چگونه از گناه کردن دوری کنیم؟
گناه یا معصیت در ادیان ابراهیمی به معنای نقض اراده و قانون خداوند است. و در اصطلاح مذهبی به معنی خلاف است. به باور پیروان گروهی از ادیان انسان جزای گناه را یا در این جهان و یا در جهانی دیگر میبیند.
انواع گناه در قرآن با اسامی مختلفی آمده و به انواع گوناگونی دستهبندی شده است. نامها و دستهبندیهایی که در ادامهی متن پیش رو به برخی از آنها اشاره خواهد شد. اما پیش از آن بد نیست که بدانیم تعریف گناه چیست و در اسلام به چه اعمالی گناه گفته میشود.
در حالت کلی گناهان مختلف در اسلام به دو نوع متفاوت یعنی گناه کبیره و گناه صغیره تقسیمبندی شدهاند. بخشی از این تقسیمبندی از قرآن آمده و بخش دیگر آن هم بر پایه احادیث و روایات صورت گرفته است.
چنان که در آیه سی و یکم سورهی نسا آمده است: « اگر از گناهان کبیرهای که از آن نهی شدهاید اجتناب کنید، گناهان کوچک شما را میپوشانیم و شما را به جایگاه خوبی وارد میسازیم»
افزون بر آن در آیه چهل و نهم سورهی کهف نیز این گونه میخوانیم: «و کتاب (همان نامه اعمال انسان) در آنجا گذارده شود. گناهکارانی را میبینی که از آنچه در آن (نامه اعمال) است ترسان و هراسناک هستند و میگویند ای وای بر ما، این چه کتابی است که هیچ عمل کوچک و بزرگی نیست، مگر این که آن را شماره کرده است؟»
راههای جلوگیری از گناه چیست؟
چگونه گناه نکنیم !؟
یکی از راههای تربیت نفس، افزایش محبت، به خداوند است. خدا با نفس مثبت پرستیده و خواسته میشود و این محبت در اثر عقل و علم به وجود میآید.
سوره حجرات (آیه ۷) میفرماید:
«وَاعْلَمُواْ أَنَّ فِیکمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ یطِیعُکمْ فِی کثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَکنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیکمُ الْإِیمَنَ وَزَینَهُ فِی قُلُوبِکمْ وَکرَّهَ إِلَیکمُ الْکفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیانَ أُوْلَئِک هُمُ الرَّ شِدُونَ»
و بدانید که تنها در میان شما رسول خداست که اگر در بسیاری از امور پیرو شما باشد، قطعاً به سختی و مشقّت خواهید افتاد، ولی خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده و در دلهایتان آن را زینت بخشیده است و کفر، فسق و گناه را مورد تنفّر شما قرار داده است. آنها همان رشد یافتگان هستند.
یعنی اگر با عقل که بسنجیم متوجه میشویم که خداوند ایمان را محبوب قلب ما قرار داده و از کفر و فسوق و عصیان کراهت ذاتی دارید. از این رو باید مدام محبت خود را به خدا زیاد کنیم تا موحد شویم و کسی که موحد شد، به حقیقت گناه علم پیدا میکند و به آن نزدیک نمیشود.
بنابراین این همه چیز از محبت آغاز میگردد؛ یعنی محبت علم میآورد و علم، اسباب دوری از گناه را فراهم میکند؛ از این روست که پیامبران و معصومین چون عالماند گناه نمیکنند.
از این رو ما باید به خدا آگاهی، خود آگاهی، جهان آگاهی، دین آگاهی و سرنوشت آگاهی برسیم و پس از آن، بتوانیم آگاهانه، از ارتکاب به گناه، دوری کنیم.
رمز ترک گناه چیست؟
راهکارهایی برای گناه نکردن
1- راحتترین راه گناه نکردن، در محیط و فضای آلوده وارد نشدن در آب گناه مسموم کننده است. واقع شدن در فضای آلوده به گناه، مثل واقع شدن در محیطی آغشته به بیماری واگیر است.
آثار مخرب آن اجتناب ناپذیر است. مگر در مورد افراد بسیار استثنایی مثل حضرت یوسف (علیه السلام) که وقتی وارد کاخ شد. کاخ نشینان را تغییر داد و خود تحت تاثیر محیط واقع نشد.
همچنین آنگاه که وارد زندان شد. زندانیان را منقلب و متحول ساخت. اما در مورد افراد عادی این فرآیند به ندرت پیش میآید. لذا برای گناه نکردن دوری از گناه از ضروریات بسیار مهم بشمار میآید. مثلاً اگر در اتاقی، چند نفر در حال غیبت کردن هستند.
تا زمانی که وارد آن اطاق نشده ایم از غیبت و آثار مخرب آن در امان هستیم. اما به محض ورود به آن مکان چه غیبت بکنیم چه بشنویم در هر صورت آلوده به گناه شدهایم.
2- دوری از دوستان و آشنایان و معاشرانی که اهل معصیت و گناه هستند. در آموزههای دینی انسان به آئین و مرام همنشین خود خوانده شده است. شخصیت و موقعیت هر کس را از طریق همنشینانش میتوان محک زد.
بنابر این برای پرهیز از گناه و لغزش نباید با کسانی که گناه میپراکنند، معاشرت نمود بنا به گفته امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) «طبع آدمی خوبیها و بدیها اخلاقی و رفتاری دیگران را از آن خود میکند. پس با خوبان معاشرت کنید تا از خوبان و پاکان به شمار آیید.»
3- بیکاری مساویست با بیماری و هم نشینی با شیطان. لذا هرگز بیکار نباشید. 24 ساعت شبانه روز را به 3 قسمت مساوی تقسیم کنید. 8 ساعت خواب، 8ساعت کار، 8ساعت بی کار این 8ساعت بیکاری را با برنامه ریزی مطلوب و مشروع پُر کنید.
به طور مثال 5/1ساعت مطالعه کتابهای اخلاقی، دینی، عرفانی و تربیتی، 1ساعت عبادت، نیم ساعت ورزش، 1ساعت با همسر بودن، 1ساعت با فرزند یا فرزندان گذراندن، 1ساعت ارتباط با خویشان و اطرافیان (تلفنی – حضوری)، 5/1ساعت استفاده مطلوب از برنامههای صدا و سیما و ....
4- برای دوری از بدیها و پلیدیها و گناهان همین بس که از آنچه در دیگران میبینیم و نمیپسندیم. دوری کنیم. این سفارش علی (علیه السلام) است که فرمودند: برای تربیت خود همین بس که از آنچه در دیگران میبینی و نمیپسندی دوری کن. ( غرر – ح 3241)
5-مطالعه سر گذشت انسانهای بزرگ اسلامی، ایرانی و جهانی، تأثیر فوق العاده ای در رویکرد و عملکرد هر انسان بی غرضی خواهد داشت. این مهم را در فرآیند مبارزه و مقابله با گناه فراموش نکنید.
خداوند از رگ گردن به ما نزدیکتر از خود ما به ما مهربانتر است. پس چگونه و چرا باید ما را در رنج و عذاب گرفتار کند؟ دین اتوبان زندگی میسازد که هر کسی بخواهد میتواند در آن به طی طریق بپردازد. راههای پر سنگلاخ و پر پیچ و خم، از آن دور شدگان از دین است.
6- عوامل و عناصر تحریک کننده غرایز و شهوات همچون – فیلمها، عکسها، و کتابهای مبتذل بنزینی بر روی آتش نفس امّاره خواهد بود. بنزین را از آتش دور کنید.
7- شیرینی و حلاوت، دوری از گناه را همواره در ذهن و زندگی تداعی و تکرار و تلخی و نتیجه ملال آور گناه را نیز یادآوری کنیم. از آینده به امروز نگاه کنیم. سریال زندگی خود را بنویسیم و فرآیند و پایان سریال را با خوبیها و زیباییهای اخلاقی طراحی کنیم تا هر بیننده و خواننده سناریوی سریال زندگی ما، با دیده تحقیر آمیز به ما ننگرد.
8- خود را به دو بال پرواز پر فراز آسیبها و آفتها مجهز کنیم. دو بال پرواز دین است و دانش، بدون دانش ، دین پوستهای بی مغز و بدون دین، دانش چراغی در دست دزد خواهد بود. (که گزیدهتر برد کالا) – منظور از دین اکتفا به چند رکعت نماز و سالی یک ماه روزه و مرتب به زیارت رفتن و بر سجاده نشستن و ذکر زبانی اکتفا کردن نیست.
منظور دینداری علاوه بر اینها خدمت بی توقع به مردم، پر کردن اوقات زندگی با خوبیها، ادب در برابر عالمان و عارفان و والدین و معلمان. مهار خشم و غیبت و حسادت و نیک همسرداری کردن و تلاش در جهت تربیت دینی فرزندان، مشارکت در سرنوشت جامعه، اینها موانع عمدهی آلوده شدن به بیهودگی و گناه و بطالت است.
9- پرمودا باترا روانشناس هندی میگوید بزرگترین آتشهای جهان را با یک فنجان آب میتوان خاموش کرد. کافیست زمان را در یابید. یعنی به موقع اینکار انجام گیرد. زمانی که جرقهای زده شد و آتش به تازگی در حال خود نمایی است همان موقع با یک فنجان آب آتش خاموش میشود.
آسیبها و گناهان را نیز در همان آغاز باید مهار کرد. بی مبالاتی و اهمال دامنه آنرا به سراسر زندگی گسترش داده و خاموش کردن آن کار بسیار دشوار و گاهی ناممکن خواهد بود.
اگر چه گناه نکردن آسانتر از توبه کردن است، اما بلافاصله توبه کردن و خاموش کردن جرقههای گناه، اقدامی است که در فرآیند پرهیز از گناه و پاک شدن و پاک ماندن ضروریست.
بیشتر بخوانید:
چگونه گناه کردن خود را ترک کنیم؟
آیا فکر کردن به گناه هم گناه است؟
دیدگاه ها