنده شکاری به نام پیغوی کوچک
تهیه و گردآوری مجله دلگرم
دیدگاه ها