آلن در طول شش دهه دوران حرفهای خود چندین فیلم ساخت که جایزه اسکار گرفتند. او فعالیت حرفهای خود را در دهه ۱۹۵۰ با نوشتن برای آثار تلویزیون آغاز کرد و در کنار مل بروکس، کارل راینر، لری گلبرت و نیل سایمون کار کرد. او همچنین چندین کتاب شامل داستانهای کوتاه و نمایشهای طنز برای نیویورکر به چاپ رسانده است.
وودی آلن (زادهٔ آلن استوارت کونیگزبرگ؛ ۳۰ نوامبر ۱۹۳۵) کارگردان فیلم، نویسنده و بازیگر آمریکایی است. او در طول شش دهه دوران حرفهای خود چندین فیلم دریافتکنندهٔ جایزهٔ اسکار ساختهاست. آلن فعالیت حرفهای خود را در دههٔ ۱۹۵۰ با نوشتن برای آثار تلویزیون آغاز کرد و در کنار مل بروکس، کارل راینر، لری گلبرت و نیل سایمون کار کرد. او همچنین چندین کتاب شامل داستانهای کوتاه و نمایشهای طنز برای نیویورکر به چاپ رساندهاست. او اوایل دههٔ ۱۹۶۰ در کنار گرینیچ ویلج، لنی بروس، الین می، مایک نیکولز و جون ریورز در گرینیچ ویلج نمایشهای استندآپ کمدی اجرا کرد. آلن از اواسط تا اواخر دههٔ ۱۹۶۰ سه آلبوم کمدی منتشر کرد که برای یکی از آنها نامزد دریافت جایزهٔ گرمی شد.
در سال ۲۰۰۴، کمدی سنترال نام آلن را در فهرست ۱۰۰ استندآپ کمدین بزرگ جهان رتبهبندی کرد، و یک نظرسنجی در بریتانیا، آلن را سومین کمدین بزرگ معرفی کرد.
آلن در اواسط دههٔ ۱۹۶۰ مشغول نوشتن و کارگردانی فیلمها شد و بهطور تخصصی به کار بر روی کمدی بزنبکوب مانند پول را بردار و فرار کن (۱۹۶۹)، موزها (۱۹۷۱)، درخوابفرورفته (۱۹۷۳) و عشق و مرگ (۱۹۷۵) پرداخت. او در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ به کار بر آثار نمایشی تحتتأثیر سینمای هنری اروپا پرداخت و صحنههای داخلی (۱۹۷۸)، منهتن (۱۹۷۹) و خاطرات استارداست (۱۹۸۰) را منتشر کرد و فعالیتش تا به امروز بر ساخت کمدی و درام تناوب دارد. آلن اغلب بهعنوان بخشی از موج فیلمسازان هالیوود نو در اواسط دههٔ ۱۹۶۰ تا اواخر دههٔ ۱۹۷۰ مانند مارتین اسکورسیزی، رابرت آلتمن و سیدنی لومت شناخته میشود.
دیدگاه ها