دلگرم
امروز: سه شنبه, ۱۵ آبان ۱۴۰۳ برابر با ۰۲ جمادى الأول ۱۴۴۶ قمری و ۰۵ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی
ماه های حرام کدامند ؟ آیا ماه رمضان هم جزء ماه های حرام است؟

آیا ماه رمضان ماه حرام است؟

ماه های حرام کدامند ؟ آیا ماه رمضان هم جزء ماه های حرام است؟
3
زمان مطالعه: 8 دقیقه
در این مقاله از مجله اینترنتی دلگرم می خواهیم برای شما عزیزان توضیح دهیم که آیا ماه رمضان ماه حرام است یا خیر ؟ پس تا انتها با ما همراه باشید.

آیا ماه مبارک رمضان ماه حرام است ؟

اولا، ماه رمضان، ماه حرام نیست.
ثانیا، عروسی در ماه حرام اشکال ندارد. ماه حرام ماهی است که در آن آغاز به جنگ حرام است.

ماه های حرام کدامند؟

با توجه به این که ماه هاى حرام، مانند ذى القعده، ذى الحجه و محرم، به ترتیب و پشت سر هم است، آیاماه صفر، جزء ماه هاى حرام است یا ماه رجب؟ زیرا معقول نیست که در دوران جاهلیت، هنگام جنگ، در ماه هاى ذى القعده و ذى الحجه و محرم آتش بس بشود. و جنگ پس از آن ادامه پیدا کند، آن گاه در ماه رجب نیز آتش بس بشود.

مراد از ماه هاى حرام ماه هایى است که خداوند متعال رعایت حرمت آن ها را بر مؤمنان واجب نموده است و از زبان و از زمان حضرت ابراهیم و اسماعیل(علیهما السلام) جنگ در ماه هاى حرام را ناروا دانسته است. این سنت ابراهیم از زمان آن حضرت تا ظهور اسلام همچنان طبق سیره عملى در میان عرب محترم شمرده مى شد، قرآن کریم نیز بر آن صحه گذاشته و حرمت ماه هاى حرام را امضاء کرد.

چنان که خداوندمى فرماید: «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِى کِتَـبِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَـوَ تِ وَالأَْرْضَ مِنْهَآأَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَ لِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْـلِمُوا فِیهِنَّ أَنفُسَکُمْ وَقَـتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَآفَّةً کَمَا یُقَـتِلُونَکُمْ کَآفَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ;(توبه،36) شمار ماه ها به نزد خداوند، در کتاب الهى از روزى که آسمان ها و زمین را آفرید، دوازده ماه است چهار ماه از آن حرام است.

در قرآن از این ماه به عنوان ماهی که در آن قرآن نازل شده یاد شده‌است.با توجه به آیه ۱۸۵ سوره بقره که نزول قرآن را در ماه رمضان می‌گوید و سوره قدر که نزول قرآن را در شب قدر می‌داند، مسلمانان معتقدند که شب قدر در این ماه واقع است.

مناسبت‌ها در ماه مبارک رمضان

  1. درگذشت خدیجه، همسر پیامبر اسلام (۳ سال قبل از هجرت)
  2. ولادت حسن بن علی، دومین امام شیعه (۳ قمری)
  3. معراج پیامبر اسلام (۶ ماه قبل از هجرت)
  4. از شب‌های قدر
  5. ضربت خوردن علی بن ابی طالب، خلیفه چهارم مسلمین و امام اول شیعه (۴۰ قمری)
  6. از شب‌های قدر
  7. فتح مکه بدست مسلمانان (۸ قمری)
  8. درگذشت علی بن ابی طالب، خلیفه چهارم مسلمین و امام اول شیعه (۴۰ قمری)
  9. از شب‌های قدر
  10. از شب‌های قدر

ماه رمضان

ماه مبارک رمضان یک ماه و زمان مشخصی است که ثواب اعمال در آن زیادتر و دروازه های خیر برای طالبان آن گشوده می گردد، رمضان ماه خیر و برکت و انفاق است. در قرآن کریم از این ماه به نام هدایت کننده مردم یاد شده، ده روز اول ماه مبارک رمضان آن رحمت،ده روز وسط آن بخشش و آمرزش و ده روز آخر آن آزادی از آتش جهنم است. احادیث زیادی در بزرگی این ماه وارد شده، در صحیح بخاری و مسلم آمده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: “چون رمضان فرا رسد دروازه های بهشت باز شده و دروازه های دوزخ بسته می شود و شیاطین به زنجیر کشیده می شوند”.

و چون اعمال خیر در این ماه زیاد می شود، و همچنین برای تشویق به انجام اعمال صالح دروازه های بهشت باز می گردد و برعکس چون اهل ایمان کمتر مرتکب گناه می شوند شیاطین به زنجیر کشیده می شوند و نمی توانند همچون دیگر ماهها به اهداف خود دست یابند.

الله متعال پنج چیز را در ماه مبارک رمضان از خصوصیات امت اسلامی قرار داده

است که عبارتند از:

1) خوشبو بودن دهان روزه دار نزد خدا که در اثر خالی بودن معده به وجودمی آید و مردم آن را ناپسند می دانند که این نزد خدا از بوی مسک نیز بهتر است؛ زیرا که در اثرعبادت خدا پدید آمده، و هرچه ناشی از طاعت و عبادت خدا باشد نزد پروردگار محبوب است و خداوند متعال خوبتر و بهتر از آن را به عبادت کننده می دهد.

2) استغفار ملائکه برای روزه داران تا هنگام افطار شان، ملائکه ها که مخلوقاتی معصوم و مکرمند، راستی که این ملائکه های معصوم و مکرم قابلیت آن را دارند که دعایشان در حق روزه داران قبول شود و این خود دلالت بر بلند قدر بودن روزه داران می نماید.

3) پروردگار جهان و هستی، هر روز بهشت خود را زینت می دهد تا بندگانش را برای رسیدن بدان تشویق نماید.

4) در این ماه مبارک شیاطین به زنجیر کشیده می شوند و مانند دیگر ماهها نمی توانند به اهداف خود برسند و این از فضل خدا بر بندگان صالح می باشد که دشمنشان را زندانی کرده لذا ما مشاهده می کنیم که پرهیز کاران در این ماه نسبت به ماههای دیگر بیشتر رغبت به انجام اعمال خیر و دوری از گناه را از خود نشان می دهند.

5) الله متعال در آخرین شب این ماه مبارک گناهان امت محمد صلی الله علیه وسلم را می بخشد بشرط اینکه حق این ماه مبارک رمضان مانند نماز و روزه را به شکل احسن و شایستهء آن بجای آورده باشد. پس ماه مبارک رمضان برای کسیکه از گناهان دوری نماید و مشغول طاعت و عبارت شود نعمتیست بس بزرگ که شایسته است آنرا غنیمت شمارد.

ماه رمضان1402

1- دین درست این است. پس در آنبر خویشتن ستم میکنید و با مشرکان به هنگام نبرد دسته جمعى پیکار کنید همان گونه که آن ها دسته جمعى با شما پیکار مى کنند و بدانید خدا با پرهیزگاران است.» سه ماه از ماه هاى حرام پشت سر هم هستند که عبارتند از ذى القعده، ذى الحجه و محرم و یکى دیگر، ماه رجب است که میان ماه هاى جمادى و شعبان قرار گرفته است. در مورد تفاوت این ماه ها با ماه هاى دیگر در ابتدا قابل ذکر است که همه روزها و شب ها مخلوق خداست و هیچ زمانى به خودى خود بر «زمان» دیگر برترى ندارد; ولى برخى از روزها، شب ها و ماه ها به خاطر علل و حوادثى، برترى و قداست خاصى پیدا مى کنند.

2- ماه هاى حرام نیز که به زمان «حضرت ابراهیم» برمى گردد و در عصر جاهلیت به عنوان یک سنت به قوت خود باقى بود، از سوى اسلام نیز به خاطر حکمت و فوایدى که داشته تأیید شد. از جمله فلسفه ها و فواید آن مى توان به احتمال پایان یافتن جنگ ها به خاطر مجال یافتن جنگجویان براى تفکر و اندیشه، دعوت به صلح و آرامش،امکان انجام مناسک حج، تجارت و بسیارى از امور دیگر، اشاره کرد. افزون بر این، در برخى روایات، فلسفه حرام بودن ماه رجب، به جا آوردن عمره در این ماه بیان شده است.

3- بنابراین، سه ماه حرام پشت سرهم است (ذوالقعده، ذوالحجه، محرم) و یک ماه مفرد و جدا است; یعنى ماه رجب که در روایات به آن تصریح شده است و ماه صفر از ماه هاى حرام نیست. و پشت سرهم نبودن ماه هاى حرام غیر معقول نیست، ضمن این که اگر بنا است پشت سرهم باشد، چرا صفر ماه حرام باشد و شوال نباشد؟ . آتش بس در جنگ، حتى براى چند روز یا یک روز هم داراى اثر و فایده است. در دوران جنگ هاى بیست ساله ویتنام، براى آتش بس یک روزه تلاش مى کردند و این حکم، خود نشانه روح صلح طلبى اسلام است.

4- منظور از حرام نمودن این چهار ماه، این است که مردم در این ماه ها از جنگیدن دست بکشند و امنیت عمومى در همه جا حکم فرما شود تا به زندگى خود و فراهم آوردن وسایل آسایش و سعادت خویش بپردازند و به عبادات و طاعات مشغول شوند. در دوران جاهلیت که از دین توحیدى حضرت ابراهیم(علیه السلام)خبرى نبود، مشرکان به این قانون الهى نیز احترام میگذاشتند، ولى به خواست خود جاى ماه ها را عوض مى کردند; براى مثال به جاى ماه محرم، ماه صفر را حرام اعلام مى کردند که آیه 37 سوره توبه، این عمل را کفر و گناه محسوب نمود.



این مطلب چقدر مفید بود ؟
5.0 از 5 (3 رای)  

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits