فضایل تلاوت سوره بروج
سوره بروج درباره سرگذشت اصحاب اُخدود و سرنوشت مؤمنان به خدا در روز قیامت سخن میگوید و به تکذیبکنندگان قرآن هشدار به عذاب میدهد و در آخر، قرآن را در لوح محفوظ میداند. لوحی که تمام اتفاقات عالم، همراه با جزئیات کامل در آن ثبت است و به هیچ وجه قابل تغییر و دگرگونی نیست. در روایات آمده است پیامبر(ص) به قرائت این سوره در نمازهای روزانه سفارش کرده است.
محتوای سوره بروج
- باتوجـه به این که این سوره از سورههای مکی است چنین به نظر میرسدکه هدف اصلی تقویت روحیه مؤمنان در برابر دشمنان و تشویق آنان به پایمردی واستقامت است.
- و در هـمین رابطه در این سوره داستان اصحاب اخدود را نقل میکند، همانها که خندقها کندند و آتشهای عظیمی در آن افروختند، و مؤمنان را تهدید به شکنجه با آتش کردند، گروهی را زنده زنده در آتش سوزاندند، اما آنها از ایمانشان بازنگشتند.
- در قسمت دیگری از این سوره کافرانی را که مؤمنان را تحت فشار قرارمی دهند سخت مورد حمله قرار داده و آنها را به عذاب سوزان جهنم تهدیدمی کند، در حالی که مؤمنان را بشارت به باغهای پرنعمت بهشتی میدهد.
- در مقطع بعد آنها را به گذشته تاریخ باز میگرداند، و داستان فرعون و ثمود واقوام زورمند را در برابر دیدگانشان مجسم میسازد، تا کفار مکه که نسبت به آنهاقدرت ناچیزی داشتند حساب خود را بکنند، و هم مایه تسلی خاطر محمد و مؤمنان بوده باشد.
- و در آخرین مقطع سوره اشاره به عظمت قرآن و اهمیت فوقالعاده این وحی الهی میکند، و سوره را با آن پایان میدهد.
- نامگذاری این سوره به بروج به تناسب سوگندی است که در آیه نخستین آن آمدهاست.
آثار و ثواب خواندن سوره بروج
در حدیثی از محمد میخوانیم: «هرکس این سوره را بخواند خداوند به تعداد تمام کسانی که در نماز جمعه اجتماع میکنند، و تمام کسانی که روز عرفه (در عرفات) جمع میشوند، ده حسنه به او میدهد، و تلاوت آن انسان رااز ترسها و شدائد رهائی میبخشد».
باتوجه به این که یکی از تفسیرهای آیه وشاهد ومشهود روز جمعه و روزعرفه است، و نیزباتوجه به این که سوره حکایت از مقاومت شدید مؤمنان پیشین دربرابر شدائد و فشارها میکند، تناسب این پاداشها با محتوای سوره روشن میشود، و در ضمن نشان میدهد که این همه اجر و پاداش از آن کسانی است که آن رابخوانند و در آن بیندیشند و سپس عمل کنند.
متن و ترجمه سوره بروج
متن بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿١﴾ وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿٢﴾ وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿٣﴾ قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿٤﴾ النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿٥﴾ إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿٦﴾ وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿٧﴾ وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿٨﴾ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿٩﴾ إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿١٠﴾ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ ﴿١١﴾ إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ ﴿١٢﴾ إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ ﴿١٣﴾ وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿١٤﴾ ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ﴿١٥﴾ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ ﴿١٦﴾ هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ ﴿١٧﴾ فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿١٨﴾ بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ ﴿١٩﴾ وَاللَّـهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ ﴿٢٠﴾ بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ ﴿٢١﴾ فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿٢٢﴾ | ترجمه به نام خداوند رحمتگر مهربان سوگند به آسمان آكنده ز برج، (۱) و به روز موعود، (۲) و به گواه و مورد گواهى، (۳) مرگ بر آدمسوزان خندق. (۴) همان آتش مايهدار [و انبوه]. (۵) آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند. (۶) و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مىآوردند، گواه بودند. (۷) و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند. (۸) همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است. (۹) كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكردهاند، ايشان راست عذاب جهنم، و ايشان راست عذاب سوزان. (۱۰) كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن جويها روان است؛ اين است [همان] رستگارى بزرگ. (۱۱) آرى، عقاب پروردگارت سخت سنگين است. (۱۲) هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مىكند و بازمىگرداند. (۱۳) و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان]. (۱۴) صاحب ارجمند عرش. (۱۵) هر چه را بخواهد انجام مىدهد. (۱۶) آيا حديث [آن] سپاهيان: (۱۷) فرعون و ثمود بر تو آمد؟ (۱۸) [نه،] بلكه آنان كه كافر شدهاند در تكذيباند؛ (۱۹) با آنكه خدا از هر سو بر ايشان محيط است. (۲۰) آرى، آن قرآنى ارجمند است، (۲۱) كه در لوحى محفوظ است. (۲۲) |
---|
دیدگاه ها