5 انشا در مورد امام حسن عسکری (ع) مناسب پایه های چهارم تا متوسطه

انشا امام حسن عسکری

برای نوشتن انشا امام حسن عسکری (ع) و ارائه به مدرسه تا انتهای این صفحه با ما باشید .

انشا درمورد امام حسن عسکری (ع)

در هشتم ربیع الاول آفتاب امامت غروب می‌کرد، زیرا خداوند این گونه مقدّر کرده بود که این آفتاب از پس پرده غیبت صغرا و سپس غیبت کبرا پرتو افشانی کند.

از این رو امام حسن عسکری(ع) بر دو بینش بسیار مهم تأکید کردند؛ ابتدا، تأکید بر شناخت غیبت و گرفتن بیعت برای ولی الله اعظم امام منتظر(عج)، دوم، تحکیم شالوده‌های مرجعیت دینی.

آفتاب روز هشتم ربیع‌الاول در حال طلوع بود که آفتابی پرفروغ از دیگر سو غروب می‌کرد.

یازدهمین پیشوای آسمانی «حضرت امام حسن عسکری (ع)» شمع وجودش پس از ۲۸ سال پرتوافشانی و تبلیغ دین بزرگوارشان به خاموشی می‌گرایید و این روز، روز آغاز امامت خورشید عالم‌تاب مهدوی است.

ابومحمد، حسن بن علی العسکری معروف به حسن عسکری، معصوم سیزدهم و امام یازدهم شیعیان، که نزد شیعیان به امام حسن عسکری معروف است.

طبق روایات متواتر در روز جمعه، هشتم ماه ربیع‌الثانی سال ۲۳۲ ق در شهر مدینه در حالی که هنوز ۲۰ بهار از عمر شریف امام هادی علیه‏‌السلام نگذشته بود، متولد شدند. مادر این امام بزرگوار “حدیثه ” نام داشت.

شیعیان وی را با پدرش (امام علی النقی(ع))، امامین عسکریین می‌خوانند، زیرا در شهر نظامی سامراء (عسکر)، زیر نظر خلفای عباسی بودند.

امام حسن عسکری (ع) بیش از ۲۹ سال عمر نکرد، ولی در مدت شش سال امامت بر حق و الهی خود آثار مهمی از تفسیر قرآن و نشر احکام و بیان مسائل فقهی و جهت دادن به حرکت انقلابی شیعیانی که از راه‌های دور برای کسب فیض به محضر امام (ع) می‌رسیدند بر جای گذاشتند.

در زمان امام یازدهم تعلیمات عالیه قرآنی و نشر احکام الهی و مناظرات کلامی، جنبش علمی خاصی را تجدید کرد، و فرهنگ شیعی که تا آن زمان شناخته شده بود .

در رشته‌های دیگر نیز مانند فلسفه و کلام باعث ظهور مردان بزرگی چون یعقوب بن اسحاق کندی، که خود معاصر امام حسن عسکری(ع) بود و تحت تعلیمات آن امام، گردید.

اگر چه امام حسن عسگری علیه السلام شدیدا از طرف دستگاه خلافت عباسی تحت نظر و محدودیت شدید قرار داشت لکن آن حضرت بُعد علمی از آیین اسلام و اشکال‌ها و شبهات مخالفان و تعیین اندیشه صحیح اسلامی و تربیت شاگردان لحظه‌ای فرو گذار نکردند.

یکی از فعالیت‌های امام حسن عسکری (ع)، آماده سازی مردم برای پذیرش غیبت امام زمان (عج) بود؛ از این رو ایشان، کمتر با مردم تماس می‌گرفت و جز نوّاب و یاران خاص خود، کسی را به حضور نمی‌پذیرفت و فقط به واسطه آنان مشکلات دینی مردم را حل می‌کرد.

امام عسکری(ع) با عمل به چنین شیوه‌ای قصد داشت زمینه غیبت فرزندش امام مهدی (عج) را آماده کند و مردم را به دوری امام عادت دهد به گونه‌ای که غیبت امام زمان(عج) برای آنان غیرمعمول و ناآشنا نباشد.

انشا درباره امام حسن عسکری

حضرت امام حسن عسکرى (علیه السلام) در سال ۲۳۲ هجرى قمرى در روز هشتم ماه ربیع الثانى در شهر مدینه به دنیا آمد، پدر آن حضرت امام بزرگوار حضرت هادى، ومادرش خانمى به نام حدیثه بود. نام ایشان حسن، و کنیه آن بزرگوار ابو محمّد واز القاب ایشان زکى و عسکرى است.

آنچه از صفات بزرگ وفضائل که لازمه امامت است در آن حضرت جمع بود، یعنى: در علم، وزهد، کامل بودن در عقل وخرد، عصمت، شجاعت، کرم وبزرگوارى از تمام مردم زمان خود برتر بود.

صورت و سیرت امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع) بیانی شیرین و جذاب و شخصیتی الهی باشکوه و وقار و مفسری بی نظیر برای قرآن مجید بود. راه مستقیم عترت و شیوه صحیح تفسیر قرآن را به مردم و به ویژه برای اصحاب بزرگوارش - در ایام عمر کوتاه خود - روشن کرد.

دوران امامت

به طور کلی دوران عمر ۲۹ ساله امام حسن عسکری (ع) به سه دوره تقسیم می‌گردد:
دوره اول ۱۳ سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت.

دوره دوم ۱۰ سال در سامرا قبل از امامت.

دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت می‌باشد.

دوره امامت حضرت عسکری (ع) با قدرت ظاهری بنی عباس رو در روی بود. خلفایی که به تقلید هارون در نشان دادن نیروی خود بلندپروازیهایی داشتند.

امام حسن عسکری (ع) از شش سال دوران اقامتش، سه سال را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را - به وسیله آن دو غلام - آزار بیشتری دهد، اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.

انشا امام حسن عسکری برای مدرسه

حسن بن علی بن محمد(ع) مشهور به امام حسن عسکری (۲۳۲-۲۶۰ق) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری است که به مدت ۶ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت. او فرزند امام هادی(ع) و پدر امام زمان(عج) است.

مشهورترین لقب وی، عسکری است که به اقامت اجباری‌اش در سامرا اشاره دارد. او در سامرا تحت مراقبت حکومت قرار داشت و برای فعالیت‌های خود با محدودیت روبه‌رو بود. امام عسکری(ع) از طریق نمایندگان خود و نیز از راه نامه‌نگاری با شیعیان ارتباط داشت. عثمان بن سعید، نخستین نایب خاص امام زمان(عج)، از نمایندگان خاص وی نیز به شمار می‌رفت.

امام حسن عسکری(ع) در ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ق، در ۲۸ سالگی در سامرا به شهادت رسید و در کنار مرقد پدرش دفن شد. مدفن آن دو به حرم عسکریین مشهور است و از زیارتگاه‌های شیعیان در عراق به شمار می‌آید.

احادیثی از امام عسکری(ع) در موضوعات تفسیر قرآن، اخلاق، فقه، امور اعتقادی، ادعیه و زیارت روایت شده است.

شهادت آن حضرت را روز جمعه هشتم ماه ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری نوشته اند.
علت شهادت آن حضرت را سمی می‌دانند که معتمد عباسی در غذا به آن حضرت خورانید و بعد، از کردار زشت خود پشیمان شد. بناچار اطبای مسیحی و یهودی که در آن زمان کار طبابت را در بغداد و سامره به عهده داشتند، به ویژه در مأموریتهایی که توطئه قتل امام بزرگواری مانند امام حسن عسکری (ع) در میان بود، برای معالجه فرستاد. البته از این دلسوزیهای ظاهری هدف دیگری داشت، و آن خشنود ساختن مردم و غافل نگهداشتن آن‌ها از حقیقت ماجرا بود.

بعد از آگاه شدن شیعیان از خبر درگذشت جانگداز حضرت امام حسن عسکری (ع) شهر سامره را غبار غم گرفت، و از هر سوی صدای ناله و گریه برخاست. مردم آماده سوگواری و تشییع جنازه آن حضرت شدند.

انشا شهادت امام حسن عسکری (ع)

اتفاقی که باید برای شیعیان بیفتد در نگاه اسوه گرا، به ائمه هدی(ع) این است که منقطع و جدا از هم به امام حسن عسکری (ع) نگاه نکنیم. سیر تاریخی ائمه(ع) در پی دستیابی به راه هدایت و شعله ور ماندن راه هدایت است به این معنی ائمه هدی(ع) یک رشته زمینه چینی هایی را کردند که منجر به غیبت حضرت حجت(عج) شده است این طوری نیست که هرکسی بنا به طبع وجودی اش یعنی هرکدام از معصومین ما بنا بر طبع خود یک راه و مسیری را پیدا کرده و عمل کرده باشند.

بنا بر اقتضائات شرایط زمانی و مکانی که در آن قرار داشته اند، رفتارهای متفاوتی را از ایشان می بینیم.

اما همه ی این ها در راستای یک مفهوم و یک هدف بوده است. من فکر می کنم این انسجام در مسیر معصومین و همچنین به دنبال آن هدف رفتن و خود را فدای آن هدف کردن و در راستای آن هدف عمل کردن بزرگ ترین درسی است که می شود از دوران حیات و امامت ائمه(ع) و از جمله امام حسن عسکری(ع) گرفت.

ایشان نقش عمده ای که در طول ۲۸ سال زندگی خود داشتند، نقش پدر امام زمان بودن است و الا اگر بخواهیم نقش ایشان را در حرکت های اجتماعی و… در طول مدت ۶ سال امامتشان جست وجو کنیم، به نسبت سایر ائمه نقش پررنگی از ایشان نیست، به آن دلیل که اقتضائش وجود نداشت و ایشان بسیار تحت نظر بودند.

لذا همین که امام حسن عسکری(ع) پدر امام مهدی(عج) شدند، این نقش را بسیار خوب ایفا کردند و این نشان گر این است که من شیعه هم اگر یقیناً در پی احیای دین هستم و نقش احیای تفکر شیعه به من سپرده می شود من این نقش را خوب ایفا کنم؛ فارغ از این که بخواهم خودنمایی کنم، بخواهم اسم و رسمی برای خودم داشته باشم و این قطعاً برای ما از امام حسن عسکری(ع) بسیار زیبا و معنا دار است که ما هر وقت از حضرت حجت(عج) می خواهیم نام ببریم، می گوییم «یابن الحسن» این نشان گر این است که آن نقش کوتاه ولی عمیق ایشان ماندگاری و حتی شهرت ایجاد کرده است که این وعده ی الهی است که هر کاری که در راه خدا و در راه طلب رضایت خدا انجام شود، هیچ کس نمی تواند جوابش را بدهد و اجر این عمل برعهده ی خداست.

انشا با موضوع امام حسن عسکری

حسن بن علی بن محمد(ع) مشهور به امام حسن عسکری (۲۳۲-۲۶۰ق) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری است که به مدت ۶ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت. او فرزند امام هادی(ع) و پدر امام زمان(عج) است.

لقب‌های امام حسن عسکری :
هادی، نقی، زکی، رفیق و صامت ذکر کرده‌اند. برخی از مورخان لقب «خالص» را هم گفته‌اند.«ابن الرضا» نیز لقبی است که امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) به آن شهرت یافته‌اند. لقب «عسکری» نیز مشترک میان امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع)، است زیرا هر دو در شهر سامرا اقامت اجباری داشتند. «عسکر» عنوان غیرمشهوری برای سامرا بوده است. همچنین به خاطر اشتراک نام «حسن» میان ایشان و امام حسن مجتبی(ع)، ایشان را « حسن اخیر» نیز خوانده‌اند .

شهادت: امام عسکری(ع) ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ق در دوره حکومت معتمد عباسی در ۲۸ سالگی به شهادت رسید.گزارش‌هایی نیز درباره شهادت ایشان در ماه‌های ربیع الثانی و جمادی الاولی وجود دارد. شیخ مفید برآن است او به سبب بیماری از دنیا رفت؛ اما بنا به گفته طبرسی در اعلام الوری، بسیاری از علمای امامیه معتقدند که امام عسکری بر اثر مسمومیت شهید شده است. مستند آنان روایت «و الله ما منّا الا مقتول شهید» منقول از امام صادق(ع) است.

از برخی گزارش‌های تاریخی برمی‌آید که دو خلیفه قبل از معتمد نیز در صدد قتل امام عسکری(ع) برآمده بودند. در روایتی آمده است معتز عباسی به حاجب خود دستور داد امام را در مسیر کوفه به قتل برساند ولی با آگاه شدن مردم، موفق نشد.

بر اساس گزارش دیگری، مهتدی عباسی نیز تصمیم گرفت امام را در زندان به شهادت برساند ولی تصمیم او عملی نشد و دوره حکومت او به سر رسید. امام عسکری(ع) در خانه‌ خود در سامرا، که پیشتر امام هادی(ع) نیز در آنجا دفن شده بود، مدفون است. به نقل عبدالله بن خاقان (از وزیران معتمد عباسی) پس از شهادت امام عسکری(ع)، بازارها تعطیل شد و بنی‌هاشم، بزرگان، رجال سیاسی و مردم در تشییع پیکر ایشان شرکت کردند .

نقاشی های بسیار زیبا و کودکانه امام حسن (ع)