تغذیه جوجه شتر مرغ از بدو تولد تا سن تخم گذاری

تغذیه جوجه شترمرغها مسئله ای بسیار مهم جهت آغاز و تداوم رشدی خوب و موثر است که در دراز مدت می تواند بر روی آینده تولیدی پرندگان نیز بسیار موثر باشد.

در طی سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسیار حساس بوده و درصد تلفات آنان بیشتر از سنین دیگر می‌باشند. برای به حداقل رساندن تلفات رعایت کامل بهداشت و تغذیه مناسب و دقیق امری ضروری است.

تغذیه جوجه شتر مرغ از تولد تا 3 ماهگی:

جوجه شترمرغ می تواند از باقیمانده کیسه زرده برای مدت 7 تا 10 روز ابتدای زندگی اش تغذیه کند.اطمینان از اینکه جوجه شترمرغ ها آب مصرف می کنند، اهمیت دارد. در غیر اینصورت ممکن است نیاز به افزایش شدت نور یا تغییر درجه حرارت سالن باشد.

توصیه می شود که خوراک مصرفی جوجه ها در ابتدا به شکل خرد شده باشد .(اگر از روش پرورش روی کف سالن استفاده می شود، طی هفته اول خوراک روی روزنامه یا کارتن های تخم مرغ ریخته شده و پس از آن می توان دانخوریها را وارد سالن کرد.)

نکته مهم : برای جلوگیری از اشکالات پا و اختلالات اسکلتی باید رشد اولیه شترمرغ ها کنترل شود. محدود کردن مقدار انرژی خوراک بین 9 و 10 مگا ژول انرژی متابولیسمی در کیلوگرم معمولاً برای کنترل رشد کافی است.

با وجودی که شترمرغ ها توانایی هضم الیاف بیشتری نسبت به سایر پرندگان اهلی دارند ( به دلیل تخمیر در روده بزرگ ) ولی تنها پس از رسیدن به سن معینی توانایی انجام این کار را بدست می آورند.

لذا بهتر است طی چند هفته اول زندگی جوجه ها جیره هایی با بیش از 5% الیاف خام به آنها داده نشود. ضمناً توانایی جوجه شتر مرغ برای هضم چربی در اوایل زندگی کاملاً پایین است. از این رو نباید بیش از 5% چربی به آنها داده شود.

قبل از بردن جوجه شتر مرغ به مزرعه چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟

از سن دو تا سه هفتگى جوجه شتر مرغ به یونجه یا شبدر یک جایگزین مطمئن براى علوفهٔ تازه خواهد بود.

براى جلوگیرى از مصرف بیش از حد ساقه و اشیاء غیرقابل هضم و در نتیجه خطر یبوست بایستى به نکات زیر توجه نمود:

1. - جوجه‌ها نبایستى در حالت گرسنه وارد مزرعه شوند بلکه باید قبل از آن با غذاى پرانرژى تغذیه گردند.
2. - قبا از بردن به مزرعه بایستى رفتار خوراک خوردن جوجه‌ها به دقت کنترل شود.
3. - چراهاى اولیه نبایستى بیش از نیم ساعت و دوبار در روز تجاوز نماید. پس از آنکه جوجه‌ها به چریدن عادت کردند مى‌توان زمان را افزایش داد.
4. - در صورت بلند بودن ارتفاع علوفه چراگاه به‌ خصوص یونجه، ممکن است کندن برگ از ساقه‌هاى بلند براى جوجه مشکل بوده و لذا علوفه خود را از دست داده. (به چیزهاى دیگر مثل علف هرز، شن و ماسه و سنگریزه تمایل نماید.) مزارع موردنظر براى چراى جوجه‌ها بایستى به‌طور منظم درو شده و بلندى علوفه تا سن شش هفتگى از ارتفاع پشت جوجه‌ها تجاوز ننماید.
5. علاوه‌ بر نکات فوق بایستى توجه داشت که تا سن سه تا چهار ماهگی، هنگام انتقال جوجه به چراگاه نبایستى علوفه چراگاه مرطوب باشد. پرورش‌دهندگان شترمرغ در آفریقاى جنوبى در یافته‌اند که خیس شدن سطح شکم پرنده در اثر تماس با برگ‌هاى خیس ناشى از باران و شبنم در مزرعه باعث مرگ جوجه‌ها مى‌گردد.
   نکته مهم : در زمان بارندگی، گردش و چراى روزانه جوجه بایستى تا خشک شدن کامل علف‌ها به تعویق افتد.

تغذیه شتر مرغ از 3 ماهگی تا یک سالگی:

تغذیه ای پرندگان با افزایش سن آنها تغییر می کند. لذا انرژی و الیاف خام افزایش و مقدار پروتئین خوراک کاهش می یابد. باید الیاف جیره را در (چهار تا پنج) ماهگی به حدود 10% یا 11% درصد افزایش دهید .

ضریب انرژی زایی خوراک باید به حدود 5/10 –10 مگا ژول انرژی متابولیسمی بر کیلوگرم افزایش یابد. مقدار پروتئین خام نیز باید به تدریج به حدود 20-18 درصد کاهش یابد.

تعادل بین غلظت های کلسیم و فسفر قابل دسترس باید به نسبت 1: 2 – 8/1 حفظ شود. همچنین خوراک دادن باید به صورت آزاد انجام شود.

چرا استفاده از سنگریزه در خوراک شتر مرغ الزامی است؟

به‌منظور خرد شدن غذا در سنگدان، شترمرغ نیاز به تکه‌های کوچک سنگریزه دارد. تا زمانی‌که جوجه‌ها از طریق گردش و چرا به چنین منابعی دست نیافته‌اند بایستی به غذای آنان سنگریزه اضافه گردد.

سنگریزه‌ها بایستی نصف اندازه ناخن انگشت پرنده باشند. برای جوجه‌های تازه متولد شده این اندازه در حد یک دانه برنج است.

بعضی از پرورش‌دهندگان، سنگریزه یا ماسه زبر و خشن را به‌طور آزاد در اختیار جوجه‌ها قرار ‌می‌دهند (شن و ماسه باید کاملاً خشک باشد) و بعضی دیگر به‌دلیل ترس از انباشتگی معده یا روده حیوان گویا این روش را رد می‌نمایند.

2 تا 3 سنگریزه کوچک برای هر جوجه در روز کافی به‌نظر می‌رسد. البته برخی منابع نیز سنگریزه را فقط بعد از سه هفتگی پیشنهاد می‌کنند. توجه داشته باشید که سنگ‌های صنعتی به‌دلیل امکان بروز یبوست نبایستی مورد استفاده قرار گیرند.

جدول تعذیه شترمرغ از بدو تولد تا تخم گذاری:

3 نکته مهم در پرورش شتر مرغ که در هر سنی باید رعایت شود

1. ویتامین‌ها:
   اضافه نمودن ویتامین‌های محلول به آب آشامیدنی براساس دستورالعمل مصرفی کارخانه در دو تا سه هفته اول پرورش جوجه برای افزایش مقاومت در مقابل بیماری‌ها، توصیه می‌گردد. بسیاری از ویتامینها تاثیرات مستقیم یا غیر مستقیم در رشد و بازده پرندگان دارند.
   به طور مثال در هنگام بروز استرسهای گوناگون از قبیل استرسهای گرمایی استفاده از ویتامین C می تواند تاثیرات بسیار خوبی در کاهش اینگونه تنشها داشته باشد.
2. خوراندن کود:
   فلورمیکروبی لازم جهت هضم میکروبی در روده کور و بزرگ جوجه در اولین روزهای زندگی شکل می‌گیرد. در حیات وحش این فرآیند با بلعیدن مدفوع والدین به‌عنوان اولین غذا صورت می‌پذیرد. کود حاوی جمعیت باکتری‌های مورد نیاز پرنده است. به این منظور بعضی از پرورش‌دهندگان کود تازه پرندگان بالغ را برای جوجه‌ها توصیه می‌نمایند.
   البته خطر انتقال انگل‌های روده‌ ای و عوامل بیماری‌ زا به جوجه‌ها وجود دارد (در برخی کشورها خوراندن کود ممنوع است). حداقل برای جلوگیری از انتقال انگل‌ ها و عوامل بیماری‌ زای خاص شترمرغ، بعضی از پرورش‌دهندگان، کود تازه گاو را پیشنهاد می‌نمایند. این روش مورد بحث بسیار بوده و توسط بعضی از پرورش‌ دهندگان رد شده است.
   در طی روزهای اول زندگی، جوجه‌ها مدفوع خود را می‌خورند که این امر باعث بروز مشکلات بهداشتی فوق‌ اشاره می‌شود. برای جلوگیری از این خطرات، مدفوع بایستی مرتباً جمع‌آوری گردد. در بعضی از مزارع آمریکا جوجه‌ها ابتدا روی توری‌های فلزی پرورش می‌یابند تا مدفوع از دسترس آنها خارج گردد.
3. آب آشامیدنی:
   به همراه اولین وعده غذا در دو یا سه روزگی، بایستی آب نیز در اختیار جوجه‌ها قرار گیرد. پرندگان بایستی همانند غذا خوردن چگونگی آشامیدن آب را نیز یاد بگیرند. رنگی نمودن آب توسط رنگ‌های خوراکی و یا چسباندن یک عکس رنگی در داخل آبخوری باعث جذب پرندگان می‌گردد.
   آبخوری‌ها نبایستی در ارتفاع بلند قرار گرفته و باید توسط یک شی سنگین (مثل یک سنگ) مهار شوند. به ازاء هر سه دانخوری، یک آبخوری در نظر گرفته می‌شود.
   جوجه‌ها چه در پناهگاه نگهداری شوند و چه در محوطه باز، آب مصرفی و مدفوع و ادرار آنها بایستی کاملاً کنترل گردد. ادرار طبیعی به رنگ سفید است. انتظار می‌رود جوجه‌های ضعیف آب بیشتری خورده و در نتیجه دچار اسهال شوند. در این صورت پیشنهاد می‌شود2 تا 3 بار در روز و به مدت محدود آب در اختیار جوجه‌ها قرار گیرد.
   به‌عنوان یک قاعده کلی میزان آب بایستی 5/1 تا 2 برابر مقدار غذای کنسانتره باشد.
   آبخوری‌ها بایستی به‌طور روزانه تمیز و با آب تازه پر شوند. جوجه‌ها و پرندگان در حال رشد هرگز نباید آب مانده و گرم استفاده نمایند. اگرچه هیچ‌گونه مدرک علمی در این رابطه وجود ندارد، ولی این مسئله موجب بیماری و تلفات می‌شود. بنابراین نبایستی آبخوری‌ها در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرند.

کاربر گرامی چنانچه درمورد "جوجه شتر مرغ" سوالی داشتید. در پائین همین صفحه در قسمت نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.

بیشتر بخوانید::

نگهداری از جوجه ها،بهترین روش نگهداری از جوجه ها

بهترین نحوه نگهداری و بزرگ کردن جوجه مرغ مینا

نگهداری از جوجه اردک ، روش صحیح بزرگ کردن جوجه اردک

نگهداری از جوجه طوطی ، بهترین روش بزرگ کردن جوجه گوشتی طوطی + ...