دلگرم
امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
همه چیز در مورد داروی آتراکوریوم
3
زمان مطالعه: 7 دقیقه
آتراكوريوم به عنوان داروي بيهوشي براي شل كردن عضلات و تسهيل كنترل بيمار طي تنفس مصنوعي مكانيكي مصرف مي شود.

معرفی داروی

آتراکوریوم به عنوان داروی بیهوشی برای شل کردن عضلات و تسهیل کنترل بیمار طی تنفس مصنوعی مکانیکی مصرف می شود. همچنین برای لوله گذاری داخل نای و جراحی هایی که نسبتاً طولانی مدت هستند و شل شدن عضلات در آنها ضرورت دارد، به کار می رود. همچنین در درمان کاهش شدت انقباضات عضلانی ناشی از حملات تشنجی مصرف شده است.


موارد مصرف آتراکوریوم

  • استفاده کمکی در بیهوشی برای تسهیل لوله گذاری داخل نای
  • شل کردن عضلات اسکلتی در طی جراحی یا تهویه مکانیکی

مکانیسم اثر آتراکوریوم


آتراکوریوم با استیل کولین در اتصال به گیرنده های کولینرژیک صفحه محرکه انتهایی رقابت و با مهار انتقال عصبی پاسخ صفحه محرکه انتهایی به استیل کولین را کاهش می دهد و باعث فلج عضلات اسکلتی می شود.

فارماکوکینتیک آتراکوریوم


نیمه عمر دفع آتراکوریوم 20 دقیقه است. زمان رسیدن به حداکثر اثر دارو 10-7/1 دقیقه است. دفع دارو کلیوی و صفراوی است. بعد از تزریق دارو در بیهوشی متعادل، 25 درصد پاسخ پرشی عضلات در 45-35 دقیقه و 95 درصد پاسخ در 70-60 دقیقه به حالت عادی بازمی گردد. در بیهوشی متعادل 30 دقیقه و در بیهوشی استنشاقی 40 دقیقه بعد از شروع هوشیاری 95 درصد پاسخ عضلانی به حالت عادی می گردد.


مقدار مصرف آتراکوریوم


مقدار مصرف دارو به داروی بیهوشی مصرفی، نیاز و پاسخ بیمار بستگی دارد.

بزرگسالان و کودکان بزرگتر از دو سال: ابتدا، مقدار mg/kg5/0-4/0 تزریق وریدی می شود. سپس طی جراحی های طولانی، مقدار نگهدارنده mg/kg1/0-08/0 طی 45-20 دقیقه بعد از تزریق اول، مصرف می شود. در بیماران تحت بیهوشی متعادل، مقادیر نگهدارنده ممکن است هر 25-12 دقیقه تکرار گردد.


کودکان یک ماهه تا دو ساله- ‌در موارد بیهوشی با هالوتان، ابتدا مقدار mg/kg4/0-3/0 تزریق وریدی می شود. مقادیر نگهدارنده متعددی ممکن است لازم باشد.

آتراکوریوم

مصرف آتراکوریوم در بارداری و شیردهی



C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مادر مشخص نشده است. از اینرو، این دارو در زنان شیرده باید با احتیاط تجویز شود.


عوارض جانبی آتراکوریوم

  • قلبی ـ‌ عروقی: ‌کمی فشار خون، تاکیکاردی.
  • پوست: برافروختگی، اریتم، خارش، کهیر، ‌بثورات پوستی.
  • سایر عوارض: کمی دمای بدن، ‌تشدید اختلال عملکرد ریوی، ضعف تنفسی، خس خس سینه، افزایش ترشحات نایژه‌ای، اسپاسم نایژه‌ای.
  • توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط یا کلاپس قلبی ـ‌ عروقی، باید مصرف دارو قطع گردد.

تداخلات دارویی آتراکوریوم

دارو با آمینوگلیکوزیدها، بی حس کننده های موضعی تزریقی، کاپرئومایسین، لینکومایسین، پلی میکسین ها، پروکائین آمید، کینیدین و ایپوئیدها تداخل دارد.

موارد منع مصرف آتراکوریوم


میاستنی گراویس (ممکن است فلج عضلات طولانی شود)،در بیمارانی که آزاد شدن هیستامین در آنها خطرناک است ،حساسیت مفرط شناخته شده به دارو ، اختلال شدید الکترولیتی یا آسم.

احتیاط در مصرف آتراکوریوم


بیماران سالخورده یا ناتوان ، اختلال عملکرد کبدی ، کلیوی یا ریوی ، از دست رفتن آب بدن یا کمی فشار خون ، زنان بارداری که سولفات منیزیم دریافت می کنند با احتیاط آتراکوریم را مصرف کنند.

هشدار ها در مورد مصرف آتراکوریوم


1. با محلول های قلیایی(مثل باربیتورات تزریقی) مخلوط نشود چون غیر فعال شده و رسوب می نماید. همچنین با محلول رینگرلاکتات رقیق نشود چون تخریب دارو سریعتر صورت می گیرد.
2. در بیمارانی که آزاد شدن هیستامین ممکن است خطرناک باشد، بیماری عصبی- عضلانی، اختلالات شدید الکترولیت یا کارسینوما، مقدار مصرف دارو، به دلیل افزایش انسداد عصبی- عضلانی و مشکل در هوشیابی، باید کاهش یابد. مصرف زیاد دارو ممکن است باعث آزاد شدن ناگهانی هیستامین شود.
3. تزریق سریع داخل وریدی و یا مقادیر زیاد دارو ممکن است باعث آزاد شدن ناگهانی هیستامین شود.
4. مصرف مقادیر بیش از حد دارو ممکن است منجر به ضعف مدام تنفسی یا آپنه و کلاپس قلبی عروقی شود. برای به حداقل رساندن خطر مصرف بیش از حد، توصیه می شود از تحریک کننده اعصاب محیطی، برای پیشگیری پاسخ بیمار به دارو استفاده شود.

توصیه های دارویی آتراکوریوم


1. دارو از راه وریدی تزریق شود چون از راه عضلانی ممکن است باعث تحریک بافت شود.
2. دارو اثر شناخته شده ای روی هوشیاری یا آستانه درد ندارد بنابراین به عنوان داروی کمکی در جراحی، باید مقدار کافی از داروی بیهوشی در دسترس باشد.
3. در هیپوترمی طول و شدت اثر دارو افزایش می یابد.
4. دارو نمی تواند مانع برادیکاردی ناشی از بیهوش کننده ها یا ضد دردهای مخدر شود، لذا با مصرف توام آتراکوریوم برادیکاردی ممکن است بروز کند. مصرف دارو در بیماران قلبی مبتلا به تاکیکاردی، کم خطر است.
5. مقدار مصرف دارو در صورت مصرف همزمان با بیهوش کننده های عمومی مثل اتر، انفلوران و ایزوفلوران باید به 50-33 درصد کاهش یابد یا مقدار مصرف آن باید توسط یک تحریک کننده اعصاب محیطی تعیین شود. میزان این کاهش با هالوتان کمتر است.

ملاحظات اختصاصی در رابطه با آتراکوریوم

  • در بیمارانی که آزاد شدن هیستامین برای آنها خطرناک است، ‌باید مقدار مصرف و سرعت تزریق دارو کاهش یابد.
  • مصرف سوکسینیلکولین قبل از آتراکوریوم، طول مدت اثر این دارو را طولانی نمی‌کند، ‌ولی زمان لازم برای شروع اثر آن را کوتاه کرده و انسداد عصبی ـ عضلانی را عمیقتر می‌کند.
  • طول مدت اثر آتراکوریوم طولانی‌تر از سوکسینیلک ولین و کوتاهتر از توبوکورارین یا پانکرونیوم است.
  • آتراکوریوم تأثیر چندانی بر ضربان قلب ندارد و موجب کاهش برادیکاردی ناشی از داروهای بیهوش کننده یا تحریک عصب واگ یا از بین رفتن آن نمی‌شود. بنابراین، ‌برادیکاردی در موارد مصرف آتراکوریوم بیشتر از دیگر مسدودکننده‌های عصبی ـ عضلانی دیده می‌شود. درمان با داروهای آنتیکولینرژیک (آتروپین یا گلیکوپیرولات) توصیه می‌شود.
  • در صورت بروز برادیکاردی در حین تجویز آتراکوریوم، آتروپین وریدی مصرف شود.
  • محلولهای قلیایی، ‌مانند باربیتوارتها، ‌نباید با آتراکوریوم در یک سرنگ یا از طریق یک سوزن تجویز گردند.
  • برای تشخیص فلج باقیمانده طی مرحله رفع اثرات دارو و اجتناب از مصرف بیش از حد، می‌توان از محرک اعصاب محیطی استفاده کرد.
  • آتراکوریوم را باید تنها در صورت فراهم بودن تجهیزات لولهگذاری داخل نای، اکسیژن با فشار مثبت، تنفس مصنوعی و تهویه کمکی قابل کنترل، تجویز کرد.
  • برای ارزیابی میزان برطرف شدن اثر مسدود کننده عصبی ـ عضلانی، باید توانایی بیمار در تنفس، سرفه، حرکت دادن زبان، باز نگهداشتن چشمها، ‌بالا نگه داشتن سر، ‌بسته نگه داشتن دهان‌ و قدرت مشت کردن دستها، بررسی شود. نیروی دم منفی کافی (cm H2O2-) باید ارزیابی گردد.
  • ممکن است سخن گفتن بیمار تا بازگشت توانایی عضلات سر و گردن، مشکل باشد.
  • در صورت لزوم، می‌توان از داروهای ضد درد و تسکین بخش استفاده کرد. آتراکوریوم تأثیری بر هوشیاری یا تسکین درد ندارد.
  • مصرف در سالمندان: بیماران سالخورده ممکن است به اثرات دارو حساستر باشند.
  • مصرف در کودکان: بیضرری و اثربخشی مصرف دارو در نوزادان کوچکتر از یک ماه ثابت نشده است.

نحوۀ نگهداری آتراکوریوم


دور از نور و در دمای بین 8-2 درجه سانتی گراد نگهداری شود. از یخ زدگی محافظت شود.

divider

بیشتر بخوانید:

همه چیز در مورد داروی بیهوشی انفلوران

از داروی بیهوشی پروپوفول بیشتر بدانید!

همه چیز در مورد داروی بیهوشی سوفنتانیل

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم



این مطلب چقدر مفید بود ؟
3.7 از 5 (3 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits