انواع خال و بهترین روش برداشت خال

انواع خال و بهترین روش برداشت خال ، را برای شما عزیزان و کاربران محترم مجله دلگرم قرار داده ایم , با مجله دلگرم همراه باشید.

انواع خال و بهترین روش برداشت خال

خال در زبان انگلیسی «Beauty‌Mark» یا «نشانه زیبایی» نامیده می‌شود. زیبا دانستن خال از قرن هجدهم در اروپا رواج پیدا كرد و بعد از آن به‌تدریج كم‌رنگ شد. اما با شهرت یافتن «مریلین مونرو» ستاره سینمای تجاری، بار دیگر خال به‌عنوان یك نشانه زیبایی مطرح شد. حتی امروزه بعضی‌ها سعی می‌كنند با پیرسینگ، جواهرات و حتی تاتو روی صورت خود، به‌خصوص در گوشه لب‌شان خال مصنوعی ایجاد كنند!

که البته چندان مورد قبول متخصصان پوست و مو نیست. با وجود این، بعضی خال‌ها آنقدر بزرگ یا نازیبا هستند كه اعتمادبه‌نفس فرد را پایین می‌آورند. گروهی از آنها نیز به‌دلیل مكان قرارگیری‌شان حسابی دردسرساز می‌شوند از جمله

خال‌های گوشتی لابه‌لای ریش صورت، كف سر، در محل بستن كمربند و... بنابراین همان‌قدر كه بعضی خال‌ها طرفدار دارند گروهی دیگر آزاردهنده هستند و باید برداشته شوند. اما اینكه چه روشی برای برداشتن كدام خال مناسب‌‌تر است، پرسشی است كه دكتر شیده یزدانیان، متخصص پوست و مو و فلوشیپ فوق تخصصی زیبایی و لیزر از ایالات متحده به آن پاسخ می‌دهد.

خال مرکبCompound

خال مرکب به شکل برجستگی مدور یا بیضی ، متقارن و به رنگ قهوه ای روشن یا تیره دیده می شود.سطح خال کاملا صاف یا مختصر ناصاف است.در سن بلوغ و یا در دوران حاملگی خال های مرکب بزرگ تر و پررنگ تر می شوند و ممکن است روی این خال ها موی زبر و تیره رنگ ظاهر شود.شایع ترین محل خال مرکب تنه است.

خال داخل درمیIntradermal

خال های داخل درمی به صورت برجستگی گنبدی شکل کروی و نرم ، هم رنگ پوست یا با ته رنگ قهوه ای دیده می شوند. این نوع خال در سنین بالا شایع است.ممکن است روی خال چند تار مو وجود داشته باشد.سطح خال ناصاف و گاهی زگیلی است.

خال با هاله سفید

خال ملانوسیتی است که توسط هاله ای از پوست سفید رنگ احاطه شده است.این نوع خال درکودکان و جوانان شایع تر است و بیشتر در پشت تنه دیده می شود. ممکن است یک یا چند عدد خال وجود داشته باشد. بعد از مدتی خال مرکزی تحلیل می رود. احتمال دارد هاله اطراف خال باقی بماند یا ازبین برود. این افراد ممکن است از فبل به ویتیلیگو(لک های سفید در بدن) مبتلا باشند یا در آینده به ویتیلیگو مبتلا شوند.

در افراد جوان این نوع خال خوش خیم بوده و جای نگرانی نیست و به اقدام خاصی نیاز ندارد. با این حال در افراد مسن احتمال ملانوم بدخیم وجود دارد و باید اقدام به نمونه برداری کرد.

خال آبی

در این خال ملانوسیت ها در عمق درم هستند بنابراین خال آبی به نظر می رسد. خال آبی بدلیل رنگ تیره به ملانوم بدخیم شباهت دارد.این نوع خال به صورت برجستگی کوچک به رنگ آبی یا آبی مایل به سیاه با سطح صاف دیده می شوند.معمولا قطر خال کمتر از 1 سانتی متر بوده و شایع ترین محل درگیری پشت دست و پا و صورت است. در این موارد خال آبی نیاز به جراحی ندارد. فراموش نکنید خال آبی بزرگ بر روی پشت احتمال بدخیمی دارد.

خال دیسپلاستیک

در حدود 2%-3% از جوانان به خال دیسپلاستیک مبتلا هستند. خال های دیسپلاستیک معمولا روی تنه دیده می شوند. گاهی نزدیک به 100 خال در پوست بیمار مشاهده می شود.این خال ها از نوع خال های مرکب هستند، قطری بیش از 5 مبلبمتر داشته و دارای حاشیه نامنظم هستند.رنگ خال یکنواخت نبوده و ممکن است التهاب و خارش هم داشته باشد.

درصورتی که چند نفر از اعضای یک خانواده به خال دیسپلاستیک مبتلا باشند خطر بروز ملانوم بدخیم در خال (و حتی پوست سالم ) زیاد است. به همین دلیل افرادی که خال دیسپلاستیک دارند باید تحت نظرو پیگیری سالانه باشند و به محض هرگونه تغییری خال مشکوک به بدخیمی برداشته شود.

خال اسپیتزSpitz(ملانوم جوانان)

این نوع خال در همه سنین دیده می شود ولی در صورت کودکان شایع تراست. رنگدانه ملانین آن کم و عروقش زیاد است و بیشتر شبیه ضایعه عروقی است.این خال کاملا خوش خیم است ولی درآزمایش بافت شناختی به ملانوم بدخیم شباهت دارد.

خال اسپیلوسSpilus

خال اسپیلوس به صورت ضایعات قهوه ای متعدد دیده می شود که در کنار هم قرار گرفته اند و اندازه آن ها می تواند از چند میلیمتر تا چند سانتی متر متغیر باشد.پوست زمینه این ضایعات طبیعی یا تیره تر از معمول است.سوار شدن ملانوم بدخیم روی این خال ها در چند مورد گزارش شده است بنابراین در صورت امکان باید خال اسپیلوس برداشته شود.

خال بکرBecker

این خال در سن بلوغ به شکل لکه قهوه ای رنگ به اندازه یک کف دست بر روی شانه و بازو یا جلوی قفسه سینه جلب توجه می کند.ممکن است طی یکی دو سال موهای ضخیم روی خال ظاهر شود. خال بکر فقط در آقایان دیده می شود.

سطحی با گوشتی چه فرقی دارد؟!

خال‌ها یكی از شایع‌‌ترین ضایعاتی هستند كه ممكن است روی پوست یا حتی مخاط دیده شوند. این ضایعات را می‌توان به دو دسته كلی «خال‌های اكتسابی» و «خال‌های مادرزادی» تقسیم‌بندی كرد. اغلب خال‌ها از نوع اكتسابی هستند و خال‌های مادرزادی درصد كمتری را شامل می‌شوند. خال‌ها را می‌توان براساس رنگ، اندازه و منشاشان نیز تقسیم‌بندی كرد. برای مثال بعضی خال‌ها از لایه‌های بالاتر پوست منشا می‌گیرند و سطحی‌تر هستند اما بعضی دیگر از لایه‌های عمقی‌تر پوست منشا می‌گیرند و برجسته‌تر هستند كه در عوام خال گوشتی نامیده می‌شوند.

بعضی ضایعات نیز شبیه خال‌های گوشتی هستند درحالی كه واقعا خال نیستند و تنها پزشك می‌تواند این موضوع را تشخیص دهد. خال‌های اكتسابی معمولا زمینه ژنتیك دارند و افراد سفید پوست بیشتر دچار آن می‌شوند. این خال‌ها اغلب از دوران كودكی و بلوغ تا حدود 35سالگی تظاهر پیدا می‌كنند و بعد از آن معمولا دیگر خال جدید به‌وجود نمی‌آید. بعضی خال‌ها هم ممكن است به‌مرور زمان خود به خود از بین بروند اما اغلب آنها باقی می‌مانند، مگر اینكه بخواهیم با روش‌های درمانی خال را‌ برداریم.

تغییرات خال را جدی بگیرید!

خال‌ها عمدتا ضایعات خوش‌خیمی هستند و درصد كمی از آنها ممكن است بدخیم شوند. خال‌های مادرزادی بیشتر در خطر بدخیمی قرار دارند و هرقدر سایز آنها بزرگ‌تر باشد این خطر بیشتر می‌شود. خال‌های «دیسپلاستیك» نیز نوعی از خال‌های اكتسابی هستند كه ممكن است ظاهر بدی داشته باشند و در پاتولوژی‌شان تغییراتی به نفع بدخیمی دیده شود.

مسئله مهم این است كه هرگونه تغییر در خال را باید جدی گرفت و به متخصص پوست مراجعه كرد از جمله تغییر در رنگ، سایز، تقارن و نامنظم شدن حاشیه آن. اهمیت این موضوع درمورد خال‌های مادرزادی، كسانی كه خود یا خانواده‌شان سابقه ملانوم (نوعی سرطان پوست منشا گرفته از سلول‌های رنگدانه‌ساز) دارند، افرادی كه ضعف سیستم ایمنی دارند و كسانی كه زمان زیادی را در معرض نور آفتاب می‌گذرانند، بیشتر است.

قرمز، آبی یا قهوه‌ای خال‌تان چه رنگی است؟!

خال‌ها را می‌توان براساس رنگ نیز طبقه‌بندی كرد. خال‌های «ملانوسیتی» كه از سلول‌های رنگدانه‌ساز پوست منشا می‌گیرند عمدتا قهوه‌ای رنگ هستند. خال‌های عروقی قرمز رنگ هستند و معمولا خطر بدخیمی ندارند اما درصدی از خال‌هایی كه ته رنگ آبی دارند ممكن است بدخیم شوند، بنابراین باید حتما تحت‌نظر باشند یا در صورت صلاحدید پزشك متخصص برداشته شوند. بعضی خال‌ها نیز رنگدانه ندارند و هم‌رنگ پوست هستند.

گروهی دیگر هم از پوست كم‌رنگ‌تر هستند و به‌صورت ضایعات سفیدرنگ دیده می‌شوند. بعضی خال‌ها ته‌رنگ زرد دارند و بیشتر در نواحی سر، زیر موها و صورت دیده می‌شوند. این خال‌ها ممكن است از دوران كودكی وجود داشته باشند و به مرور زمان بزرگ‌تر و برجسته‌تر شوند. درصدی از آنها نیز احتمال بدخیمی دارند و باید حتما توسط پزشك بررسی شوند.

كدام خال‌ها باید برداشته شوند؟

تنها پزشك متخصص پوست می‌تواند تشخیص دهد كه كدام خال باید برداشته شود و كدام دست نخورده باقی بماند. در گذشته، توصیه به برداشت خال بیشتر در مورد خال‌هایی مطرح بود كه به‌دلیل محل قرارگیری‌شان در معرض تحریك شدن بودند ازجمله خال‌هایی كه در لابه‌لای ریش صورت یا در محل بستن كمربند قرار دارند. اما امروزه مسئله اصلی در برداشت خال، بدخیم بودن یا شك به بدخیمی آن است. چنین خال‌هایی باید حتما نمونه‌برداری شوند یا به كل برداشته شوند و مورد آزمایش قرار بگیرند. علاوه براین‌ها بعضی خال‌ها از لحاظ زیبایی فرد را دچار مشكلات روحی می‌كنند و با هدف زیبایی برداشته می‌شوند.

خال‌های مشكوك را لیزر نكنید

روش‌های برداشتن خال به دو دسته جراحی و غیرجراحی تقسیم می‌شوند. در روش جراحی، ضایعه به‌طور كامل با تیغ جراحی برداشته شده و جای آن بخیه می‌شود. احتمال عود خال با این روش بسیار كم است یا اصلا وجود ندارد. روش‌های غیرجراحی نیز اغلب شامل لیزر و سوزاندن می‌شوند. در این روش بخیه‌ای روی پوست زده نمی‌شود اما چون ممكن است خال به‌طور عمقی برداشته نشود، احتمال عود آن بیشتر است.

انتخاب بین روش جراحی یا غیرجراحی به‌عهده پزشك است و تنها درمورد بعضی خال‌ها ممكن است كه بتوان از هر دو روش استفاده كرد. درمورد خال‌های مادرزادی یا سایر خال‌هایی كه وسعت خیلی زیادی دارند ممكن است عمل جراحی امكان‌پذیر نباشد و از لیزر استفاده شود. خال‌هایی كه خطر بدخیمی دارند نیز باید فقط با جراحی برداشته شوند تا بتوان ضایعه را به آزمایشگاه فرستاد. درواقع لیزر خال را تخریب می‌كند و دیگر ضایعه‌ای وجود ندارد كه برای آزمایش بفرستیم.

اگر سابقه گوشت اضافه دارید...

در روش برداشت خال با جراحی از آنجایی كه پوست برش داده شده و بخیه می‌خورد، یك مقدار در جای آن قرمزی باقی می‌ماند كه البته به مرور زمان كمتر می‌شود و از بین می‌رود. علاوه بر این پزشك برای بیمار كرم‌های موضعی ترمیم‌كننده تجویز می‌كند. برای رفع جای برداشت خال و كمك به ترمیم آن می‌توان از لیزر نیز استفاده كرد. درمورد لیزر اما جای برش و بخیه وجود ندارد و از لحاظ زیبایی نتیجه آن بهتر است.

احتمال ایجاد گوشت اضافه نیز در بعضی نواحی مثل گردن، شانه‌ها، كتف، بالای بازو و جلوی سینه بیشتر است، بنابراین انجام هرگونه عمل جراحی در این نواحی باید با احتیاط بسیار صورت گیرد؛ به‌خصوص اگر فرد یا خانواده‌اش سابقه گوشت اضافه داشته باشند.

شاید یك جلسه درمان كافی نباشد

برداشت خال با استفاده از لیزر ممكن است طی یك یا چند جلسه صورت بگیرد. درواقع این موضوع به نوع خال، عمق و وسعت آن بستگی دارد. میزان درد با این روش نیز برحسب نوع لیزر متفاوت است. بعضی لیزرها اصلا دردی ایجاد نمی‌كنند و در مورد بعضی دیگر لازم است از كرم‌های بی‌حس‌كننده استفاده شود. جراحی نیز بدون درد و با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

كدام روش هزینه كمتری دارد؟

هزینه برداشت خال باتوجه به روش درمانی اعم از جراحی، لیزرهای مختلف و تعداد جلسات لازم برای لیزر می‌تواند متفاوت باشد، بنابراین رنج قیمت خاصی را نمی‌توان برای آن ذكر كرد. اما به‌طور كلی اگر خالی را بتوان هم با روش جراحی و هم لیزر برطرف كرد، تفاوت چندانی میان هزینه‌های این دو روش وجود ندارد.

مراقب باشید جای خال لك نشود!

بعد از برداشت خال در روزهای اول باید به تجویز پزشك از كرم‌های موضعی آنتی‌بیوتیك استفاده كرد. در 24 تا 48 ساعت اول نیز نباید به ناحیه آب زده شود اما بعد از آن حمام رفتن مجاز است. بعد از كشیدن بخیه‌ها هم می‌توان از كرم‌های ترمیم‌كننده استفاده كرد. علاوه بر اینها، افراد بعد از جراحی و لیزر باید تا یك مدت از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب خودداری كرده و از كرم‌های ضدآفتاب استفاده كنند تا جای برداشت خال لك نشود.

این روش‌ها مناسب خال نیستند

برداشت خال با دیگر روش‌های غیرجراحی مانند سرد كردن یا كرایو، درم ابریژن و پیلینگ یا لایه‌برداری نیز امكان‌پذیر است اما این روش‌ها بیشتر در مواردی كاربرد دارند كه روش‌های معمول برداشت خال قابل انجام نباشند یا برای ضایعاتی مناسب هستند كه درواقع خال نیستند و فقط با خال شباهت دارند ازجمله لكه‌های حاصل از آفتاب و كك و مك كه سطحی‌تر هستند. درحالی‌كه خال از لایه‌های عمقی‌تر پوست منشا می‌گیرد و اگر به‌صورت سطحی آن را برطرف كنیم دوباره عود خواهد كرد.

ماه گرفتگی را هم می‌توان محو كرد؟!

ماه گرفتگی از دسته خال‌های عروقی مادرزادی به‌حساب می‌آید. این ضایعه به‌صورت لكه‌های قرمز كم‌رنگ متمایل به صورتی است و ممكن است در نواحی مختلف صورت و بدن ایجاد شود. ماه گرفتگی معمولا به مرور زمان با رشد كودك از بین می‌رود و نیاز به اقدام درمانی خاصی ندارد. اما لكه‌های شرابی نوعی دیگر از ضایعات عروقی هستند كه خود به خود رفع نمی‌شوند و فقط با كمك لیزر می‌توان آنها را برطرف كرد.

برداشت خال محدودیت سنی ندارد

برای برداشت خال نیازی نیست كه در سن خاصی باشید. با این حال در سن رشد همان‌طور كه تمام قسمت‌های بدن بزرگ‌تر می‌شوند، خال‌ها نیز افزایش سایز پیدا می‌كنند، بنابراین می‌توان برداشت خال را تا پایان سن رشد به تعویق انداخت. اگر چه انجام این كار در سنین پایین نیز هیچ خطر و مشكلی ندارد. برای مثال شاید خال در محلی قرار داشته باشد كه بر روحیه كودك تاثیر منفی بگذارد. در این صورت سن برداشت آن بستگی به نظر پزشك و خود فرد دارد.

جراحی بهتر است یا لیزر؟!

روش جراحی و غیرجراحی برداشت خال هر كدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. برای مثال در جراحی پوست برش می‌خورد و بخیه زده می‌شود اما در لیزر برش و بخیه‌ای وجود ندارد. جراحی طی یك جلسه انجام می‌شود اما لیزر ممكن است به چند جلسه تكرار احتیاج داشته باشد. احتمال عود خال با روش جراحی نیز كمتر از لیزر است. توجه داشته باشید كه همه خال‌ها را نمی‌توان با لیزر برطرف كرد، بنابراین توصیه می‌شود انتخاب روش مناسب برای برداشت خال را به متخصص پوست بسپارید.

گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم