ما چگونه می توانیم از توجه امام زمان و دعاهای ایشان بهره مند شویم
ما چگونه می توانیم از توجه امام زمان و دعاهای ایشان بهره مند شویم (کلاس ششم )
خوب است بدانیم که امام زمان (عج) شدیداً به شیعیان خود عشق مى ورزد؛ بلکه علاقه آن حضرت به شیعیان و دوستانشان خیلى بیشتر از علاقه هایى است که ما نسبت به آن حضرت داریم.
ایشان همواره براى شیعیان خود دعا مى کنند. از آن حضرت نقل شده است: «اِنّا غَیرُ مُهَمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ وَلاناسینَ ِذِکْرِکُمْ» ) بحارالانوار: ج 53، ص 174 ( ما هرگز در رعایت احوال شما کوتاهى نمى کنیم و شما را از یاد نمى بریم.
آنچه بر ما بایسته است، جلب رضایت آن بزرگوار است. پیوستگى با او، یعنى، مطیع او بودن. در واقع ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داریم.
رهروان ولایت، همواره مشمول دعای امام هستند؛ هر چند برخی عوامل، موجب جلب بیشتر مودت و محبت امام و در نتیجه، افزایش دعا برای آنان میشود.
در اندیشه اسلامی امور ذیل در جلب توجه بیشتر امام عصر و دعای ایشان مؤثر شناخته شده است:
- توسل امامان: هر کدام در عصر خود و امام عصر در این زمان، واسطه فیض الهی هستند؛ از این رو توسل به آن بزرگوار، بهره ما را از برکات ایشان بیشتر خواهد کرد.
- دعا و احسان کردن در حق حضرت به حکم فطرت و عقل: هر انسانی شکر منعم را بر خود لازم میداند. از طرف دیگر، مسلم است که در احسان و کرم به کریمان، از لطف و کرم بیشتری بهرهمند میگردیم و هر چه طرف احسان ما کریمتر باشد، بهره ما از کرم او بیشتر خواهد بود. محال است در حق حضرت دعا کنیم، برای سلامتی حضرتش صدقه بدهیم و…، اما حضرت پاسخی ندهد یا همانند و هماندازه احسان ما، کرم و لطف نماید. قطعاً کرم آن بزرگوار که قابل قیاس با کرم دیگران نیست، به مراتب بالاتر از احسان و کرم ما خواهد بود.
- تهذیب نفس: تهذیب نفس بدون عمل به تکالیف شرعی به دست نمیآید. عمل به تکالیف است که موجبات خشنودی حضرت را در پی دارد. کسی که باعث سرور یوسف زهرا علیهم االسلام شود از دعای خیر آن حضرت بینصیب نخواهد ماند. حضرت در نامهای به شیخ مفید میفرماید: هر یک از شما [شیعیان] باید اعمالی انجام دهد که دوستی ما را به دنبال آورد و از اعمالی که باعث ناراحتی و نارضایتی ما میشود، دوری کند.
چگونه از امام غایب(عج) بهرهمند شویم؟
یکی از سوالات رایج درباره مهدویت و امام مهدی(عج) مسئله نحوه بهره مندی از ایشان در عصر غیبت است، اینکه «آیا غیبت و عدم امکان رویت آن حضرت(عج) مانعی بر دریافت فیض وجودی شان است یا خیر؟»، سوالی است که روایات و بزرگان به آن پاسخی قانع کننده داده اند.
علامه طباطبایی(ره) در پاسخ به این پرسش که «چگونه میتوان از امام غایب بهرهمند شد؟» میفرماید: «امام معصوم وظیفه هدایتی خود را به دو گونه اِعمال میکند:
- هدایت به معنای ارائه طریق؛
- هدایت به معنای ایصال به مطلوب.
امام برای اجرا و اِعمال هدایت نوع اول نیاز به حضور فیزیکی در میان مردم دارد؛ اما برای هدایت نوع دوم نیازی به حضور جسمانی و مراوده حضوری با مردم را ندارد.
به تعبیر دیگر، باید دانست که وظیفه امام، در بیان صوری و ظاهری معارف و راهنمائی ظاهری مردم خلاصه نمیشود؛ بلکه امام همانطور که وظیفه راهنمایی ظاهری مردم را به عهده دارد همچنان ولایت و رهبری باطنی اعمال را نیز بر عهده دارد و اوست که حیات معنوی مردم را تنظیم میکند.
بدیهی است که حضور یا غیبت جسمانی امام در انجام وظیفه هدایتی نوع دوم تأثیری ندارد؛ زیرا امام از راه باطن به نفوس و ارواح مردم اشراف و اتصال دارد اگرچه از چشم جسمانی ایشان پنهان است.1
باید توجه داشت آنچه از فوائد وجود امام(عج) و مشروط به حضور ایشان بیان گردیده است، تنها بخش کوچکی از آثار وجود آن حضرت(عج) است، چون تاثیر امام معصوم (ع) در نظام آفرینش، والاتر از آن است که به امور خاص و مشروط به حضور مشهودانه محصور شود.
چنان که در برخی روایات، امام معصوم(ع) به چراغ هدایت تشبیه گردیده اند، این تعبیری متوسط درباره یک جنبه از منافع آن وجود مبارک(عج) است. همان طور که برخی روایات با تعبیری کامل تر و رساتر ، امام زمان (ع) را به آفتابی عالمتاب تشبیه کرده اندکه به جهان روشنایی می بخشد.
دیدگاه ها