علت بالا و پائین بودن ACA در آزمایش خون

تفسیر تست ACA

ACA یا آنتی ‌بادی ضدکاردیولیپین (Anticardiolipin Antibody) در زمرة آنتی‌بادی‌های ضدفسفولیپید قرار گرفته و ممکن است فعالیت ضدانعقادی داشته باشد.

سندرم آنتی‌بادی ضدفسفولیپید (antiphospholipid antibod syndrome) به مجموعه‌ای از تظاهرات بالینی گوناگون شامل ترومبوزهای مکرر غیرالتهابی شریان‌هاو یا وریدهای کوچک یا بزرگ و سقط جنین اشاره دارد که با تیترهای بالای آنتی‌بادی سرمی ضدفسفولیپیدهای آنیونیک (مثل کاردیولیپین) همراه است. به عبارت دقیق‌تر، آنتی‌بادی‌ها بر علیه اپی‌توپ‌های پروتئینی موجود در پلاسما هستند که اپی‌توپ‌های مذکور در پی اتصال بتا - 2 - گلیکوپروتئین یک، به چنین فسفولیپیدهایی بارز می‌شوند.

این آنتی‌بادی‌ها در خارج از بدن در ساخت مجموعه‌های فسفولیپیدی اختلال ایجاد کرده و لذا از انعقاد جلوگیری می‌کنند ولی این آنتی‌بادی‌ها در داخل بدن باعث افزایش انعقادپذیری می‌شوند. روز به روز و در تعداد بیشتری از وضعیت‌های افزایش انعقادپذیری آنتی‌بادی‌ها به عنوان عامل اصلی اختلال شناخته شده‌اند.

بطور مثال حدود 20% از بیمارانی که اخیراً سکته مغزی داشته‌اند معلوم شده که آنتی‌بادی ضد کاردیولیپین داشته‌اند، در حالی که در رده‌های سنی مشابه که سکته مغزی نکرده بودند این آنتی‌بادی یافت نشده است.

کاربردهای بالینی تست ACA

تشخیص افتراقی ترومبوزهای راجعه، سندرم‌های شبه - لوپوس، موارد مثبت کاذب VDRL یا RPR و از دست دادن مکرر جنین و ندرتاً خونریزی‌های شدید.

محدودیت‌های تست ACA

سطوح ACA با روش ELISA دارای قابلیت تکرارپذیری ضعیفی است. ACA در عفونت‌ها، التهابات، بیماری‌های اتوایمیون و سرطان‌ها می تواند به صورت موقت وجود داشته باشد

متدولوژی تست ACA

از روش ELISA برای سنجش میزان آنتی‌بادی‌ها IgG و IgM ضدکاردیولیپین استفاده می‌شود

تداخلات دارویی تست ACA

مصرف کلرپرومازین، پروکائین آمید، دیلانتین، پنی سیلین، هیدرالازین و کینیدن ممکن است موجب نتیجه مثت کاذب شود

اطلاعات تکمیلی تست ACA

بیماران مبتلا به سندرم آنتی‌بادی ضدفسفولیپید به دو دسته تقسیم می‌شوند: تعداد زیادی یک بیماری خودایمنی شناخته شده مثل لوپوس اریتماتوی سیستمیک دارند و مابقی موارد هیچ شواهدی دال بر لوپوس نداشته و تنها تظاهرشان وضعیت افزایش انعقادپذیری است.

گاهی این سندرم می‌تواند در ارتباط با داروها و عفونت‌های خاص ایجاد شود. وجود آنتی‌بادی ضدکاردیولیپین بطور کاذب تست‌های سرولوژیک سیفلیس مثل VDRL یا RPR را مثبت می‌کند زیرا آنتی‌ژن مورد استفاده در تست‌های استاندارد تشخیص سیفلیس، همراه با کاردیولیپین می‌باشد.

اینکه چگونه آنتی‌بادی‌های ضدفسفولیپید باعث وضعیت افزایش انعقادپذیری می‌شوند هنوز مشخص نیست اما تعدادی توجیهات احتمالی وجود دارد که عبارتند از: فعال‌سازی مستقیم پلاکت‌ها، مهار ساخت PGI2 توسط سلول‌های آندوتلیال، یا تداخل در تولید یا فعالیت پروتئین C که جزء پروتئین‌های اصلی ضدانعقادی است.

اگر چه آنتی‌بادی‌های ضدفسفولیپید همراه با اختلالات ترومبوز دهنده هستند اما می‌توانند در 5 تا 10% افراد عادی هم یافت شوند. بنابراین جهت ایجاد سندرم آنتی‌بادی ضدفسفولیپید وجود این آنتی‌بادی‌ها ضروری است اما کافی نیست.

تشریح تست ACA

آنتی بادی های ضد کاردیولیپین (ایمونوگلوبولین های G و M علیه کاردیولیپین) اتوآنتی بادی های فسفولیپیدی هستند که به فسفولیپیدهای موجود در غشاهای سلولی چسبیده و با سیستم انعقادی تداخل می کنند . اتو آنتی بادی های آنتی فسفولیپیدی شامل آنتی بادی های ضد کاردیولیپینی و آنتی بادی ضد انعقادی لوپوسی هستند.

آنتی بادی های فسفولیپیدی در بیماران به صورت نشانه ها و علائم مختلفی همچون ترومبوز (شریانی یا وریدی )، ایجاد ناخوشی در حاملگی (مرگ جنینی نامعلوم ، تولد پیش از موعد ، پره اکلامپسی شدید یا نارسایی جفت)، اختلالات گردشی پوستی نامعلوم (مثل لیودورتیکولاریس یا پیودرماگانگرنوزوم، ترومبوسیتوپنی یا آنمی همولیتیکی و آندوکاردیت ترومبوتیکی غیر باکتریایی) تظاهر می کنند.

آنتی بادی های فسفولیپیدی و ضد انعقادی لوپوس خصوصا در بیماری های سیستمیک روماتیسمی خصوصا لوپوس اریتماتوز شایع تر است. اصطلاح سندرم آنتی بادی فسفولیپیدی (APS) یا سندرم Hughes به صورت تریاد ترومبوز، مرگ عود کننده جنین ، ترومبوسیتوپنی و همراه با آنتی بادی ها ی فسفولیپدی یا ضد انعقادی لوپوسی تعریف می شود. این آنتی بادی ها ممکن است در افراد مسن ، نرمال تلقی شوند.

تفسیر تست ACA یا آنتی بادی های ضد کاردیولیپین

آنتی بادیهای ضد کاردیو لیپین (ACA) از گروه آنتی بادیهای ضد فسفولیپید می باشند. آنتی بادیهای ضد کاردیولیپین (IgG/IgM) در قریب به 40 درصد مبتلایان به SLE وجود دارد. این دو آنتی بادی ممکن است در مبتلا یان به لوپوس القاء شده با دارو و نیز بیماریهای خود ایمن (از قبیل سیفلیس، عفونت حاد، ...) و کهنسالان سالم نیز در مقادیر کمتر وجود داشته باشد. همچنین سکته در بزرگسالان جوان با افزایش سطح این آنتی بادیها ارتباط دارد.

توضیحات در مورد تست ACA

1. مثبت شدن این آزمایش در افراد مبتلا به SLE که با سقط خود به خودی جنین همراه است حائز اهمیت است.
2. منفی بودن تست ACA دلیل بر رد بیماری SLE یا بیماریهای شبه لوپوسی نمی باشد.
3. در بیماریهای روماتوئیدی، آنتی کاردیولیپین نوع IgG بیشتر از IgM است. در حالیکه در عفونتها و سرطانها آنتی کاردیولیپین نوع IgM بیشتر از IgG می باشد.
4. در صورت مشاهده علائم و یافته های بالینی، انجام تست آنتی بادی ضد کاردیولیپین پیشنهادی شود.
5. در صورت فقدان این آنتی بادیها، آزمایش LA ( ضد انعقاد لوپوسی) برای تأیید نتایج توصیه می گردد.
6. از تست های مرتبط با این آزمون می توان به ANA، Anti ds DNA و آنتی بادی ضد فسفولیپید (APA) اشاره کرد.

بیشتر بخوانید:

تفسیر آزمایش آدرنو کورتیکوتروپیک ( ACTH )

تفسیر آزمایش آلبومین خون

تفسیر تست غربالگری آمینواسیدها