دلگرم
امروز: پنج شنبه, ۱۵ آذر ۱۴۰۳ برابر با ۰۲ جمادى الآخر ۱۴۴۶ قمری و ۰۵ دسامبر ۲۰۲۴ میلادی
شعری زیبا و ماندگار برای کوروش کبیر به مناسبت روز بزرگداشتش
18
زمان مطالعه: 3 دقیقه
شعر زیبا به مناسبت روز بزرگداشت اولین پادشاه هخامنشی، شعر زیبا 7 آبان ماه برای اولین پادشاه ایران ، شعری ماندگار برای اولین پادشاه هخامنش کورش کبیر ،کورش کبیر اولین پادشاه آریایی ها ، شعری زیبا در وصف منشور کورش کبیر

شعری زیبا به مناسبت 7 آبان ماه روز بزرگداشت کوروش کبیر

شعری از شاعري باذوق "صادق علی حق پرست" که منشور کوروش بزرگ را به نظم کشیده است

جهان در سیاهی فرو رفته بود
به بهبود گیتی امیدی نبود

نه شایسته بودی شهنشاه مرد
رسوم نیاکان فراموش کرد

بناکرد معبد به شلاق و زور
نه چون ما برای خداوند نور

پی کار ناخوب دیوان گرفت
خلاف نیاکان به قربان گرفت

نکرده اراده به خوبی مهر
در اویخت با خالق این سپهر

در آواز مردم به جایی رسید
که کس را نبودی به فردا، امید

به درگاه مردوک یزدان پاک
نهادند بابل همه سر به خاک

شده روزمان بدتر از روز پیش
ستمهای شاهست هر روز بیش

خداوند گیتی و هفت آسمان
ز رحمت نظرکرد بر حالشان

برآن شد که مردی بس دادگر
به شاهی گمارد در این بوم وبر

چنین خواست مردوک تا در جهان
به شاهی رسد کوروش مهربان

سراسر زمینهای گوتی وماد
به کوروش شه راست کردار داد

منم کوروش و پادشاه جهان
به شاهی من شادمان مردمان

منم شاه گیتی شه دادگر
نیاکان من شاه بود و پدر

روان شد سپاهم چو سیلاب و رود
به بابل که در رنج و آزار بود

براین بود مردوک پروردگار
که پیروز گردم در این کارزار

سرانجام بی جنگ و خون ریختن
به بابل درآمد ، سپاهی ز من

رها کردم این سرزمین را زمرگ
هم امید دادم همی ساز وبرگ

به بابل چو وارد شدم بی نبرد
سپاه من آزار مردم نکرد

اراده است اینگونه مردوک را
که دلهای بابل بخواهد مرا

مرا غم فزون آمد از رنجشان
ز شادی ندیدم در آنها نشان

نبونید را مردمان برده بود
به مردم چو بیدادها کرده بود

من این برده داری برانداختم
به کار ستمدیده پرداختم

کسی را نباشد به کس برتری
برابر بود مسگر ولشکری

پرستش به فرمانم آزاد شد
معابد دگر باره آباد شد

به دستور من صلح شد برقرار
که بیزار بودم من از کارزار

به گیتی هر آن کس نشیند به تخت
از او دارد این را نه از کار بخت

میان دو دریا در این سرزمین
خراجم دهد شاه و چادر نشین

ز نو ساختم شهر ویرانه را
سپس خانه دادم به آواره ها

نبونید بس پیکر ایزدان
به این شهر آورده از هر مکان

به جای خودش برده ام هر کدام
که دارند هر یک به جایی مقام

ز درگاه مردوک عمری دراز
بخواهند این ایزدانم به راز

مرا در جهان هدیه آرامش است
به گیتی شکوفایی دانش است

غم مردمم رنج و شادی نکوست
مرا شادی مردمان آرزوست

چو روزی مرا عمر پایان رسید
زمانی که جانم ز تن پر کشید

نه تابوت باید مرا بر بدن
نه با مومیایی کنیدم کفن

که هر بند این پیکرم بعد از این
شود جزئی از خاک ایران زمین

پیامهای از سخنان کوروش کبیر ، پیام واتس آپی و تلگرامی کوروش کبیر، استوری و استاتوس کوروش کبیر ، اس ام اس عاشقانه کوروش کبیر ، متن زیبا کوروش کبیر ، پیامک کوروش کبیر، پست کوروش کبیر

شعر زیبا به مناسبت روز بزرگداشت اولین پادشاه هخامنشی، شعر زیبا 7 آبان ماه برای اولین پادشاه ایران ، شعری ماندگار برای اولین پادشاه هخامنش کوروش کبیر ،کورش کبیر اولین پادشاه آریایی ها ، شعری زیبا در وصف منشور کورش کبیر

تهیه و گردآوری مجله دلگرم

جهان باورصاد



این مطلب چقدر مفید بود ؟
4.1 از 5 (18 رای)  

    دیدگاه ها

    اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !

    
    hits