ابزار نقاشی چیست و چه کاربردی دارد ؟
ابزار نقاشی و رنگ آمیزی
برای طراحی و نقاشی، لازم است که طراح با کاربرد انواع ابزار و لوازم برای این کار آشنایی داشته باشد.
انواع ابزار نقاشی و رنگ آمیزی و کاربرد آنها
مهمترین ابزارها با کاربرد آنها عبارتاند از:
کاردک
کاردک ابزارى است انعطافپذیر که معمولاً از جنس فولاد ساخته مىشود. از این ابزار مىتوان مستقیماً براى ایجاد فرمهاى خاص با رنگ، روى سطح بوم استفاده کرد. از کاردک معمولاً براى مخلوط کردن رنگ و پخش کردن آستر و رنگ روى بوم استفاده مىشود.
ایربراش
ایربراش نوعى وسیلهٔ نقاشى است که امکان پاشیدن رنگ را به صورت دلخواه ایجاد مىکند.
این وسیله شبیه قلم خودنویس بزرگى است که به یک دستگاه کمپرسور هوا وصل مىشود. براى پاشیدن رنگ بهطور دقیق در هر محدوده باید از پوششهاى چسبى استفاده کرد و پس از انجام کار آنرا جدا نمود.
این ابزار امکان ایجاد سایهروشنهاى ظریف و دقیق را دارد. این ابزار در تصویرسازی، نقاشی، عکاسی، گرافیک و ... امکانات بسیارى را فراهم مىآورد.
مداد
سادهترین و معمولیترین وسیلهی طراحی مداد است.
برای شناسایی مداد، علامتهای ویژهای چون B , ,HB F , H که نمایانگر ویژگیهای مداد از لحاظ نرمی، سختی، چربی و خشکی است وجود دارد.
شمارههای مداد بیانگر درجات تیرگی و تنوع در ارائه اثر به جای مانده است.
انواع مدادها از این قرار است:
- مداد H) : H از حرف اول کلمهی hard به معنی سخت گرفته شده است) مداد H سخت و کمرنگ است و شمارههای آن از H تا 9H میباشد و برای کشیدن خطهای کمرنگ در رسم و غیره استفاده میشود. هر قدر شمارههای این مداد بالا رود، بر میزان سختی و کمرنگی آن افزوده میشود، تا شماره 9H که کربن فشرده (به سختی الماس) در آن به کار رفته، کم رنگترین مداد H را تشکیل میدهد. برعکس مداد B که هر چه شمارههای آن بالا رود، پررنگتر و نرمتر میشود.
- مداد F : این مداد از نوع خشک بوده، اما پر رنگتر از مداد H میباشد.
- مداد B : (B حرف اول کلمهی black به معنی سیاه گرفته شده است) مناسبترین مداد برای طراحی مداد B است و تا 9B و حتى 14B نیز وجود دارد. مداد B مغزی بسیار نرم، ضخیم، لطیف و وسیع دارد. هر چه مداد نرمتر باشد، سطح کاغذ باید زیرتر و دانهدارتر باشد. لازم به یادآوری است که در طراحی میتوان از چند مداد استفاده کرد.
- مداد HB : مداد HB برای نوشتن و یادداشتبرداری به کار میرود و این نوع مداد در عین سخت بودن نرم نیز میباشد.
- مداد اتود (Etod) : اتود لغتی است فرانسوی، معادل انگلیسی آن به مفهوم دانشآموز، مطالعه و تمرین است؛ و به طور کلی تمرین فراوان طراحی و تکلیف ترسیمی است. مداد اتود نوعی مداد است که بدنه و مغز آن از هم جدا بوده و قابلیت تعویض دارد. بدنه آن فلزی یا کائوچویی است و مغز آن در اندازههای 1.4 , 1- 0.9 – 0.7 – 0.5 – 0.2 میلیمتر وجود دارد، و به دلیل ظرافت نیاز به تراشیدن ندارد و میتوان با آن طراحی، نقشهکشی و یادداشتبرداری نمود. در هنگام کار با مداد اتود، بهتر است با زاویهی ۴۵ درجه آن را در دست نگاه دارید. توضیح اینکه مداد اتود رنگی هم وجود دارد.
- مداد کُنته (Conte) (مداد زغالی فشرده) (Charcoal Pencil) : نوعی مداد است که مغز آن معمولاً از زغال نسبتاً چرب میباشد، و درجات تیرگی آن نسبت به مداد طراحی بیشتر است. مداد کنته نیز مانند بقیه مدادها با H و B مشخص شده است. این مداد از کربن (گرافیت) و خاک رس ساخته شده است. خاک رس باعث میشود اثر گرمتری داشته باشد. هنگامی که هر یک از مدادهای کربنی را با مواد دیگر استفاده کنیم، در عین اینکه ویژگی خود را حفظ میکند، با آنها نیز هماهنگ میشود. مداد کُنته معمولاً به همراه محو کُن استفاده میشود.
- مداد نامرئی : مداد نامرئی برای نشانهگذاری بر روی نسخههای اصلی که به چاپخانه میرود، استفاده میشود و به هنگام چاپ اثری از آن باقی نمیماند.
گرافیت به شکل تکههای پهن و حجیم بوده، و این قابلیت را دارد تا سطوح پهن در طراحی ایجاد کند. گرافیت فقط به صورت نرم (B ) یافت میشود.
زغال طراحی (Charcoal)
یکی از ابزارهای بسیار مناسب برای طراحی، زغال است و سابقه بیشتری نسبت به مداد دارد.
نمونههای آن نقاشیهای دیوارهی غارهای دوران پیش از تاریخ است.
بشر اولیه از چوبهای نیمسوخته که در اثر تحولات زیرزمینی به کربن تبدیل شده بود، برای طراحی استفاده میکرد.
با وجود اینکه زمان زیادی از آن دوران میگذرد هنوز هم زغال ارزش خود را حفظ کرده و در طراحی به کار برده میشود.
متداولترین نوع آن زغال چرب و زغال خشک است.
زغال خشک یا زغال طبیعی از سوخته شاخههای جوان درختان مو، بید و شمشاد به دست میآید.
بهترین نوع آن زغالی است که از حرارت غیر مستقیم حاصل شده و دارای بدنهی صاف و بدون زدگی باشد.
اثر ترسیم شده توسط این زغال به راحتی قابل کنترل و محو کردن است، و برای به دست آوردن درجات مختلف خاکستری و سایههای بسیار لطیف و حساس، وسیلهی مناسبی است. با محو کردن آن روی کاغذ، «سیاه مخملی» ایجاد میشود.
نوع دیگر زغال فشرده است که به صورت تکههای ساخته شده با کربن و خاک رس است.
این نوع زغال فشرده، مادهای بسیار نرم بوده که تیرهترین و ملایمترین سیاهی را ایجاد میکند.
زغال فشرده را نمیتوان مانند زغالهای طبیعی به خوبی پاک کرد.
- زغال مدادی : زغال مدادی تیرگی زغال را داشته و به نرمی مدادهای معمولی هستند، و از 3B تا HB دستهبندی شدهاند. با زغال مدادی میتوان به راحتی لکههای دودی رنگ و محو ایجاد کرد.
قلم فلزی (قلم آهنی) (Metal point)
این قلم به همراه مرکب وسیلهای است مناسب، جهت طراحیهایی که صرفاً توسط خطوط مختلف اجرا میشود. جنس قلم آهن از فولاد آب دیده و ضدزنگ است.
انواع تکامل یافتهی قلم آهنی که میتوان با آنها طراحی کرد عبارتاند از:
- قلم آهنی با نوک تیز و محکم : با این نوک میتوان خطوط بسیار نازکی را کشید که ضخامت آن تقریباً در همه جا یکسان است.
- قلم آهنی با نوک تیز و نرم : خطوط در این نوک ضخیمتر و امکان تنوع در آن بیشتر است.
- قلم فلزی خوشنویسی : با این قلم ضربههای بریده - از پر رنگ به کمرنگ - میتوان رسم کرد. قلم نی خوشنویسی نیز این خاصیت را دارد.
- قلم نوک سوزنی : مرکب به سختی از این نوک خارج میشود. این قلم برای طرح خطوط بریده و خشک مناسب است.
- نوک قلم فولادی : با کمترین فشار میتوان خطوط محکم و پر رنگ کشید. با پهنا و تیزی این قلم میتوان ضخامت خط را تغییر داد.
- قلم فرانسوی : از قدیمیترین نوع این قلم میتوان به قلم فرانسوی اشاره کرد. نوک قلم فلزی شمارههای مختلفی دارد که برای طراحی و خوشنویسی از آن استفاده میشود. طراحی با قلم فلزی مهارت مخصوصی میخواهد و نزد استادان از جایگاه ویژهای برخوردار است. برای طراحی و خوشنویسی با قلم آهنی فرانسوی، به تناسب فشاری که بر فاق آن میآید، خطوط به دست آمده پهن و باریک میشوند. ضخامت نوک این قلم، با شماره مشخص میشود.
- قلم هاشور : این قلم برای رسم خطچین، مرکبی کردن خطها با ضخامتهای گوناگون و هاشور زدن مرکبی به کار میرود. جنس آن مانند قلم فرانسوی بوده، و خطهایی به ضخامت 0.13 تا 0.8 میلیمتر را رسم میکند. از قلم هاشور، با دست آزاد برای رسم منحنیها میتوان استفاده کرد.
- قلم فولادی که نوک آن اندکی خم شده : اگر هنگام کشیدن خط قلم را بچرخانید و یا با کنارهی آن خط بکشید، خطوطی با پهناهای متفاوت به دست میآید. نوک قلم آهنی معمولی را در صورتی که فلز آن نرم باشد، با فشار دادن روی میز میتوانید خم کنید.
قلم گرافوس
این قلم برای رسم خطهای مرکبی و طراحی آزاد و اسکیسهای مرکبی به کار میرود. سرِ قلم گرافوس به شکلها و ضخامتهای مختلف بوده و دارای هشت نوع نوک است. از قلم گرافوس برای رسم خطهای مختلف، نوشتن حروف لاتین، رسم فلش، حروف لاتین توسط شابلون و غیره استفاده میشود.
اجزای تشکیلدهندهی این قلم عبارتاند از:
دستهی محفظهی مرکب، فلز نگه دارندهی زغال، زغال و نوک. بر روی نوک قلم گرافوس، شمارهی آن قید شده است.
قلم راپیدوگراف (Raphidograph)
قلم راپیدوگراف میتوان خطهایی با ضخامت ثابت و یکنواخت رسم کرد. سرعت عمل در رسم خط با این قلم، زیادتر از قلم گرافوس میباشد. قلم راپیدوگراف دارای قسمتهای مختلف است، از جمله: محفظهی مرکب، غلاف نوک و نوک.
انواع قلم راپیدوگراف عبارتاند از:
- خودنویسی : که دارای محفظهی مکندهی مرکب میباشد.
- فولیوگراف : مخصوص رسم کردن بر روی فیلمهای پلاستیکی است.
- واریانت : دارای مخزن مرکب بوده و قطعات آن قابل تعویض است. این راپید در دو نوع نوشتنی و رسم کردنی وجود دارد. نوع نوشتنى آن که مخصوص طراحی آزاد و حروفنویسی با شابلون است، دارای نوکی صاف بوده و هر شمارهی آن مخصوص شابلونی به همان اندازه میباشد، و نوع رسم کردنی که در انتهای آن فرورفتگی وجود دارد، مخصوص رسم خطها است.
- قلم رولت : قلم رولت خطهای نقطهچین ایجاد میکند و مخصوص طراحیهای فنی و حرفهای است. چرخهای کوچک مخصوص این قلم به شکلهای مختلف ساخته شده است و قابل عوض کردن میباشد.
- ترلینگ (Ruling pen) : نوعی قلم دو زبانهی فلزی است که به وسیلهی یک پیچ مهار شده و در اندازههای مختلف قابل تنظیم میباشد. از این قلم برای رسم خطهای مستقیم و یکسان به ضخامتهای مختلف استفاده میشود. از ترلینگ نمیتوان با دست آزاد استفاده کرد، و میبایست بر خطکش یا شابلون تکیه کند. زبانهای که پیچ قلم بر روی آن قرار دارد، به هنگام کار در جهت خلاف خطکش قرار میگیرد. هنگام استفاده از ترلینگ، نباید هیچگونه مرکبی بر سطح خارجی آن ریخته شود. از ترلینگ با آبرنگ یا گواش رقیق شده میتوان برای جدولکشی، خطکشی و کادربندی قطعات خوشنویسی و تذهیب و نگارگری استفاده کرد. قلم خطکشی معمولاً جزئی از جعبه پرگار است.
- قلم رادیس (Raudius رادیس: شعاع، خط شعاعی) : در شکاف نوک رادیس، مرکب قرار داده میشود، و برای ترسیم خطهای گوناگون از آن استفاده میشود. نوک رادیس به انواع پرگارها نصب شده و برای کشیدن دایرههای بزرگ مورد استفاده قرار میگیرد.
ماژیک
نوک و مغز قلمهای ماژیک از جنس نمد ساخته شده و درون آن آغشته به مواد رنگی است. با ماژیک میتوان روی کاغذ، مقوا، پارچه و مانند آنها کار کرد. این قلمها دارای درخشندگی و شفافیت زیادی بوده و در رنگهای مختلف وجود دارد.
انواع ماژیکها عبارتاند از: ماژیک تینری، ماژیک نقاشی، ماژیک آبی، ماژیک راندو و ماژیک CD
- ماژیک تینری : که با جوهر الکلی کار میکند و دو نوع است: نوک گرد و نوک پهن. این نوع ماژیک در رنگهای سیاه، آبی، قرمز و سبز وجود دارد و برای نوشتن به کار میرود و قابل پاک شدن نیست.
- ماژیک نقاشی : از ماژیکهای تینری است که رنگهای مختلف دارد و برای نقاشی کردن به کار میرود.
- ماژیک آبی : که حلال آن آب است که به آن ماژیک وایتبُرد (Whiteboard) نیز میگویند. این ماژیک مخصوص نوشتن بر سطوح براق مانند: وایتبُرد، شیشه، مقوا، کاغذ گلاسه و ... بوده و به راحتی قابل پاک شدن است. ماژیکهای آبی نیز دو نوع است: نوک گرد و نوک پهن که در رنگهای سیاه، آبی، قرمز و سبز وجود دارد.
- ماژیک راندو : این ماژیک مخصوص گرافیستها، طراحان و معماران است، که برای راندو کردن و اسکیسها به کار میرود. جوهر این ماژیک بر پایه الکل است، و دارای خصوصیات زیر است:
- زود خشک میشود
- ماندگاری جوهر آن دائمی است
- قابل پاک شدن نیست
- پس از اتمام جوهر، میتوان آن را با جوهر مخصوص پر کرد.
- ماژیک CD: این ماژیک نیز تینری است، و برای نوشتن روی CD» » و DVD» » به کار می رود. ماژیک CD بر دو نوع است: نوک نازک و نوک ضخیم.
قلمموی نقاشی
وسیلهای است با دستهی چوبی دراز و بستی فلزی و نوکی مویین، که نقاشان برای ترسیم خطوط رنگآمیزی و نقاشی از آن استفاده میکنند. هر نوع نقاشی از قلمموی مخصوص به خود استفاده میشود.
انواع قلممو با کاربردهای متفاوت در نقاشی عبارتاند از:
- قلمموی گرد : مخصوص نقاشی آبرنگ و گواش است. این قلممو نوک بیضی شکل و موی نرم دارد. شمارههای زیاد برای نقاشی روی سطحهای نسبتاً بزرگ، و شمارههای کم برای ریزهکاریها و ظرافتها استفاده میشود.
- قلم موی نیزهای : نوک این قلممو از موی بچه گربه یا خرگوش است که اغلب برای قلمگیریها و پردازها از آن استفاده میشود. نوک قلمموی نیزهای نرم و تیز بوده و در نگارگری (نقاشی ایرانی)، تذهیب و تشعیر به کار میرود. قلمموی تذهیب با شمارههای: 0- 00 -000 - 0000 - 00000 - و ... در بازار وجود دارد.
- قلمموی گندمی : این نوع قلممو شبیه گندم میباشد، تَه آن پهن و نوک آن تیز است. قلمموی گندمی به خاطر پُرپشت بودن، رنگ را بیشتر در خود نگه میدارد و برای نقاشیهایی که لازم است تا لکههای پهن در آن به وجود آید، به کار میرود. قلمموی گندمی برای صورتسازی نیز استفاده میشود.
- قلمموی تخت : نوک قلمموی تخت پهن است و برای ساخت آن از موی اسب استفاده میشود. قلمموی تخت نیز در شمارههای مختلف وجود دارد و کاربرد آن برای نقاشی رنگ روغن، تابلونویسی و پارچهنویسی است.
- مداد رنگی : مغز مدادهای رنگی از مخلوط رنگدانههای شیمیایی و خاک چینی (خاک کائولین) به دست میآید. از مدادهای رنگی بیشتر برای نقاشی بر روی کاغذ و مقوای مخصوص مداد رنگی استفاده میکنند. انواع مداد رنگی عبارتاند از:
- لوموکروم : که برای طراحی روی فیلم و پارچه به کار میرود.
- واتر کالر : برای طراحی و نقاشی آبرنگ استفاده میشود.
- گلاس کروم : برای کار روی شیشه و سطحهای شفاف استفاده میشود.
مدادهای رنگی را میتوان همراه با رنگ گواش، مرکب و پاستل به کار برد. با مرطوب کردن اثر مداد رنگ بر صفحه به وسیلهی قلممو و آب، مانند آبرنگ به کار میرود. مداد رنگی در جعبههای: ۶، ۹، ۱۲، ۲۴، ۳۶، ۴۸، ۷۲، ۱۲۸ و بالاتر وجود دارد.
مداد رنگی برای نقاشی روی کاغذ و مقوا استفاده میشود و به راحتی با پاککن، پاک میشود.
با مداد رنگی میتوان درجات مختلفی از سایه روشن را به وجود آورد. با کم و زیاد کردن فشار دست، قدرت رنگها را میتوان تشدید یا تضعیف کرد.
آبرنگ (Watercolour)
آبرنگ به دلیل جسمیت کمرنگ و مصرف آبکی آن شفاف است و به وسیلهی آب حل میشود.
دو نوع آبرنگ وجود دارد:
آبرنگ جامد : که به صورت قطعات و قرصهای جامد رنگی در داخل جعبههای فلزی وجود دارد.
آبرنگ خمیرگونه : که به صورت تیوبی (Tube تیوب، لوله رنگ) عرضه میشود. هر یک از رنگها با شمارهی مخصوص خود مشخص میشود.
گواش (Gouache)
گواش خمیر رنگینی است که از پودر رنگ، چسب و آب تهیه میشود، و بر خلاف آبرنگ دارای اثر رنگی مات میباشد.
این رنگ به صورت قشری نسبتاً ضخیم سطح کاغذ را میپوشاند. گواش در رنگهای مختلف در شیشه یا لولههای فلزی وجود دارد. گواش نیز با آب رقیق میشود.
میزان آبی که برای رقیق کردن گوش به کار میرود، کمتر از مقدار آبی است که برای کار با آبرنگ استفاده میشود.
در قدیم برای ساختن گواش، رنگ را با آب و مواد چسبندهای مانند صمغ، شیره، چسبهای گیاهی، سفیدهی تخممرغ و نظایر آن مخلوط میکردند.
رنگ روغن (Oil colour, Oil paint)
نوعی نقاشی است که بر روی بوم انجام میشود رنگهای این نوع نقاشی به صورت خمیر تیوبی است که به همراه روغن بَزرَک استفاده میشود.
حلال رنگ روغن، نفت یا تینر فوری است و رقیق کردن آن به وسیلهی کاردک مخصوص همراه با روغن بَزرک میباشد.
در این نوع نقاشی باید مهارت لازم در طراحی و رنگگذاری را داشته باشیم. هر یک از تیوبهای رنگ روغن، با شماره مخصوص خود مشخص میشود.
رنگ آکریلیک (Acrelic colour)
رنگ اکریلیک نوعی رنگ شیمیایی است که با خواص دوام و درخشندگیش، نخست در صنعت اتومبیلسازی به کار میرفت، و اخیراً در انواع نقاشیها مورد استفاده قرار میگیرد.
رنگ اکریلیک به آسانی در آب حل شده و زود خشک میشود و سطحی سخت و آسیبناپذیر به وجود میآورد.
این نوع رنگ فاقد خواص ظرافتپذیری و عمق و جلای رنگ روغن است. رنگ اکریلیک، لایه به لایه روی هم قرار میگیرد و در ترکیب امکانات جدیدی را برای نقاش به وجود میآورد.
کاغذ
تا پیش از پیدایش کاغذ، طراح اثرش را روی دیوارهی غارها، پوست حیوانات، پوستهی درختان، سنگها و تپههای بزرگ نقش میزد.
بسیاری از این طرحها بر اثر تغییرات جوی از بین رفتهاند. از زمانی که کاغذ در سال ۱۰۵ میلادی توسط کای لون در چین اختراع شد، وسیلهی تازهای برای طراحی و خوشنویسی در اختیار هنرمندان قرار گرفت، و محافظت طرح و خط امکانپذیر گردید.
با پیشرفت صنعت کاغذسازی، کاغذهای متنوعی به بازار عرضه شده است.
برای طراحی میتوان روی همهی کاغذها خط کشید و طراحی کرد؛ اما تجربه نشان میدهد که بعضی از کاغذها برای نوعی طراحی مناسب، و برای برخی نامناسباند.
لازم به ذکر است که بافت و جنسیت کاغذ، و همچنین ابزار مختلف طراحی، در تأثیر بصری طرح، و در ارزش لکههای تاریکی مؤثر است.
انواع کاغذهایی که وجود دارد عبارتاند از:
کاغذکاهی، کاغذگراف، کاغذ سفید نازک، کاغذ سفید طراحی در وزنهای مختلف (۵۰، ۶۰، ۷۰، ۷۵، ۸۰ و ۹۰ گرمی)، کاغذ زبر با شیارهای موازی، کاغذ مکنده، کاغذ گلاسه، کاغذ پاستل و انواع مقواهای سفید و رنگی. در حال حاضر انواع کاغذ به صورت شیت (Seet به معنی ورق، صفحه) و رول (Roll به معنی طومار، لوله، توپ) عرضه میشود.
موارد استفادهی برخی از کاغذها عبارتاند از:
- کاغذهای کاهی، گراف و سفید معمولی : که بیشتر برای طراحی با مداد و طراحی تند و تمرین به کار میرود.
- کاغذ کانسون بریستول (Canson Bristol) : با بافت متراکم و مشبک، برای طراحی با زغال بسیار مناسب است. این کاغذ معمولاً ته رنگی ملایم به رنگهای: خاکستری، کِرم یا اُکر دارند.
- کاغذ زغال کانسون ۳۵ : که رابطهی ظریف نور و سایه را به راحتی نشان میدهد.
- کاغذ استراتمور ۴۰۰ (Strathmore Series 400) : با بافت و دندانههای مشخص اما ظریف، که برای طراحی با مداد و نقاشی با مداد رنگ و آبرنگ بسیار مناسب است.
- کاغذ زغال استراتمور ۵۰۰ : با دندانههای مناسب که برای جذب و انعکاس زغال، استفاده میشود.
- کاغذ مکندهی ضخیم : برای طراحی با آب مرکب مناسب میباشد.
- کاغذ و مقوای گلاسه : برای طراحی با قلم فلزی مناسب است. .
- کاغذ لِید پیپر (Laid paper) : دارای خطهای عمودی و افقی برجستهای است که برای طراحی با مداد و زغال ساخته شده و به خوبی میتوان با این ابزار روی آنها کار کرد.
- کاغذ وِلوم (Vellum) : بافت بسیار کمی دارد و در نتیجه هم مداد و هم زغال روی آن تأثیر خوبی دارد. طراحی روی این کاغذ جذابیت خاصی دارد.
- کاغذ پرس شدهی حرارتی : که بدون برجستگی است و برای طراحی با مداد مناسب است. با مداد می توان جزئیات بیشتری را روی این کاغذ ثبت کرد.
- کاغذ پاستل (Pastel) : که زبری خاصی دارد، برای نقاشی با گچ پاستل مناسب است. پودر مناسبی که با آن کاغذ را زبر میکنند، پودر شیر ترشیده است که آن را با اندکی چسب نشاسته مخلوط کرده و به روی کاغذ میکشند. افزودن مقدار اندکی رنگ، زمینهای رنگی به وجود میآورد. ولی مقدار این رنگ باید بسیار اندک باشد تا پاستل را لک و پیس نسازد. افزودن مقدار بیشتر رنگ، نیاز به بستی قویتر نظیر صمغ عربی یا کتیرا دارد.
- کاغذ فابریانو (Fabriano) : کاغذی بافتدار که برای آبرنگ کاملاً مناسب است.
- کاغذ اشتنباخ (Shteinbach) : که بافتی نرم دارد و برای نقاشی با مداد رنگی و مداد کُنته از آن استفاده میشود.
کاغذهای دیگری مانند: کاغذ کالک، کاغذ سفید نازک و کاغذ زبر با شیارهای موازی نیز وجود دارد.
مقوا
کاغذی است سفت وضخیم که از چند لایه کاغذ تهیه میشود. مقوّا در انواع مختلف و با گرمهای متفاوت (۱۲۰ گرم به بالا) ساخته میشود و هر یک کاربرد خاصی دارد.
انواع مقواها عبارتاند از:
- مقوای شُمیز : برای جلد کتاب، پوستر، جعبهسازی و آستر بدرقهی کتابهایی که قطع آنها بزرگ است، استفاده میشود. وزن مقوّای شمیز از ۱۲۰ گرم به بالا و از ۳۰۰ گرم به پائین است.
- مقوای گلاسه : در چاپ پوستر، کارت ویزیت، جلد کتاب و ... کاربرد دارد.
- مقوای نقاشی (کاغذ نقاشی) : انواع مقوّاها و کاغذهایی که در نقاشیهای مختلف استفاده میشود، عبارتاند از: فیلی، اشتنباخ، فابریانو، پاستل، کانسون و... .
- مقوای ماکت : مقوای ماکت مقوایی است بسیار ضخیم که تا ضخامت دو میلیمتر ساخته میشود. از این مقوا در ماکتسازی و پاسپارتو کردن تابلوهای نقاشی و خوشنویسی استفاده میشود.
- مقوای ضخیم : که از خمیر کاغذهای باطله به دست میآید و کاربرد آن در جلد کتابهای گالینگور و جعبههای محکم و ضخیم است. برخی از این نوع مقوّاها را پس از ساختن، سلفونکشی میکنند.
پاستل گچی
پاستل گچی که در واقع پودر رنگ به هم چسبیده است، در سه نوع سخت، نرم و مدادی در بازار وجود دارد.
پاستلهای نرم (soft) که عموما استوانهای شکل هستند، چسب کمتر و رنگدانه بیشتر و همچنین تنوع رنگی بیشتری دارند و به راحتی بر روی کاغذ اثر رنگ برجای میگذارند. همینطور پاستلهای گچی نرم آسانتر با یکدیگر تلفیق میشوند.
بیشتر بخوانید:
۱ دیدگاه